Morgunblaðið - 02.10.2003, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. OKTÓBER 2003 39
UNDANFARIÐ ár hef ég starfað í
stjórn Ungra jafnaðarmanna í
Reykjavík, fyrst sem meðstjórnandi
en tók við stöðu rit-
ara í haust. Einnig
hef ég starfað sem
ritari Æskulýðs-
sambands Íslands. Á
þessu tímabili hef ég
kynnst stjórn-
arstörfum innan UJ
vel og hef unnið þar gott og lærdóms-
ríkt starf. Ég hef mikinn áhuga á að
halda þeirri vinnu áfram og var hvött
til, því hef ég, Margrét Gauja Magn-
úsdóttir, ákveðið að bjóða mig fram
til formanns Ungra jafnaðarmanna á
komandi landsþingi.
Ég hef fylgst grannt með stjórn-
málaumræðu frá unglingsárum með
sívaxandi áhuga. Það er ekki síst
vegna reynslu minnar úr námi í upp-
eldis-, menntunar og atvinnulífs-
fræðum við Háskóla Íslands. Auk eig-
in reynslu af vinnumarkaði, en ég hef
starfað sem kennari, lögreglumaður,
ráðgjafi, leiðbeinandi og aðstoð-
armaður prófessors.
Mín áhugasvið innan stjórnmála
eru allt það sem snertir ungt fólk í ís-
lensku samfélagi. Ég tel að ungliða-
hreyfingin verði að koma málefnum
sínum á framfæri, þá sérstaklega við
þá er ákvarðanirnar taka, því það sem
við gerum í dag skiptir máli fyrir
komandi kynslóðir.
Að mínu mati eiga íslensk stjórn-
mál að hlúa að ungu fólki, í því felst
fjárfesting framtíðarinnar. Við eigum
að fagna fjölbreytileikanum og
tryggja ungu fólki jöfn tækifæri, hvar
sem er á landinu, til að blómstra og
nýta hæfileika sína.
Á öllum Norðurlöndum nema Ís-
landi hefur verið unnið að markvissri
stefnumótun hvað ungt fólk varðar af
hálfu stjórnvalda. Hefjast verður
handa við skilvirka markmiðssetn-
ingu og stefnumótun hér á landi þeg-
ar í stað. Til að hefjast handa þarf að
taka lög um æskulýðsmál til gagn-
gerrar endurskoðunar, með tilliti til
þess að þau voru samþykkt árið 1970.
Síðan þá hafa 80 félagsmiðstöðvar ris-
ið um land allt auk 10 ungmennahúsa.
Iðnmenntun þarf einnig að taka til
endurskoðunar með það fyrir augum
að nemendur sem sækja sér iðn-
menntun geti gengið stoltir til náms.
Þetta mun án efa minnka það mikla
brottfall úr menntaskólum sem á sér
stað. Ég tel styttingu stúdentsprófs
mikilvæga og vil berjast gegn sam-
ræmdum prófum á framhalds-
skólastigi. Þar töpum við þeim fjöl-
breytileika sem einkennir íslenskt
ungt fólk. Ég vil styrkja starf stétt-
arfélaga til þess að efla hag og velferð
ungs fólks á vinnumarkaði. Að endur-
menntun standi því til boða og rétt-
indi séu tryggð.
Ég trúi á mátt umræðunnar. Hug-
mynd sem verður að umræðu getur
síðar orðið að veruleika í samfélagi
okkar. Ég er ekki að bjóða mig fram
til formanns Ungra jafnaðarmanna til
að fara með vald, heldur til að dreifa
valdi, umræðu og ákvörðunartöku,
því við unga fólkið þurfum að láta í
okkur heyra.
Íslendingar eru jafnaðarmenn í
hjarta sínu. Margir hafa ekki fundið
vettvang fyrir hugsjónir sínar í
stórum jafnaðarmannaflokki fyrr en
nú. Því tækifæri megum við ekki
glata.
Stjórnmál eru skemmtileg og þau
koma öllum við. Sem formaður mun
ég koma þeim skilaboðum áleiðis, á
jákvæðan hátt, til ungs fólks og
styrkja gott starf okkar Ungra jafn-
aðarmanna.
Til þess að koma þessum málefnum
áleiðis leita ég eftir þínum stuðningi á
landsþingi Ungra jafnaðarmanna
3.–5. október næstkomandi.
Íslendingar eru jafnaðar-
menn í hjarta sínu
Eftir Margréti Gauju Magnúsdóttur
Höfundur er rannsóknarmær og
lestarstjóri hjá Hinu húsinu.
UM HELGINA fór ég að skoða
sýningu um framtíðarskipulag
Reykjavíkur. Áhugi minn beindist
einkum að skipulagi
tengdu byggingu
Tónlistarhússins. Ég
er enn svo bláeygur
að trúa því að eftir
hálfrar aldar bið sé
nú loksins kominn
tími á húsið þótt
margt bendi reyndar til þess að það
verði ekki byggt fyrr en búið er að
byggja allar þær virkjanir, fót-
boltastúkur, sundlaugar og jarðgöng
sem hægt er að koma fyrir í þessu
landi. En ef kraftaverkið á nú samt
eftir að gerast þá langar mig til að
benda á tvennt sem þarf að laga áð-
ur en það verður of seint.
Neðanjarðar?
Hið fyrra er að samkvæmt fyr-
irliggjandi tillögum á að grafa göng
undir Geirsgötu til að komast gang-
andi að Tónlistarhúsinu frá mið-
bænum. Samt er ein aðalhugmynd
skipulagsins einmitt tenging svæð-
isins við miðbæinn! Mér hefði virst
sjálfgefið að setja bílabrautina í
stokk og leyfa tónlistargestum að
ganga á jörðinni, en þessu hefur ver-
ið snúið við. Neðanjarðarkerfi fyrir
gangandi fólk er sem betur fer ekki
algengt erlendis nema við brýna
nauðsyn, svo sem til að komast ofaní
í kjallara eða neðanjarðarlestir. Í
miðborg Stokkhólms er t.d. neð-
anjarðartorg til að auðvelda fólki að
komast í lestarnar og heitir það
Sergels-torg. Þar hefur lengi – eins
og við hliðstæðar aðstæður í öðrum
löndum – verið pissufýla og miðstöð
glæpastarfsemi borgarinnar. Veg-
farendur flýta sér í gegn og forðast
að líta hver í augu annars. Þeir vita
að þarna er stunduð alls kyns neð-
anjarðarstarfsemi, eins og hún er
einmitt kölluð. Hins vegar hefur
gengið vel í Stokkhólmi – eins og
annars staðar – að láta bíla keyra í
göngum þar sem lítið pláss er fyrir
þá uppi á jörðunni og fylgir því
hvorki glæpastarfsemi né pissufýla.
Ópera og fleira
Þegar komið er inn í sjálft Tónlist-
arhúsið má sjá á skýringum að þar
er gert ráð fyrir sinfóníutónleikum
og ráðstefnum, en ekki er minnst á
aðra starfsemi sem fram gæti farið í
húsinu. Um margra ára skeið hefur
verið rætt um að ópera og aðrar list-
greinar væru í brýnni þörf á að njóta
aðstöðunnar með Sinfóníunni og
ráðstefnufólki. Sjálfur hef ég skrifað
margar blaðagreinar um málið, en
svör hafa aldrei borist, hvorki frá
fulltrúum ríkis né borgar, sem ætla
að byggja húsið saman. Ég tel mig
hafa fært fram fullgildar röksemdir
fyrir máli mínu, en samt verið svar-
að með þögninni – með þeirri einu
undantekningu að fyrir ári síðan
lýsti fyrrverandi menntamálaráð-
herra, Björn Bjarnason, sig sam-
þykkan því að gengið yrði hálfa leið
við að gera húsið hæft til óperuflutn-
ings. Síðan hefur áfram verið þagað
um þetta þótt stefnt sé á að opna
Tónlistarhúsið árið 2008.
Þetta er ekki gott mál. Eins og ég
hef oft bent á – og margir vita – þá
þarf ópera á Íslandi nauðsynlega á
betri aðstöðu að halda, ekki síður en
Sinfóníuhljómsveitin. Þessar list-
greinar eiga samleið, því helmingur
óperuflytjenda leikur í hljómsveit-
inni. Rekstur óperu hefur orðið æ
dýrari og það þarf stóran sal með
mörgum sætum til að standa undir
starfseminni. Um þessi atriði ríkir
enginn ágreiningur, bara mikill doði.
Til að leysa þetta þarf að ganga
svo frá málum að hægt verði að sýna
óperur og fleiri sviðslistgreinar í
hinum stóra 1500 manna sal Tónlist-
arhússins. Það mun kosta fé að
byggja gott svið í húsinu, en þó
minna en að gera nýja aðstöðu ann-
ars staðar.
Vegna sinnuleysis stjórnvalda
hvað varðar aðstöðu fyrir óperu í
Tónlistarhúsinu hafa talsmenn Ís-
lensku óperunnar tekið upp á því að
biðja um annan sal fyrir óperu í hús-
inu; 800 sæta sal með fullkominni
sviðsaðstöðu fyrir óperuflutning.
Það þarf þó ekki langa umhugsun til
að sjá að slík tillaga felur í sér tvö-
földun á kostnaði við byggingu fyrir
tónlistaraðstöðu í húsinu því kostn-
aður við slíkan óperusal yrði engu
minni en við stærri sinfóníusalinn.
Eftirfarandi spurningar hljóta því
að vakna og væri óskandi að að-
standendur Tónlistarhúss hjá ríki og
borg svari þeim:
1. Hvernig verður aðstöðu til
óperuflutnings háttað á sem hag-
kvæmastan hátt á Íslandi í framtíð-
inni? Hér er bæði átt við útvegun
viðeigandi aðstöðu og hagkvæmni
reksturs.
2. Af hvaða ástæðum er ekki gert
ráð fyrir slíkri aðstöðu í Tónlistar-
húsinu?
3. Eru meiri líkur eða minni á því
að byggðir verði tveir stórir (og dýr-
ir) salir í húsinu í stað eins?
4. Er ekki líklegt að það muni
gagnast öllum vel að fá meiri starf-
semi í Tónlistarhúsið en vikulega
tónleika Sinfóníunnar og einstaka
ráðstefnur?
Svör óskast fyrir 2008 því betra er
að hugsa fyrst og byggja svo en öf-
ugt.
Neðanjarðar í
tvö tónlistarhús?
Eftir Árna Tómas Ragnarsson
Höfundur er læknir.
Mörkinni 3, sími 588 0640
www.casa.is
Opið mán.-fös. 11-18, lau. 11-15.
Húsgögn
Ljós
Gjafavara
FRÉTTIR
mbl.is