Vísir - 18.10.1980, Blaðsíða 18

Laugardagur 18. október 1980
18
1 -i ■ ;
vxsm
VatBit UPP fyrlr miftja kálfa á lengsta letkaraitwn. Skyldi hún hafa munaft eftir skegginu hane Kalla? Krikaberir leikarar...
,,Hvenær verður
Skeiöará búin?"
AÐ TJALDA-
BAKI í IÐNÓ
Ætlunin var aö finna bakteri-
una. Þessa bakteríu sem ku eng-
an yfirgefa, hafi hann einu sinni
oröiö fyrir baröinu á þessum
fjanda. Leikhúsbaktcrian hlýtur
aö vera baksviös, í sminklyktinni
og þessari þöglu biö eftir inn-
komu, i beittum geisla kastijóss-
ins... eöa hvaö? Ég baö um leyfi
til að læðast um aö tjaldabaki á
leiksýningu.
— Já, gjöröu svo vel, sagöi leik-
stjórinn. Hann var reyndar höf-
undurinn lika, þvi leikritið var
Ofvitinn, afsprengi meistara
Þórbergs sett Ijóslifandi á sviöið
af Kjartani Itagnarssyni. Staöur-
inn var Iönó, stundin fyrsta sýn-
ing þessa vetrar á teiknum.
— Komdu svona rétt um átta,
viö byrjum kl. hálf níu.
Berkrikaöir leikarar og
styttar leikkonur.
í Iðnó er húsum þannig hátt-
að,að dyr opnast beint af götunni
inn i ofurlitinn gang. Beint á móti
blasa þá við tröppur og stigapall-
ur, þar er önnur hurð. Til hægri er
gengiö beint inn i ofurlitla kompu
þar sem leikmunir sýningarinnar
biða sinnar innkomu og úr þessari
kompu er klifrað svo að segja
beint inn á sviðið upp stuttan
stiga.
Af fyrstnefndum gangi er einn
ig gengið til vinstri og enn niður
stiga, er þá komið i búningsher-
bergi. Er þá allt upp talið sem er
á ganginum nema myndarlegur
miðstöðvarofn, sem er lengst til
vinstri og eiginlega bak við hurð-
ina, sem fyrst kom við þessa lýs-
ingu og lokast hún hérmeð. Erþá
lokið þessari nauðsynlegu staö-
háttalýsingu nema hvað vert er
að bæta viö, aö mætist sæmilega
iturvaxinn karl og bústin kona á
þessum merka gangi, gætu
ókunnugir látið sér ýmislegt
grunsamlegt I hug detta um sam
band þeirra hjúa, svo nærri yrðu
þau að koma hvort öðru.
Og inn á þennan gang kom ég á
tilskildum tima eins og blaöa-
manns er von og visa, og viti
menn! Er hann ekki fullur af
berkrikuðum leikurum og leik-
konum i siðum pilsum, sem hafa
veriö stytt að gömlumsiö. Leik-
ararnir krikaberu voru þó hinir
viröulegustu þegar ofar dró á lik-
amanum, meö hálstau og jafnvel
húfur á höfðum en allir voru þeir
á hlaupum fram og til baka, upp
og niður stiga, út og inn um
dyrnar og á miklu meira iði en
húsrúm leyfir. Leikkonurnar ým-
ist húktu i tröppum og reyktu af
áfergju eöa hlupu lika upp og
niður stiga með fangið fullt af
fatnaði. Og ösin nærri sprengdi
utan af sér húsakynnin.
Hver er helvítis jakkinn
minn?
Sá, sem sýndi mesta stillingu,
am.k.á yfirboröinu, var meistari
Kjartan. Hann skimaði út um
hálfopnar dyrnar, út á götuna og
sagðist vera að biöa eftir slökkvi-
liðinu.
Leikari: Það neitar að koma.
Leikkona: Nei, það var hringt
aftur og þeir lofuðu að koma.
Annar leikari: Við bara kveikj-
um i helvitis kofanum svo þeir
komi.
Þriðji leikari: Hvar er helvítis
jakkinn minn?
önnur leikkona: Þeir verða að
koma.
Leikari: Hann hangir þarna á
ofninum, hann var rennblautur,
maður.
Leikkona: Djöfull, hvað eigum
við aö gera?
Fjóröi leikari: Hvar eru skegg-
in min, hefur nokkur séð kassann
minn?
Þriöji leikari: Þetta er sko alls
ekki minn jakki.
Leikkona: Það verður að fresta
sýningunni.
önnur leikkona: Hann Kjartan
er að fara að segja fólkinu hvaö er
að gerast.
Blaðamaður: Hvað er aö ger-
ast:
Leikstjóri: Þeir tóku þessu
bara vel, ég sagöi aö þaö yröi 20
minútna biö.
Blaöamaður: Hvað er að ger-
ast?
Fjóröi leikari: Ég ætla bara aö
vona þau hafi ekki blotnaö.
Þriðji leikari: Hvað eruð þið
búin að gera við jakkann minn.
Blaðamaöur: HVAÐ ER AÐ
GERAST?
Allir: ÞAÐ ER ALLT A FLOTI
MANNESKJA.
Hundrað milljón bakteríur.
Kjallarinn, þ.e. búningsher-
bergin voru á floti. Vatnið náði
vel upp fyrir miðja kálfa á leng-
sta leikaranum. Það var nefni-
lega fullt tungl og stórstreymi og
dælan hafði ekki undan. Tjörnin
flæddi inn um allar raufir og leik-
húsbakterian varð að leggja á
flótta undan hundraö milljófi*
gerlum Tjarnarvatnsins. Ljós-
myndari af einhverju öðru blaöi
en minu eigin, sat með krosslagða
fætur uppi á boröi og smellti af i
griö og erg. Nægt var myndefnið.
Hvar er jakkinn minn?
Rauðamölin -
lykillmn að betri framleiðslu
Við framleiðum útveggjasteininn, milli-
veggjaplöturnar og burðarveggjaplöturn-
ar allar úr gömlu góðu rauðamölinni. í
henni liggja yfirburðirnir. Margra ára-
tuga reynsla okkar er traustur grunnur
V að byggja á, - og möguleikarnir í hleðslu
'~~\^eru ótal margir.
1/3 út og eftirstöðvar á 6 mánuðum
Byggingavörudeild
m
'A A A A A A
---IdiJSi
jLi'iua
i-juan
Jón Loftsson hf.
Hringbraut 121 Simi 10600

Laugardagur 18. október 1980
vtsm
Þaö er töluvert af búningum, sem þarf i 38 hlutverk.
Hér er taglib af elskunni úr Hrútafirði.
( Nú verður að lýsa staðháttum
i kjallara. Þar er herbergi,
hvorki stórt né litiö. t þvi miðju er
borð, svona myndarlegt borð-
stofuborð, geri ég ráö fyrir, þar
sem eru kaffibollar og smink-
græjur þeirra sem ekki geta verið
annars staðar. Ot frá þessu her-
bergi ganga nokkrar kytrur, þar
eru sminkspeglar og snagar fyrir
föt. Tveir til þrir leikarar geta at-
hafnað sig i hverri kytru og sýnd
ist mér aöstaðan svona rétt nægja
fyrir alla 16 leikara Ofvitans og
urðu þá allir aö vera góöir hver
við annan.
Or einni kytrunni er gengt upp á
sviöið um hlera i loftinu. Sá hleri
leikur stóra rullu i Ofvitanum,
eins og þeir munu vita, sem þegar
hafa séð leikritið. Um þennan
hlera fara þeir, sem eiga erindi á
loftið i Bergshúsi og er sú leið
ómissandi i leiknum.)
Pissað í kross.
Leikararnir i Iðnó vita það að
fenginni biturri reynslu, aö ekki
tjáir að skilja nokkurn skapaðan
hlut eftir fyrir neðan sjávarmál i
þessum kjallara, eigi það ekki að
veröa vatni og vondum bakter-
ium að bráð. Hvað um það, það
þurfti þó að sækja hitt og þetta úr
greipum hafsins áður en sýning
gæti hafist, t.d. skeggin sex handa
Karli Guðmundssyni, jakkann
hans Hjalta varö aö finna og
mjólkurglösin og nikkuna hans
Óla. Það var ekki um annað að
ræöa en vaða elginn éftir þessu.
Og svo þurfti einhver að fara á
kósettið — sumir verða alltaf að
fara á klósettið rétt i þann mund
sem tjaldið fer frá. Þetta eina
klósett, sem Iðnó á handa leikur-
unum sinum! Fróðir leikarar
segjast vita þess dæmi að karl
mennirnir fari bara og pissi i
kross i portinu.
Búningarnir allir urðu að fara
upp á loft, upp þröngu stigana og
inn I skonsuna bak við eldhúsiö og
þar var búningaaðstaðan þetta
kvöld. Skeggin komu i leitirnar,
jakkinn lika og hann var hengdur
til þerris á stóru eldavélinni i eld-
húsinu. Leikarar og leikkonur
gerðu sig klára i slaginn, „djöfull
verður maður nervus þegar
svona kemur fyrir” — „kannske
ætti aö fara að hyggja aö öðru
leikhúsi” — slökkviliðið kom ald-
rei, kannske áttum við að hringja
i vatnsveituna” — „heldurðu aö
það sjáist að skáímarnar eru
blautar?” „góði reyndu ekki að
vera fyndinn, ég finn ekki hatt-
inn”. „Maöur veröur rennvotur
af svita á þessum hlaupúm”.
— „Þarna sérðu hvað okkur
vantar mikiö nýtt leikhús”.
— „Ykkur finnst þetta kannski
fyndiö, ha? En þiö ættuð bara aö
reyna að vinna hérna!”.
— „Það er nú nógu slæmt út af
fyrirsig, að geta aldrei verið einn
og reynt að lifa sig inn i rulluna —
en hitt er þó verra, að maður
getur aldrei fariö i fýlu og skellt á
eftir sér hurð i vonskukasti”.
Það var auðvitað alls ekki hægt
að greina hver sagði hvaö — litli
gangurinn, stigapallurinn og
skonsan bakvið eldhúsið var eins
og mauraþúfa og varla hægt aö
koma auga á nema eina hönd hér
sem skipti um höfuðfat á einum
haus þar, eöa þá einn fótur skaust
undan þvögunni hér til að sparka
skó af öðrum fæti þar. Þarna voru
lika 16 leikarar að leika 38 hlut-
verk.
Stásstólar frá doktornum.
Frammi I sal gekk allt snurðu-
laust fyrir sig. Ofvitarnir héldu
áhorfendum hugföngnum og eng-
inn gat látið sér detta i hug, að
bæði þeir og allir, hvort sem þaö
var elskan noröan úr Hrútafirði
eöa hann Bergur gamli, eöa þá
einhver annar sem brá sér upp á
loftiö i Bergshúsi, varð aö láta sig
siga niður á stól, sem heföi sæmt
sér vel i stássstofunni hans dokt-
ors Jóns forna,i hvert sinn sem
fariö var niður um hleragatið I
gólfinu. Og stikla svo á öörum
stólum til að komast á þurrt land
til að geta skipt um skegg eða
brugöiö sér I gervi Hjálpræðis-
herssöngvara eöa yngismeyjar á
rúntinum i Reykjavik.
Ja, þaö sem þeir leggja á sig
fyrir þessa bakteriu! Slökkviliðiö
kom vist aldrei til aö pumpa
vatnið burt, þaö gerðu aðrir
þegar sýningunni var lokið. Hvaö
sagði ekki Meistari Þórbergur,
þegarhann og hún Margrét hans
voru komin klakklaust yfir
Skeiöará i „Vatnadeginum
mikla”? (Einum kennt. öðrum
bent). Jú: „Nú er hún Skeiðará
búin.” Það skyldi þá aldrei verða,
að striöið milli leikhúsabakteri-
unnar og Tjamargerlanna veröi
einhvern tima búið? Ms.
Akraneskaupstaður
auglýsir
Höfum til sölu nokkrar 2ja og 3ja herbergja
ibúðir að Einigrund 6-8/ sem byggðar eru sam-
kvæmt lögum um leigu-og söluíbúðir sveitafél-
aga.
Umsóknum skal skilað á bæjarskrifstofuna á
sérstökum eyðublöðum er þar fást, fyrir 1.
nóvember 1980.
VERKFRÆÐINGAR
TÆKIMIFRÆÐINGAR
Rafmagnsveita Reykjavíkur vill ráða raf-
orku- verkfræðing, eða-tæknifræðing til starfa
við áætlanagerð fyrir raforkuvirki.
Umsóknareyðublöð og nánari upplýsingar
fást hjá starfsmannastjóra, Hafnarhúsinu
v/Tryggvagötu. Umsóknarfrestur er til 28.
október 1980.
RAFMAG NSVEITA
REYKJAVÍKUR
HSSH HSSH
HUGRÆKTARSKÓLI
SigvaIda Hjálmarssonar
Gnoðarvcgi 82, 104 Reykjavík - Simi 32900
z£3+f =
yUMFEROAR
RÁÐ
Sundlaugin verður framvegis
opin virka daga daga
frá kl. 07,00 að morgni
Höfum einnig iausa tíma i hina
vinsæiu Solarium-lampa
á morgnana
Sundlaugarvörður veitir nánari
upplýsingar í síma 22-3-22
Hvergi hægt að skella
hurð.
— „Nú fer maður að trúa
þessum viötölum við gömlu leik-
arana, þegar þeir segjast hafa
þurft aö vera i klofstigvélum i
hléum”.
• Almenn hugrækt og hugleiðing • Athygliæfingar
• Hugkyrrð • Andardráttaræfingar • Hvíldariðkun
• Slökun
Næsta námskeið hefst 1. nóv.
Innritun alla virka daga kl. 11-13.
Við kappkostum að veita ykkur
góða þjónustu
HÓTEL
——LOFTLEIÐIR------