Morgunblaðið - 01.11.2003, Blaðsíða 3

DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. NÓVEMBER 2003 B 3
innar og leikur jöfnum höndum klass-
ísk píanóverk, djass, blús eða jafnvel
rokktónlist þegar svo ber undir.
Hann er spurður um hvort það hafi
aldrei togað í hann að fara út í hljóm-
sveitabransann.
„Jú, það voru mikil innri átök.
Finnur Eydal gekk á eftir mér í tvö
ár, að koma í hljómsveitna sína fyrir
norðan. Ég þótti líklega álitlegur liðs-
maður þar sem ég spila einnig á saxó-
fón og get sungið. Ég viðurkenni að
mig dauðlangaði að prófa þetta, en
einhverra hluta vegna streittist ég
alltaf á móti. Foreldrar mínir löttu
mig frekar en hvöttu í þessum efnum,
þau bönnuðu mér það ekki, en þeirra
orð höfðu líklega þau áhrif að ég hef
aldrei spilað í danshljómsveit. Ég hef
þrisvar á ævinni spilað á böllum og
það var þegar Ingimar Eydal hringdi
í mig og bað mig um að leysa sig af.
Ég leysti hann líka stundum af á jóla-
böllum, þegar hann var búinn að tví-
bóka sig. Við Ingimar vorum mjög
nánir vinir og hann hafði alla tíð mikla
trú á mér sem tónlistarmanni. Ég
heimsótti hann nokkrum dögum áður
en hann dó og spilaði þá fyrir hann
Over The Rainbow. Hann var þá orð-
inn mjög veikur og komst ekki niður
þar sem píanóið var, en bað mig samt
um að spila fyrir sig. Þegar ég hafði
lokið við lagið sagði hann: „Þú spilar
þetta eins og Guðmundur Ingólfsson,
kannski örlítið of djassað fyrir minn
smekk. Ég vil hafa þetta einfaldara.“
Hvaðan koma djassáhrifin í spila-
mennskunni hjá þér?
„Þegar ég var sautján ára kynntist
ég Edward Fredriksen, sem stjórnar
núna Stórsveit FÍH og spilar á bás-
únu í Stórsveit Reykjavíkur. Hann
kveikti í mér með djassinn og kenndi
mér djasshljóma. Þá uppgötvaði ég
hversu djass og gospeltónlist eru ná-
tengd, bæði hljómasamsetningin og
sveiflan.“
Hefðbundin messa og
létt gospelsveifla
Óskar hefur verið tónlistarstjóri
Fíladelfíu frá árinu 1992, að undan-
skildum þeim tveimur árum sem
hann stundaði tónlistarnám í Banda-
ríkjunum.
„Samhliða starfinu hjá Fíladelfíu
starfaði ég í Borgarleikhúsinu, spilaði
þar í anddyrinu fyrir sýningar og í
hléum, þrjú til fjögur kvöld í viku, og
aðstoðaði við æfingar á söngatriðum,
greip þá í píanóið þegar á þurfti að
halda.“
Fljótlega eftir að Óskar kom heim
frá Bandaríkjunum fór hann að
ferðast um landið til að halda nám-
skeið í gospeltónlist og hann hefur
ákveðnar skoðanir á því hvernig sam-
eina má gospeltónlist og hefðbundna
messugjörð:
„Ég hef stundum viðrað þá skoðun
mína opinberlega að þjóðkirkjan
þurfi nauðsynlega að fara að létta svo-
lítið á messugjörðinni, og raunar
heyrast þær raddir víða meðal leik-
manna og gerast sífellt háværari. Nú
er líka svo komið að í flestum kirkjum
er farið að halda svokallaðar „létt-
messur“, en krafan um að gera léttari
tónlist að föstum lið í messum eykst
stöðugt. Með þessu námskeiðahaldi
vil ég leggja mitt lóð á vogarskálina
með leiðbeiningum um hvernig gosp-
eltónlist getur nýst í þessum efnum,
því það er ekki sjálfgefið að menn viti
hvernig þessi tónlist virkar. Menn
þurfa að læra þetta eins og flest ann-
að. Menn verða að læra hvernig hægt
er að túlka þessa tónlist með tilfinn-
ingu og af innlifun.
Eins og ég sagði þá er gospeltón-
listin gleðigjafi og fyrir mér sönn lífs-
fylling. Þetta er bara mín lofgjörð.
Allir sem taka þátt í að flytja þessa
tónlist upplifa þetta sama, því hún er
svo sönn og fyllir hjartað af kærleika
og gleði. Ég hef líka fundið, hvar sem
ég hef komið, að þessi tónlist gefur
fólki geysilega mikið, hvort heldur
menn eru beinir þátttakendur í
söngnum eða bara með því að hlusta á
hana. Í flestum tilvikum hafa prest-
arnir verið mjög jákvæðir gagnvart
þessu og jafnvel organistarnir líka, en
auðvitað má finna dæmi um að menn
hafi tekið þessu með varúð og fundist
jafnvel að verið sé að hrófla við göml-
um gildum. En þetta tvennt getur vel
farið saman, hefðbundin messugjörð
og létt gospelsveifla.
Auðvitað eigum við að halda í
gömlu fallegu sálmana okkar, en það
má vel hafa léttari tónlist með í bland,
án þess að hátíðleikinn raskist. Gosp-
elið er tilvalið til að létta aðeins and-
rúmloftið í kirkjunum og fá fólk til að
taka virkari þátt í söngnum. Ég er
viss um að tónlistin á sinn þátt í því
hversu fjölsóttar samkomurnar hjá
Fíladelfíu eru, en þar er yfirleitt troð-
fullur salur, 300 til 400 manns, á
hverjum sunnudegi.“
Hápunktur starfsins
Óskar hefur komið víða við á tón-
listarsviðinu. Hann lauk blásarakenn-
araprófi frá Tónlistarskólanum í
Reykjavík 1995 og hefur undanfarin
ár kennt við tónlistarskóla FÍH.
Hann hefur útsett og stjórnað upp-
tökum á geisladiskum, meðal annars
þremur síðustu sólódiskum Páls Rós-
inkranz. Óskar hefur ennfremur unn-
ið tónlist fyrir útvarp og sjónvarp, þar
á meðal áramótaskaupin 1995 og
1996, og samið tónlist við barnaleik-
ritið Móglí, svo fátt eitt sé nefnt. Sem
tónlistarstjóri Hvítasunnukirkjunnar
í Reykjavík og stjórnandi Gospelkórs
Fíladelfíu hefur hann sett upp fjölda
tónleika, sem meðal annars hafa verið
sýndir í Ríkissjónvarpinu. Óskar er
stofnandi og stjórnandi Gospelkórs
Reykjavíkur sem hann segir vera eitt
mesta „ævintýri“ sem fyrir hann hafi
borið á lífsleiðinni.
„Ákveðið var að halda mikla gosp-
eltónleika á Kristnihátíðinni á Þing-
völlum árið 2000 og ég var beðinn um
að skipuleggja og stjórna þessum tón-
leikum. Þá stofnaði ég formlega
Gospelkór Reykjavíkur og kjarninn
var fólkið sem ég hafði hóað saman til
að syngja með Andrae Crouch á sín-
um tíma, auk nokkurra fleiri, en kór-
inn samanstendur af fólki úr hinum
ýmsu kirkjudeildum á höfuðborgar-
svæðinu.
Þessi kór hefur æft og sungið sam-
an síðan og nú er komið að hápunkti
starfs okkar, tónleikunum í Háskóla-
bíói (í dag, laugardag), sem haldnir
eru til styrktar starfi Samhjálpar.
Tónleikarnir verða hljóðritaðir og
teknir upp á mynddisk (DVD), með
útgáfu í huga, ef guð lofar, en slík út-
gáfa kostar auðvitað mikla peninga,
sem við höfum ekki yfir að ráða. Þess
vegna höfum við sótt um styrk í
Kristnihátíðarsjóð, til að standa
straum af útgáfu mynddisks og jafn-
vel hljóðdisks. Ef af þessari útgáfu
verður er ekki óhugsandi að koma
þessum diskum á markað erlendis, en
ágóðinn, ef einhver verður, mun allur
renna til líknarmála.
Í Gospelkór Reykjavíkur eru tæp-
lega þrjátíu mjög reyndir söngvarar,
fólk sem hefur áralanga reynslu af
söng,“ segir Óskar ennfremur. „Auk
þess koma fram landskunnir gesta-
söngvarar og hljómsveitina skipa val-
inkunnir hljómlistarmenn, sem allir
hafa verið áberandi í tónlistarlífinu á
Íslandi og eru að mínu mati þeir bestu
sem völ er á hér á landi í þessari teg-
und tónlistar. Og það þurfti ekki að
ganga á eftir þeim að vera með, enda
finnst þeim öllum þessi tónlist
skemmtileg og gefandi. Tónlistin er
sambland af svo mörgum tónlistar-
stefnum, sem gaman er að fást við, og
sameinast í gospelinu. Ekki má held-
ur gleyma því að boðskapurinn í þess-
um lögum fjallar um það sem er já-
kvætt og skemmtilegt og þess vegna
uppörvandi fyrir sálarlífið. Við erum
því afar bjartsýn á þetta verkefni og
göngum til leiks með gleði í hjarta.“
svg@mbl.is
Morgunblaðið/Kristinn
Stjórnað af innlifun.
Gospelkór Reykjavíkur á æfingu fyrir tónleikana í Háskólabíói.
Snemma beygist krókurinn. Óskar
við píanóið á öðru aldursári.
Það var maður
í Hjálpræð-
ishernum á
Akureyri sem
gaf mér kasettu
sem á var gosp-
eltónlist með
Andrae Crouch.
Segja má að
með þessu hafi
opnast fyrir mér
nýr tónlistar-
heimur, sem ég
hef síðan lifað
og hrærst í.