Morgunblaðið - 25.10.2003, Blaðsíða 1
Laugardagur
25. október 2003
Þorlákur Geirsson og Agnar Snorrason
Það getur verið mjög gaman að
fylgjast með hjólabrettakrökk-
um leika listir sínar. En hvað ætli
maður þurfi að æfa lengi áður en
maður verður virkilega góður?
Við fórum niður á Ingólfstorg og
spurðum nokkra bratta bretta-
krakka að því hvað þeir væru
búnir að æfa lengi og og hvers
vegna þeir hafi farið að æfa.
Gæjalegt að vera á hjólabretti
Nafn: Jörundur
Hjartarson
Aldur: Fimm ára.
Ertu búinn að æfa lengi?
Síðan ég var þriggja
eða fjögurra ára!
Er þetta gaman?
Já, rosalega!
Af hverju fórstu að æfa?
Af því það er svo gæja-
legt að vera á hjólabretti!
Maður dettur stundum
Nafn: Þorlákur
Geirsson
Aldur: Þrettán ára,
Hvað ertu búinn að
æfa lengi?
Í tæplega ár!
Er erfitt að ná tökum
á þessu?
Já, maður er dálítið
lengi að því og svo
dettur maður stundum!
Af hverju fórstu að æfa?
Af því að flestir vinir
mínir voru á brettum!
Gaman að ná trikkum
Nafn: Agnar Snorrason
Aldur: Þrettán ára.
Ertu búinn að æfa lengi?
Í tæp tvö ár.
Er þetta gaman?
Já, það er gaman að ná trikkum.
Af hverju fórstu að æfa?
Af því að allir sem voru á
brettum voru svo kúl!
Gaman að fá að prófa
Nafn: Sara Úlfarsdóttir.
Aldur: Þrettán ára
Ertu búin að æfa lengi?
Ég á ekki bretti en ég
kem hingað til að horfa á.
Stundum fæ ég líka lánað bretti
til að leika mér á.
Af hverju kemurðu hingað?
Það er svo gaman að horfa á
og fá lánað bretti! Sara Úlfarsdóttir
Morgunblaðið/Jim Smart
Brattir
bretta-
krakkar
í mið-
bænum
Jörundur Hjartarson
ÞAÐ hafa örugglega flest okkar
einhvern tímann stoppað á götu-
horni einhvers staðar til að horfa á
hjólabrettakrakka leika listir sínar
í sumarblíðunni.
Það fer minna fyrir þeim, sem
hafa gaman af því að renna sér á
hjólabrettum, á veturna þar sem
það er ekki hægt að renna sér í
bleytu og snjó. Það er þó ekki þar
með sagt að þau séu ekki að æfa
sig einhvers staðar – til að geta
gert enn flottari trikk næsta sum-
ar.
Hafsteinn Gunnar Sigurðsson,
sem er formaður Brettafélags
Reykjavíkur og hefur verið að
renna sér á hjólabrettum í þrettán
ár, segir að krakkar hafi alltaf ver-
ið duglegir við að finna sér bílskúra
og bílageymslur til að æfa í en að
það sé þó mikill munur á aðstöð-
unni eftir að bæjarfélögin fóru að
bjóða upp á innanhússaðstöðu.
Íslenskir krakkar mjög færir
Hafsteinn segir að það séu engin
aldurstakmörk í hjólabrettaiðkun
en að þeir sem stundi þetta af ein-
hverjum krafti séu sennilega flestir
frá fimm ára og upp í þrítugt.
Þá segir hann að það séu senni-
lega um fimm hundruð íslenskir
krakkar að æfa sig á brettum í
hverri viku og að margir þeirra séu
mjög færir.
En er það íþrótt að
renna sér á hjólabretti?
„Já og nei. Þetta er
ekki hefðbundin íþrótt.
Þetta er þó góð hreyf-
ing sem reynir á jafn-
vægishæfni og vöðva-
styrk og byggir upp
þol,“ segir hann.
Hafsteinn segir að
hjólabrettaiðkun sé
ólík öðrum íþróttum
að því leyti að hún sé
ekki hópíþrótt og
ekki stunduð innan
hefðbundinnar
íþróttahreyfingar.
„Þetta er eitthvað
sem maður lærir
sjálfur eða með fé-
lögum sínum frek-
ar en í skipulagðri
kennslu,“ segir
hann.
„Svo eru engar
reglur um það
hvernig maður á
að renna sér og
því verður fólk
að setja sínar
eigin reglur.“
Spurning um lífsstíl
Hafsteinn segir að fólk geri þetta
á eigin forsendum og á þeim tímum
sem því henti og því sé hjólabretta-
iðkun að vissu leyti lífsstíll. Fólk
byrji að renna sér og svo smiti það
út frá sér þannig að brettakúlt-
úrinn fari að hafa áhrif á viðhorf
þess, klæðaburð og tónlistarsmekk.
Hvað einkennir þá brettaviðhorf-
ið?
„Til dæmis það að vilja gera hlut-
ina á eigin forsendum en ekki eins
og aðrir segja manni að gera þá.
Það er mikið frelsi í þessu og því
reynir þetta á sköpunarhæfileika
hvers og eins. Það tekur reyndar
töluverðan tíma og þolinmæði að ná
tökum á undirstöðuatriðunum en
þegar maður er búinn að ná þeim
fer boltinn að rúlla og þá fer þetta
að verða virkilega gaman.
Maður þarf samt alltaf að við-
halda hæfninni og æfa reglulega til
að halda sér í formi. Annars fer
maður að missa niður hluti.“
En eru það bara strákar sem eru
í þessu?
„Strákarnir eru í miklum meiri-
hluta en það eru þó alltaf nokkrar
stelpur innan um. Það var nú
reyndar lengi þannig að áhuginn á
hjólabrettunum gekk í bylgjum en
eftir að við fengum innanhússað-
stöðu hefur hann verið nokkuð
stöðugur. Við verðum bara að vona
að það fari að skila sér til stelpn-
anna líka.“
Morgunblaðið/Jim Smart
Svalt
að vera á
hjólabretti
Úr hverju er gler búið til?
Prentsmiðja
Árvakurs hf.
Svar: Sandi