Morgunblaðið - 02.11.2003, Blaðsíða 22

Örn Þórisson tók við starfi
áskriftarstjóra Morgunblaðs-
ins í ársbyrjun 1999.
Þ
að skiptir miklu máli fyrir
áskrifendur að þeir fái
Morgunblaðið á þeim tíma
sem hentar þeim best að
lesa það. Það á við um
flesta að fólk hefur alltaf minni og
minni tíma til að lesa blöð og því er
okkar markmið að blaðið sé komið
heim til áskrifenda fyrir kl. 7 á
morgnana.“
Þetta segir Örn Þórisson, áskrift-
arstjóri Morgunblaðsins, en um 800
manns vinna daglega við að koma
Morgunblaðinu heim til lesenda.
Örn segir að þótt markmið dreifing-
ardeildar væri að Morgunblaðið bær-
ist áskrifendum sínum fyrir kl. 7 á
morgnana tækist það ekki alls staðar
á landinu. „Við náum þessum tíma á
öllu Suðvesturlandi, frá Borgarnesi að
Hvolsvelli. Sama á við um alla norð-
urleiðina og þar er Akureyri meðtalin.
Við erum því að ná markmiði okkar
þar sem við dreifum blaðinu algerlega
sjálf eða með verktökum okkar.
Við erum hins vegar algerlega háð
flutningi á nokkra þéttbýlisstaði. Það
á við um Vestfirði að stærstum hluta,
Austurland og Vestmannaeyjar. Blað-
ið er flutt á þessa staði með flugi og
dreifing hefst síðan í framhaldi af því.
Blaðið er því ekki komið til áskrifenda
á sumum þessara staða fyrr en um kl.
10–11. Á Egilsstöðum er dreifingu
ekki lokið fyrr en í besta falli á há-
degi.“
Farið var að keyra með Morg-
unblaðið norðurleiðina árið 1996. Örn
segir, að það hefði haft í för með sér
miklar breytingar fyrir lesendur á
þessu svæði. Áskrifendur á þétt-
býlisstöðum á Norðurlandi fengju
blaðið í hendur á sama tíma og áskrif-
endur á höfuðborgarsvæðinu. „Fyrir
lesendur á þessu svæði varð Morg-
unblaðið allt í einu morgunblað.“
Stöðugt unnið að því að bæta
Örn segir að það kæmi að sjálf-
sögðu fyrir að blaðið skilaði sér ekki
til áskrifenda. Ástæðurnar gætu verið
ýmsar. „Við erum þakklát fyrir að
fólk láti okkur vita ef það fær ekki
blaðið eða fær það ekki á réttum tíma.
Það er ein af forsendum þess að við
getum bætt dreifikerfið og árangur
hvers og eins. Við reynum að bregðast
við strax og keyrum blaðið til áskrif-
enda á þéttbýlisstöðum sem ekki hafa
fengið blaðið.“
Örn segir að stöðugt væri unnið að
því að bæta árangur í dreifingu blaðs-
ins. Einn liður í því hefði verið að inn-
leiða símkerfi í blaðadreifingunni.
Blaðberar og aðrir þeir sem kæmu að
dreifingu blaðsins skráðu sig inn þeg-
ar þeir hæfu vinnu og út þegar dreif-
ingu væri lokið. Með þessu fengist
betri yfirsýn yfir dreifinguna og hægt
væri að bregðast við fyrr ef eitthvað
færi úrskeiðis.
Örn segir að það léti nærri að um
800 manns kæmu nærri dreifingu á
Morgunblaðinu á hverjum degi. Á höf-
uðborgarsvæðinu væru starfandi um
500 blaðberar. Um allt land væru
starfandi umboðsmenn og blaðberar
sem væru í vinnu hjá þeim. Þetta
væru 150–200 manns. Þar fyrir utan
væru bílstjórar og flutningsaðilar.
Samið við blaðbera
Örn segir að á sama tíma og unnið
hefði verið að því að bæta dreifinguna
hefði líka verið reynt að bæta að-
stæður og kjör þeirra sem vinna við
dreifingu blaðsins. „Það eru ekki svo
mörg ár síðan þessi hópur var alger-
lega réttindalaus. Blaðberar Morg-
unblaðsins öðluðust öll almenn rétt-
indi launafólks fyrir um fimm árum.
Síðastliðið vor gengu svo Morg-
unblaðið og Verzlunarmannafélag
Reykjavíkur frá kjarasamningi fyrir
hönd blaðbera. Það má segja að það
hafi verið lokaskrefið í þeirri vinnu
sem unnin hefur verið á síðustu ár-
um,“ segir Örn.
„Áður fyrr var dreifing á dagblöðum
fyrst og fremst unnin af krökkum.
Þetta var tiltölulega eftirlitslaust starf
og það má segja að um það hafi ekki
gilt nein lög eða reglur. Það voru ekki
einu sinni greiddir skattar af þessum
launum. Þetta hefur breyst og í dag
eru blaðberar meðhöndlaðir eins og
hverjir aðrir launamenn.
Það má líka segja að blaðberahóp-
urinn hafi verið að breytast. Það er
meira um eldra fólk í hópnum en áður
var. Þetta er fólk sem er að sækjast
eftir aðeins meiri vinnu og einnig líta
margir á þetta sem mikilvæga hreyf-
ingu.“
Örn segir að leitast hefði verið við
að bæta aðstæður blaðbera. Morg-
unblaðið hefði útvegað fólki kerrur og
poka undir blöð og mannbrodda.
Einnig hefði Morgunblaðið alfarið tek-
ið að sér innheimtu á blaðinu, en sá
þáttur í starfi blaðbera hefði verið
mörgum erfiður.
Örn segir að áskriftardeild Morg-
unblaðsins leitaðist við að koma á
móts við óskir lesenda eins og hægt
væri. Meðal annars væri áskrifendum
sem væru í sumarfríi boðið upp á að
flytja áskriftina tímabundið á orlofs-
stað. Einnig gætu áskrifendur látið
safna blaðinu saman um ákveðinn
tíma og fengið það síðan sent í einu
þegar fríinu væri lokið. Örn segir að
meðal verkefna áskriftardeildar væri
að sjá um sölu á efni úr gagnasafni og
ljósmyndasafni Morgunblaðsins. Í
gagnasafninu væru gríðarlega miklar
upplýsingar í aðgengilegu formi sem
endurspegluðu sögu þjóðarinnar.
Áhugi fólks, fyrirtækja og stofnana á
að nýta sér þetta efni væri alltaf að
aukast. Sama ætti við um ljós-
myndasafnið, en í því væru nálægt
100 þúsund ljósmyndir, sem einnig
hefðu mikla sögu að geyma. Auk þess
varðveitti Morgunblaðið sérstakt safn
með myndum Ólafs K. Magnússonar
sem var ljósmyndari á Morgunblaðinu
í áratugi.
Örn segir að dreifikerfi Morg-
unblaðsins væri ekki eingöngu nýtt til
að dreifa Morgunblaðinu. Kerfið væri
einnig notað til að dreifa blöðum og
tímaritum fyrir aðra útgefendur. Þá
væri auglýsendum einnig boðið upp á
þá þjónustu að dreifa auglýsingablöð-
um sem ýmist fylgdu með Morg-
unblaðinu eða væri stungið inn í það.


Um 800 manns dreifa blaðinu
22 ∼ Morgunblaðið í 90 ár 1913 ∼ 2003