Morgunblaðið - 13.10.2003, Qupperneq 20

HESTAR
20 MÁNUDAGUR 13. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
AMERÍKA er stórt land,það vita þeir best semreynt hafa að markaðs-setja íslenska hestinn
þar í landi. Þótt 20 manna hópur
TGIHF hafi að þessu sinni ferðast
um 4.500 kílómetra leið þá var
það örsmár partur Bandaríkjanna.
Með í förum voru 14 hross en
ferðin stóð yfir í 22 daga og var
farið frá Maryland til Minnesota.
Á þessum tíma voru haldin þrjú
reiðnámskeið þar sem Eyjólfur Ís-
ólfsson og Reynir Aðalsteinsson
kenndu um eitt hundrað manns og
settar voru upp fjórar sýningar í
skautahöllum. Þá heimsótti hóp-
urinn Michigan State University
til að taka þátt í rannsóknum á
ganghæfni íslenska hestsins. Auk
fræðimanns frá Michigan-háskóla
voru mættir á staðinn sérfræð-
ingar frá Ohio State University.
Mætti TGIHF-hópurinn á staðinn
með fjóra úrvals töltara til þátt-
töku í gangtegundagreiningu.
Telur Björn að þessar rannsóknir
eigi eftir að vekja mikla athygli
en tilgangur þeirra var að safna
tölulegum upplýsingum varðandi
ýmsa þætti töltsins. Rannsókn-
irnar fóru þannig fram að 16
nemar voru límdir á hestana sem
voru tengdir við fjórar sérútbúnar
tölvumyndavélar og tók hver
þeirra 120 myndir á sekúndu í
þrívídd. Var hestunum riðið á
mismunandi hraða á tölti framhjá
myndavélunum og yfir vigt sam-
tímis. Segir Björn að unnið verði
úr upplýsingunum á næstu mán-
uðum og muni þær væntanlega
sýna nákvæmlega hvernig þyngd-
ardreifingin er á tölti.
Heimsmet
hjá Íslendingunum
Í þessum rannsóknum segir
Björn að íslenski hesturinn hafi
sett heimsmet í hröðun úr kyrr-
stöðu. Til þessa hafi ekkert hesta-
kyn náð meira en 5 m/sek. En ís-
lensku hestarnir fóru þetta á 7,5
m/sek. Fullyrðir Björn að það eitt
að ofangreindir aðilar sýni ís-
lenska hestinum áhuga muni leiða
til enn frekari áhuga á íslenska
hestinum. Hefur yfirmaður þess-
ara rannsókna, dr. Hilary Clayt-
on, óskað eftir því við hópinn að
koma aftur vestur um haf til við-
ræðna um niðurstöðuna úr þess-
um rannsóknum og taka þátt í
ennfrekari rannsóknum.
Hvað viðkemur sýningum í
þeim fjórum skautahöllum sem
sýnt var í segir Björn það sigur út
af fyrir sig að fá inni í þessum
virtu höllum og enn meiri sigur
þá staðreynd að hópurinn skuli
vera boðinn velkominn aftur og
reyndar beðið um að fá þessar
sýningar aftur. Sagði Björn að
TGIHF-hópurinn væri fyrsti og
eini aðilinn í heiminum sem hefði
sett upp slíkar sýningar í Banda-
ríkjunum.
Björn kvaðst ánægður með ár-
angurinn af ferðinni að þessu
sinni og nefndi hann því til stuðn-
ings að á allar sýningarnar komu
fjölmiðlar til að fylgjast með, sjón-
varpsstöðvar, útvarpsstöðvar og
dagblöð og sagt var frá sýning-
unum í fréttatímum sjónvarps-
stöðva í Albany, New York, Grand
Rapids og Lansing í Michigan, St.
Pauli og Minneapolis í Minnesota,
og birtar um þær greinar í dag-
blöðum á öllum þessum stöðum.
Sýnt verður frá þeim á sjónvarps-
stöð Michigan-háskóla en um
50.000 nemendur eru í háskól-
anum og lætur nærri að í há-
skólabænum búi um 100.000
manns. Tekinn var fjöldi fjöl-
miðlaviðtala við aðila innan hóps-
ins. Sum viðtölin hafa þegar verið
birt, önnur birtast á næstu vikum
og mánuðum. Fimmtíu mínútna
sjónvarpsþáttur er nú í vinnslu
um ferðina og verður sýndur á
RÚV og markaðssettur í Banda-
ríkjunum og hefur ein sjónvarps-
stöð nú þegar ákveðið að sýna
hann þar.
Glapræði að leggja
árar í bát
Eftir svona vel heppnaða kynn-
ingu telur Björn glapræði að láta
hér staðar numið í stað þess að
byggja áframhaldandi kynningu
íslenska hestsins í Bandaríkjunum
á því sem nú hefur áunnist. Að-
spurður kvað Björn verkefnið
nánast að öllu leyti fjármagnað af
hópnum sem að því stæði, og því
ólíkt flestum markaðsverkefnum.
Fjármagn til auglýsinga væri því
mjög takmarkað og mætti því um
kenna að aðsókn að sýningum til
dæmis var ekki í samræmi við það
sem áætlað hafði verið. Þegar bet-
ur hefði verið að gáð reyndust
þær áætlanir ekki raunhæfar. Þau
hefðu verið mjög sátt við að 3.000
manns hefðu komið á sýningarnar
og þar af hefði vel á annað þús-
und manns komið til þeirra að
loknum sýningu til fá frekari upp-
lýsingar. Eru þeir sem þátt tóku í
ferðinni sammála um að megintil-
gangur ferðarinnar hafi náðst; að
vekja athygli á íslenska hestinum
og faglegri íslenskri hesta-
mennsku og leggja enn frekari
grunn að því að festa sýningar á
ís í sessi.
Það vekur athygli að Björn
Ólafsson og kona hans Guðríður
Gunnarsdóttir sem áttu frum-
kvæði að stofnun TGIHF eru ekki
með umfangsmikla hrossasölu til
Bandaríkjanna og hafa því ekki
beinan hag af þeirri umfangs-
miklu kynnningu sem hér er sagt
frá. Sagði Björn að þau væru að
selja innan við tíu hross á ári til
Bandaríkjanna. Það sem ræki þau
hins vegar áfram við þetta væri
trú þeirra á að sýningar á íslensk-
um hestum í skautahöllum væru
ein besta leiðin til að ná góðri
kynningu á íslenska hestinum þar
vestra. Talsvert hefði þurft til að
sannfæra menn þar ytra um að
glóra væri í fara með hesta inn á
svellið og hvað þá að setja upp
einhver sýningaratriði og munst-
urreið. Nú væri hins vegar búið
að brjóta ísinn og taldi hann góða
möguleika á að snúa dæminu við
þannig að þessar sýningar fari að
skila góðum tekjum. Stærsta höll-
in sem sýnt var í rúmaði tíu þús-
und áhorfendur og þótt langt væri
frá að tekist hefði að fylla hana
taldi Björn ekki fráleitt að það
væri möguleiki með tíð og tíma.
Hann benti á að þar sem þetta
uppátæki væri því sem næst fjár-
vana væri ekkert svigrúm til að
kaupa auglýsingar á þessum við-
burðum. Sýningarnar hefðu rétt
hangið í því að standa undir
kostnaði við leigu á höllum og
tryggingum sem væri stór kostn-
aðarliður.
Sígandi lukka best
Íslenski hesturinn er hægt og
bítandi að ná fótfestu í Vest-
urheimi. Nokkrir íslenskir aðilar
vinna markvisst í sölu á íslenskum
hestum í Bandaríkjunum um þess-
ar mundir. Lengi hefur verið ljóst
að möguleikarnir þar eru miklir
en Bandaríkjamarkaður er sýnd
veiði en ekki gefin. Fjöldi seldra
hesta þangað og til Kanada hefur
vaxið ár frá ári. Margir telja að
sígandi lukka sé best því menn
verði að fá tíma til að læra á þetta
tröllaukna markaðssvæði og við-
kvæma markað.
Það er því ljóst að ameríski
draumurinn verður ekki tekinn
með trompi á stuttum tíma.
Eitt verkefni hópsins var þátttaka í rannsóknum sem gerðar voru á ganglagi íslenska
hestsins við Michiganháskóla og þykja þær athygliverðar.
Reynir Aðalsteinsson leiðbeinir hér einum Bandaríkjamanni hvernig meðhöndla skuli gæðinga frá Ís-
landi en mikil ásókn var í reiðnámskeið hjá honum og Eyjólfi Ísólfssyni.
Hin vaska sveit sem tók þátt í hinni hugsjónafullu krossferð til Bandaríkjanna þar sem markmiðið var að kynna
íslenska hestinn og faglega íslenska hestamennsku.
Lagt til atlögu við
ameríska drauminn
Ameríski draumurinn hefur freistað margra um víða veröld. Um árabil hafa íslenskir hestakaupmenn glímt við þennan
draum í markaðssetningu íslenska hestsins í hinum stóra Vesturheimi. Nýlega fór flokkur manna sem kalla sig The great
Icelandic horse fair (TGIHF) um nokkur fylki í því augnamiði að opna augu vesturheimskra fyrir dásemdum íslenska hests-
ins. Valdimar Kristinsson forvitnaðist hjá einum forkólfa þessa fyrirbæris, Birni Ólafssyni, um þessa ferð sem tók 22 daga.