Vísir - 03.11.1980, Blaðsíða 31

Mánudagur 2. nrfvember 1980
Big Max kynntur hér á landi:
Sex hjóla
dráttarvél
sem flýtur
á vatni
Bílaborg kynnti um
helgina nýstárlegan
vagn eða dráttarvél,
sem er kallaður Big
Max. Vagn þessi er á sex
hjólum og með drif á
þeim öllum, er léttur,
eða aðeins 3-400 kiló-
grömm, og hann getur
flotið.
,,Þaö stendur allt i járnum meö
innflutning á þessum vagni enn-
þá, þvi þaöer ekki komið á hreint
i hvaða tollflokk hann verður sett-
ur. Tollskrárnefnd fjallar nú um
þetta mál og henni hefur dottið i
hug að setja vagninn i hæsta toll-
flokk, rétt eins og fólksbila”,
sagði Steinþór Ásgeirsson, fram-
kvæmdastjóri Bilaborgar.
„Viðfengum þetta tæki laustúr
tolli til prófunar og kynningar en
ég er að vona aö vagninn verði
tollaöur eins og dráttarvél eða að
tollar verði hreinlega felldir
niður.
Ég reikna með aö þetta gæti
fyrst og fremst orðið björgunar-
tæki og björgunarsveitir og
Slysavarnarfélagið hafa sýnt því
geysimikinn áhuga að fá slik
tæki. Þetta myndi til dæmis leysa
mikil vandamál hjá Slysavarnar-
félaginu á söndunum fyrir aust-
an. Þar eru þeir með skýli og
komast oft ekki að þeim nema á
jaröýtum, sem þeir leigja dýrum
dómum.
Verðiö á Big Max er áætlað um
þrjár milljónir fyrir tveggja
manna vagninn, en fjögurra
manna vagninn kostar þrjár og
hálfa milljón, það er án tolla.
Ég hef ekki trú á þvi aö tolla-
yfirvöld geti staöiö á þeirri vit-
leysu að halda vögnunum i háum
tollflokki” sagði Steindór.
VÍSIR
Eins og sjá má er reiöhjólið mikið skemmt og er mikið happ að drengurinn skyldi sleppa með litils hátt-
ar meiðsl . VIsismynd:BG
Ekið á hjóireiðamann
Ekið var á dreng á reiðhjóli á
Breiöholtsbrautinni um sex leytið
á laugardag. Bæði hjólreiða-
maöurinn og ökumaðurinn voru
aö koma úr Breiðholtinu þegar
óhappið varð, en bfllinn mun hafa
ekið utan i' hjólreiðamanninn og
aö nokkru yfir fremra hjóliö.
Drengurinn meiddist litið en hjól-
ið er hins vegar mikið skemmt.
—ATA
Flothæfileikar Big Max reyndir i Skerjafirðinum.
Visismynd: GVA
Hátiöarsamkoma i Bústaðakirkju:
40 ÁRA AFMÆLIS REYKJAVÍK-
URPRÓFASTSDÆMIS MINNST
Hátiðarsamkoma var
haldin i Bústaðakirkju i
gærdag i tilefni fjörutiu
ára afmælis Reykja-
vikurprófa s tsdæmis,
sem var stofnað með
lögum númer 76 frá 1940.
Fyrsti dómprófastur var séra
Friðrik Hallgrímsson. Reykja-
vikurprófastdæmi var stofnað út
frá Kjalarnesprófastdæmi, en
séra Friörik var prófastur bess.
Að sögn Ólafs Skúlasonar,
dómprófasts, hefur prestum i
Reykjavik fjölgað úr tveimur i
nitján á þessum fjörutiu árum og
söfnuðum Ur einum i sextán.
A hátiðarsamkomunni i gær
voru viðstaddir tveir fyrrverandi
dómprófastar, séra Óskar J.
Þorláksson og séra Jón Auöuns.
Auk þeirra voru viöstaddir
biskupinn, kirkjumálaráðherra,
auk annarra gesta.
Fyrir utanaðhalda uppá 40ára
afmæli prófastdæmisins var þess
minnst aö Augsborgarjátningin
er 450 ára gömul á þessu ári og
flutti dr. Einar Sigurbjörnsson
erindi af þvi tilefni.
—ATA
SVO mœMr SvoithöÉöi
Vanmetakratar og Vilmundarstíllinn
Flokksþing Alþýðuflokksins
hefur fyrst og fremst leitt i ljós,
aö flokkurinn er nú titbúinn til
nýrra átaka. Allt frá þvi að
ungir menn gcystust fram i
fiokknum i kosningunum 1978,
hafa nokkrar vonir verið
bundnar við aö Alþýðuflokk-
urinn yrði þaö nýja afl I Islensk-
um stjórnmálum, sem með tið
og tima myndi efla hina
borgaraflokkana tvo til meiri
endurnýjunar stefnumiða en
þar hefur orðiö aö undanförnu.
Kjartan Jóhannsson, hinn nýi
formaður Alþýðuflokksins mun
efiaust vilja efla hina ungu
menn til enn frekari dáöa, enda
er hann minna bundinn gömlum
og samhangandi sjónarmiöum
innan flokksins en fyrirrenn-
arar hans, sem i raun hafa veriö
að reka sömu pólitikina og hófst
með uppgangi flokksins 1934.
Jafnframt er nokkur von til þess
aö pólitiskar ófarir krataflokka
á hinum Norðurlöndunum að
undanförnu veröi til þess, að
Alþýðuflokkurinn hér lendi ekki
i fallgryfjum þjóöþýtingar og
ríkiseyðslu umfram þaö, sem
þegar er orðið, en halli sér i
meira mæli að þeim ágætu
stefnumiöum Gylfa Þ. Gísla-
sonar aö njóta þess.sem þegar
hefur unnist. Að visu hlustaði
enginn á þann boðskap, þegar
hann var fluttur við kosning-
arnar 1971.
Um kjörið í Alþýðuflokknum
er það hins vegar að segja, að
nokkuð komi á óvart aö ekki
skyldi verða boöið fram á móti
Kjartani. Þess hafði verið
vænst, að stungiö yrði upp á
Jóni Baldvini Hannibalssyni á
þinginu. en sýnilegt er aö menn
hafa metiö samstöðuna um
Kjartan meira en valdaprófun
milli hópa i kosningum. Það er
að vissu leyti vel ráðið, einkum
þegar kosningaúrslit i siöustu
kosningum eru höfð til hliö-
sjónar. Ljóst var nokkru fyrir
þingið, að Magnús Magnússon
myndi ná kjöri sem vara-
formaöur, en hitt var ekki Ijóst
að Vilmundur mundi fá nær sjö-
tiu atkvæðum I varaforamnns-
sætið. Honum hafði veriö spáð
tuttugu atkvæðum. Má
Vilmundur vel viö una, eftir
atvikum.en honum má nú vera
Ijóst, að vanmetakratar eru
fleiri i flokksþingum eins og þau
eru nú skipuð en fylgiö við hans
stil. Framundan munu hins
vegar vera nokkrar skipulags-
breytingar, sem eiga aö tryggja
aö flokksþingið veröi fjöl-
inennari, enda er ekki til fleira
gamalt fólk i Alþýðuflokknum
en það, sem nú situr flokksþing.
Kjartani Jóhannssyni hlýtur
að vera alveg ljóst, aö framtiö
flokksins byggist á málflutningi
ungu mannanna i þing-
flokknum. Þar sitja i brjóst-
vörninni þeir Vilmundur, Eiður,
Arni og Sighvatur, og þaö munu
einkum verða þessir fjórir þing-
menn, sem koma til með aö
gera Alþýöuflokkinn aðgengi-
legan almennum kjósendum i
framtiöinni. Deilur um það nú,
hvort rétt hafi verið að slita
stjórnarsamstarfi við kommún-
ista er ekkert annað en
óánægjunöldur í mönnum með
aðstöðu í stjórnkerfinu, ýmist
hjá borg cöa riki.nema hvort-
tveggja sé, en þessir aðstöðu-
menu vilja náttúrlega ekki láta
hrista bátinn undir sér, heldur
sitja i kyrrðum viö það sem þeir
hafa. Þetta er skiljanlegt, en
kcmur ekki landsmálapóli-
tikinni við, þar sem flokkar
verða að leggja mikiö undir í þvi
pólitiska pókerspili, sem þrifst
i flóðljósum samsteypustjórna.
Vilinundur Gylfason og hans
stefnumið uröu ekki undir á þvi
flokksþingi, sem nú er að ljúka.
Þess ber að gæta að flokks-
þingið er þannig saman sett, að
þess var ekki nokkur von að
hann næði kosningu sem vara-
formaöur. Framboö hans var
engu að siður nauðsvnlegt. Það
var liöskönnun, sem lilýtur að
veröa honum mikilsverð í fram-
tiðinni. Hitt var verra að skarp-
asti penni þeirra krata kaus að
sitja hljóður á þinginu og hafa
sig ekki i frammi nema um
Alþýöublaðiö, sem hann rit-
stýrir. Hefðu áhugamenn um
Jón Baldvin taliö eðlilegra aö
hann sneri sér frekar aö um-
ræðu um stjórnmálin i stað þess
að ræða blaö, sem i raun skiptir
cngu máli fyrir Alþýðuflokkinn,
utan sá póstur þess, sem lesinn
er i útvarp daglega.
Svarthöfði