Morgunblaðið - 12.10.2003, Blaðsíða 6
FRÉTTIR
6 SUNNUDAGUR 12. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
FJÁRHAGSSTAÐA Íslenska sjón-
varpsfélagsins, sem rekur sjón-
varpsstöðina SkjáEinn, hefur batnað
verulega frá árinu 2001. Reksturinn
er farinn að standa undir sér og fé-
lagið hleypir nú af
stokkunum nýrri
sjónvarpsstöð,
SkjáTveimur.
Kristinn Þ.
Geirsson, fram
kvæmdastjóri Ís-
lenska sjónvarps-
félagsins, segir
hagræðingarað-
gerðir félagsins
hafa byrjað að
skila sér í fyrra en í ár hafi þær skil-
að sér að fullu inn í reksturinn. Í
meðfylgjandi töflu eru sýndar
nokkrar stærðir áranna 2001 og 2002
auk fyrri hluta árs 2003 en Kristinn
tekur fram að seinni hluti árs sé að
jafnaði betri hjá félaginu.
Hann bendir sérstaklega á að
framlegð af rekstri hafi árið 2001
verið neikvæð um rúmar 197 millj-
ónir króna, farið í neikvæðar 24,6
milljónir 2002 en á fyrri hluta þessa
árs hafi framlegðin verið orðin já-
kvæð um 31,2 milljónir.
„Við höfum stefnt á að ná 70–80
milljónum í framlegð af árinu. Það á
að skila okkur í núllið eða jafnvel í
plús á árinu í heild,“ segir Kristinn.
„Reksturinn stendur því orðið undir
sér og það er mikill sigur á fjölmiðla-
markaði í dag þar sem engum geng-
ur mjög vel.“
Hann segir stærstu breytinguna
vera fólgna í umtalsverðri lækkun á
kostnaði frá 2001 en á móti lækkuðu
tekjur í kjölfar skoðunar á tekjuhlið-
inni. Kristinn bendir einnig á að
lækkun skulda félagsins hafi verið
veruleg, þær hafi farið úr rúmum
1.000 milljónum 2001 niður í 450
milljónir í lok júní sl. Þá segir hann
aðalfund hafa samþykkt nýverið að
breyta 150 milljónum króna til við-
bótar af skuldunum í hlutafé. Um
það sé búið að semja við lánar-
drottna og skuldir félagsins verði því
brátt komnar niður í um 300 millj-
ónir, sem hann segir „mjög þolan-
lega stöðu“.
Tíðnir takmörkuð auðlind
Um tilkomu SkjásTveggja segir
Kristinn að forsvarsmenn félagsins
hafi talið óráðlegt að einblína á aug-
lýsingasölu í framtíðinni enda liggi
meiri tekjur í áskrift í dag heldur en í
auglýsingasölu. „Við teljum okkur
eiga fullt erindi inn á þann markað
þar sem keppinauturinn er mjög
veikur fjárhagslega.“
Hann leggur áherslu á að upp-
bygging á SkjáTveimur sé að hefjast
og ekki sé búist við neinum spreng-
ingum í áhorfi. Vonir standi til þess
að áskrifendur verði orðnir um 10
þúsund eftir rúmt ár. Hann segir það
þó að nokkru háð dreifingarmálum
en SkjáTveimur er nú dreift um
Breiðbandið sem hefur takmarkaða
útbreiðslu.
Hann segist þó skilja áhyggjur
áhorfenda SkjásEins, sem ekki ná
Breiðbandinu, af flutningi nokkurra
þátta yfir á SkjáTvo. Þar sé þó ein-
ungis um þrjá góða þætti að ræða og
nauðsynlegt hafi verið að færa eitt-
hvað yfir til að vekja athygli á nýju
stöðinni. „Viðskiptahugmynd okkar
gengur síst út á það að veikja Skjá-
Einn. Hann er það sem heldur okkur
á floti inn í framtíðina.“
Kristinn segir félagið lengi hafa
glímt við dreifingarmálin. „Við erum
ósátt við það landslag sem við lifum
við í dag. Tíðnir eru takmörkuð auð-
lind sem er úthlutað eins og einhvers
lags kvóta. Þó svo að við séum að
reka SkjáEinn til að hagnast á því til
framtíðar þá er ákveðin þjóðfélags-
þjónusta í því að honum er dreift
frítt. Því finnst okkur við eiga að
mörgu leyti meira tilkall til þess að
fá dreifingu fyrir alla. Kerfið er hins
vegar þannig að við komum alls stað-
ar að lokuðum dyrum. Sérstaklega
erum við ósáttir við að RÚV, sjón-
varp allra landsmanna sem tekur öll
þessi afnotagjöld og fer ekkert sér-
staklega vel með þau, skuli sitja á
tíðnisviði sem gæti gagnast almenn-
ingi mun betur.“
Mælingin í ágúst eðlileg
SkjárEinn kom ekki sérlega vel út
úr fjölmiðlakönnun Gallup í ágúst í
samanburði við aðrar sjónvarps-
stöðvar og keppinautarnir hafa verið
duglegir við að benda á það undan-
farnar vikur. Kristinn segir viðbrögð
við könnuninni koma sér á óvart
enda hafi þar ekkert óeðlilegt verið á
ferðinni.
„Þetta bakslag í ágúst kom okkur
alls ekki á óvart en ágúst hefur aldr-
ei verið mældur áður. Við vissum
þetta fyrir, í þeim mánuði er innan
við 1⁄3 af auglýsingatekjum í umferð á
við bestu mánuði. Þess vegna var
mikið um endursýningar en samt
voru bestu þættirnir sem við vorum
með á dagskrá fyllilega með það
áhorf sem þeir eiga að hafa. Sem
segir okkur að þegar við erum komn-
ir með sterka dagskrá eins og núna
þá ættu margfeldisáhrifin af áhorfi
að vera sterk á við það sem hefur
verið. Næsta könnun sem er um
mánaðamótin október/nóvember
mun staðfesta þetta.“
Kristinn segist hins vegar meðvit-
aður um það að ákveðin atriði hafi
stuðlað að neikvæðri umræðu um
SkjáEinn. Fyrst og fremst sé þó um-
fjöllun um umræðuþátt Egils Helga-
sonar, Silfur Egils, sem ákveðið var
að hætta með á SkjáEinum.
„Egill hefur sagt að bláa höndin
hafi slegið af einhvern vinsælasta
þáttinn hjá okkur. Þetta er alrangt.
Silfur Egils var ekki á meðal 16 vin-
sælustu þátta stöðvarinnar og það
var aðalvandamál þáttarins. Auk
þess stóð þátturinn ekki undir sér
flesta mánuði ársins. Þetta var
stærsta ástæðan fyrir því að við tók-
um hann af dagskrá,“ segir Kristinn.
„Það er reyndar rétt hjá Agli að
fyrir kosningar fann ég að þættinum
hjá honum. Mér fannst óþægilegt að
hann væri að reyna að hafa áhrif á
kosningarnar. SkjárEinn er
skemmtistöð. Það er nánast eitt
markmið frá upphafi og það er að
vera skemmtileg. Þegar ég kom
hérna inn var Silfur Egils eini þátt-
urinn sem fylgdi ekki þeirri stefnu.
Út frá því hafði ég svolítið horn í síðu
þáttarins því að hann passaði ekki
inn í dagskrána og hafði lélegt áhorf.
Auk þess fannst mörgum fyrir kosn-
ingarnar í vor þátturinn vera meira
hallur á aðra hliðina. Ég benti Agli á
þetta og bað hann að sýna hlutleysi.
Hann túlkaði það sem aðför Sjálf-
stæðisflokksins að sér sem gerði
okkar samstarf okkar ekki betra.“
Rekstur SkjásEins
stendur undir sér
Framkvæmdastjóri segir brýnt að lagi verði komið á
dreifingu svo almenningur megi njóta opinnar dagskrár
+
% ,%-
./ 0%
%-
0%
-
1
%
)-
)
2. ( 3 4%
5
##
6#
7"7
8 !7
89#
8''
)#'7
5
##
7'
6#
86
86
8 !'
9'
:-
%
##"
'9
"'
"
87
8#"
6
Kristinn Geirsson
V
IRÐULEGUR bankastjóri tékkar sig inn á Leifsstöð.
Stúlkan horfir á hann og bíður þar til henni fer að leiðast
þófið:
- Átt þú þessar töskur? spyr hún.
- Nei, svarar hann undrandi. Tvær bústnar, samhang-
andi töskur standa við afgreiðsluborðið. Hann beygir sig, lítur á merki-
miðana og segir:
- Töskurnar eru í eigu samgönguráðherra.
Þau skima í kringum sig en sjá honum hvergi bregða fyrir. Hann er
sýnilega kominn inn í flughöfnina með fylgdarliði, – töskurnar klára sig
sjálfar. Á leiðarenda rúllustigans stendur stjórnarformaður banka
ásamt konu sinni. Hún segist ætla í búðirnar, en vill losna við handfar-
angurinn.
- Ef þú ert með töskurnar, þá kaupirðu minna, segir hann glettinn í
bragði, en kersknin varir bara í stutta stund. Svo lallar hann í humátt á
eftir henni. Með farangurinn. Flestir eru að fara á landsleikinn og mæta
vel stemmdir til leiks; aðrir eru hálfumkomulausir. Bara að sækja ráð-
stefnur eða fundi. Síðan ráfar fólk stefnulaust um flugstöðina. Einn og
einn fær sér sæti í almenningnum og hringir – bara eitthvað. Margir fá
sér í staupinu, þótt aðeins sé komið hádegi. Þeir eru nú einu sinni næst-
um því í útlöndum. Og geta þá stytt sér stundir við að horfa á loftból-
urnar í bjórglasinu takast á loft.
Það er hugur í þeim Íslendingum sem ætla á leikinn.
- Við töpum fyrir þeim 3-0, segir einn glaðbeittur.
- 4-0 leiðréttir annar.
- Ekki eruð þið að fara á völlinn til að sjá Ísland
tapa, spyr blaðamaður forviða. Það slær þögn á hópinn
uns bakvarðatýpan í liðinu segir:
- Við vorum á Parken!
Þegar komið er að hliðinu tekur enn á ný við bið, nema nú er ekkert
við að vera. Einn les bók, annar tímarit og ung stúlka rýnir í smáa letrið
á flugmiðanum. Fjórði bankar flugmiðanum á handarbakið, fimmti er
með vísifingur á nefinu og kona með slegið hár heldur um töskuna eins
og hún sé að faðma ástvin. En flestir horfa bara út í loftið. Rétt að þeir
líti við þegar fúlskeggjaður maður hnerrar í flugmiðann. Hann tekur
upp samankuðlaða servíettu og þurrkar sér í hana afsakandi.
Fanndís svífur í lausu lofti. Sessunautarnir rýna út um kýraugað á
Reykjavík. Þegar Íslendingar eru ekki að hringja heim, þá horfa þeir
heim. Eða lesa um það í blöðunum, sem ganga á milli farþega eins og
vasaklútar í brúðkaupi.
Síðan fara þeir að tala um Lockerbie og deila hrakfallasögum úr há-
loftunum.
- Er nú ráðlegt að tala um sprengingar á flugvélum akkúrat núna,
spyr blaðamaður í sæti 32b.
- Þú finnur ekkert fyrir því, svarar Patreksfirðingurinn í sæti 32c
kæruleysislega og bætir við að sjálfur sofi hann aldrei nóttina fyrir flug.
Hann hafi svo oft lent í hrikalegu aðflugi á Vestfjörðum.
Skyndilega hljómar það miklu verra en að flugvél springi í loft upp.
Ljósin slokkna. Ískrar í loftræstikerfinu. Slær þögn á mannskapinn. Nú
erum við að lenda. Rörið er eins og spjót sem titrar og sveiflast til í rok-
inu. Það stingst niður í Kaupmannahöfn.
Við tekur næsta bið. Eftir töskunum á færibandinu. Ef til vill er eitt-
hvað lesefni eftir í smáa letrinu á flugmiðanum: „Notice – This portion
of the ticket should be retained as evidence of your journey.“
Morgunblaðið/Sverrir
Biðsalir
háloftanna
SKISSA
Pétur Blöndal
flaug í röri til
Kaupmanna-
hafnar
LOFTFERÐASAMINGAR hafa
verið áritaðir við sérstjórnarsvæðin
Hong Kong og Makaó. Áritunin er
liður í átaki til að fjölga loftferða-
samningum við Asíuríki en í apríl sl.
var undirritaður slíkur samningur
við Kína.
Samningurinn við Hong Kong
heimilar tilnefndum flugfélgögum
ríkjanna að vera með reglubundið
áætlunarflug með farþega, farangur,
frakt og póst á milli landanna auk
þess sem hann opnar möguleika fyr-
ir að fljúga áfram til annarra áfanga-
staða. Víðtækur samningur náðist
við Makaó sem er sjálfstjórnarsvæði
undir kínverskum yfirráðum og er í
70 km fjarlægð frá Hong Kong.
Að auki eru uppi áform um að
ljúka samningaviðræðum við Singa-
púr og Suður-Kóreu á þessu ári og á
næsta ári verður lögð áhersla á sam-
inga við Mið-Austurlönd og ríki Suð-
ur-Ameríku.
Átak til að fjölga
loftferðasamningum