Morgunblaðið - 18.11.2003, Blaðsíða 33

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. NÓVEMBER 2003 33
allt sem þú gerðir fyrir okkur. Við
biðjum Guð að blessa þig og óskum
þér alls góðs. Þú lifðir fallegu lífi
og varst góð fyrirmynd. Alla okkar
virðingu og elsku áttir þú.
Guð blessi þig og varðveiti.
Far þú í friði
Óskar og Anna.
Elsku amma mín.
Mig langar til að kveðja þig með
fáum orðum. Efst er mér í huga
þakklæti til þín sem ég get aldrei
endurgoldið. Þú varst minn besti
vinur. Allt vildir þú gera fyrir mig.
Elsku amma, þú varst sú sem ég
vildi helst með mér í æfingaakst-
urinn, en ekki varst þú hrifin af
því. Leyndarmálið okkar þegar ég
prófaði bílinn þinn geymi ég hjá
mér. Þú varst fljót að fyrirgefa
mér.
Amma mín, tilveran er breytt, þín
er sárt saknað og verður saknað um
ókomna tíð. Takk fyrir allan kær-
leikann þinn og allt sem þú gerðir
fyrir mig. Guð blessi þig og varð-
veiti.
Aron.
Guðrún Gíslínu Guðnadóttur
þekktum við alltaf sem „ömmu á
Sogó“, hvar sem hún annars bjó
hverju sinni. Og hvort sem um að-
fangadag, gamlársdag eða óbreytt-
an þriðjudag var að ræða, bauð
amma mann alltaf velkominn og
spjallaði við mann um hitt og þetta.
Viðhorf hennar einkenndust af já-
kvæðni og umhyggjusemi, og fram-
koma hennar öll endurspeglaði það.
Þetta höfum við alltaf reynt að taka
okkur til fyrirmyndar.
Hún spurði okkur strákana allt-
af hvernig við hefðum það og gaf
okkur oft góð ráð ef eitthvað bját-
aði á. Og þegar við vorum litlir var
henni mikið í mun að við fengjum
nú nóg að borða, enda væri nóg til.
Við komum meðal annars alltaf til
hennar á jólum og um áramót, og
úr þeim heimsóknum eigum við
margar bestu minningar æsku
okkar. Amma á Sogó var yndisleg
kona, og þannig munum við ávallt
minnast hennar.
Daníel, Símon og Jóel
Hjaltasynir.
Elsku amma og langamma, það er
sárt að hugsa til þess að þú sért far-
in. Hver hefði getað trúað því að
sunnudagskvöldið 2. nóvember síð-
astliðinn þegar þú varst hjá okkur í
afmæli Arnórs væri okkar síðasti
tími saman.
Það koma svo margar minningar
upp í hugann og það verða skrýtin
og tóm jólin án þín, því við vorum
vön að koma öll fjölskyldan saman á
aðfangadagskvöld hjá þér og eiga
saman góða kvöldstund. Þú varst
yndisleg persóna og vildir allt fyrir
alla gera og það var alltaf svo gott
að koma til þín. Ég veit ekki hvað
þau eru orðin mörg normalbrauðin
með mysing sem ég, Guðrún, fékk
hjá þér á Sogaveginum og alltaf
varstu með brjóstsykur í úlpuvas-
anum til að gauka að okkur. Það var
orðinn fastur liður hjá strákunum
að kíkja upp á loft því þar voru allt-
af saltstangir og súkkulaðirúsinur í
skál og síðan voru þeir leystir út
með lakkrísrúllu af stærstu gerð
með heim í nesti.
Elsku amma, fyrir alla þína vænt-
umþykju viljum við þakka þér og þú
átt stað í hjarta okkar um ókomna
tíð. Guð blessi þig og varðveiti.
Guðrún Björg, Hilmar,
Arnór og Andri Marís.
Það er afskaplega erfitt að kveðja
þig, Gunna mín, þú varst mér ávallt
svo góð, það var gott að tala við þig,
ræða við þig um allt milli himins og
jarðar, þú sýndir mér og öllum sem
komu í nálægð við þig mikinn kær-
leik og visku. Það kom mér algjör-
lega á óvart hversu skjótt þú varst
tekin frá okkur, ég vissi ekki betur
en þú værir á bataleið og var nýbúin
að heyra hversu vel þú litir út,
Gunna mín, og svo fær maður símtal
og tilkynnt að þú sért farin. Minn-
ingarnar hrynja inn hver á fætur
annari, tíminn minn á Sogó með þér
og Bóbó, þið gáfuð mér öryggi og
tryggð, tókuð mig að ykkur og gerð-
uð mig hluta af fjölskyldu ykkar um
stundarsakir, svo margar eru mínar
fyrstu minningar sem tengjast þér
og fjölskyldu þinni.
Elsku Nonni, Sigrún, Óskar og
Hjalti, guð veri með ykkur og fjöl-
skyldu ykkar á þessari erfiðu stund
og alltaf. Með einum af mínum
uppáhaldssálmum kveð ég þig í
hinsta sinn, blessuð sé minning þín.
Þú hefir veitt hjarta mínu meiri gleði
en menn hafa af gnægð korns og vínlagar.
Í friði leggst ég til hvíldar og sofna,
því að þú, Drottinn, lætur mig búa óhultan
í náðum.
(4. Davíðssálmur, 8. og 9. vers.)
Linda Rut.
að gleðja sveitabörnin. Ég var svo
ánægð með þessa frænku mína að
mér fannst hún bara nákvæmilega
eins og ég vildi hafa fólk. Didda
var alltaf í fallegum fötum, oft
með langar rauðar neglur og
reykti stundum brúnar langar síg-
arettur. Ég man að ég hugsaði:
Svona vil ég vera, þegar ég er orð-
in stór. Reyndar stóð ég ekki við
þetta með brúnu sígaretturnar
enda grunar mig að þær séu hætt-
ar að fást.
Ég man eftir heimsóknum til
Diddu og Óskars á Brekkubrautina.
Húsið þeirra var svo fallegt og
garðurinn einna líkastur Eden þar
sem útsprungnar rósir gáfu frá sér
þungan ilm. Auðvitað ætlaði ég að
eiga svona rósagarð þegar ég yrði
stór. En eftir margar örvænting-
arfullar tilraunir til að halda lífi í
rósarunnum í hinum harðbýla
Skagafirði gaf ég rósirnar upp á
bátinn. Mér fannst best að fara ein
að heimsækja Diddu. Miklu verra
ef mamma var með eða einhver
fullorðinn sem fór að tala um eitt-
hvað leiðinlegt, t.d ættfræði eða
landsins gagn og nauðsynjar. Didda
hafði róttækar skoðanir á pólitík
eins og fleiri ættingjar mínar á
Skaganum og gat alveg farið ham-
förum í slíkum umræðum og ekki
brugðust móttökurnar. Forsetanum
hefði ekki verið fagnað meira.
Didda talaði við mig eins og ég
væri fullorðin, sýndi mér garðinn
sinn og bauð upp á prinspólókex og
kók eða dýrindis köku sem hún átti
í frysti. Hún leyfði mér að glamra á
píanóið og prufa að setjast í fallega
rókókósófasettið í stofunni.
Minningarnar um þessa heiðurs-
konu eru mér mikill fjársjóður. Nú
hefur blessuð Didda frænka verið
kölluð burt úr þessum heimi, hvíld-
inni fegin eftir baráttu við erfiðan
sjúkdóm. Ég kveð þessa uppáhalds
frænku mína með söknuði og þakk-
læti fyrir allt. Nú lætur hún fara
vel um sig í öðrum rósagarði, laus
við þrautir sínar. Votta öllu hennar
fólki mína dýpstu samúð og óska
því Guðs blessunar.
Sigríður Gunnarsdóttir.
Nú er lokið hetjulegri baráttu
Diddu við erfiðan sjúkdóm. Kveðju-
stund upp runnin og við sem þekkt-
um Sigríði Fjólu Ásgrímsdóttur og
Óskar Hervarsson minnumst með
þakklæti allra yndislegu stundanna
sem við áttum með þeim. Ástin var
förunautur þeirra í lífinu. Þau voru
fólk sem átti mikið að gefa öðrum
og gerðu það óspart. Kynni af
þannig fólki gerir okkur að betri
mönnum.
Eftir lifa góðar minningar. Eitt
sinn heimsóttum við Hjörleif heit-
inn á Gilsbakka og hann sýndi okk-
ur Jökulsárgilið. Óskar stóð
óhræddur á gilbarminum en Didda
var uppi á túni fimmtíu metrum of-
ar og bað okkur í Guðs bænum að
fara nú varlega og helst að hætta
þessu. Þá brosti Óskar og sagði við
okkur strákana í trúnaði: „Þær eru
svona þessar konur.“ Og mikið
óskaplega var Didda fegin þegar
við urðum við bón hennar og kom-
um til baka.
Ég þakka að ferðalokum kær-
leika og vináttu. Það var alltaf fjör
og gleði í kringum Diddu og til-
veran lýsti af björtum og sterkum
litum í nærveru þeirra hjóna. Þann-
ig lifa þau í minningunni.
Árni Gunnarsson.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Guð blessi minningu Diddu og
gefi ástvinum hennar huggun og
styrk.
Systkinin í Stekkjarholtinu.
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
BRYNHILDUR KRISTINSDÓTTIR,
Víðilundi 24,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri sunnu-
daginn 16. nóvember.
Kristinn G. Jóhannsson, Guðbjörg Sigurðardóttir,
Arngrímur B. Jóhannsson, Þóra Guðmundsdóttir,
Ingi Þór Jóhannsson,
Davíð Jóhannsson, Þórdís Sigtryggsdóttir,
barnabörn og barnbarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
HELGA SIGFÚSDÓTTIR,
andaðist á Droplaugarstöðum sunnudaginn
16. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Már Jóhannsson.
Okkar elskulegi faðir og tengdafaðir,
SKAFTI PÉTURSSON,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans sunnu-
daginn 16. nóvember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hildigerður Skaftadóttir,
Unnsteinn Guðmundsson,
Björn Skaftason.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
fósturfaðir, tengdafaðir, afi og langafi,
TRYGGVI HALLDÓRSSON
frá Bæjum,
Snorrabraut 56,
lést á Landspítalanum við Hringbraut sunnu-
daginn 16. nóvember.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju þriðjudaginn
25. nóvember kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hins
látna, er bent á líknarfélögin.
Svanhildur Árnadóttir,
Halldóra Tryggvadóttir,
Kristján Tryggvason, Óla Björg Tryggvadóttir,
Þorgerður Björk Tryggvadóttir, Kjartan Þór Arnþórsson,
Ólafur Kjartan Tryggvason, Soffía Sigurðardóttir,
Árni Konráð Bjarnason, Anna Halldóra Sigtryggsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar,
JÓRUNN (LÓA) MELAX,
lést af slysförum á heimili sínu, Æsufelli 4,
Reykjavík, þriðjudaginn 4. nóvember sl.
Ættingjar og vinir hinnar látnu kvöddu hana í
kyrrþey í Fella- og Hólakirkju þriðjudaginn
11. nóvember.
Kári Bjarnason, Ágústína I. Gunnarsdóttir,
Linda Ósk Jónsdóttir, Birgir Þór Kristinsson.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
REYNIR VILHELMSSON,
Skarðshlíð 11c,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri sunnu-
daginn 16. nóvember.
Eysteinn Vilhelm Reynisson, Jórunn Marinósdóttir,
Páll Birkir Reynisson, Kristín Jóhannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.