Morgunblaðið - 27.09.2003, Qupperneq 1

Sunnudagur
27. september 2003
Sigrún Edda Björnsdóttir lék Línu Langsokk
þegar leikritið var sýnt í Þjóðleikhúsinu fyrir
tuttugu árum. Það er því svolítið fyndið að
Sigrún Edda skuli leika frú Prússólín í Borg-
arleikhúsinu nú í vetur.
„Það er mjög gaman að fá að leika frú
Prússólín eftir að hafa verið Lína,“ segir Sig-
rún Edda. „Lína og frú Prússólín eru algerar
andstæður þar sem Lína er til dæmis í allt of
stórum skóm en frú Prússólín er í skóm sem
eru bara ætlaðir fyrir leigubíla. Svo vill hún
að Lína fari í skóla til að hún læri að haga sér
vel en Lína vill bara fara í skóla til að fá frí.“
Kannski líkar innst inni
Sigrún Edda segir að innst inni sé frú
Prússólín þó kannski svolítið lík Línu.
„Kannski hefur frú Prússólín einhvern tím-
ann verið eins og Lína,“ segir hún. „Það er
bara oft þannig með konur að þegar þær eld-
ast þá verða þær svo óskaplega stilltar og
prúðar. Ég held reyndar að stelpur þurfi að
passa sig á því að varðveita Línurnar í sér til
að verða ekki eins og frú Prússólín.“
Sigrún Edda segist þó viss um að Lína
verði aldrei eins og frú Prússólín. Hún hafi
bara allt of góðan grunn til þess.
Morgunblaðið/Kristinn
Lína verður
frú Prússólín!
Þegar leikritið um Línu Langsokk var sýnt í
Kópavogi fyrir fjörutíu árum lék alvöru api
herra Níels. Þegar leikritið var aftur sýnt þar
átta árum síðar átti apinn aftur að leika í
sýningunni en leikkonan sem lék Línu var
svo hrædd við hann eftir að hann beit hana í
handlegginn að það var hætt við að hafa
hann með.
Síðan hafa krakkar leikið herra Níels þegar
Lína hefur verið sýnd í leikhúsum í Reykjavík
og nú eru það tvær Vökur sem leika hann.
Vaka Dagsdóttir, sem er níu ára og Vaka
Vigfúsdóttir, sem er sjö ára munu leika hann
til skiptis í Borgarleikhúsinu í vetur.
Vökurnar segja að það sé ekkert erfitt að
líkja eftir apaskrækjunum og hoppunum í
herra Níelsi en að það sér erfitt að vera
svona lengi í búningunum þar sem þeir séu
mjög heitir.
Morgunblaðið/Ásdís
Hver er herra Níels?
Þ
að dreymir örugglega marga krakka
um að vera eins og Lína Langsokkur.
Að eiga apa og hest, fulla kistu af gulli
og tvo góða vini. Vera sterkust í heimi
og ráða við alla, löggur, ræningja, og meira að
segja pabba sinn sem er sjóræningi.
Ætli það dreymi samt ekki enn þá fleiri um
að vera í sporum Önnu og Tomma og fá að
vera besti vinur Línu. Því þótt það sé ábyggi-
lega gaman að vera Lína þá er það örugglega
líka svolítið erfitt. Lína verður nefnilega að
vera mjög dugleg af því hún þarf að sjá um sig
alveg sjálf og leysa öll vandamál upp á eigin
spýtur.
Gusur af skröki
Sjóræningjastelpan Sigurlína Rúllugardína
Nýlendína Krúsimunda á samt ekki í neinum
vandræðum með það. Hún hefur siglt um öll
heimsins höf á sjóræningjaskipinu Skopp-
arakringlunni og er besti stýrimaður sem sög-
ur fara af.
Þegar pabbi hennar dettur í sjóinn sest hún
að á Sjónarhóli og þótt hún hafi aðallega verið
með sjóræningjum og viti ekki alltaf hvernig
venjulegt fólk er vant að haga sér þá gerir
hún sitt besta til að ala sjálfa sig upp. Hún
skammar sjálfa sig til að fara að sofa og þegar
hún verður leið huggar hún sjálfa sig með því
að syngja og dansa.
Það gusast samt upp úr henni skrökið og
hún hefur engan áhuga á að læra fargnöldr-
unartöfluna (margföldunartöfluna) eða hvern-
ig maður á að haga sér í skólanum og kaffi-
boðum. Í skólanum fær hún alla til að fara í
„má ekki snerta gólf“ og í kaffiboðinu hjá
Önnu og Tomma hrækir hún upp í loft, hermir
eftir gestunum og stekkur á kökuna.
Lína er nefnilega vön því að fara eftir sín-
um eigin reglum og þegar hún kann ekki regl-
urnar þá býr hún þær bara til sjálf.
Í góðu lagi að snúa öfugt
Lína er samt ekki bara fyndin. Hún getur
líka kennt okkur ýmislegt og það er sennilega
þess vegna sem hún er svona vinsæl bæði hjá
börnum og fullorðnum. Hún kennir okkur til
dæmis að treysta á okkur sjálf og að það sé
best að fara okkar eigin leiðir í lífinu. Því þó
við flytjum kannski ekki að heiman þegar við
erum níu ára eins og Lína og við berjumst
ekki við bófa og ræningja þá getur vel verið að
okkur langi stundum til að gera hlutina svolít-
ið öðruvísi en fólkið í kring um okkur. Það er
nefnilega ekkert að því að snúa öfugt í rúminu
og segja eða gera eitthvað skrýtið í kaffiboð-
um svona einstöku sinnum – bara ef það er
ekki gert af illgirni.
Ekki bara kraftarnir sem gera hana sterka
Þótt Lína sé sterkasta stelpa í heimi eru
það ekki bara kraftarnir sem gera hana
sterka heldur líka það að hún treystir á sjálfa
sig og er ekki hrædd við hlutina. Hún er til
dæmis ekkert hrædd við að hleypa þjófunum
inn til sín. Hún treystir því að þeir séu góðir
og það verður til þess að þeir sýna henni sínar
bestu hliðar – þó þeir reyni nú reyndar líka að
stela af henni.
Með því að vera hún sjálf fær Lína að lok-
um alla í lið með sér þannig að þegar pabbi
hennar kemur að sækja hana vill enginn að
hún fari – ekki einu sinni frú Prússólín sem
hafði verið alveg ákveðin í að koma henni und-
ir eftirlit. Þannig að það getur greinilega
borgað sig að vera góður og fara sínar eigin
leiðir.
Hér sérðu Línu Langsokk?
Astrid Lindgren, höfundur bókanna um Línu Lang-
sokk, fæddist í Smálöndum í Svíþjóð árið 1907. Hún
varð síðar þekktasti barnabókahöfundur Norðurlanda
og skrifaði margar bækur sem íslenskir krakkar
þekkja eins og til dæmis bækurnar um Emil í Katt-
holti, Lottu, bræðurna Ljónshjarta og Ronju ræn-
ingjadóttur.
Lindgren, sem lést á síðasta ári, sagði að Lína hefði
orðið til þegar Karen dóttir hennar lá veik og bað hana
um að segja sér sögu. Lindgren fór þá að segja henni
söguna um Línu og fyrir tíu ára afmæli Karenar skrif-
aði hún söguna niður og gaf henni hana í afmælisgjöf.
Það liðu þó þrjú ár þar til fyrsta bókin um Línu kom
út þar sem stærsta bókarforlagið í Svíþjóð vildi ekki
gefa hana út. Lindgren fann þó annan útgefanda og
þegar bókin kom loks út varð hún strax mjög vinsæl.
Það finnst mörgum skrýtið að bókaforlagið skuli hafi
hafnað bókinni en við megum ekki gleyma því að Lína
hefur örugglega þótt miklu óþekkari á þeim tíma en
hún þykir í dag þar sem börn voru þá alin upp við mun
meiri aga en nú til dags. Það voru heldur ekki allir sem
viðurkenndu það á þeim tíma að börn geti verið góð á
sama tíma og þau eru óþekk. En það er einmitt eitt af
því sem gerir Astrid Lindgren svo sérstaka að hún
skildi það og lét sumar af persónum sínum skilja það
líka, eins og fólkið sem lærði að meta Línu og mömmur
Emils og Lottu.
Hvernig varð Lína til?
SYSTKININ Ólafur Lárus (11 ára)
og Urður (5 ára) voru ánægð með
leikritið um Línu langsokk sem sýnt
er í Borgarleikhúsinu. Urður, sem
fór syngjandi heim af leikritinu,
sagði að söngurinn hefði verið afar
skemmtilegur og fannst Lína syngja
vel.
„Mér fannst líka kökuboðið
skemmtilegt og þegar Lína settist of-
an á kökuna. Þá hló ég,“ sagði Urður.
Ólafi fannst kakan merkileg og
hafði áhuga á að skoða hana betur.
Hann sagðist hins vegar alveg vera
með á hreinu hvernig Lína hefði farið
að því að lyfta steininum, öðrum þjóf-
inum og skipinu. Annars fannst hon-
um atriðið með þjófunum einna best.
Og skemmtilegasta persónan fyrir
utan Línu var að hans mati apinn,
hann herra Níels.
Urði finnst gott að kúra í rúminu
hjá mömmu og pabba, en sagðist
samt alveg vera til í að búa ein á
Sjónarhóli. „Það er allt í lagi að sofa
ein ef maður er með hest og apa hjá
sér.“
Krakkarýni: Lína langsokkur
Væri til í
að búa á
Sjónarhóli
Morgunblaðið/Þorkell
Urður og Ólafur voru ánægð með leik-
ritið um Línu Langsokk.
Hver er sá veggur víður og hár, vænum settur röndum, rauður, gulur, grænn og blár gerður af meistara höndum?
Prentsmiðja
Árvakurs hf.
Svar: Regnboginn.