Morgunblaðið - 28.09.2003, Blaðsíða 5
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28. SEPTEMBER 2003 B 5
Er veisla framundan?..
Glæsilegur veislusalur
Ferðafélagsins í Mörkinni til leigu
Komum líka með veisluna heim til þín
Smiðjuvegi 14 • Kópavogi • www.veislusmidjan.is
Pantanir og uppl. í síma 587 3800 og 899 2959
Þórarinn Guðmundsson
matreiðslumestari
Nafn/nöfn (prentstafir)
Kennitala: Heimilisfang:
Vinsamlegast setjið X þar sem við á:
Ég óska eftir að greiða bókina út í hönd með reiðufé/ávísun
er fylgir hér með , eða Visa/Euro: ,
ellegar fá sendan gíróseðil
Ef greitt er með greiðslukorti, þá:
Gildistími korts:
Kortnúmer (16 stafir)
Tabula gratulatoria
Ólafur Ólafsson, fyrrum landlæknir,
75 ára
Hinn 11. nóvember næstkomandi verður Ólafur Ólafsson, fyrrverandi
landlæknir og núverandi forystumaður í samtökum eldri borgara,
75 ára. Af því tilefni hafa nokkrir vinir hans og velunnarar ákveðið
að efna til útgáfu, honum til heiðurs, á völdu efni úr handraða
afmælisbarnsins. Þar er fjallað um heilbrigðismál í víðum skilningi,
margs konar þjóðfélags- og réttindamál, alþjóðamálefni og málefni
eldri borgara. Frásagnirnar eru fjölbreyttar og fróðlegar og allar í anda
Ólafs, hnitmiðaðar og hispurslausar og síðast en ekki síst eru þær
bráðskemmtilegar þar sem það á við.
Áætlað er að afmælisritið komi út í maí á næsta ári, en Bókaútgáfan
Hólar hefur tekið að sér útgáfu þess og er ritnefndin skipuð þeim
Sigurði Guðmundssyni landlækni, Benedikt Davíðssyni formanni
Landssambands eldri borgara og Vilhelm G. Kristinssyni rithöfundi,
sem jafnframt er ritstjóri verksins.
Afmælisritið verður selt í áskrift og greiðist það fyrirfram
(kr. 4.900- og er sendingargjald innifalið). Í ritinu verður heillaóskaskrá
(Tabula gratulatoria) og er það von ritnefndarmanna að hún verði sem
lengst og glæsilegust. Þeir velunnarar Ólafs, sem áhuga hafa á því að
senda honum afmæliskveðju og eignast um leið bókina, eru góðfúslega
beðnir að skrá nafn sitt hér að neðan (tvö nöfn eða fleiri eru heimil
án aukagreiðslu en birtast þá saman á heillaóskaskránni):
Sendist til: Bókaútgáfan Hólar, pósthólf 9089, 121 Reykjavík.
Einnig má skrá sig á heillaóskaskrá
í síma 557-9215/557-9310 eða á holar@simnet.is
FJALLAGARPARNIR eruauk Bjarna, sem býr áMöðruvöllum, þeir GrétarGrímsson og Árni Þorgils-son, Akureyri, og Þorsteinn
Skaftason frá Dalvík. Þeir hófu
„Gönguna löngu“ á sólríkum sunnu-
dagsmorgni í lok júlí árið 1995 á Há-
mundarstaðahálsi sunnan Svarfaðar-
dals og fóru þá fyrsta áfanga
leiðarinnar. Nú 9 árum og nokkrum
áföngum síðar komu þeir niður með
Ófærugjá í Ólafsfjarðarmúla og höfðu
þá lagt að baki um 90 kílómetra leið
sem tók í allt 15 til 20 daga að ganga.
Bjarni sagði að upphafið að því að
félagarnir ákváðu að leggja í Göng-
una löngu megi rekja til greinar sem
Hjörtur E. Þórarinsson á Tjörn í
Svarfaðardal ritaði í Árbók Ferða-
félags Íslands árið 1990 þar sem
fjallað var um fjalllendi Eyjafjarðar
að vestanverðu. „Í þessari grein fór
Hjörtur í huganum þessa stórbrotnu
leið umhverfis Svarfaðardalinn og
varpaði fram þeirri hugmynd hvort
ekki væri komin tími til að leiðin um
hin hlykkjóttu landamæri Svarfaðar-
dals og Dalvíkur við nágrannasveit-
arfélögin yrði gengin,“ segir Bjarni.
Landamærin hefjast á ströndinni yst
á Hámundarstaðahálsi, ná fljótlega
1.000 metra hæð en fara lægst niður í
870 metra á Heljardalsheiði og hæst í
1.456 metra hæð á Dýjafjallshnjúki,
enda svo við rætur Ófærugjár yst í
Ólafsfjarðarmúla eftir að farið hefur
verið yfir ótal hnjúka og skörð.
Hverjir verða fyrstir til að vinna
þetta frægðarverk …
Í grein sinni segir Hjörtur að „nú
sé kominn tími til að einhver eða ein-
hverjir vinni sér það til frægðar að
ganga þessa markalínu frá sjó til
sjóvar.“ Síðar segir hann: „En nú er
bara að bíða og sjá hverjir verða
fyrstir til að vinna þetta frægðarverk.
Það hefur örugglega aldrei verið gert
áður. Meira að segja má telja líklegt
að á suma hnjúka, sem á leiðinni
liggja, hafi mennskur fótur aldrei
stigið, enda ekki svo ýkja langt síðan
menn tóku upp á því hér um slóðir að
klífa fjöll að nauðsynjalausu.“
Bjarni kvaðst ekki hafa getað
gleymt þessari áskorun Hjartar á
Tjörn og fært hana í tal við göngu-
félaga sína, en hvert sumarið á fætur
öðru hefði liðið áður en látið var til
skarar skríða. Hjörtur skipti ferðinni
í tvo hluta og taldi að unnt yrði að
ganga leiðina á 3–5 dögum. Fyrri
helmingur leiðarinnar væri frá Há-
mundarstaðahálsi og fram í Tungna-
hryggsskála, nokkurn veginn fyrir
botni Skíðadals inni í hjarta Trölla-
skagans. Seinni hlutinn er svo þaðan
og út fjallgarðinn að vestanverðu og
út í Múla. Ferðafélagarnir gerðu hins
vegar ráð fyrir að ganga þennan
fyrsta hluta leiðarinnar á fjórum dög-
um, „en svo reyndist þetta verkefni
allt mun meira og erfiðara en við töld-
um og svo fór að við tókum nokkra
daga á ári í næstum áratug, eða 9 ár í
að ljúka göngunni,“ segir Bjarni, en
bætir við að raunar hafi tvö sumur lið-
ið án þess nokkuð hefði gengið. Annað
skiptið voru göngumenn uppteknir og
náðu ekki saman og hitt skiptið var
leiðin sem ganga átti ófær.
Þverhnípi á báða bóga
Bjarni segir að víða hefði þurft að
ganga eftir örmjóum klettahryggjum
með mörg hundruð metra þverhnípi á
báða bóga. Eins hefði sumstaðar ver-
ið ógreiðfært, einkum þar sem tveir
dalbotnar mættust. „Jöklarnir í dal-
botnunum beggja vegna vatnaskil-
anna naga úr fjöllunum og á milli
þeirra standa oft örmjóir og ófærir
hryggir. Þá neyddumst við stundum
til að fara niður á jöklana.“
Hann sagði ferðina hafa verið mjög
eftirminnilega. „Í fyrsta lagi vegna
þeirrar ótrúlegu fegurðar sem við
okkur blasti frá ákveðnum tindum og
maður fylltist næstum því hryggð yfir
því að fleiri hafi ekki haft tækifæri á
að njóta hennar,“ sagði Bjarni, en
hópurinn hitti einungis einu sinni fólk
á allri ferð sinni
Hann sagði að vissulega hefðu þeir
félagar á stundum lent í erfiðleikum,
einkum þegar farið var yfir jökla og
um brattar jökulfannir. Einu sinni
biluðu broddarnir á skóm hans og
Árni hjó fyrir hann spor í jökulinn og
þá segir Bjarni að stundum hafi farið
um sig í snarbröttum klettum. „Við
lentum sem betur fer aldrei í veru-
legri lífshættu og enginn meiddist á
þessu langa ferðalagi og það er guðs
þakkarvert,“ segir Bjarni.
Mikið til af grjóti
„Við erum ánægðir með að þessu er
lokið og auðvitað getum við nú grobb-
að okkur dálítið af þessu. En vissu-
lega var leiðin lengri og erfiðari en
okkur óraði fyrir og óvíst hvort við
hefðum lagt í þetta hefðum við fyr-
irfram vitað að hún yrði svo torsótt.
Því er þó ekki að neita að það var
óskaplega gaman að koma þar sem
enginn annar maður hafði farið áður.
Og eftir ferðina undrast ég hver mikið
er til af grjóti á Íslandi,“ segir Bjarni.
Bjarni E. Guðleifsson
Í upphafi göngunnar við Hámundarstaðaháls árið 1995. Bjarni E. Guðleifsson,
Árni Þorgilsson og Grétar Grímsson. Á myndina vantar Þorstein Skaftason.
Gengið suður eftir Krossafjalli sumarið 1995. Til hægri sést yfir Hrísey.
Fjórir fjallagarpar gengu vatnaskilin umhverfis Svarfaðardal
Á suma hnjúka
hafði enginn stigið
Fjórir fræknir fjallagarpar
gengu nýlega vatnaskilin
umhverfis Svarfaðardal.
Einn þeirra, Bjarni E. Guð-
leifsson, tók áskorun Hjartar
á Tjörn Þórarinssonar sem
fór þessa leið í huganum og
skrifaði um hana grein.
Margrét Þóra Þórsdóttir
hlustaði á ferðasöguna.
!"
#" $%
&
(
) * $%
+% ,
-
'
.$% !
/&
"#
/ )
0$0$
$* $%
!
'% maggath@mbl.is