Vísir - 21.10.1980, Blaðsíða 27
Þriöjudagur 21. október 1980.
VISIR
Siguröur
Helgason
skrifar um
bækur
Cruz, Nicky: Hlauptu drengur,
hlauptu.
Útgefandi: Samhjálp, 1980.
Fyrir nokkrum miss-
erum siðan kom út bókin
Krossinn og hnifsblaðið.
Það vakti þá athygli
mina hversu mikiila
vinsælda hún naut með-
al unglinga. Af einhverj-
um ástæðum virtist hún
höfða mjög sterkt til
þeirra. Eftir þvi sem ég
kemst næst fjallar sú
saga um lif Nicky Cruz,
höfundar bókarinnar
Hlauptu drengur,
hlauptu. í þvi tilfelli er
það presturinn David
Wilkerson sem segir
söguna. En i þessari bók
segir Nicky Cruz sjálfur
sögu sína.
í stuttu máli fjallar
bókin Hlauptu drengur,
hlauptu um lffshlaup
ungs afbrotamanns og
ógæfumanns og á hvern
hátt honum tekst að
snúa baki við fyrra lífi
sinu og beinir kröftum
sinum i þágu annarra
sem lent hafa i sömu að-
stöðu og hann og hafa
þörf fyrir stuðning til að
geta lifað eðlilegu lifi.
Hörð barátta
Sögusviöiö er New York borg á
6. áratug aldarinnar. Fyrir Is-
’lendinga er atbúrðárásin fram-
andi og ótrúleg. En Nicky Cruz
fer m.a. inn á svið sem við íslend-
ingar erum farnir að kynnast i si-
auknum mæli, það er barátta á-
fengis- og eiturlyfjasjúklinga til
að snúa til eðlilegs lifs. Sú barátta
Baráttan við
eiturlytln
1 i ] 111
11
11 Æ
11 IíIiIl
er hörö — eins og oft hefur komið
fram og versti óvinur þeirra sem
eiga við þessi vandamál að striða
er stöðug blekking. Sú blekking
sem Nicky Cruz átti lengi við að
striða er fólgin i þvi, að hann trúði
þvi ekki að hann gæti lifað eðli-
legu lifi. Hann trúði þvi ekki að
honum tækist að vinna bug á
grimmd þeirri og ofsóknaræði
sem hann virðist hafa verið hald-
inn.
Lýsingin á sinnaskiptum Nicky
Cruz er vægast sagt ótrúleg. En
hvorki ég né aörir þeir sem lesa
þessa bók hafa rétt á að draga
sannleiksgildi frásagnar hans i
efa. En þaö hljómar vægast sagt
ótrúlega að sá maður sem einn
dag er tilbúinn til að fremja
hryllilegustu misyndisverk sem
hægt er aö hugsa sér, skuli um-
breytast gjörsamlega á örstutt-
um tima og helga sig trúarlegum
málum.
Nýtir þegnar
Bókin Hlauptu drengur,
hlauptu fjallar um flótta Nicky
Cruz undan öllu og öllum og þaö á
hvern hátt honum tekst að finna
áfangastað þar sem hann finnur
ró i sálu sinni og þann frið sem
hann haföi aldrei kynnst. Uppeld-
ið hafði veriö einkennilegt og um-
hverfið fjandsamlegt. Kringum-
stæður hans leiddu hann út á
braut glæpa og hann fékk þá trú
að þar ætti hann heima. En innst
inni skorti á frið. Honum leiö
aldrei vel, enda leyfðu kringum-
stæður hans þaö ekki. En þegar
honum tókstloks aö beina lifi sinu
i þann farveg sem telst vera af
hinu góöa, ákvað hann að reyna
aö hjálpa þeim unglingum og
ungmennum sem likt var á komið
og honum áður. Hann vinnur aö
þvi að gera eiturlyfjasjúklinga og
forfallna glæpamenn aö nýtum
þegnum. En það er ekki auðvelt
verk og oft eru vonbrigði samfara
sliku starfi. En sá árangur sem
næst, telst ávallt vera meiri hátt-
ar sigur. Sigurhins góöa yfir hinu
illa.
Bókin Hlauptu drengur,
hlauptu er aö minu mati lær-
dómsrik. Hún segir frá hlutunum
umbúðalaust og ekkert er dregið
undan. Hún vakti mig til umhugs-
unar um þá eymd sem fólk býr
viö viða um heim og sannast
sagna þarf ekkiað fara ýkja langt
til aö sjá hluti sem sumu fólki
þykir ótrúlegt að séu til.
Frásögn Nicky Cruz er sann-
sögulegs eðlis, enda þótt hún virö-
ist á stundum likari skáldsögu.
Ég tel óhætt að mæla með henni
fyrir unglinga, enda hafa þeir
sérstaklega mælt með henni f min
eyru.
J VÍSIR
í Á MORGUN
- stærra 09
J ðetra oiað
2 Samkeppnin
■ erneytend-
■ um í hag
Hannes H. Gissurar-
1 son svarar Oliver
| steini. bóksala
| Tískúræn-
! ingjar stela
2 óspart
Frásögn frá
1 úttöndum
| ftiald gegn
■ orku
1 Greln ettir Finn
■ Torfa
1 _
2 Guómundur
■ óli ðlafsson
I umdæmisstjóri
1 Kiwanis í
viðtaii flagsins
2 VÍSIR
iKMORGUN
- stærra og
l öetra blað
Umbyltíng
Skýrslur Hagstofunnar benda
til þess að japanskir bilar séu nú
mjög vinsælir á islandi. i einn
tima var það Volkswagen og þar
áður Chevrolet.Ford, og Dodge.
Þannig gengur bflatfskan íram
og til baka hvað snertir einstak-
ar tegundir. Nú eru þaö sem
sagt Japanir sem hafa góðan
byr og má segja, aö varia verði
komist i fjarlægara heimshorn
til aö sækja sér farartæki.
islendingar eru aö mestu
áldir upp við amerfska bila.
Þeir voru af stærðargráðu og
burðum, sem hentuðu mjög vel
þjóðvegum i landinu, og það var
eiginlega ekki fyrr en eftir
siðari heimsstyrjöld, sem
byrjað var að flytja hingað svo-
nefnda smábila. Fyrstir á vett-
vang voru breskir bilar, Ford
Prefect, Vauxhall og Austin.
Þessir bilar voru taldir falla vel
að þörf fyrir einkabila, en frá
stríðslokum hefur einkabfla-
eignin vaxið jafnt og þétt með
batnandi lifskjörum. Hinu er
ekki að neitá að stjórnvöld á
hverjum tima hafa litið látið sig
■ varða þróun bilaaldar, enda er
enn um lika vegi að fara, þegar
komið er ut fyrir þéttbýlisstaði
og á tima, þegar amerískir bílar
þóttu koma einir til greina. Og
nú er jafnvel svo komið, að
Bandarikjamenn eru farnir að
þjóna sjónarmiðum um litla
einkabila, og má þá búast viö
að þeir missi þá sérstööu, sem
þeir höfðu á bilamörkuðum
heimsins. Smábill er alltaf smá-
bill hvar svo sem hann er fram-
leiddur.
í raun er það orkukrcppan
svokallaða, sem talin er hafa
knúið bilaframleiöendur til að
smiða smábila svo til eingöngu.
Þetta er ekki allskostar heppi-
leg þróun fyrir okkur, sem enn
búum við vegakerfi sem mis-
þyrmir hvaða bíl sem er, en þó
einkum smábilum, sem geta
ekki eðli málsins samkvæmt
verið eins traustbyggðir og
stærri bilar, þótt þeir aö öðru
leyti séu ágætlega smiðaðir til
sins brúks á malbikuðum veg-
um og götum.
Það sem hefur sparast i vega-
gerð verður bileigandinn að
greiða á endanum i styttri
notkunartima bfls og miklum
viðhaldskostnaði undir lokin.
Þetta á einkum eftir að verða
þýðingarmikil staðreynd um þá
litlu bila, sem nú eru fluttir unn-
vörpum til landsins. Fer þá ekki
að verða Ijóst hver sparnaður
það er fyrir landsmenn aö
í bílainnflutningi
skipta yfir i litla bila að mestum
hluta vegna hækkandi bensin-
kostnaðar. Þeir sem halda fram
ágæti litilla bíla reikna ekkiinn I
dæmi hver viðhaldskostnaður-
inn kann aö veröa áður en lýkur.
Nú munu greiddar um tvö
þúsund krónur fyrir dollarann I
keyptuin nýjum bll á tslandi.
Þetta er óheyrileg gengis-
skráning, einkum eftir að ljóst
er orðið að endingartimi þeirra
bila, sem nú eru fluttir inn aö
stærstum hluta, er hvergi nærri
eins langur og æskilegt getur
talist. Hægt væri aö tala um
sparnað við kaup á litlum
bílum, væri dollaragengi i al-
mennu bilverði fært til al-
mennrar skynsemi. Að öðrum
kosti eiga menn varla völ á öðru
en freista þess aö kaupa
endingargóð tæki hvað sem
bensínkostnaði liöur.
Að mati margra framleiða
Bandarikjamenn bestu bilana
fyrir þær aðstæður, sem hér
eru. En þeir hafa sjálfir að þvi
er virðist horfið frá notkun
meðalstórra bila i auknum
mæli. Má vera að kaupendur
hafi þó aðeins dregið endur-
nýjun um eitt ár eða svo vegna
dýrtiðar, og gömlu dyggðar-
blóðin komi aftur á vegina fyrir
vestan. Það er saga sem okkur
kemur ekki við nema aö hluta.
Eins og cr varðar okkur mestu,
að hér er verið aö selja bila, sem
hafa stuttan endingartima á
sama verði og bilar voru seldir,
sem entust i tiu ár eða lengur án
teljandi viðhalds. Þetta eru
ókjör, sem þekkjast hvergi, og
ntikið meira rán en sihækkandi
bensínverð með stighækkandi
skattheimtu rikisins. Litlir bilar
eiga að vera á þvi verði, að það
borgi sig að henda þeint ef þeir
bræða úr sér.
Svarthöfði.