Morgunblaðið - 27.09.2003, Blaðsíða 38

MINNINGAR
38 LAUGARDAGUR 27. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Boga KristínKristinsdóttir
Magnusen var fædd á
Skarði á Skarðs-
strönd 6. febrúar
1915. Hún andaðist á
dvalarheimilinu
Barmahlíð á Reyk-
hólum hinn 18. sept-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Kristinn Indr-
iðason, bóndi á
Skarði, f. 10. nóvem-
ber 1887, d. 21. nóv-
ember 1971, og Elin-
borg I. B. Magnusen
húsfreyja á Skarði, f. 24. júní
1896, d. 13. maí 1984. Systur
Bogu voru Guðborg, f. 24. júlí
1918, d. 20. nóvember 1947, og
Ingibjörg Kristrún, f. 7. desember
1925, d. 29. október 1994
Eiginmaður Bogu var Eggert
Ólafsson frá Bakka í Geiradal, f.
1. apríl 1907, d. 13. desember
1985. Börn þeirra eru: 1) Ólafur
Eggertsson, bóndi á Manheimum,
f. 20. nóvember 1947, kona hans
er Svava Hjartardóttir bóndi, f.
1947, frá Vífilsdal í
Suður-Dölum. Synir
þeirra eru a) Egg-
ert, f. 1980, starfs-
maður í Fóðuriðj-
unni í Ólafsdal.
Sambýliskona hans
er Halla Valdimars-
dóttir frá Reykhól-
um, f. 1980, starfs-
maður í
dvalarheimilinu í
Barmahlíð. Sonur
þeirra er Ólafur, f.
2002. b) Sigurður
Hjörtur, nemandi í
FVA, f. 1987. 2) El-
inborg Eggertsdóttir, starfsmað-
ur í Dalakjör, f. 1955. Maður
hennar er Kristinn Thorlacius,
húsasmíðameistari í Búðardal, f.
1955. Börn þeirra: a) Boga,
blómaskreytir, f. 1975. b) Dag-
björt Drífa, nemandi í Listahá-
skóla Íslands, f. 1980. c) Silja Rut,
nemandi í MS, f. 1985. d) Eggrún,
nemandi í FÁ, f. 1987.
Útför Bogu verður gerð frá
Skarðskirkju á Skarðsströnd í
dag og hefst athöfnin klukkan 14.
Hún Boga óf lífsþræðina sína svo
vel og fallega. Uppistöðuþræðirnir
voru sterkir og öflugir. Í þá óf hún
dásamleg verk með vinnulúnu,
sigggrónu höndunum sínum og
góðu hjartalagi.
Með henni er sérstæðum kafla
lokið á Skarði. Kaflanum sem hófst
endur fyrir löngu og tilheyrði
gamla bændasamfélaginu í öllu
sínu veldi, allt frá landnámsöld. Ég
var svo heppin að ná í smáhluta af
lokakaflanum sem sumarstelpa hjá
Bogu og Eggerti á Skarði nokkur
sumur í röð. Kom þangað fyrst 9
ára og þekkti engan. Þrátt fyrir að
„bara“ fjörutíu ár séu liðin síðan
þá, hafði hún einungis komið tvisv-
ar eða þrisvar sinnum til Reykja-
víkur. Nútíminn var ekki genginn í
garð. Það var jú einn traktor á
bænum og ljósavélin bara notuð á
veturna. Þetta voru dásamleg sum-
ur – hjá góðu fólki.
Þrátt fyrir aldursmuninn, ég níu,
hún um fertugt, urðum við strax
góðar vinkonur. Vináttan hélst alla
tíð. Þó að sambandið hafi slitrast
hin seinni ár var samt alltaf eins og
ekkert hefði breyst þegar við hitt-
umst, eða töluðum saman í síma.
Boga var óskaplega mikill vinnu-
þjarkur. Gekk í öll verk með mikl-
um krafti og myndarbrag en samt
svo yfirveguð. Hún beitti jafnt
huga og hönd í verkum sínum. Var
ótrúlega fjölhæf. Húsið hennar bar
henni sterkt vitni. Þrátt fyrir að
þurfa að vinna hörðum höndum
langan vinnudag við bústörf var
hún mikill fagurkeri. Hún smíðaði,
setti upp veggfóður, lagði gólfdúk
og málaði þegar því var að skipta.
Skar fagurlega út, skrautmálaði og
vann sannkölluð listaverk í út-
saumi, prjóni og hekli. Til hennar
var leitað þegar koma átti upp ís-
lenskum búningi í sveitinni. Hún
hafði einnig mikið yndi af blómum,
sérstaklega þeim sem blómstruðu,
einnig garðrækt og vildi alltaf hafa
snyrtilegt og fallegt í kringum sig
úti sem inni. Hún var líka ótrúlega
útsjónarsöm. Gat breytt ótrúleg-
ustu hlutum í eitthvað fallegt. Ég
man til dæmis eftir fallegu eldhús-
gardínunum hennar þegar ég kom
fyrst að Skarði. Þær bjó hún til úr
hveitipokum. Drifhvítar, með
marglitum blómaútsaumi og hekl-
uðum blúndum. Hún notaði oft orð-
ið „laglegt“ um það sem hún var
ánægð með og þótti fallegt. Var
gestrisin með afbrigðum. Bjó til
bestu rúgkökur í heimi og átti allt-
af nokkrar sortir af kaffibrauði í
búrinu sínu. Mjólkurglasið hjá
manni var alltaf fullt og hún bauð
sífellt upp á góðgerðir – allt fram
að háttatíma.
Henni þótti svo vænt um fólkið
sitt og sýndi þá væntumþykju ein-
læglega. Var blíðmælt og hlý og
ávarpaði mig gjarnan elsku, hjart-
ans vinuna sína. Notaði svo
skemmtilega orðin habbði og
saggði – og bað alltaf Guð að blessa
mig, þegar ég þakkaði fyrir mig.
Hún hló með svo skemmtilegum
trillum sem hófust hátt og rúlluðu
síðan niður – og upp aftur. Notaði
líka svo frábært þvuh!!! þegar því
var að skipta. Hafði söngrödd sem
bjó yfir kraftinum hans Pavarotti.
Það heyrðist auðveldlega í henni á
milli bæja þegar hún söng við
mjaltirnar. Oftar en ekki var það
Blessuð sértu sveitin mín. Var auð-
vitað í kirkjukórnum og naut þess
lengi vel.
Ég hafði alltaf með mér gítar í
sveitina og stundum var setið í eld-
húsinu eftir matinn og sungið. Eitt
sinn sungum við öll angurvært lag-
ið hans Hauks Morthens; Til eru
fræ. Mín kona með sína hljómmiklu
rödd söng af innlifun og skyndilega
heyrðist hár hvellur!!! Óbrjótandi
mjólkurglas í þúsund molum á
borðinu! Slíkur var raddstyrkur-
inn. Við á Skarði rifjuðum þetta
iðulega upp með hlátrasköllum.
Eggert maðurinn hennar (Eggi
minn) fór langt á undan henni, fyrir
næstum tuttugu árum. Þau voru
mjög ólík, en á milli þeirra var allt-
af svo notalegur hlýleiki. Hún
saknaði hans mikið, eins og ann-
arra sem gengnir voru á undan
henni. Fékk gjarnan tár í augun
þegar hún rifjaði eitthvað upp.
Og það var margs að minnast.
Fæturnir hennar voru gagnslitlir
síðasta áratuginn. Hún notaði
hækjur – en lét það ekki aftra sér
við garðvinnuna. Settist flötum
beinum, eða jafnvel hálflagðist – til
þess að koma hríslunum sínum og
beðunum í viðunandi horf. Ótrúleg
seigla!
Ég er rík af góðum minningum
um gott fólk á Skarði og kveð Bogu
með miklu þakklæti fyrir dýrmæta
samfylgd.
Lífsvefurinn hennar var svo
sannarlega einstakur og fagur.
Margrét Theodórsdóttir
(Maggý).
Nú er Boga farin til betri heima
og búin að hitta alla hina sem farn-
ir eru. Það er mikið og stórt skarð
komið á Skarði núna þegar hún er
farin. Það verður tómlegt að horfa
yfir lækinn að húsinu hennar þar
sem hún sat við eldhúsgluggann og
fylgdist með mannaferðum heima á
Skarði og öllu sem var að gerast
þar.
Okkur langar að þakka henni
fyrir samfylgdina sem var löng og
góð, umhyggjan og góðmennskan
sem var takmarkalaus; gat aldrei
hallmælt nokkrum manni en reyndi
frekar að finna allt það besta í
hverjum og einum.
Vinnustundirnar voru orðnar
margar bæði til sjós og lands. Hún
sótti sjó til að nálgast dúninn, en
varð samt að prjóna á leiðinni til að
tíminn færi nú ekki til spillis, enda
mjög vinnusöm og féll aldrei verk
úr hendi. Lifði erfiða tíma þegar
þurfti að handmjólka, tína grjót úr
flögum eins og tíðkaðist í þá daga,
enda voru þau Eggert sérstaklega
samstiga um allt sem þau voru að
gera. Hann var mjög iðjusamur og
velvirkur maður í hverju sem hann
gerði. Þau hófu búskap á Skarði 2
árið 1954 og byggðu sér myndarbú
og bjuggu þar alla tíð. Hún hafði
sérstaklega mikla og fallega söng-
rödd og söngelskari manneskja fyr-
irfannst varla. Þegar hún tók lagið
í eldhúsinu sínu þá heyrðist það
alla leið heim á hlað á Skarði.
Ósjaldan sungu þau hjónin saman
því ef annað byrjaði, þá tók hitt
undir.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Við þökkum fyrir allt sem þú
varst okkur og biðjum guð að
blessa börnin þín og fjölskyldur
þeirra og hjálpa þeim í sorg þeirra.
Kristinn, Stella og
fjölskyldan Skarði.
BOGA KRISTÍN
KRISTINSDÓTTIR
✝ RagnheiðurBergmundsdótt-
ir fæddist að Látrum
í Aðalvík 17.8. 1924.
Hún lést á Heilbrigð-
isstofnun Suðurnesja
sunnudaginn 21.
september síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Bergmundur
Halldór Sigurðsson,
oddviti Sléttu-
hrepps, f. 1895 á
Stað í Sléttuhreppi,
d. 1954, og Stefanía
Ágústa Stefánsdótt-
ir, húsmóðir, f. 1901
að Efri-Hlíð í Helgafellssveit, d.
1982. Systkini Ragnheiðar eru:
Kristjana Steingerður, f. 1926, d.
1997, Stefán Samúel, f. 1927, bú-
settur á Akureyri, Sigríður
Kristín, f. 1928, d. 2002, Þorgerð-
ur, f. 1934, d. 1999, og Jórunn
Hanna Bergþóra, f. 1940, búsett
á Seltjarnarnesi.
Eftirlifandi eiginmanni sínum,
Gísla Hólm Jónsyni, kynntist
Ragnheiður 1943 og stofnuðu
þau heimili í Ólafsfirði. Árið 1953
fluttu þau til Reykjavíkur og
1961 til Grindavíkur. Fyrir fjór-
um árum fluttu þau í þjónustu-
íbúð fyrir aldraða í Víðihlíð við
Austurveg 5 í Grindavík. Ragn-
heiður og Gísli eignuðust átta
börn, en misstu eitt
skömmu eftir fæð-
ingu. Þau eru: Est-
er, f. 1945, hún á
þrjár dætur, sam-
býlismaður hennar
er Vigfús Árnason;
Haraldur, f. 1946,
hann á þrjú börn;
Ágústa Halldóra, f.
1948, gift Hafsteini
Sæmundssyni, þau
eiga fjögur börn;
Margrét Rebekka, f.
1949, gift Gunnari
Eyjólfs Vilbergs-
syni, þau eiga þrjá
syni; Sigríður Jóna, f. 1954, gift
Þórarni Heiðmann Guðmunds-
syni, þau eiga fjögur börn; Páll f.
1960, sambýliskona hans er Ásta
Agnes Jóhannesdóttir og eiga
þau tvær dætur; Inga Fríða, f.
1963, gift Óttari Hjartarsyni, þau
eiga tvö börn. Barnabarnabörnin
eru nú orðin 25 að tölu.
Ragnheiður sat í stjórn
Grindavíkurdeildar Kaupfélags
Suðurnesja, gegndi trúnaðar-
störfum fyrir Verkalýðsfélag
Grindavíkur og var í Bókasafns-
nefnd Grindavíkurbæjar um ára-
bil.
Útför Ragnheiðar fer fram frá
Grindavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Elsku amma, við söknum þín mjög
mikið en við vitum að nú líður þér vel
eftir löng og erfið veikindi.
Takk, elsku amma, fyrir þessi
fimm ár sem við höfum átt saman
síðan við fluttum heim frá Svíþjóð og
við fluttum í ykkar hús í Mánasund-
inu sem er nú áfram í fjölskyldunni.
Það var alltaf svo gaman að koma
„heim“ á sumrin og vera hjá ykkur
afa til að læra íslenskuna betur og
alltaf fengum við kandís, það hafa
svo margir fengið kandís hjá þér,
elsku amma.
Við munum eftir því þegar þið
komuð út til okkar. Í fyrra skiptið
var alltof heitt og þú þoldir varla við
og í seinna skiptið þegar afi varð 75
ára og þið voruð hjá okkur yfir jólin
og áramótin 1995 þá var -26°C og það
var svo kalt að við vorum bara inni
og spiluðum.
Við elskum þig og munum alltaf
muna þig og hugsa til þín.
Þín barnabörn
Daníel Ingi og Lea Eir.
Elsku amma, við söknum þín svo
mikið, en við vitum að þér líður betur
hjá guði og englunum vegna þess að
þú varst búin að vera svo lasin. Við
munum þegar þú passaðir okkur
þegar við vorum litlar. Þá sagðir þú
okkur sögur frá því þegar þú varst
lítil. Alltaf þegar við komum til þín
og afa gafstu okkur kandís og svo
voru allir krakkarnir í hverfinu farn-
ir að koma til þín og fá kandís. Þau
kölluðu þig kandískonuna. Við mun-
um svo vel þegar þú sast við eldhús-
borðið og réðst krossgátur eða sast
klukkutímunum saman með okkur
og spilaðir olsen olsen, veiðimann og
svartapétur og við gerðum spila-
galdra við þig. Eftir skóla komum við
oft til ykkar og þú hjálpaðir okkur
með heimalærdóminn. Á veturna fór
afi oft í búðina og keypti mikið af
fuglafóðri sem þið gáfuð fuglunum.
Garðurinn ykkar í Mánasundinu var
alltaf fullur af fuglum sem þið gáfuð
að borða allan veturinn. Í garðinum
varstu með svo fallegar rósir sem þú
hugsaðir svo vel um og svo var það
rabarbarinn sem var svo rosalega
vinsæll hjá okkur krökkunum. Þá
fengum við okkur rabarbara og syk-
ur í skál til að dýfa í og borðuðum. Á
veturna þegar kalt var úti sastu inni í
stofu að prjóna handa okkur ömmu-
og langömmubörnunum sokka og
vettlinga á meðan við lágum á gólf-
inu að spila og byggja spilaborgir.
Síðan þegar mamma og pabbi fóru til
útlanda fengum við að koma til ykk-
ar og sofa í holunni ykkar eins og þú
kallaðir það.
Við elskum þig, amma, og munum
alltaf hugsa til þín.
Þínar sonardætur
Jóhanna Marsibil og
Stefanía Ágústa.
RAGNHEIÐUR
BERGMUNDSDÓTTIR
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
BRYNJAR GUÐBJÖRN ÍVARSSON,
Möðrufelli 3,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn
25. september.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Halldóra Karvelsdóttir,
Örn Ægir Brynjarsson,
Ómar Brynjarsson,
Halldóra Berglind Brynjarsdóttir, Andrés Einar Einarsson,
Hlöðver Már Brynjarsson, Sigrún Inga Sigurgeirsdóttir,
Sigurður Ívar Leifsson, María K. Ásmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÓLÖF PÁLÍNA SIGURÐARDÓTTIR
(Lóa),
dvalarheimilinu Ási,
Hveragerði,
andaðist miðvikudaginn 24. september.
Særún Sigurjónsdóttir, Ólafur Sigmundsson,
Ingibergur Sigurjónsson, Margrét Pálfríður Magnúsdóttir,
Sigurður Valur Magnússon, Erla Hafdís Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURÐUR JÓNSSON
frá Engey í Vestmannaeyjum,
síðast til heimilis á Hásteinsvegi 53,
Vestmannaeyjum,
lést á Heilbrigðisstofnun Vestmannaeyja
þriðjudaginn 23. september.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ægir Sigurðsson,
Arnþór Sigurðsson,
Guðlaug Björk Sigurðardóttir,
tengdabörn, barnabörn og
barnabarnabarn.