Morgunblaðið - 01.11.2003, Side 1

Laugardagur
1. nóvember 2003
Prentsmiðja
Árvakurs hf.
ÞEIR sem umgangast mikið dýr læra smám sam-
an að lesa ýmislegt úr hegðun þeirra og hreyf-
ingum. Þannig geta hestamenn til dæmis séð það á
eyrum hesta, þegar þeir eru á hestbaki, hvernig
skapi hesturinn er í og hvort hann sé pirraður eða
áhugalaus.
Þeir sem þekkja vel til páfagauka segja að það sé
líka hægt að lesa ýmislegt úr hreyfingum þeirra og
látbragði.
Hér eru nokkrar ábendingar um táknmál þeirra:

Það merkir ekkert sérstakt þótt páfagaukar
klóri sér í kollinum.

Þegar fuglarnir teygja fæturna aftur á bak og
sperra klærnar og þegar þeir teygja vængina út
í loftið eru þeir að teygja sig. Þetta er merki um
að þeim líði vel.

Þegar þeir standa á einum fæti og kurra lágt er
það merki um að þeim líði vel.

Þegar páfagaukar snúa höfðinu í hálfhring og
fela höfuðuð undir vængnum líður þeim mjög
vel.

Þegar fuglarnir bíta í fjaðrirnar eru þeir að
snyrta sig.

Þegar páfagaukar hjúfra sig saman með úfnar
fjaðrir eru þeir annaðhvort veikir eða mjög
hræddir.
Táknmál
páfagaukanna
Þ
AÐ dreymir örugglega marga krakka
um að eiga fullt af alls konar gælu-
dýrum. Fæstir eru þó jafnheppnir og
hún Ingibjörg Kristín Valsdóttir sem
á bæði páfagauka, sem vilja helst af öllu sitja
á öxlinni á henni, og mjúkan hund til að tala
við og kúra hjá.
Við hittum Ingibjörgu þar sem hún var
með páfagaukana sína í Kringlunni og báðum
hana um að sýna okkur gæludýrin sín og
segja okkur frá þeim.
„Ég á tvo fugla, hund, humra, fisk og
snigla,“ sagði Ingibjörg þegar við vorum
komin heim til hennar.
Af hverju ertu með svona mörg dýr?
„Það er bara svo gaman að hugsa um þau
og kúra með þau. Svo er ég með humrana,
fiskana og sniglana svo ég geti selt afkvæm-
in.“
Hefurðu alltaf átt dýr?
„Nei, ekki alltaf en oft. Við fengum fyrsta
hundinn okkar þegar ég kom heim af fæðing-
ardeildinni og svo áttum við hamstur, naggrís
og fugla þegar ég var lítil. Ég fékk svo fyrsta
dýrið, sem ég átti ein, þegar ég var þrettán
ára.“
Hvaða dýr eru í mestu uppáhaldi hjá þér?
„Hundurinn Rocco og ástargaukarnir sem
heita Freyr og Matta. Ég fékk Frey í sept-
ember eða október í fyrra og Möttu í sumar.“
Karlinn er miklu gáfaðari
„Fyrst hélt ég að Freyr væri karl og kallaði
hann Seif, svo hélt ég að hann væri kerling og
kallaði hana Freyju. Ég komst svo loksins að
því að hann er karl og nú kalla ég hann Frey.
Þegar ég var orðin alveg viss um að hann
væri karl ákvað ég að fá mér kvenfugl en fugl-
inn sem ég fékk dó nokkrum dögum eftir að
ég fékk hann. Ég fékk svo Möttu gefins í
dýrabúðinni þar sem ég hafði keypt fuglinn
sem dó.“
Ertu alltaf með fuglana á öxlinni?
„Nei, ekki alltaf. Stundum eru þau í búr-
unum sínum en þau eiga sitt hvort búrið. Ef
þau eru saman í búri er bæði hætt við að þau
verði leið hvort á öðru og að þau verði stygg-
ari. Ég set þau stundum í sama búrið en það
endar alltaf með þvílíkum slagsmálum ef ég
hef þau lengi saman. Þegar þau eru hvort í
sínu búrinu eru þau hins vegar glöð að hittast
þegar þau fá að koma út.
Annars er Freyr miklu gáfaðri en Matta og
því er búrið hans alltaf opið þannig að hann
getur farið út þegar hann vill. Hann fer samt
aldrei út á næturnar en stundum á daginn
þegar hann heyrir að það er einhver frammi.“
Lætur klippa flugfjaðrirnar
Ingibjörg er oft með fuglana sína úti og
þannig rákumst við einmitt á hana í Kringl-
unni. Hún segir að það sé ekkert mál á sumrin
og að þá fari hún oft með þá til vinkonu sinnar
og á dýrarölt en það kallar hún það þegar hún
fer í dýrabúðir, eða til dýralæknis eða
hundasnyrtis. Á veturna fer hún þó
bara með fuglana eitthvað stutt en þá
þarf hún að hafa þá undir úlpunni sinni
og passa vel að þeim verði ekki kalt.
Ertu ekkert hrædd um að þau
strjúki?
„Nei, það er búið að klippa af þeim
flugfjaðrirnar þannig að þau geta ekki
flogið.“
Er ekki slæmt fyrir páfagauka að
hafa ekki flugfjaðrir?
„Nei, flugfjaðrirnar vaxa alltaf aftur
og því þarf að snyrta þær reglulega til
að halda fuglunum ófleygum. Annars vil
ég hafa þá ófleyga af því að fuglinn sem
bjó einu sinni á móti okkur var alltaf að
fljúga út um gluggann. Við björguðum
honum nokkrum sinum en einn daginn
slapp hann út og kom aldrei aftur.“
En hvernig kemur hundinum og fugl-
unum saman?
„Ég fékk Rocco í vor þegar hann var
níu mánaða. Fyrst gelti hann á Frey en
svo var hann skammaður fyrir það og
þá hætti hann því.“
Eru fuglarnir ekkert hræddir við
hann?
„Nei, alls ekki! Þeir halda að þeir séu
stærri en hann.“
Er mikil vinna að hugsa um dýrin?
„Já, svolítið! Það þarf að viðra hundinn
mörgum sinnum á dag, gefa honum að borða
og greiða honum. Svo þarf að gefa hinum dýr-
unum að borða og þrífa búrin þeirra. Ég var
líka með annan hund í sumar en varð að láta
hann þar sem hann þurfti svo mikla hreyf-
ingu. Ég hafði ekki tíma til að hugsa um
hann.“
Hugsarðu alveg um dýrin sjálf?
„Ég hugsa mest um þau sjálf en fæ stund-
um hjálp frá foreldrum mínum.“
Hvar lærðirðu að hugsa um dýrin?
„Bara af reynslunni. Bara með því að eiga
dýr. Svo hef ég aðeins verið að lesa dýrabæk-
ur en þó ekki mikið. Ég er líka mikið í dýra-
búðum að skoða og fylgjast með.“
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Ingibjörg segir að hundinum Rocco
og páfagaukunum komi vel saman.
Ingibjörg með fuglana Frey og Möttu.
Dýrastelpa í Grafarholti
VIÐ fengum ábendingu frá barnalækni vegna
umfjöllunar okkar um hjólabretti í síðasta
blaði. Læknirinn sagði að það væri mjög mik-
ilvægt að krakkar væru með hjálma og hlífar
þegar þeir væru að renna sér á hjólabrettum
þar sem það geti komið í veg fyrir að þeir
meiði sig alvarlega þegar þeir detta eða verða
fyrir öðrum óhöppum eins og alltaf getur
gerst í íþróttum. Við hvetjum því alla hjóla-
brettakrakka til að fara að ráðum læknisins
og fá sér hjálma og hlífar.
Vel varinn hjólabrettakappi.
Öryggishlífar
Svar: Þegar þeir eru ringlaðir.
Hundar geispa ekki bara þegar þeir eru syfjaðir. Hvenær geispa þeir líka?