Vísir - 01.11.1980, Blaðsíða 13

GÆÐATEPPI FRÁ
TÍPPfíLfíNDI
UTASJÓNVÖRP
OG MYNDSEGULBÖND
Greiðslukjör
AKURVÍK ■ 11
Glerárgötu 20 — 600 Akureyri — Sími 22233
Ullarmerkið tryggir gæðin
Einlit skosk alullargólfteppi i háum gæðaflokki á sérlega hagstæðu verði.
Breidd 400 cm.
Stök alullargólfteppi i mörgum stærðum og miklu úrvali.
Hæfa vel ofan á einlit teppi og parket.
lÉPPfíLfíND
Tryggvabraut 22, — Akureyri, — Sími 96-25055
Grensásvegi 13— Rvík—Símar: 83577 — 8343Ó
PHILIPS
LEIÐANDI VERSLUN
í V/DEOÞJÓNUSTU
PHILIPS

„Viö reyndum til
þrautar, að fá islenskt
barn til ættleiöingar. Það
reyndist vonlaus barátta,
bæði vegna þess að bið-
listarnir eru langir, en
ekki síst vegna þess að
ættleiðingar tíðkast vart
lengur hérlendis nema
fyrir persónuleg kynni og
vináttu. Þá komumst við i
kynni við konu sem rekur
fæðingarheimili i Guate-
mala. Við skrifuðum
henni og báðumst ásjár.
Hún var strax jákvæð i
okkar garð og 2. janúar si.
fengum við bréf frá
henni, þar sem hún til-
kynnti að okkur hefði
fæðst dóttir".
VÍSIR
AKUREYRARBLAÐ
AKUREYRARBLAÐ
VÍSIR
Þaö eru hjónin Benedikt Ólafs-
son og Marla Pétursdóttir, sem
hafa oröiö I viötali viö VIsi. Þau
eiga tvö börn, sem'þau hafa ætt-
leitt, Gunnar Torfa 5 ára og
Maríu, sem veröur ársgömul
mánudaginn, 3. nóvember. Maria
er I útliti óllk Islenskum jafnöldr-
um sinum, hún er dökk á brún og
brá, enda upprunin frá Guate-
mala.
Eftir mikið jaml, japl og
fuður
Marla var ættleidd strax viö
fæöingu, en til fööurhúsanna
komst hún ekki fyrr en I byrjun
ágúst, eftir mikiö jaml, japl og
fuöur. Benedikt og Maria voru
fyrst spurö. hver hafi veriö
ástæöan fyrir þvi aö heimkoma
Marlu dróst á langinn?
„Skömmu áöur en Maria litla
fæddist kom ættleitt barn frá
Guatemala hingaö til lands, þá
aöeins þriggja vikna gamalt”,
svaraöi Benedikt. „Stuttu slöar
voru sett ný lög og allt eftirlit hert
meö ættleiöingu og flutningi
barna frá Guatemala til annarra
landa. Erfiöleikarnir voru ekki
við ættleiöinguna sem slika. Þaö
var ekki véfengt aö viö ættum
Marlu, en stjórnvöld voru treg til
aö láta hana hafa vegabréf.
Astæðan var . sú, aö stjórnvöld
voru farin aö óttast I sambandi
viö þessar ættleiöingar, aö veriö
væri aö selja börnin úr landi. Þeir
vildu þess vegna koma á ein-
,hverju eftirliti, sem I sjálfu sér er
eölilegt, þó þaö mætti vera fljót-
virkara”, sagöi Benedikt.
Staðfesta staðfestingu á
staðfestingu á undir-
skriftinni
Hvernig gengur svona ættleiö-
ing fyrir sig? „Þaö er mikiö
pappirsfargan I kring um þaö”,
svaraöi Benedikt. „Þaö þarf m.a.
aö senda út meömæli frá vinnu-
veitanda, presti og félagsmála-
ráöi, ásamt lhjúskaparvottoröi og
yfirlit-um eínahag og tekjur frá
ábyrgum aðila. Alla þessa papp-
Ira veröur aö undirrita I viöurvist
„notarius publicus”, sem staö-
festir síöan papplrana meö undir-
skrift sinni. Siöan fara papplr-
arnir um utanrikisráöuneytiö,
sem staöfestir undirskrift „nota-
rlus publicus”, og sendir gögnin
siöan áfram til sendiráös tslands
erlendis, venjulega I Bonn. Þar
staðfestir sendiherrann staðfest-
ingu utanrikisráöuneytisins á
undirskrift „notarlus publicus”
og fer meö papptrana til sendiráös
Guatemala I Bonn. Þar staöfestir
sendiherrann staöfestingu Is-
lenska sendiherrans á staðfest-
ingu utanrikisráöuneytisins á
undirskrift „notarius publicus”.
Eftir þaö fara gögnin til Guete-
mala og ættleiöing getur fariö
fram ef allt er I lagi”. En hvers
vegna allt þetta vesen? „Þetta
þykir ef til vill svolltiö hláíegt en
engu að siöur er þetta nauösyn-
legt”, svaraöi Benedikt. „Yfir-
völd I Guetemala vita aö fenginni
reynslu, aö þaö er fullt af mönn-
um um viöa veröld, sem hafa
orðið sér úti um allskonar stimpla
og eyöublöö, og notaö I blekk-
ingarskyni. Þess vegna þarf þetta
„samtryggingarkerfi” til aö
tryggja aö pappirarnir séu
”ekta”.
Okkur var tilkynnt að við
ættum nýfædda dóttur.
En hvernig gekk ykkar „pislar-
ganga” um „kerfiö” — i Guate-
mala fyrir sig?
„Upphafiö var, aö viö komumst
I kynni viö konu i Guatemala,
svaraöi Maria. „Viö skrifuöum
henni og báöum hana aö aöstoöa
okkur. Hún svaraöi um hæl og gaf
okkur góöar vonir. Þessi kona
rekur einskonar fæöingarheimili,
þar sem verðandi mæöur dveljast
siöustu mánuöi meögöngutlmans.
Þaö er nefnilega mikiö mál fyrir
ógiftar stúlkur aö veröa barns-
hafandi I Guetemala þvl aö at-
Loksins er Maria litla komin heim.
.OkKur var sagi
að við helðum
elgnast dðllur”
Rætt við Benedikt öiaisson og Maríu Pétursdðttur.
sem ættleitt hata tvö börn, hað vngra frá Guatemala
„villu” skammt frá höfuöborg-
inni, þar sem gert var ráð fyrir
bflageymslu fyrir 70 blla neöan-
jaröar. Rika fólkiö er nefnilega
veisluglatt, þannig að nauösyn-
legt er að hafa geymslur fyrir bila
veislugesta.
Réttarfarið er lika furöulegt.
Ég get nefnt barnsfaöernismál
sem dæmi. Ef móöir bendir á
mann, sem fööur aö barni sínu, þá
er maðurinn spuröur hvort þaö sé
rétt. Ef hann neitar, þá er máliö
úr sögunni. Réttur einstæöra
mæöra er þvl enginn.
Fátæktin er lika hrikaleg. Eitt
fátækrahverfiö I höfuöborginni
Guetemala gengur undir nafninu
„4. febrúar”, en 4 febrúar 1976
urðu þarna miklir jarðskjálftar.
Ibúarnir hópuöust þá til borgar-
innar, heilu fjölskyldurnar — I
von um peningaaðstoð erlendis
frá. Sú von varö aö engu, og þá
stungu gjarnan karlmennirnir af
frá konum og börnum. Þær búa I
hverfinu enn, i hreysum byggöum
úr kassafjölum og ööru sem til
hefur falliö.
Félag til hjálpar þeim
sem vilja ættleiða börn
frá Guatemala
Fjölskyldan samankomin, Benedikt, Maria minni, Gunnar og Marla stærri.
vinnurekandi getur oröiö fram-
færsluskyldur aö hluta meö börn-
um, og eru þvi ógiftar stúlkur yfir
leitt reknar úr vinnu ef á þeim
sést. Þess vegna láta þær sig
gjarnan „hverfa” á slík fæöinga-
heimili og dvelja þar siöustu
mánuöina fyrir fæöingu. Ættleiöa
þær þá gjarnan börnin og greiöa
þá væntanlegir foreldrar uppi-
haldiö fyrir móöurina á fæöinga-
heimilinu.
Þetta var nú útúrdúr, en það
næsta sem viö geröum I málinu
var aö senda tilheyrandi pappira
út. Síðan fréttum við ekkert
meira, fyrr en 2. janúar. Þá feng-
um viö bréf, þar sem okkur var
tilkynnt að við ættum nýfædda
dóttur. Nú, þaö varö uppi fótur og
fit og I lok mánaöarins áttu allir
pappírar aö vera I lagi og viö
héldum utan til aö ná I dóttur-
ina”.
En þá kom babb I bátinn?
„Já, heldur betur, þvi við sner-
um tómhent heim eftir tveggja
vikna dvöl ytra”, svaraöi Maria.
„Aöur en viöhéldum aö heiman
hafði okkur veriö sagt aö koma,
allt væri I lagi. En þaö vantaöi
passann fyrir Mariu. Ekki dugöi
annaö en hafa hann I lagi, þvi frá
Guatemala til tslands er 'um
Bandarlkin aö fara. Til aö fá aö
fara þar um þurfum viö „visa”
frá bandariska sendiráöinu I
Guatemala og þann vísa gat
Maria ekki fengiö nema hafa
vegabréf.
Viö geröum þaö sem viö gátum
til aö kippa þessu I lag. „Viö sjá-
um til á morgun”, var svariö sem
viö fengum dag eftir dag, en
Guatemalabúar eru gjarnir á aö
láta hverjum degi nægja sina
þjáningu. þess vegna er „á
morgun” þar vinsælt oröatil-
tæki”.
Bót í máli að vita af henni
i góðum höndum.
Þótti þér ekki sárt aö þurfa aö
skilja dótturina eftir?
„Þaö var vissulega, en þó bót I
máli aö vita af henni I góöum
höndum”, svaraði Marla „Hún
var þá komin i fóstur til hjónanna
Roberto og Kathy Wer. Roberto
er fæddur i Guetemala, en hefur
dvaliö lengi i Bandarikiunum.'en
þaðan er Kathy. Þau taka inná
heimili sitt börn, sem á aö ætt-
leiöa, eöa sem foreldrar geta ekki
aliö önn fyrir. Enþaö var ekki
sársaukalaust aö skilja viö þetta
„skott”, en þaö var þó mikils
viröi að fá aö sjá hana og vera
meö henni þennan tima — og
mikið kom það mér á óvart hvaö
hún var orðin roggin, ekki nema
þriggja mánaöa barnið”.
Svo tók viö langur biötlmi?
„Já, þaö var ekki fyrr en I byrj-
un ágúst, sem búið var aö koma
öllu heim og saman”, svaraöi
Marla. Benni fór siðan út um
verslunarmannahelgina og þá
gekk allt eins og I sögu og heim
kom hann meö Mariu litlu meö
sér. Hún var eölilega mikil
„pabba-stelpa” til að byrja meö,
en fljót að aölaga sig aðstæöum.
Hún hefur verið hraust og I ebli
sinu er hún glaðlynt og skemmti-
legt barn”, sagöi Marla.
Hvernig hefur henni veriö
tekið, urðu Akureyringar ekkert
undrandi aö sjá ykkur allt I einu
með ársgamalt barn, dökkt á
brún og brá?
„Nei, ég hef ekki orðið svo
mikiö vör viö það”, svaraöi
Maria. „Þetta var lika búiö aö
taka svo langan tlma, þannig aö
margir vissu hvaö til stóö. Þó
heyrir maöur af einum og einum,
sem telja aö svona lagað eigi nú
ekki að „flytja inn”, sem mengi
okkar hreinræktaöa vlkingablóö.
Þaö eru helst börnin, sem reka
upp stór augu. „Hvaö, er þetta
indjáni?”, spyrja þau gjarnan, en
þaö er allt I gamni sagt og börn
hafa undantekningalaust tekið
henni vel. Vissulega var þetta
erfiöur biötlmi, en ég var alltaf
bjartsýn og viss um aö þetta tæk-
ist aö lokum. Þaö voru ekki allir
jafn bjartsýnir og ég, þannig að
margir kunningjar okkar ráku
upp stór augu þegar viö vorum
einn daginn farin aö spássera
meö barniö um götur bæjarins”,
sagöi Maria.
Mikil stéttaskipting á
Guatemala
Þaö er mikil stéttaskipting I
Guetamala?
„Já, svo sannarlega”, svaraöi
Benedikt. Þaö eru örfáar fjöl-
skyldur sem eru rikar, og þá svo
um munar. Ég get nefnt sem
dæmi, aö verið var aö byggja
Nú hefur verið stofnaö vina-
félag Guatemala, sem Benedikt
er formaöur fyrir. Hann var
spurður um tilgang og verkefni
félagsins? „Félagiö er ætlaö fólki
sem vill aöstoöa börn og ung-
menni frá Guatemala”, svaraöi
Benedikt. „A þaö viö um ættleið-
ingu, nemendaskipti, aðstoð við
börn sem eiga erfitt og náms-
styrki til framúrskarandi nem-
enda, svo nokkuð sé nefnt. Fyrst
um sinn veröur meginverkefni
félagsins aö aðstoðíþau hjón sem
hafa hug á aö ættleiða börn frá
Guatemala. Þegar liggja fyrir
fjórtán umsóknir úti, frá jafn
mörgum hjónum, sem ekki hafa
enn fengið barn. En vonandi fer
þetta nú að ganga”, sagöi Bene-
dikt.
G.S./Akureyri
Gunnar meö Marlu litlu systur sfna.