Morgunblaðið - 17.09.2003, Blaðsíða 44

44 MIÐVIKUDAGUR 17. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÁGÆTA Siv!
Sem ráðherra umhverfismála
hefur þú gert margt á móti þjóð-
arvilja en afskiptaleysi meirihlut-
ans verið þinn sí-
felldi bjarg-
vættur.
Nýlega gerð-
ust þau undur og
stórmerki að þú
friðaðir rjúpuna
næstu þrjú árin.
Sjáið, sagði fólk-
ið, Siv er farin að
skilja hlutverk
sitt. Hún sér loks að henni er ekki
ætlað að vinna á móti umhverfinu.
En eins og Adam var ekki lengi í
Paradís var þetta of gott til að vera
satt. Þú lýstir því yfir í kjölfar
barnalegrar ákvörðunar nýliðans
Dagnýjar, að þú myndir afnema
friðunina ef sala á rjúpu yrði bönn-
uð. Hvort þetta er glámskyggni eða
hræsni skal ósagt, en öllum nema
þér virðist ljóst að sölubann skiptir
engu máli. Magnveiðimenn koma
sínu til skila.
Hæfni stjórnmálamanns er fólgin
í því að geta sagt fyrir um hvað
muni gerast á morgun, að ári, í
næsta mánuði og á næsta ári. Og
að geta svo útskýrt seinna af
hverju það gerðist ekki.
(Churchill.)
Ekki veit ég hvort þú ert fær um
þetta, en það verður ekki af þér
skafið að þú reynir. Ég skora á þig
að koma til dyranna eins og þú ert
klædd. Vera skýrlega með þjóðinni
eða á móti. Þora að láta hana vita
hvar þú stendur. Meirihluti þjóð-
arinar vill friða rjúpuna og nú er
þitt að verja hagsmuni eigingjarnra
veiðimanna og vopnasala eða lands-
manna. Ég er ekki í vafa um að þú
villt veg þjóðarinnar í öllu, bara
spurning hvort þú þolir mikinn
pólitískan þrýsting. Í Mbl.grein ert
þú ávítuð af Jóni Halldórssyni fyrir
skynsamlega friðun og veður hann
þar reyk rökleysu og ergelsis. En
þessum ágæta manni er ekki alls
varnað. Honum finnst eins og flest-
um með ólíkindum að vargfugl
skuli vera á válista. Óvíst er hvort
fólk veit að á ströndunum við
Látrabjarg og talsvert norðureftir
eru minkar og refir friðaðir. Svo er
um þjóðgarðana. Líffræðingar okk-
ar eru þeir klárustu í veröldinni,
því þeir einir allra hafa uppgötvað
að þessi meindýr virða mörkin.
Þessi krúttlegu smádýr fara aldrei
úr friðlöndunum því þau vita að ut-
an þeirra bíður dauðinn. Nú sjá
þessi snjöllu dýr til þess að fugla-
björgin skipti um lit. Ef fer sem
horfir mun hvíti liturinn víkja fyrir
grænum. Á þessum tilraunaslóðum
líffræðinga er dýralífið aðeins
minkar, refir, vargfugl og það sem
eftir er af bjargfugli.
Ágæta Siv! Stundum er eins og
þú vitir ekki hvað þú gegnir mik-
ilvægu starfi. Ég ræði ekki um
landið og miðin, því þegar við fjöll-
uðum um þessi mál á fyrstu vikum
ráðherradóms þíns skildu höf á
milli. Ljóst er að voldugri öfl en þú
ert fyrir ráða ferð afglapa í hálend-
is- og virkjanamálum og eiturspú-
andi stóriðju á fögrum stöðum. En
þú hlustaðir á rök mín um skað-
semi vargdýra og hvað fyrrum fjöl-
skrúðugu fuglalífi hefði hrakað. Nú
skora ég á þig að snúa þér heils-
hugar að því sem er á þínu valdi.
Þetta er helst. Afnema alla friðun
minka, refa og vargfugls. Reka
veiðimálastjórann eða fá honum
starf sem hann veldur. Gelda hvern
mink sem sleppt er í tilraunaskyni
og nota slíkt við útrýmingu hans.
Stórauka veiðar vargsins og leita
nýrra leiða í þeim efnum. Leyfilegt
verði að eyða vargi hvar sem er og
hvenær sem er og afnema veiði-
kortaskyldu í þeim efnum. Breyta
úr blýhöglum í járnhögl sem væri
bylting til batnaðar í umhverfismál-
um. Þegar farið verður að veiða
rjúpu aftur að það verði aðeins í
október.
ALBERT JENSEN,
Sléttuvegi 3,
Reykjavík.
Til umhverfis-
ráðherra
Frá Alberti Jensen:
MÖGNUÐ og tímabær grein eftir
Matthías Johannessen birtist í
Morgunblaðinu í „Bréf til blaðsins“
laugardaginn 6. september sl.
Ég hef hlustað agndofa á tvo þætti
í fjölmiðli, sem kona hafði umsjón
með. Þvílíkt níð, þvílíkan rógburð í
garð einstaklinga hef ég aldrei heyrt
enda slekk ég samstundis á tækinu
þegar þessi kona hefur umsjón með
einhverjum þætti, sem er alltof oft
að mínum dómi. Ég tel að þetta sé
andlega sjúkt fólk sem „sáir eitri í
berskjaldaða kviku hlustenda og því
skemmtilegra sem persónuníðið
gengur nær mannorðinu“, svo vitnað
sé í grein Matthíasar. Mögnuð grein
sem allir ættu að lesa og læra af, ekki
síst „pólitísku hérarnir“.
Þakka þér Matthías Johannessen.
ÞORBJÖRG
SIGURÐARDÓTTIR,
Háengi 3, Selfossi.
„Níðleggur
samtímans“
Frá Þorbjörgu Sigurðardóttur: