Morgunblaðið - 13.11.2003, Blaðsíða 49

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. NÓVEMBER 2003 49
ÞAÐ er margt undarlegt í mauraþúf-
unni mannheimum.
Margvíslegt er viðhorfið og mörg
er þörfin, að ekki
sé minnst á alla
tilgangana.
Þrennt er mér
ofarlega í huga
þessa stundina.
Fyrst er þetta
með vændið, ann-
að þetta með
rjúpuna og og það
þriðja er þetta
með öryrkjana.
Of lítið framboð af rjúpu, of mikið
af öryrkjum. Um framboð á vændi
veit ég ekki svo gjörla, eins og þar
stendur, en hitt veit ég að eftirspurn-
in er til. Það minnir mig á orð nób-
elskáldsins okkar, sem sagði ein-
hvern tíma að í stórum dráttum væri
munurinn á gleðikonu og eiginkonu
sá að gleðikonan gerði það einu sinni
fyrir marga menn en eiginkonan
mörgum sinnum fyrir einn. En allar
vildu eitthvað fyrir sinn snúð. Nú
liggur fyrir frumvarp til alþingis um
bann við kaupum á vændi. Hvernig
haldið þið að lögbann við kaup á
vændi virki í reynd? Það er ekkert í
lögum sem bannar fólki að gefa öðru
fólki gjafir, hvort sem þær eru gefnar
af þakklæti, væntumþykju eða bara
að tilefnislausu. Hins vegar er til eitt-
hvað sem heitir mútur og er algjör-
lega bannað. Gjöf til einhvers sem
manni er kær verður aldrei hægt að
banna, hvort sem sá einstaklingur er
eiginkona, kærasta, vændiskona eða
einhver annar. Það kemur öðrum
einfaldlega ekki við. „Kær“ er algjör-
lega persónubundið hugtak á tilfinn-
ingalegum nótum, eins mismunandi
skilgreint og við erum mörg sem það
reynum. Það er hins vegar allt annað
mál ef þriðji aðili ætlar að hagnast á
þessu eða ef gjafirnar eru knúnar
fram með einhvers konar klækjum
eða ofbeldi, enda eru það ekki gjafir.
Það er kúgun eða svik og þeim ber að
refsa sem það stunda.
Hvernig ætlið þið þá að framfylgja
þessu væntanlega lagaákvæði? Það
verður nær alltaf hægt að skjóta sér
á bak við gjafir vegna væntumþykju
eða áþekkra tilfinninga. Hver ætlar
að taka að sér að skera úr um það,
hvenær gjöf er gjöf og hvers konar
kærleikur eða þörf býr henni að
baki? Nei það er tómt mál að tala um
þetta.
Rjúpan er fallegur fugl, friðsemdin
og yndislegheitin sjálf í hnotskurn.
Hún er í útrýmingarhættu sam-
kvæmt niðurstöðum sérfræðinga.
Þörf nokkurra manna er þó sú að
verða að skjóta hana á færi með stór-
virkum vopnum, hvar sem hún sést
og bera þeir fyrir sig útiveruhollustu
og ást á íslenskri náttúru, ásamt mat-
arást og eðlisþörf mannsins til að
draga björg í bú. Hvað er eðlisþörf og
hvað er gerviþörf, sprottin af und-
arlegum hvötum?
Nú hafa stjórnvöld bannað að
skjóta blessaða rjúpuna, þennan sak-
lausa fugl.
Öryrkjar eru hins vegar ekki eins
fallegir og rjúpan í augum stjórn-
valda og ýmissa annarra.
Þeir eru bara eitthvað ógeðslegt
sem maður hefur fengið óvart upp í
sig, ekki getað kyngt, tekið aftur út
úr sér og lagt það hálftuggið á disk-
barminn. Öryrkjar og aldraðir eru
ómagar á þjóðinni, blóðsugur í efna-
hagslífinu og valda því að þjóðin get-
ur ekki sinnt listum og menningu,
sendiráðshöllum í útlöndum, íþrótta-
görpum og hvers konar stjörnudýrk-
un eins vel og nauðsynlegt er.
Menning virðist vorri þjóð
vera að kála
allir þurfa að yrkja ljóð
eða mála.
Listin, söngur leikur dans
sem lífið bætir
er allt á kostnað aumingjans
sem ekki mætir.
Nú hefur véfréttin mikla við Arn-
arhól talað í tvígang og komist að af-
ar athyglisverðri og réttlátri niður-
stöðu í bæði skiptin, sem er öllum í
hag og hægt að túlka að vild og geð-
þótta hvers og eins. Hæstiréttur eru
lærðir, greindir, réttlátir og skil-
merkilegir menn, sem komast að
hnitmiðuðum og skýrum niðurstöð-
um með því að fletta doðröntum,
skella síðan skruddunum aftur að
vinnudegi loknum, fara heim og
dingla sér. Báðir öryrkjadómarnir
eru órækar sannanir þess. „Afar
hnitmiðaðir.“
Öryrkjar, aldraðir og sjúklingar,
einu nafni kallaðir „aumingjar“ eru
dragbítur á allt sem skemmtilegt er í
lífinu. Það þarf því að gera eitthvað
róttækt á þeim vettvangi. Ekki hefur
tekist nógu vel til með fækkun þess-
arar óværu á þjóðarlíkamanum.
Henni fjölgar enn, þrátt fyrir alla til-
burði stjórnvalda í þá átt að stemma
stigu við þessari óheillaþróun. Ekk-
ert virðist duga, hvorki tekjuskerð-
ingar né skattlagningar. Fátæktar-
mörk og sultarólar hafa lítil áhrif og
áfram læðupokast þessi lýður boginn
og flóttalegur með veggjum sam-
félagsins, eins og vera ber, með
dropa í nefi , sakbitin, flöktandi augu
og kostnaðarvitundina skínandi úr
hverju andliti.
Hvernig væri að gefa veiðiþyrstum
náttúrudýrkendum kost á skotveið-
leyfi til að skjóta þetta pakk á færi í
staðinn fyrir blessuðu rjúpuna hvítu
með loðnar tær.
Það hlýtur að vera næsta skrefið,
úr því að ekki tekst að útrýma þeim á
hefðbundinn hátt.
Nema auðvitað að við allir „AUM-
INGJAR“ landsins sameinumst í
einn flokk undir bókstöfunum A-Ö.
STEFÁN AÐALSTEINSSON,
Melgerði 24,
108 Reykjavík,
Orð í belg
Frá Stefáni Aðalsteinssyni:
KÆRA íslenska þjóð … eða ætti ég
að segja kæra íslensk-ameríska
þjóð? Nú er komið að því: Jólin að
koma. Enn einu sinni. Það hefur
varla farið framhjá neinum að í ár
eru þau fyrr á ferð en árið áður. En
þá voru þau fyrr en árið þar áður.
Þessi þróun leggst ótrúlega illa í
mig og maður spyr sig hvort jólin
byrji ekki bara á haustin á komandi
árum? Mig langaði bara að minna
ykkur á um hvað þessi hátíð snýst
og þó sérstaklega vil ég beina orðum
mínum að fyrirtækjum og útvarps-
stöðvum.
Fyrir þá sem vita það ekki eru jól-
in haldin vegna þess að Jesús fædd-
ist. Að minnsta kosti ennþá. Þótt ég
ætli ekki að vera með einhverja
kristilega predikun langaði mig að
minna ykkur á það svo þið mynduð
nú örugglega ekki gleyma því þetta
árið. Fyrirtæki hafa aðeins misst sig
í græðginni og keppa ár eftir ár um
hver verður fyrstur (gráðugastur)
til að rýma fyrir jólavörunum og
henda þeim á útsölur, í október nota
bene!
Einhvern tímann var mér sagt að
jólin væru tími hamingju og friðar.
Mér finnst að jólin eigi að gleðja
fólk. Sem þau gera. Og þá vil ég sér-
staklega benda á fólk sem þarf virki-
lega að láta gleðja sig; þunglynt fólk.
Í skammdeginu þar sem dimmt er
allan sólarhringinn eru skreytingar
og gleðin bráðnauðsynleg fyrir fólk
með þunglyndisvandamál. En þegar
jólaljósin í Kringlunni eru búin að
hanga uppi í tvo mánuði áður en jól-
in koma þá er gleðin farin úr öllum
þegar blessuð jólin koma.
Þegar ég var á röltinu í búðum
rétt fyrir jólin í fyrra (ofboðslega
lummó því ég var ekki búin að kaupa
eina einustu gjöf og það var kominn
desember) sá ég ekki gleði á fólki,
ekki hamingju, heldur sá ég ein-
hverjar verur og úr augum þeirra
skinu stjarfleikinn og stressið. Þær
áttu nefnilega eftir að kaupa gjafir
og allar jólaútsölurnar búnar!
Mæður eru merkilegt fólk og
nauðsynlegustu verur veraldar, sér-
staklega á jólunum. Það er frekar al-
gengt að um jólin fari þær yfir um.
Mig langaði bara að segja við ykkur,
mæður, að þótt þið séuð ekki búnar
að baka allar fjórtán smákökuteg-
undirnar sem nágrannakonan er bú-
in að baka eða ekki búnar að þrífa
húsið hátt og lágt og milli ofna, sem
enginn lifandi maður tekur nokkurn
tímann eftir, eða kaupa öll nýju jóla-
fötin á börnin (þið vitið að jólakött-
urinn er bara þjóðsaga) þá koma jól-
in. Bíðið bara rólegar, jólin koma!
Börnin eru líka alveg sérstakar
manneskjur. Þau skynja veröldina á
annan hátt en við. Þau eru líka óþol-
inmóðar manneskjur og ef barn get-
ur ekki beðið eftir að maturinn sinn
kólni hvernig á það að geta beðið og
horft á öll ljósin og hlustað á öll lögin
í tæplega tvo mánuði eftir mesta til-
hlökkunarefni í lífi sínu? Svo ég segi
bara: Take a chill pill, jólin koma!
Núna er ég búin að vera að kvarta
og kveina og þá verð ég að koma
með lausn. Gætum við bara ekki sett
í reglur að bannað væri að byrja á
jólunum fyrr en 1. desember? Þá
gætu allar útvarpsstöðvar byrjað að
spila á sama tíma og þar af leiðandi
ekki verið búnar að nauðga lögunum
þegar stundin rennur upp. Og þá
gætu fyrirtæki hætt að slást og
byrjað á sama tíma að selja fólki jól-
in? Hvernig væri það? Nei, maður
spyr sig …
SIGRÍÐUR KARLSDÓTTIR,
Erlurima 2,
Selfossi.
Jólin koma!
Frá Sigríði Karlsdóttur:
Jólablað Morgunblaðsins
Laugardaginn 29. nóvember 2003
Pantanafrestur fyrir augl‡singar er fyrir kl. 12.00
flri›judaginn 18. nóvember.
Nánari uppl‡singar um augl‡singar og ver› veita
sölu- og fljónustufulltrúar á augl‡singadeild
í síma 569 1111 e›a á augl@mbl.is
Jólabla› fylgir frítt til áskrifenda.
MIK ILVÆG SKILABO‹
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
M
O
R
22
76
3
11
/2
00
3
Lithimnulestur
Með David Calvillo
fimmtudag og
föstudag
Lithimnulestur er gömul fræðigrein þar sem
upplýsingar um heilsufar, mataræði og
bætiefni eru lesnar úr lithimnu augans.
Á fimmtudag og föstudag mun David Calvillo
vera með lithimnulestur í Heilsubúðinni, Góð
heilsa gulli betri. Njálsgötu 1, uppl. og tímapantanir í s:561-5250.