Morgunblaðið - 26.09.2003, Blaðsíða 16

16 | FÓLKIÐ | FÖSTUDAGUR 26|9|2003 MORGUNBLAÐIÐ
ÞEGAR CAGE ER SEM KYNDUGASTUR
 Peggy Sue Got Married (1986). Nicolas Cage var kostulegur,
sumir segja reyndar illþolandi, sem hinn vonlausi eig-
inmaður titilpersónunnar (Kathleen Turner) í ljúfsáru tíma-
flakksdrama hjá Coppola frænda.
 Raising Arizona (1987). Cage er í fínu formi sem klaufabárð-
ur á krimmabrautinni í hugmyndaríkum fáránleikafarsa
Coen-bræðra.
 Moonstruck (1987). Cage stelur Cher frá eldri bróður sínum
og ofleikur skemmtilega þann gallagrip í smelli Normans
Jewisons. Leikur hans í Moonstruck gerði hann að „öðru-
vísi“ hjartaknúsara meðal kvenþjóðarinnar.
 Wild at Heart (1990). Cage er sérlega eftirminnilegur sem
snældugalinn Elvis-dýrkandi í ofbeldisfullu, brokkgengu og
furðulegu vegadrama Davids Lynch.
 Leaving Las Vegas (1995). Cage hafði aldrei gert betur en í
nístandi túlkun sinni á drykkjusjúkum handritshöfundi
með bullandi sjálfseyðingarhvöt í drama Mikes Figgis.
Cage fékk verðskuldað Óskarsverðlaun fyrir tímamóta
frammistöðu á ferlinum.
 Bringing Out the Dead (1999). Yfirspennt en innlifuð túlkun
Cage á útbrunnum manni, sjúkraflutningamanni í New
York sem á sér þann eina lífstilgang að bjarga lífi annarra.
Þessi stórborgarrýni Martins Scorsese hefur nokkra galla
en kostirnir eru stærri og fleiri.
 Adaptation (2002). Nicolas Cage er hér á hátindi leikferils
síns í tvöföldu hlutverki andstæðra bræðra sem fást við
handritsgerð, annar er fælinn, stíflaður og flókinn, hinn
svalur, einfaldur og hömlulaus. Stórsnjallt furðuverk frá
Spike Jonze og Charlie Kaufman.
Eftir að Nicolas Cage, sem nú er tæplega fertugur, hafði ákveðið að leggja leiklistina fyrir
sig og skipt um eftirnafn til að enginn gæti sakað hann um að reyna að slá sér upp á
nafni frænda síns Francis Fords Coppola (Cage varð fyrir valinu vegna aðdáunar sinnar á
tónlistarmanninum John Cage og myndasöguhetjunni Luke Cage), hefur verkefnaval
hans einkennst af eirðarlausri leit að ögrandi tilbreytingu. Hann er ekki leikari sem lætur
aðra skipa sér á bás og ef hann getur hefur hann valið hið óvenjulega frekar en venju-
lega. Hann hafði byrjað aðeins 18 ára í dramatísku unglingamyndunum Fast Times at
Ridgemont High og Valley Girl en eftir að hann komst á þrítugsaldurinn fór hann að rækta
sinn garð með túlkun alls kyns furðufugla, mismunandi elskulegra, ólánlegra og létt-
geggjaðra. Hann hefur mestanpart haldið því áfram til þessa dags, að undanskildum
nokkrum tilraunum til að verða frekar hefðbundin hasarhetja (The Rock, Con Air, Face/
Off, Gone in 60 Seconds), sem ekki hafa farið honum vel, næstum aulalegu útliti hans
og sérstæðum, stundum ýktum leiktöktum. Nicolas Cage hentar best hlutverkum jaðar-
manna, sem eiga í basli með sjálfa sig og umhverfið. Sjálfur viðurkennir hann að myrkar
persónur á útkanti mannfélagsins virðist höfða mest til sín. „Ég veit ekki hvers vegna.
Kannski vegna þess að ég er sjálfur þannig náungi,“ hefur hann sagt. „Mér finnst best að
vinna úr mínum málum með því að taka hið neikvæða og gera það jákvætt með skapandi
vinnu.“ Cage er frægur fyrir að fara út í öfgar til að fá tilfinningu fyrir hlutverkum sínum.
Þannig lét hann draga úr sér tönn án deyfingar til að upplifa reynslu hermannsins sem
hann lék í Birdy (1984). „Ég vil ekki að mér líði of vel við það sem ég er að fást við.“
|ath@mbl.is
FÆLNI
FURÐU-
FUGLINN
FR
UM
SÝ
NT
Svikahrappur einn sem þjáist af fælni og ýmsum andlegum
kvillum (Nicolas Cage) er í þann veginn að landa gróðavæn-
legu svindli ásamt félaga sínum (Sam Rockwell) þegar tán-
ingsdóttir hans (Alison Lohman) birtist óforvarandis og trufl-
ar ráðagerðirnar og vandlega skipulagt líf hans. Ridley Scott
leikstýrir gamansömu glæpadrama, Matchstick Men, eftir
sögu Erics Garcia og frumsýnt er hérlendis um helgina.