Morgunblaðið - 16.09.2003, Blaðsíða 29

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 16. SEPTEMBER 2003 29
✝ Haraldur Sig-urðsson fæddist í
Reykjavík 12. desem-
ber 1936. Hann lést á
líknardeild Landspít-
alans 6. september
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Sigurð-
ur Auðbegsson, f. 8.
mars 1910, d. 17. apríl
1988, og Guðrún Guð-
jónsdóttir, f. 15. júní
1909, d. 15. janúar
1993. Systkini Har-
aldar eru: 1) Sigrún
Auður, f. 21. janúar
1934, maki Jón Þ. Bergsson, f. 7.
september 1923. Þau eiga fjögur
börn. 2) Þórður, f. 18. febrúar 1938,
d. 26. febrúar 1989. Hann átti fjög-
ur börn. 3) Ingibjörg, f. 13. apríl
1939, maki Hilmar Kristjánsson, f.
ardóttur, f. 9. september 1907, d. 3.
júní 1987. Börn Margrétar og stjúp-
börn Haraldar eru: 1) Helga Ingi-
björg Sigurðardóttir, f. 18. maí
1960, maki Magúns E. Baldursson,
f. 5. apríl 1954. Eiga þau þrjá syni,
Sigurð Margeir, Pálma Snæ og
Bjarka Frey. 2) Helena Drífa Þor-
leifsdóttir, f. 27. setember 1966,
sambýlismaður hennar Atli Hörður
Sæbjörnsson, f. 27. október 1970.
Eiga þau þrjár dætur, Söndru Eir,
Elmu Dögg og Karen Sunnu. Einn-
ig á Helena soninn Atla Má. 3) Þór-
arinn Friðjón Þorleifsson, f. 11. jan-
úar 1976. Hann á synina Grétar
Geir og Sindra Snæ.
Haraldur byrjaði ungur að vinna
í Reykjavíkurapóteki. Fyrst sem
sendill og síðan við lyfjagerð og
pökkun lyfja. Árið 1990 fór hann til
Lyfjadreifingar þegar starfsemi
Reykjavíkurapóteks var hætt.
Haraldur kvæntist Margréti 14.
ágúst sl. eftir 20 ára sambúð.
Útför Haraldar fer fram í Bú-
staðakirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
15. maí 1930, d. 24.
september 1995. Ingi-
björg á tvö börn. 4)
Svavar, f. 27. janúar
1941, d. 17. mars 1942.
5) Svavar Ásgeir, f. 18.
september 1945, maki
Sigurborg Kolbeins-
dóttir, f. 9. nóvember
1947, d. 11. maí 1994.
Þau eiga fjögur börn.
6) Halldór Jón, f. 6.
nóvember 1947, maki,
Edda Björnsdóttir, f.
10. júlí 1950. Þau eiga
tvo syni. 7) Guðjón, f.
18. apríl 1952. Hann á tvö börn.
Efirlifandi eiginkona Haraldar
er Margrét Margeirsdóttir, f. 24.
september 1938, dóttir Margeirs
Sigurðssonar, f. 2. nóvember 1906,
d. 7. ágúst 1986, og Elenoru Þórð-
Elsku Halli, í dag ertu borinn til
grafar aðeins þremur mánuðum eftir
að þú greindist með þann illvíga sjúk-
dóm krabbamein. Þrátt fyrir þína
hetjulega baráttu til síðasta dags var
þetta ekki lengur í þínu valdi.
Ég hafði orðað það við þig í mars
sl. að þú litir ekki vel út. Þú ættir
sennilega að leita til læknis. En ekki
varð neinu tauti við þig komið. Þú
vildir ekki fara fyrr en þú værir hætt-
ur að vinna því allt vildir þú hafa eftir
þínu „systemi“. Greiningin kom 31.
maí. En miðað við þinn illvíga sjúk-
dóm sem þegar var orðinn útbreidd-
ur hefði það ekki skipt neinu máli þó
að þú hefðir farið fyrr til læknis.
Þrátt fyrir veikindi þín voru þínar
aðaláhyggjur af mömmu. Þú hugsað-
ir alltaf fyrst og fremst um hana og
reyndist henni ómetanlega um-
hyggjusamur í öllum hennar veikind-
um. Og alltaf þegar ég hringdi til
ykkar í sumar til að spyrja um ykkar
líðan sagðir þú mér alltaf að þið vær-
uð í góðum málum og allt gengi vel.
Þar sem ég þekkti þig, varð ég efins,
og kom frekar til ykkar til að sjá það
með eigin augum. Og hugboð mitt
reyndist rétt. Þú stóðst varla í fæt-
urna en samt varst þú að reyna að
hugsa um hana.
Þú reyndist mér og mínum
strákum einstaklega góður. Þrátt
fyrir hvað þú varst dulur á þínar til-
finningar gastu engan veginn leynt
því að ef okkur gekk eitthvað illa
varðst þú dapur og ef okkur gekk vel
varðst þú manna glaðastur. Þegar þú
talaðir um strákana mína sagðir þú
alltaf nafnið þeirra og svo stórvinur
minn á eftir. Eða þegar þú spurðir
mig eftir þeim var það yfir leitt
svona: „Hvað segja höfðingjarnir
gott?“ Börn voru meira en bara börn
í þínum augum. Þau voru höfðingjar.
Alltaf passaðir þú að eiga eitthvað
gott handa þeim þegar þau komu í
heimsókn. Rétta tegund af ís eða
nammi handa hverju barni fyrir sig.
Þú fylgdist grannt með ferðalagi
sona minna og bróður, Sigurðar,
Pálma og Dodda, á síðastliðna
þjóðhátíð. Alltaf þegar ég kom á spít-
alann til þín varð ég að segja þér allt
af þeirra högum þar og þú hlóst,
sama hver vitleysan var og sagðir:
„Þetta eru mínir menn.“
Einn daginn í ágúst þegar ég kom
að heimsækja þig varstu svo sposkur
á svipinn en samt eitthvað svo dul-
arfullur. Svo ég gekk á þig og fékk
það upp úr þér að þið mamma hefðuð
loksins ákveðið að láta verða af því að
gifta ykkur eftir 20 ára sambúð. Ég
vissi að þið höfðuð oft talað um það en
veikindi hennar komu bara svo oft í
veg fyrir að það yrði framkvæmt. Þú
spurðir mig hvort ég gæti hjálpað
ykkur og ég sagði að það væri nú
ekki mikið mál að henda upp einu
búðkaupi, við ættum góða að og ég
væri viss um að þeim fyndist það
sjálfsagður hlutur hjálpast að, og
yrðu bara glaðir og ánægðir að geta
gert eitthvað fyrir ykkur. Enda varð
sú raunin. Við þessar fréttir kviknaði
aftur hjá mér von um að þú myndir
hafa betur í baráttunni.
En auðvitað vissi ég innst inni að
svo væri ekki en ég leyfði mér að
halda í vonina á meðan brúðkaupið
var undirbúið.
Famundan var yndisleg vika. Loks
sá ég sólina. Ég, Bjarki, þú og
mamma fórum að kaupa hringana,
velja föt og brúðarvönd. Mamma
hafði beðið Bjarka um að vera
hringabera og hann varð svo stoltur
og tók hlutverk sitt mjög alvarlega.
„Þetta er fyrsta brúðkaupið mitt og
ég er strax orðinn hringaberi,“ sagði
hann við mig. Hringarnir voru valdir,
og þá voru það fötin. Þið Bjarki sáuð
um þín föt í einum máturnarklefa en
ég og mamma vorum í öðrum. Svo
var mátað og mátað. Þegar við
mamma vorum búnar að finna kjól á
hana og þú heyrðir mig segja hvað
hún væri fín, ætlaðir þú að ana inn til
okkar en ég sagði að brúðgumi mætti
ekki sjá brúðina í kjólnum fyrr en á
brúðkaupsdaginn. Þegar þið Bjarki
voruð búnir að finna föt og þú kall-
aðir á mig til að fá mitt álit og ég
sagðist aldrei hafa séð þig svona fín-
an ætlaði mamma að æða inn í þinn
klefa, en ég rétt gat stoppað hana og
sagði henni að það sama gilti um
hana. Og þið gegnduð mér með einu
orði eins og ég væri mamma ykkar.
Svo hlógum við að öllu saman og
fengum okkur kaffisopa.
Upp rann brúðkaupsdagurinn 14.
ágúst. Giftingin fór fram í kapellunni
á Landakotsspítala, því þar var
mamma í hvíldarinnlögn. Ég náði í
þig á Landspítalann. Eftir okkar
bestu vitund hefur að öllum líkindum
aldrei áður farið fram gifting í kapell-
unni. Svo eftir athöfnina fórum við öll
heim til mín í brúðkaupsveisluna. Þú
varst orðin ansi þreyttur og gast því
miður stoppað stutt.
Nokkrum dögum eftir búðkaupið
fór að halla undan fæti í baráttunni
og staðreyndin blasti bláköld við. En
ekki var alveg allt búið enn. Það
gerðist sem við óttuðumst mest.
Mamma datt heima og braut sig illa
og var rétt nýkomin úr aðgerð þegar
baráttu þinni lauk.
Það er ekki efi í mínum huga að þú
lítur eftir henni núna eins og þú hefur
alltaf gert.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsis nótt.
Þig umvefji blessum og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Ég og fjölskylda mín votta systk-
inum Halla og öðrum aðstandendum
dýpstu samúð okkar. Megi Guðs-
blessun fylgja ykkur.
Elsku mamma, ég bið um að frið-
arins faðir umvefji þig kærleika og
gefi þér styrk, von og trú, í þínum
erfiðu raunum.
Ljúfar minningar um góðan dreng
lifa í hjarta mér og fjölskyldu minn-
ar.
Eins og við sögðum alltaf: Bless í
bili. Far þú í friði og friður Guðs þig
blessi.
Þín
Helga.
HARALDUR
SIGURÐSSON
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
Elskulegur eiginmaður minn, tengdasonur,
faðir, tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN BALDUR VALDIMARSSON,
Hjarðarholti 15,
Selfossi,
lést á Heilbrigðisstofnuninni á Selfossi föstu-
daginn 12. september.
Jarðsett verður frá Selfosskirkju laugardaginn
20. september kl. 13.30.
Vilborg Magnúsdóttir,
Helga Jónína Gunnþórsdóttir,
Magnús Baldursson, Brynja Marvinsdóttir,
Helga Árný Baldursdóttir, Tryggvi Ágústsson,
Valdimar Baldursson, Ingibjörg Helga Sveinbjörnsdóttir,
Ómar Þór Baldursson, Halla Baldursdóttir,
Jón Valur Baldursson, Sigrún Jónsdóttir
og barnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
EDITH GERHARDT ÁSMUNDSSON
frá Þýskalandi,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 11. september.
Jarðarförin auglýst síðar.
Þórunn Kristín M. Arnardóttir, Ásgeir Ingi Jóhannsson,
Ásdís Erika Arnardóttir,
Erna Arnardóttir, Gunnar Þór Jacobsen,
Anna María Arnardóttir, Hermóður Gestsson,
Páll Ingólfur Arnarson, Halldóra Ingadóttir,
Guðjón Pétur Arnarson, Svava Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Frænka okkar,
JÓNA S. KRISTÓFERSDÓTTIR
iðjuþjálfi,
Kleppsvegi 120,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ sunnu-
daginn 7. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Ættingjar hinnar látnu.
Systir mín,
MARÍA MARGRÉT SIGURÐARDÓTTIR,
áður Hlaðbrekku 7, Kópavogi,
lést á Sjúkrahúsi Blönduóss föstudaginn
12. september.
Jarðarförin auglýst síðar.
Auður Sigurðardóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
MARGRÉT ELÍASDÓTTIR
frá Haugi,
Gaulverjabæjarhreppi,
lést á hjúkrunarheimilinu Ljósheimum, Selfossi,
að kvöldi sunnudagsins 14. september.
Hafsteinn Steindórsson, Lovísa Jónsdóttir,
Magnús Steindórsson, Þóra Ragnarsdóttir,
Ester Steindórsdóttir, Sigurgeir Jóhannsson,
Guðrún Steindórsdóttir,
Guðmundur Steindórsson, Svala Bjarnadóttir,
Sigurður Steindórsson, Rannveig Jónsdóttir,
Steindór Steindórsson, Ingibjörg Eggertsdóttir,
Gréta Steindórsdóttir, Tryggvi Marteinsson,
Gyða Steindórsdóttir, Gunnar Gunnarsson,
Steindór Kári Reynisson, Erna Magnúsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MARÍA ÁRNÍNA ÍSAKSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Hlíð,
Akureyri,
lést sunnudaginn 14. september.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 19. september kl. 13:30.
Aðstandendur.
Elskulegi drengurinn okkar, bróðir og barna-
barn,
ÁRNI ÁSBERG ALFREÐSSON,
Stuðlabergi 76,
Hafnarfirði,
er látinn.
Jarðarförin auglýst síðar.
Alfreð Ásberg Árnason, Magnea Snorradóttir,
Guðný Ásberg Alferðsdóttir,
Árni Samúelsson, Guðný Ásberg Björnsdóttir,
Snorri Magnússon, Elísabet Hrefna Jónsdóttir.