Alþýðublaðið - 04.04.1922, Page 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
artöílur
fást í Kaupfélaginu.
Hímar 728 og 1028.
Hús og byggingarlóðir
seíur Jönas H® JÓHSSOQ. — Bárunci. — Stoi 327.
== Ahérzla lögð á hagfeld viðskifti beggja aðila ..... ■
PegnskylduYiima í Búlgaríu.
í Búigaríu ráða nú eftir stríðið
bændurnir öllu og hafa þeir komið
á með lögutn þegnskylduvinnu
Búlgaría var öll í rústum eftir 10
ára s'ríð og rfkissjóðurina tóonur.
Til þess að reisa íahdið við þur fei
beijarátök og þau eru aú gerð
með þ;gnskylduvinnunni. Hver
tvítugur karlcnaður er sky'dur að
vinna f þjónustu ríkisics í 16 m>n
uði, hver 18 ára gamall kvenm*ð
ur er skyldur að vinna 8 mánuði
kauplaust en fyrir fæði og hús
næði Þegnskylduvinnan er við
vegagerðir, hafnargerðir, jarðabæt
ur, húsabyggingar, námugröft,
sfmalagningar, skógrækt, fiskiveið
ar, verksmidjuiðnað, landbúnað o.
S. frv , alt i þa fir ríkisins. Riðu
neyt.n hafa yfirumsjónina
Þegnskyldúvinnan nær jafnt yfir
alia, fatæka og rfka, og enginn
getur keyþt sig lautan undan
benni. Árlegur arður af henni er
380 miljónir líra. Til þess að ala
þjóðina upþ til h nnar, svo að
hún geti staðið framvegis, er
by jað á henni þegar f barnaskól
unum, þannig að börnin vinna 9
daga f þjónustu hins opicbera, áð
ur en skólarnir byrja, að garð
rækt og trjárækt, gatnagerð o. s.
frv eftir aldri og þroska.
Tilgangurinn með þegnskyldu-
vinnunnl f Búlgariu er að koma
skipulagi á vinnuafiið í landinu í
þarfir þjóðfélngsins, vekja áhuga
og ást manna í ölium stéttum á
Ifkamlegri vinnu, verklegum fram-
kvæmdum, og sérstaklega kenna
mönnum að vinna að þjóðfélsgs-
heill sameiginlega, fram yfir gróða
einstaklingsins —
Nýkomuif
varahlutar i grammofona og önn-
ur hijóð/æri. — Mikið úrvaí af
grammofonpiötum.
Hijóðfærahús Reykjavfkur.
Laugaveg 18
Alþbi, er blað alirar Alþýðu.
Rttstjóri og ábyrgð.»rmaður:
ólaýur Friðriksúm.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Edgar Rict Burrougks'. Tarzn.
Þetta er hús Tarzans, drápara villidýra og marga
svartra manna. Skemmið ekki það, sem Tarzan Á.
Tarzan sér. — Tarzán apabróðir.
.Hver fjandinn er Tarzan?* öskraði sjómaðurínn,
sem áður hafði talað.
.Hann talar senniiega ensku*, sagði ungi maðurinn.
.En hvað er átt við með Tarzan apabróðir?* mæíti
stúlkan.
.Eg veit ekki ungfrú Porter*, sváraði ungi maðurínn
„nema við höfum rekist á strokuapa frá dýragarðinum
i Lundúnum, sem flutt hefir enska menningu til skóg-
arins. Hvað haldið þér prófessor Porter?* bætti hann
við og snéri sér að karlinum.
Archimedes Q. Porter prófessor lagfærði gleraugun.
,Ó, já, það held eg, já, ójá — stórmerkiiegt, stór-
merkilegti* sagði prófessorinn; en eg get engu frekar
bætt við það sem og hefi sagt um lausnina á þessu
dularfulla skjali*, og prófessorinn gekk 1 hægðum sfn-
um inn í skóginn.
„Pappi, þú hefi ekkert sagt um það enn þá*.
„Da—da, barn; da—da“, svaraði prófessorinn í gælu-
tón. „Vertu ekki að þreyta fagra höfuðið þitt á því,
að grufla þetta upp". Aftur snéri hann sér við og gekk
i aðra átt, með hendurnar fyrir aftan bakið og starandi
á tærn^r á sér.
„Eg er vís um að karlskarfurinn veit ekkert meira
um það en við“, sagði sjóarinn með rottuandlitið.
„Haltu þér saman", mælti ungi maðurinn birstur, og
fölnaði af bræði. „Þið hafið drepið yfirmennina og rænt
okkur. Við erum alveg á valdi ykkar, en þú verður
að fara virðulegum orðum um Porter og dóttur hans,
annars mola eg hausinn á þér meó berum höndunum
— skiftir engu þó þú sért vopnaður", og ungi maður-
inn gekk svo fast að manninum, að hann hörfaði und-
an, þó hann hefði tvær skammbyssur og hníf f belti
sfnu.
„Fjandans bleyðan", æpti ungi maðurinn. „Þú hefir
aldrei þorað að skjóta mann, nema hann snéri að þér
bakihu. Þú' þorir ekki einu sinni þá að skjóta mig“,
og hann snéri bakinu að manninum með rottuandlitid
og gekk frá honum fyrirlitlega, eins og hann væri að
storka honum.
Héndi sjóarans færðist hægt að öðru skammbyssu-
skéftinu; hann gaut augunum illilega til Bretans. Fé-
lagar hans gláptu á hann, en hann hikaði. Hann var í
raun og veru meiri bleyða 1 hjarta sínu, en Wiliam
Cecil Clayton hafði dottið í hug.
Það verður aldrei upplýst, hvað hann hefði gert, því
hér var sá þáttur snúinn inn 1 örlög þeirra, sem hvor-
ugum aðilja hafði dottið í hug, að fyrir lægi á þessari
raannlausu Afríkuströnd.
Tvö augu höfðu úr trjánum fylgst með hverri ein-
ustu hreyfingu þeirra. Tarzan hafði séð undrunina sem
bréf hans vakti, og þó hann skildi ekkert af máli þess-
ara manna, skildi hann látbragð þeirra því betur.
Tarzán leist illa á manninn með rottuandlitið, vegna
þess sem hann hafði séð hann hafast að, og þegar
hann heyrði hann nú rífast við unga manninn laglega,
var hann enn þá ákveðnari 1 því að vera á verði.
Hann hafði aldrei áður séð áhrifin af skotvopi, þó
hann hefði lesið um þau í bókum sínum, en þegar
hann sá manninn með rottusvipinn vera að fitla við
skammbyssuskeftið, mintist hann atburðarins fyr um
daginn, og bjóst við að ungi maðurinn mundi eiga að
fara sömu för og stóri maðurinn.
Tarzan lagði því eiturör á streng og miðaði á niann-
inn með rottusvipinn, en laufin voru svo þétt, að hann