Morgunblaðið - 27.09.2003, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. SEPTEMBER 2003 39
✝ Kristín Jónsdótt-ir fæddist á Ísa-
firði 16. janúar 1922.
Hún lést á Sjúkrahúsi
Suðurlands á Selfossi
hinn 19. september
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Jón
Jónsson, klæðskeri, f.
4. febrúar 1890 á
Höfða í Dýrafirði, d.
1. október 1979, og
Karlinna Grein Jó-
hannesdóttir, f. 7.
febrúar 1896 í Bol-
ungarvík, d. 10. ágúst
1979. Systkini Krist-
ínar eru: Margrét, , f. 17. október
1920, d. 10. mars 1995; Þórarinn, f.
16. mars 1923; og Sigurður Albert,
f. 25. október 1929.
Kristín giftist 3. júlí 1943 Sig-
mundi Kristberg Guðmundssyni, f.
27. nóvember 1915 í Byrgisvík í Ár-
neshreppi, d. 10. ágúst 1980. Börn
þeirra eru: 1) Guðfinna, f. 22. júní
1956, garðyrkjubóndi, Hveragerði,
maki Hreinn Kristófersson 19. nóv-
ember 1952, garðyrkjubóndi.
Þeirra börn: A) Kristbjörg Erla, f.
17. október 1980, nemi. B) Hákon
Daði, f. 23. júní 1982, nemi. C)
Agnes Ósk, f. 17. des. 1995.
Kristín fæddist á Ísafirði og ólst
þar upp. Hún lauk gagnfræðaprófi
þar og stundaði að því loknu nám
við Húsmæðraskólann Ósk á Ísa-
firði.
Árið 1950 fluttu þau hjónin til
Hveragerðis þar sem þau stofnuðu
og ráku garðyrkjustöð. Samhliða
þeim rekstri vann hún í 30 ár ýmis
störf á heilsuhæli NLFÍ í Hvera-
gerði.
Kristín hafði alla tíð mikinn
áhuga á félagsstörfum og lagði
mörgum málefnum lið, meðal ann-
ars var hún í Kvenfélagi Hvera-
gerðis, skógræktarfélaginu, tók
virkan þátt í verkalýðsfélaginu, var
einn stofnenda og í stjórn Alþýðu-
bandalagsfélags Hveragerðis. Á
síðustu árum starfaði hún með fé-
lagi eldri borgara í bænum og sat í
stjórn þess.
Kristín verður jarðsungin frá
Hveragerðiskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
1945, birgðavörður,
Reykjavík, maki Árni
Guðmundsson, f. 28.
júní 1944, símsmiður.
Þeirra börn: A) Jón
Karl, f. 19. júlí 1972, fé-
lagsfræðingur. B)
Gunnar Freyr, 20. maí
1974, verkamaður. C)
Kristinn Bjarki, f. 25.
júlí 1979, málari. 2)
Karlinna, f. 7. júlí
1950, nuddfræðingur,
Hveragerði, maki
Magnús Gíslason, f. 13.
júlí 1944, trésmiður og
húsvörður. Börn
þeirra: A) Sigmundur Kristberg, f.
7. mars 1969, húsvörður, maki
Harpa Sveinsdóttir, kennari, f. 8.
desember 1970. Sonur þeirra:
Hannes Snævar, f. 2. mars 2003. B)
Kristín, f. 8. maí 1971, kennari.
Dóttir hennar: Viktoria Björk, f. 20.
júlí 2002. C) Gísli, f. 3. janúar1980,
nemi. 3) Ingibjörg, f. 3. september
Hún Stína mín er farin. Ég á eftir
að sakna hennar mikið.
Minningarnar frá bernskuárum
hvíla á huganum. Heimsóknir til
Stínu og Sigmundar, hann svo stór og
rólegur, hún kvik í hreyfingum og
alltaf hlæjandi. Já, hláturinn hennar
Stínu var hennar „vörumerki“.
Gestrisnin í litla húsinu þeirra við
Heiðmörkina var einstök, og oftar en
ekki fór maður þaðan með grænmeti
í poka og gleði í sálinni.
Á þeim tíma var Hellisheiðin far-
artálmi og Kambarnir voru nokkuð,
sem kviðið var fyrir, svo heimsókn-
irnar í Hveragerði til þeirra systra,
Stínu og Möggu, urðu ekki eins tíðar
og við hefðum kosið. En vináttan
rofnaði ekki – þrír ættliðir hafa hald-
ið tryggð. Dætur þeirra Stínu og Sig-
mundar eru vinkonur mínar, eins og
mæður okkar og ömmur voru á und-
an okkur. Þá vináttu vil ég þakka, nú
þegar hún Stína mín kveður okkur.
Hún var hetja í sínum erfiðu veik-
indum, en stór hópur afkomenda stóð
alltaf sterkur við hlið hennar. Er
hægt að hugsa sér betri viðskilnað
við þetta líf, en að láta eftir sig fjölda
góðra, heiðarlegra og vinnusamra
einstaklinga, sem bera uppruna sín-
um vitni?
- og geta svo ánægður kvatt að kvöldi,
með kærri þökk fyrir daginn.
(Sig. Ein.)
Ég kveð elsku Stínu mína og sendi
stóra hópnum hennar samúðarkveðj-
ur.
Rósa Aðalsteinsdóttir,
Stóru-Mörk II.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Þessar ljóðlínur lýsa vel þeim
hugsunum sem fara um hugann þeg-
ar við kveðjum móður okkar, Krist-
ínu Jónsdóttur.
Það er svo ótal margs að minnast
og margt að þakka. Hún tók dagleg-
an þátt í lífi okkar, umvafði okkur
hlýju og deildi með okkur gleði og
sorgum.
Hún var réttsýn kona sem fór ekki
í manngreinarálit. Verk sín vann hún
öll með gleði og æðruleysi var henni í
blóð borið. Kærleiksrík leiddi hún
okkur lífsins veg og var okkar stoð og
stytta.
Gengin er kona með stórt hjarta
þar sem allir áttu sér stað.
Minning hennar lifi.
Dæturnar,
Guðfinna, Karlinna og
Ingibjörg.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
Hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Elsku amma, með þessum fátæk-
legu orðum vil ég minnast þín.
Þú hefur verið og munt ávallt
verða mín fyrirmynd með þinn óeig-
ingjarna kærleika, lífsgleði, gjafmildi
og jákvæðni.
Minning þín mun ætíð lifa í hjarta
mínu.
Kristín.
Elsku besta langamma. Nú vitum
við að þér líður vel á góðum stað
þarna uppi í skýjunum hjá Guði og
englunum. Við vorum heppin að fá að
kynnast þér svona hláturmildri og
skemmtilegri. En tíminn sem við átt-
um saman var stuttur. Því verða for-
eldrar okkar að halda minningunni
um þig á lífi með því að segja sögur af
þér.
Elsku langamma, takk fyrir dýr-
mætar stundir. Við vitum að þú fylg-
ist með okkur ofan úr skýjunum og
brosir að uppátækjum okkar.
Kveðja frá langömmubörnunum.
Viktoría Björk og
Hannes Snævar.
Brosandi í köflóttri vinnuskyrtu,
kvik í hreyfingum og alltaf að flýta
sér. Þannig kom Kristín okkur vinnu-
félögunum í Garðyrkjustöð Ingi-
bjargar fyrir sjónir.
Á hverju vori var hún mætt með
priklupinnann og síðasta vor var eng-
in undantekning. Lágvaxin og hnellin
stóð hún að prikla sumarblómum, svo
snögg að fáir stóðust henni snúning.
Henni fannst óþarfi að fara sjálf í
kaffi, en hún sá um að vinnufélagarn-
ir gerðu það. Kom með staflana af
klöttum og pönnukökum og lét sér
annt um að allir fengju nóg.
Alúð og áhugi einkenndu öll henn-
ar verk.
Minningin um þessa glaðlyndu og
jákvæðu konu mun seint gleymast.
Samstarfsfólk.
KRISTÍN
JÓNSDÓTTIR
✝ Þorfinna Stefáns-dóttir fæddist í
Ólafsfirði 28. apríl
1933. Hún lést á
Fjórðungssjúkrahús-
inu á Akureyri 21.
september síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Stefán Haf-
liði Streingrímsson,
f. 9.5. 1892, d. 19.2.
1972, og Jónína
Kristín Gísladóttir, f.
24.8. 1895, d. 3.12.
1979. Systkini Þor-
finnu voru: Gíslína
Kristín, látin, Krist-
inn Eiríkur, látinn, Ólafur Stein-
grímur, Jónmundur, Guðlaug
Kristbjörg, Sigurjón Þór, látinn,
Sigþór Magnús, Sigurveig Anna
og Margrét Sigurhelga.
Hinn 13. október 1956 giftist
Þorfinna eftirlifandi eiginmanni
sínum, Ólafi Víglundssyni, f. 16.7.
1927 í Hafnarfirði. Foreldrar hans
voru Víglundur Nikulásson, f. 3.6.
1891, d. 27.8. 1979, og Sigurlaug
Magnúsdóttir, f. 7.11. 1895, d.
21.8. 1969. Börn þeirra eru: 1)
Guðlaug Jörgína Ólafsdóttir, f.
28.1. 1955, gift Rögnvaldi Ingólfs-
syni, f. 27.2. 1953. Börn: Sonur
hennar og Jósefs L. Sigurðssonar
er Ólafur Þór, sambýliskona hans
er Eygló Hulda
Valdimarsdóttir.
Auður Ósk Rögn-
valdsdóttir, sam-
býlismaður hennar
er Rúnar Kristins-
son, sonur þeirra er
Rögnvaldur Brynjar
Rúnarsson. Linda
Rós Rögnvaldsdóttir
og Kristín Eva Rögn-
valdsdóttir. 2) Þröst-
ur Ólafsson, f. 16.2.
1958, kvæntur
Brynju Júlíusdóttur,
f. 19.1. 1967, dóttir
þeirra er Þorfinna
Ellen Þrastardóttir, dætur Brynju
eru Lára Þórðardóttir og Sólveig
Anna Þórðardóttir. 3) Sigurlaug
Ólafsdóttir, f. 19.1. 1959, dóttir
hennar er Andrea Ævarsdóttir,
gift Sigurði Breiðfjörð Jónssyni.
Fósturforeldrar Þorfinnu frá
fimm ára aldri voru: Jörundur
Jónsson, f. 30.3. 1908, d. 3.2. 1984,
og Jónína Guðlaug Gísladóttir, f.
17.2. 1906, d. 22.3. 1999, móður-
systir Þorfinnu. Fóstursystkin
Þorfinnu voru Jón Torfi, f. 10.9.
1932, d. 8.5. 1988, og Þorgerður, f.
5.3. 1942.
Útför Þorfinnu fer fram frá
Ólafsfjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Nú er komið að kveðjustundinni,
þegar systir, mágkona og vinur hef-
ur verið kvödd á brott. Það er alltaf
erfitt að kveðja og þrátt fyrir það að
Þorfinna hafi verið veik um nokkurn
tíma, er þetta samt svo óraunveru-
legt að hún sé ekki lengur meðal
okkar.
Milli heimila Þorfinnu og Olla og
okkar hefur um langan tíma ríkt ein-
læg vinátta og traust, sem aldrei hef-
ur borið skugga á.
Upp í hugann hrannast minning-
arnar frá öllum skemmtilegu ferðun-
um sem við höfum farið saman, hvort
sem farið var til Mallorca, Benidorm
eða ferðast var um Ísland á Strand-
irnar eða aðra fallega staði.
Alltaf vorum við saman á ferð, eða
saman í sumarbústað einhvers stað-
ar. Oft var glatt á hjalla og kassettu-
tækið eða geislaspilaraútvarpið við
hendina þegar komið var á áfanga-
stað og þá tilkynnt að nú yrði kvöld-
vaka í kvöld. Einn diskur var þó í
sérstöku uppáhaldi hjá okkur en það
var „Mitt hjartans mál“, lög og ljóð
Kristjáns Stefánssonar frá Gilhaga.
Hversu oft við höfum sungið lögin af
þessum diski saman væri fróðlegt að
vita.
Þessar minningar eru okkur
ógleymanlegar og fyrir þær viljum
við þakka ykkur Olla alveg sérstak-
lega.
Þegar við heimsóttum þig á Fjórð-
ungssjúkrahúsið nokkrum dögum
fyrir brottkallið varst þú eins og
venjulega brosmild og æðrulaus, þó
sjá mætti að þú værir mjög veik. En
þrátt fyrir það var það síðasta sem
við ræddum um að næsta ferð okkar
skyldi verða Færeyjaferð. Þessari
ferð hefur nú verið slegið á frest að
sinni, en ef til vill eigum við eftir að
fara hana saman síðar.
En þannig er gangur lífsins, eng-
inn ræður sínum næturstað né veit
ævina sína fyrr en öll er.
Við viljum ljúka þessari stuttu
kveðju með tveimur erindum úr lagi
Kristjáns frá Gilhaga, „Munastund“,
sem við sungum svo oft saman:
Nú sit ég hér þögull og sveipa mig hljótt
í sögunnar margslungnu þræði.
Ég kvíði því ekki er kemur þú nótt,
ég kyrrðina þrái og næði.
Og ljósið mitt augnaráð fangað hér fær,
það flöktir á kerti í stjaka,
af gusti frá minningu’ er mér færist nær,
sú minning ei víkur til baka.
En genginni vegferð nú get ekki breytt,
þó gimsteina vænti þar fundar.
Að stefna til baka það stoðar ei neitt
mót straumfalli líðandi stundar.
Og ennþá fram tími minn tifar hér ótt,
svo tæmist hver stund til að vaka.
Ég kyrrðina þrái, er kemur þú nótt,
nú kertið er brunnið að stjaka.
Elsku Þorfinna, hafðu þökk fyrir
allar skemmtilegu samverustundirn-
ar og allt og allt.
Kæri Olli, við sendum þér, börn-
unum ykkar, tengdabörnum og
barnabörnum innilegar samúðar-
kveðjur. Guð gefi ykkur styrk í sorg-
inni.
Helga og Bogi.
Elskulegri systur og mágkonu,
Þorfinnu Stefánsdóttir, sendum við
hjónin okkar hinstu kveðju, ásamt
þakklæti fyrir samfylgdina á lífsleið-
inni.
Minning um hana, ljúf og góð, mun
lifa með okkur allt til enda.
Kæri Olli, við vottum þér, börnum
ykkar og öðrum aðstandendum, inni-
lega samúð.
Sigurveig Stefánsdóttir,
Gísli M. Gíslason.
ÞORFINNA
STEFÁNSDÓTTIR
 Fleiri minningargreinar um
Þorfinnu Stefánsdóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
 Fleiri minningargreinar
um Kristínu Jónsdóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
Okkar ástkæra,
STEFANÍA ÁSBJARNARDÓTTIR
hjúkrunarkona
frá Guðmundarstöðum,
Vopnafirði,
sem lést miðvikudaginn 17. september, verður
jarðsungin frá Áskirkju þriðjudaginn 30. sept-
ember kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Stefán Ásbjarnarson,
Sólveig Ásbjarnardóttir.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
móður okkar,
SOFFÍU GÍSLADÓTTUR
frá Deild í Fljótshlíð.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á hjúkrunar-
heimilinu Ljósheimum, Selfossi, fyrir góða
umönnun og hlýju.
Þröstur Jónsson,
Hrefna Jónsdóttir
og fjölskyldur.
Ástkær eiginkona mín, elsku besta mamma
okkar, amma, dóttir, systir og tengdamamma,
JÓNA SIGURÐARDÓTTIR,
Stuðlabergi 60,
Hafnarfirði,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 23. september og verður
jarðsungin frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði mánudaginn 29. september
kl. 13.30.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hennar, er bent á Minningarsjóð líknardeildar LSH í Kópavogi.
Björn Árnason,
Hlín Mogensdóttir, Morten Lund Nielsen,
Jón Mogensson Schow,
Sif Björnsdóttir, Gunnar Ben,
Gunnvör Ólafsson,
Aldís Sigurðardóttir,
Ásta Sigurðardóttir
og barnabörnin:
Lísa, Laura og Linus.