Morgunblaðið - 20.09.2003, Blaðsíða 7

DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. SEPTEMBER 2003 B 7
D
ÆLDIN í sjónvarps-
sófa Júlíusar Guð-
mundssonar varð sí-
fellt dýpri, enda hafði
hann bætt á sig 19
kílóum á fimm árum, eða frá því
hann, þrítugur, kom heim frá námi
á Spáni ásamt fjölskyldu sinni. Vel-
sældin vakti upp letieðlið, eins og
hann orðar það, hann hætti að
hreyfa sig svo nokkru næmi,
þyngdist jafnt og þétt og varð eink-
um gildur um sig miðjan.
Þó fór víðs fjarri að hann væri
aðgerðarlaus þessi ár. Hann hafði
ærinn starfa sem líffræðingur og
verkefnastjóri rannsókna á nýrna-
og skjaldkirtilskrabbameini hjá Ís-
lenskri erfðagreiningu, stundaði
samhliða MBA-nám í Háskólanum í
Reykjavík og sinnti búi og þremur
ungum börnum til jafns við útivinn-
andi konu sína.
Lífið var komið í fastar skorður
hins ráðsetta heimilisföður. Inn í
bíl og út úr bíl var helsta hreyf-
ingin, því ekki útheimti vinnan ann-
að en léttar handahreyfingar við
tölvuna á skrifborðinu og kannski
smáspássitúr á milli hæða eða í
mötuneytið. Svo keyrði hann út í
búð til þess að gera heimilisinn-
kaupin og lét sig fallast værðarlega
í sjónvarpssófann að loknum kvöld-
verði, sem var nokkuð vel úti látinn
að hans sögn. Það var ekki fyrr en
hann útskrifaðist um jólin í fyrra
frá HR að hann áttaði sig á að vel-
megunin hafði farið heldur illa með
skrokkinn.
Ljósmynd gerði útslagið
„Sem útskriftargjöf sendi skólinn
nemendum myndaseríu úr skóla-
starfinu. Ég hafði svosem litið í
spegil og stigið á vigtina annað
slagið, en ekki gefið breytingunni,
sem á mér hafði orðið, nægilegan
gaum. Mér snarbrá aftur á móti
þegar ég sá myndirnar af mér, sér-
staklega fór ein þeirra fyrir brjóst-
ið á mér, en á henni er ég óskap-
lega pattaralegur í
stutt-
erma, rauðum bol, með væna
bumbu og allur mjög frjálslega
vaxinn. Þessi mynd gerði útslagið,
ég ákvað að grípa í taumana, borða
minna og hreyfa mig meira,“ segir
Júlíus, sem þegar í stað hóf þátt-
töku í aðhaldsnámskeiði fyrir karla,
sem eru tilbúnir að leggja mikið á
sig til að grennast og styrkjast á
sem skemmstum tíma. Um leið
breytti hann um mataræði og
-venjur og fann ýmsar leiðir til að
flétta hreyfingu og útivist inn í
dagsins önn og amstur.
Fyrstu vikuna fuku tvö kíló. Á
vordögum voru nítján kíló á bak og
burt, Júlíus kominn í kjörþyngd,
allur hinn stæltasti og eigandi lík-
amsræktarstöðvar, hvorki meira né
minna. Hann segir margt hafa ýtt
undir að hann lagði út í slíka fjár-
festingu, þótt efalítið hafi góð
reynsla hans af þjálfun, eins og þar
er í boði, ráðið úrslitum.
„Þegar frændi minn og jafnaldri
ámálgaði við mig að vera með í
kaupum á Betrunarhúsinu í Garða-
bæ ákvað ég að láta
slag standa, enda
markmiðið með
MBA-náminu í við-
skipta- og stjórnun-
arfræðum að hella
mér út í atvinnu-
rekstur af einhverju
tagi,“ segir líffræðing-
urinn og útskýrir að líf-
eðlisfræði sé partur af líffræði og
stuðst sé við þekkingu úr lífeðl-
isfræðilegum rannsóknum í mark-
vissri líkamsrækt.
Líffræðingur með meiru
„Þegar ég hóf nám í Háskólanum
í Reykjavík voru líftæknifyrirtæki í
mikilli uppsveiflu og gróska á
hlutabréfamörkuðum, en fáir sem
höfðu bæði líffræðimenntun og við-
skiptaþekkingu. Mér fannst upp-
lagt að afla mér menntunar í við-
skiptum og stjórnun fyrirtækja til
þess að opna mér fleiri möguleika í
starfi. Samt sá ég ekki alveg fyrir
mér rekstur líkamsræktarstöðvar,
þótt slíkt sé á vissan hátt nátengt
heilbrigðisþjónustu, en þann starfs-
vettvang hafði ég helst í huga að
námi loknu.“
Þegar Júlíus hefur útskýrt af
hverju líffræðingurinn vatt sér í
nám í viðskiptum og stjórnun, kem-
ur upp úr dúrnum að hann er lærð-
ur ljósmyndari frá Barcelona þar
sem hann var jafnframt í meist-
aranámi í umhverfisstjórnun þegar
fjölskyldan bjó þar um tveggja ára
skeið, frá 1996 til 1998. Sem sé áð-
ur en sjónvarpssófinn náði yfir-
höndinni og eftir að hann hafði
unnið að meistaragráðu í erfða-
fræði brjóstakrabbameins á Land-
spítala – háskólasjúkrahúsi. „Ef
skógareldar blossa upp á Íslandi,
er ég rétti maðurinn að leita til,“
segir hann kímileitur og skírskotar
til námsins í umhverfisstjórnun,
sem fólst að miklu leyti í að bregð-
ast við slíkri vá. „Allt nám hefur
gagnast mér prýðilega, en um-
hverfisstjórnunin þó síst. Mér þyk-
ir harla ósennilegt að ég eigi eftir
að annast viðhald á þjóðgörðum og
slökkva skógarelda á Íslandi. Lög-
fræði og reglugerðarstagl, sem
fylgdi náminu, átti heldur ekki alls-
kostar við mig, en ég lærði hins
vegar heilmikið í spænsku.“
Andvaraleysi
Lífstíll fjölskyldunnar í Barce-
lona var hvorki hvati til auðs- né
fitusöfnunar. Eins og aðrir fátækir
námsmenn fór Júlíus allra sinna
ferða fótgangandi. Þótt tuttugu
mínútna gangur væri á næstu
myndbandaleigu og annað eins út í
búð með tilheyrandi pokaburði,
fannst honum slíkt ekkert tiltöku-
mál. Útivist og gönguferðir voru
fastir punktar í tilverunni. „Þegar
heim kom og velmegun okkar jókst
í efnahagslegu tilliti og bílar tveir
urðu helstu þarfaþing heimilisins,
fór smám saman að síga á ógæfu-
hliðina hvað holdafar mitt varðaði.
Ég hafði verið þybbinn sem krakki,
en fjórtán ára varð ég skyndilega
hár og spengilegur, þótti liðtækur í
fótbolta og keppti í handbolta fram
til tvítugs. Þar sem ég hafði lengi
vel ekki þurft að hafa áhyggjur af
þyngdinni var ég svolítið andvara-
laus þótt ég bætti að jafnaði á mig
um tveimur kílóum kringum jól og
áramót. Ég varð æ silalegri og
kraftlausari, mátti til dæmis aldrei
missa af fréttum í sjónvarpinu og
ílentist oft í sjónvarpssófanum
heilu kvöldin,“ segir Júlíus.
Æfingar og galdur í mataræði
Hann grunar að svona sé gangur
lífsins hjá æði mörgum kyrrsetu-
mönnum á hans reki og eldri. Og
ráð hans þeim til handa er vita-
skuld að drífa sig í ræktina, borða
minna og hreyfa sig meira. Alltaf,
ekki bara stundum. „Ég er þó eng-
inn öfgamaður í þessum efnum og
hvers kyns meinlætalíf er mér
fjarri skapi,“ segir Júlíus og játar
að fá sér einstaka sinnum ham-
borgara, eða annað skyndifæði.
„Annars er löngun mín í slíkan mat
hverfandi, auk þess sem ég tími
ekki að eyðileggja árangur líkams-
ræktarinnar. Menn verða að geta
leyft sér smámunað í mat og drykk
annað slagið. Vellíðan er fyrir öllu
og ekki skiptir máli þótt fólk sé
kannski nokkrum kílóum yfir kjör-
þyngd ef því líður vel og er vel á
sig komið. Tæp klukkustund í þol-
og þrekæfingar og nokkrar teygju-
æfingar þrisvar til fimm sinnum í
viku gerir öllum gott,“ segir Júlíus
samkvæmt eigin uppskrift.
En sjálfur lætur hann ekki þar
við sitja, því samfara auknum styrk
segist hann hafa fundið hjá sér sí-
fellt meiri þörf til að efla heilsuna á
alla lund, t.d. með því að fara í
gönguferðir og sund, eða á skíði og
þvíumlíkt, þegar tóm gæfist til. Svo
má ekki gleyma að hann tók mat-
aræðið föstum tökum. „Galdurinn
er að vera aldrei svangur og aldrei
pakksaddur,“ upplýsir hann, „borða
lítið í einu en allt að sex sinnum á
dag.“
Leið til að fyrirbyggja
hrörnun og sjúkdóma
„Kallapúl“, svipað því sem kom
Júlíusi á spor heilsu og hollustu, er
í boði í Betrunarhúsinu sem og sér-
stakir kvennatímar, jóga og hvað-
eina sem bætir heilsu, líðan og útlit
fólks og leiðir það af villu síns veg-
ar í mataræði. „Fyrir mér er lík-
amsrækt og hollt mataræði inneign
til elliáranna og í raun eina færa
leiðin til að stemma að stigu við
hrörnun og sjúkdómum eins og
hjartasjúkdómum, stoðkerfissjúk-
dómum og offitu.“
Líffræðingnum og viðskiptafræð-
ingnum gengur býsna vel að sam-
nýta menntun sína og reynslu í
Betrunarhúsinu. Sá fyrrnefndi er í
fullu starfi hjá ÍE en eftir vinnu
mætir hann galvaskur í líkams-
ræktarstöðina og púlar í tækjunum
áður eða eftir að hann fer í ham
viðskiptafræðingsins og glímir við
tölur og flóknar bókhaldsfærslur.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Júlíusi eru hæg heimatökin að viðhalda árangri líkamsræktarinnar, enda sjálfur eigandi Betrunarhússins í Garðabæ.
Inneign
Upp úr þrítugu er algengt að konur
jafnt sem karlar eigi í basli með auka-
kílóin. Júlíus Guðmundsson, 35 ára
líffræðingur, uggði ekki að sér til að
byrja með, en nokkrar ljósmyndir,
sem hann sýndi Valgerði Þ. Jóns-
dóttur, urðu til þess að hann réðst til
atlögu við fimm ára uppsafnaðan
vanda.
Ljósmyndin sem
hreyfði við Júlí
usi.
LÍKAMSRÆKT
elliárannatil
vjon@mbl.is
Sólhattur
FRÁ
Fyrir heilsuna
H
á
g
æ
ð
a
fra
m
le
ið
sla
Nr. 1
í Ameríku
hreinsiklútar
fjarlægja andlits- og augnfarða á augabragði
Í hreinsiklútunum er andlitsvatn og kamilla, sem hefur róandi
og nærandi áhrif á húðina og viðheldur réttu rakastigi hennar.
Fást í apótekum og stórmörkuðum.
Dr. Fisher hreinsiklútarnir
eru ofnæmisprófaðir
og henta öllum húðgerðum.