Morgunblaðið - 23.10.2003, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 FIMMTUDAGUR 23. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðlaug HelgaSveinsdóttir
fæddist í Reykjavík
29. mars 1939. Hún
andaðist á Landspít-
alanum v/ Hring-
braut fimmtudaginn
16. október. Foreldr-
ar hennar voru
Sveinn Tómasson
málarameistari, f. 12.
ágúst 1898, d. 23. júlí
1960, og Sigríður Al-
exandersdóttir, f. 13.
júní d. 10. febrúar
1992. Systkini Helgu
eru Sæmundur Ingi,
f. 29. apríl 1931, d. 1. ágúst 1996,
og Vilhelmína Sofía, f. 30. júlí
1934.
Helga giftist 20. apríl 1961
Grími Friðbjörns-
syni, f. 16. júlí 1931.
Börn þeirra eru: 1)
Sigríður, sambýlis-
maður Þórður Axel
Magnússon. 2) Gunn-
hildur, maki Yngvi
Óðinn Guðmunds-
son, börn þeirra eru
Guðmundur Hrafn,
Lena Sól og Helga
Kristín. 3) Þröstur.
Helga starfaði
m.a. hjá Hagkaupum
Kjörgarði, Bóka-
verslun Ísafoldar, á
símanum á BSR og
síðast hjá Hreyfli þar til hún lést.
Útför Helgu verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Elsku mamma mín, það er sárt til
þess að hugsa að þú skulir hafa ver-
ið tekin frá okkur ástvinum þínum
svona snögglega. Enginn vissi í
raun hversu veik þú varst, nema þá
kannski að þú hafir gert þér það
ljóst en viljað hlífa okkur ástvinum
þínum eins og þín var von og vísa.
Þú hafðir alltaf áhyggjur af öllum
öðrum en sjálfri þér og þá sérstak-
lega okkur pabba og að sjálfsögðu
Þresti í hans vandamálum.
Þú varst alltaf stoðin og styttan í
fjölskyldunni, sem allir gátu leitað
til, hvort sem það voru við, ættingj-
ar, vinir eða aðrir sem þurftu á
hjálp að halda. Þú varst jafnframt
ánægð yfir því að við Doddi skyld-
um loksins vera búin að finna hvort
annað og hversu hamingjusöm við
erum, þá gastu loksins farið að hafa
aðeins minni áhyggjur af mér, því
að þær hafðir þú alltaf í gegnum öll
mín veikindi. Það er sárt að hugsa
til þess að þú skyldir þurfa að
kveðja okkur svo snemma, en ég
trúi að guð hafi ætlað þér einhver
önnur störf. Ég veit jafnframt að
afi, amma og Ingi hafa tekið vel á
móti þér.
Elsku barnabörnin þín, sem þú
kallaðir gullmolana þína, eiga erfitt
með að skilja af hverju guð þurfti að
taka þig svona fljótt frá þeim og þá
sérstaklega litla nafna þín, hún
Helga Kristín, sem ekkert skilur
hvar amma er.
Elsku mamma mín, minning þín
mun ævinlega lifa í minningu okkar.
Guð blessi og veiti styrk, pabba,
Þresti, Gunnhildi, Óðni, Guðmundi
Hrafni, Lenu Sóley, Helgu Kristínu
og Dodda.
Guð blessi þig, mamma mín, þín
dóttir,
Sigríður.
Elsku mamma mín nú ert þú far-
in frá okkur og eftir sitja minning-
arnar einar. Þú varst tekin svo
snögglega frá okkur og ég náði ekki
að tjá þér hvað mér þótti vænt um
þig og allt það sem þú hafðir gert
fyrir mig. Á mínum yngri árum átt-
um við okkar góðu stundir og mjög
góðar minningar. Þegar ég átti erf-
itt í skólanum og var lagður í einelti
og kom jafnvel heim úr skólanum
hágrátandi, þá varst þú til staðar til
að hughreysta mig og veita mér
styrk til að halda áfram. En eftir því
sem ég varð eldri fór ég að vera erf-
iðari við þig og pabba og gerði
margt sem særði ykkur, en svo lof-
aði ég öllu fögru en sveik þau loforð
jafnharðan. Þegar ég leiddist út í
eiturlyfjaneyslu og vitleysuna sem
því fylgdi varð það þess valdandi að
þú og pabbi höfðuð stöðugar
áhyggjur af mér og áttuð svefnlaus-
ar nætur, og ekki urðu áhyggjurnar
minni á meðan ég bjó erlendis um
tíma. Því að eins og alltaf þá varst
þú ávallt tilbúin að hjálpa öðrum, og
varst jafnvel búin að því áður en þú
varst beðin um hjálp, þú settir alltaf
alla aðra í fyrsta sæti og gleymdir
að hugsa um eigin heilsu. Ég veit að
ég var ekki sá fyrirmyndarsonur
sem þið vonuðust til að ég yrði, og í
mörg ár var ég til stöðugra vand-
ræða. En síðasta eitt og hálft ár
hafði ég gert allt sem ég mögulega
gat til að bæta fyrir þann skaða sem
ég hafði valdið ykkur. Ég fór í með-
ferð og hreinsaði mig upp, og tók
mig á í því að vera sá góði sonur
sem þið áttuð alltaf að fá. Ég veit að
ég átti margt eftir ósagt við þig
mamma mín, en þú fórst of fljótt frá
okkur því ég átti þér svo margt að
þakka. En ég mun halda áfram að
vera sterkur og feta þessa beinu
braut sem ég er nú á, og vera til
staðar fyrir pabba eftir bestu getu.
Ég veit að amma Sigga og afi og
Ingi frændi hafa tekið á móti þér
þegar þú kvaddir þennan heim, og
ég veit að þið munuð vaka yfir okk-
ur og fjölskyldum okkar, og veita
okkur styrk til að halda áfram að
lifa lífinu.
Þinn sonur
Þröstur.
Elsku tengdamamma, mig langar
að þakka þér fyrir samfylgdina og
allt það sem þú hefur gefið mér og
mínum á þessum tuttugu árum sem
við höfum þekkst, þú lifðir fyrir
barnabörnin þín og gafst þeim ást
og umhyggju enda hefur það alltaf
verið þannig að börnin hafa beðið
um að fá að fara til ömmu Helgu og
afa Gríms og toppurinn var að fá að
vera eftir, fá að gista og láta ömmu
stjana við sig og horfa á boltann eða
boxið með afa.
Tíminn hefur flogið áfram og
ótrúlegt að þessu sé lokið og maður
er ekki sáttur við hvað allt gerðist
hratt, því ég hefði viljað segja svo
margt, þú sást alltaf jákvæðu hlið-
arnar á því sem ég var að fram-
kvæma hvort sem ég var að skipta
um bíla eða kaupa bátinn sem eng-
inn annar sá neitt jákvætt við, ég
gæti þá allavega veitt í soðið.
Þú gafst svo mikið af þér sjálfri,
varst alltaf að hugsa um aðra svo þú
gleymdir að hugsa um þig, það var
aldrei neitt að hjá þér og enginn
mátti hafa of mikið fyrir þér.
Barnabörnin þín, þau Guðmund-
ur Hrafn, Lena Sóley og Helga
Kristín hafa misst mikið, en eftir
stendur að þau eiga góðar minning-
ar sem lifa áfram um frábæra
ömmu.
Ég og Gunnhildur dóttir þín
þökkum þér fyrir allt saman, elsku
Helga, megi Guð geyma þig.
Ástar- og saknaðarkveðja,
Yngvi Óðinn Guðmundsson.
Elsku amma Helga, okkur langar
að kveðja þig með nokkrum orðum,
en það er svo erfitt að koma ein-
hverju á blað þegar svona stendur á
og orð segja svo lítið, þegar minn-
ingarnar eru svo margar og sökn-
uðurinn svo sár. Þú fórst allt of
snemma, ekki nema 64 ára, og við
áttum eftir að gera svo margt sam-
an, Gummi að verða 18 ára, og á
fullu í skólanum og að reyna að
verða fullorðinn, samt var hann allt-
af litli strákurinn hennar ömmu
sinnar þótt hann væri orðinn næst-
um tveir metrar, enda fyrsta barna-
barnið hennar, þangað til Lena Sól-
ey fæddist sex árum síðar. Þá fékk
amma Helga loksins stelpu til þess
að dúlla við, kaupa kjóla á og monta
sig af. Amma studdi hana Lenu
sína, alveg sama hvað hún var að
gera, hvort sem var í íþróttunum
eða skólanum, þó að litla stelpan
hennar væri að verða unglingur 12
ára gömul. Mamma og pabbi voru
alltaf í vandræðum með hana ömmu
því hún var alltaf að gera eitthvað
fyrir okkur krakkana, bjóða okkur
að gista með tilheyrandi veislum og
dekri, eða bara gera eitthvað
skemmtilegt og óvænt saman. Svo
loksins fékk amma Helga aðra litla
stelpu og nöfnu þegar litli sólar-
geislinn hennar, Helga Kristín,
fæddist fyrir tveimur árum. Helga
Kristín var alltaf að hringja í ömmu
sína og amma í hana enda hringdi
hún oft bara til að athuga hvort ekki
væri allt í lagi með litlu englana
sína. Þú varst, eins og pabbi sagði
alltaf, alvöru amma.
Við áttum svo frábæra ferð í sum-
ar til Spánar með þér og afa og aldr-
ei hefðum við trúað því að það væri
síðasta fríið okkar með þér, við vit-
um að þú munt fylgjast með okkur
úr fjarlægð og passa upp á okkur,
að við gerum nú enga vitleysu, við
lofum að við munum passa hvert
upp á annað og hann afa Grím.
Þú munt lifa með okkur í minn-
ingunni um alla framtíð, þú gafst
okkur svo mikið.
Ástar- og saknaðarkveðjur
Guðmundur Hrafn, Lena
Sóley og Helga Kristín.
Helga systir er dáin. Ekki hvarfl-
aði að mér þegar við töluðum saman
á miðvikudaginn að ég ætti ekki eft-
ir að tala við hana oftar. Það var
mikið áfall þegar Gunnhildur
hringdi í mig á fimmtudag og sagði
að mamma sín væri dáin. Ég man
svo vel þegar hún fæddist, ég var
ekki mjög ánægð að vera ekki leng-
ur litla barnið. Ég sagði þó að mér
þætti pínulítið vænt um hana þegar
hún svæfi. En það átti eftir að
breytast. Helga ólst upp hjá ástrík-
um foreldrum að Bræðraborgarstíg
35 í Reykjavík. Helga var fallegt
barn með sína ljósu lokka og síðar
glæsileg stúlka. Hún sýndi fljótt
mikinn persónuleika. Ef hún ákvað
eitthvað var erfitt að breyta því.
Það lýsir henni eflaust best er hún
fór með Inga bróður til Bretlands
þegar hann þurfti að fara í mikinn
uppskurð. Þá stóð hún sem klettur
við hlið hans.
Það var hennar mesta gæfuspor
þegar hún gekk að eiga Grím, eft-
irlifandi maka sinn, þau eignuðust
þrjú mannvæn börn. Ekki má
gleyma ömmubörnunum sem voru
hennar gleði og yndi. Ég og börnin
mín, Sveinn Jónas, Ásgeir og Ragn-
heiður Guðrún, kveðjum góða syst-
ur og frænku með miklum söknuði.
Elsku Grímur, Sirrý, Gunnhildur
og Þröstur, missir ykkar er mikill,
megi góður Guð styrkja ykkur og
styðja í ykkar miklu sorg.
Vilhelmína Sofía Sveinsdóttir.
Kæra Helga.
Fimmtudaginn 16. okt. bárust
okkur þau hörmulegu tíðindi, sem
okkur eiga seint eftir að líða úr
minni, að hún Helga okkar hefði
kvatt þennan heim. Það er ekki
hægt að lýsa því með orðum hve
erfitt var að fá þá frétt að þú kæmir
ekki aftur til okkar í vinnu. Þegar
þú fórst og sagðir að þú kæmir aft-
ur fljótlega datt okkur ekki í hug að
þetta væri í síðasta sinn, sem leiðir
okkar lægju saman. Bros þitt og
hlátur eiga aldrei eftir að líða okkur
úr minni. Það eru ekki margar
manneskjur sem eru eins hjarta-
hlýjar og þú varst. Ef það kom eitt-
hvað upp á varstu alltaf fyrst til að
koma og síðust til að fara. Þú máttir
ekkert aumt vita en varst líka
ákveðin og fylgin þér og þoldir illa
óréttlæti. Við viljum hér kveðja þig
í hinsta sinn með þökk fyrir öll árin
sem hafa verið okkur ómetanleg.
Við vottum Grími, Sirrý, Gunn-
hildi, Þresti og fjölskyldum þeirra
okkar dýpstu samúð, missir ykkar
er mikill.
Starfsfólk símaafgreiðslu
Hreyfils-Bæjarleiða.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur.)
Kæra fjölskylda, við sendum ykk-
ur innilegar samúðarkveðjur um
leið og við þökkum Helgu vináttu og
góð kynni.
Ester og fjölskylda.
Elsku Helga mín.
Nú er tíminn þinn kominn og allt-
af er verið að sanna fyrir okkur
hversu litlu við ráðum í þessum
heimi. Þú, ég og fjölskyldur okkar
hafa verið tengdar sterkum vináttu-
böndum allt frá því áður en þú
fæddist, og við tvær, alltaf síðan
verið vinkonur. Í þessari stuttu
kveðju langar mig að koma á fram-
færi kæru þakklæti til þín fyrir
innilega vináttu þína og ljúfa sam-
fylgd í gegnum lífið.
Ég bið algóðan Guð að blessa þig
og styrkja á vegferð þinni héðan og
einnig bið ég Guð að hugga og leiða
Grím, eiginmann þinn, börnin ykk-
ar og barnabörn og ekki síst Mínu
systur í sorg þeirra.
Faðir og vinur alls, sem er,
annastu þennan græna reit.
Blessaðu, faðir, blómin hér,
blessaðu þau í hverri sveit.
Vesalings sóley, sérðu mig?
Sofðu nú vært og byrgðu þig.
Hægur er dúr á daggarnótt.
Dreymi þig ljósið, sofðu rótt!
(Jónas Hallgrímsson.)
Kær kveðja,
Þórunn Vilmundardóttir
(Tóta vinkona).
Elsku uppáhaldsfrænka mín,
Helga, er látin. Hafi eitthvað komið
mér virkilega á óvart nokkurn tíma,
þá var það að heyra að þú værir
horfin af okkar sjónarsviði. Þetta er
hlutur sem mátti ekki gerast. En
því miður taka guðirnir þá sem þeir
elska og eru bestir. En hvað um
okkur? Öll þessi stóra fjölskylda
okkar elskaði þig líka. Eftir að
amma Þura dó varst þú einróma
kjörin höfuð allra í ættinni. Svo í
raun varst þú of ung til að fara frá
okkur. Ættin okkar er einstök.
Gamlir sem ungir, fjarskyldir og
náskyldir. Þetta var ein fjölskylda
sem hélt hópinn. Núna höfum við
misst þá kærustu og bestu frænku í
heimi. Ég er nokkrum árum yngri
og ég hef aldrei séð eða hitt Helgu
öðruvísi en hlæjandi og í góðu
skapi, sem var mjög smitandi. Ég
sagði stundum við hana að við vær-
um eins og tvíburar, því uppátækin,
hláturinn, að gleðja aðra og hjálpa,
þar vorum við eins.
Helga vann í mörg ár hjá Bif-
reiðastöðinni Hreyfli á næturnar.
Þar held ég að séu mörg þung spor-
in tekin núna.
Elsku frænka, ég þekki þig og ég
veit að þú myndir rassskella mig, ef
ég myndi syrgja þig. Lífið heldur
áfram, myndir þú segja, svo ekki
gráta mig. Að vísu er sorg eigin-
girni. Af hverju fæ ég ekki að hafa
hana hjá mér? En elsku Helga mín,
þú getur ekki ímyndað þér hversu
mikið tómarúm þú skilur eftir hjá
allri ættinni, gömlum sem ungum.
Að vísu veit ég að það er alveg sér-
stök móttökunefnd sem tekur á
móti þér, handan við móðuna miklu.
Eins og ég nefndi áður er ætt okkar
alveg sérstök, einnig þau sem taka á
móti þér. Þetta er samt, fyrir okkur
sem eftir verðum og elskum þig,
rosa tómarúm í fjölskyldunni okkar.
Elsku Helga frænka, ég veit að
þú getur ekki látið það vera að kíkja
niður til okkar og skilur okkur vel.
Elsku Grímur, Sirrý, Gunnhildur
og Þröstur. Ég votta ykkur og ykk-
ar fjölskyldum mína innilegustu
samúð. En hafið það alltaf í huga
hversu einstök þið eruð fyrir að
hafa átt svona yndislegan maka og
móður. Hugsið um allar ánægju-
stundirnar sem þið hafið átt með
eiginkonu og móður, annars yrði
hún ákaflega sár. Því hversu mikið
hún myndi vilja hugga ykkur, þá
getur hún það ekki, nema með ljósu
árunum, sem hafa verið mörg.
Elsku Mína frænka. Ég votta þér
og fjölskyldu þinni mína innilegustu
samúð, þar sem þið voruð óaðskilj-
anlegar systur og þú ein eftir úr
systkinahópnum.
Síðan votta ég allri ætt okkar
innilega samúð, fyrir að við höfum
misst stóran höfðingja í ætt okkar.
Því það tómarúm sem Helga skilur
eftir sig er erfitt að fylla. En hún
myndi ekki vilja að við gæfumst
upp.
Svo Guðlaugu Helgu Sveinsdótt-
ur til heiðurs, höldum við ættar-
böndunum enn þá sterkari.
Vilhelmína Ragnarsdóttir,
Trelleborg í Svíþjóð.
Elsku Helga mín. Ekki óraði mig
fyrir að þegar ég heyrði í þér í sum-
ar, að það væri í seinasta skipti.
Þessi tvö ár sem við unnum saman á
símanum kynntumst við mjög vel.
Þú varst dugnaðarforkur, bæði í
einkalífinu og vinnunni. Það lék allt
í höndunum á þér, hvort sem það
var vinnan , matseld eða handa-
vinna. Þú tókst mig strax undir þinn
verndarvæng, því það var oft mikið
álag hjá okkur. Betri leiðbeinandi
gat ég ekki fengið.
Oft hugsa ég um orð þín, við
vinnum svo vel saman og við getum
líka þagað saman. Oftast var nú
spjallað og mikið hlegið.
Það var hægt að leita til þín með
svo margt og ekki stóð á svörum hjá
þér.
Ef bílstjórana vantaði hjálp, þá
varst þú nú snögg að redda mál-
unum. Varst svo úrræðagóð með
alla hluti.
Þú varst svo stolt af litlu barna-
börnunum þínu. Talaðir mikið um
þau. Svo fékkstu litla nöfnu og varst
afskaplega ánægð með það.
Ég votta Grími og börnum þínum
og barnabörnum innilegar samúða.
Anna Helga Gylfadóttir.
GUÐLAUG HELGA
SVEINSDÓTTIR
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
LAUFEY STEFÁNSDÓTTIR
frá Munkaþverá,
lést á dvalarheimilinu Hlíð mánudaginn
20. október.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju mánu-
daginn 27. október kl. 13.30.
Vilhjálmur Baldursson, Guðrún Haraldsdóttir,
Stefán Baldursson, Sigríður V. Jóhannesdóttir,
Þóra Baldursdóttir, Gunnar Baldursson,
Ingigerður Baldursdóttir, Sigurður G. Jósafatsson,
Sigríður Baldursdóttir, Tryggvi Ragnarsson,
ömmu- og langömmubörn.