Vísir - 20.12.1980, Blaðsíða 13

Laugardagur 20. desember 1980
VÍSIR
„A hverjum degi læröi
ég eillhvaö nýtt'*
- segir Fríöa Gylfadóttir. sem ieikur Steinu litiu i Paradísarheimt
13
■
Steina litla heitir dóttir
Steinars bónda undir Steina-
hliðum.hún er ung og saklaus og
skilur ekki hvað er að gerast
þegar Björn á Leirum er
aðgangsharður. Seinna fer hún
til Ameriku og verður mormón.
Friöa heitir stúlkan sem
leikur Steinu litlu i myndinni um
Paradisarheimt Steinars bónda,
hún er Gylfadóttir og ósköp al-
úðleg þegar hún tekur á móti
okkur á Freyjugötunni. Við
biðjum hana að rifja upp
hvernig á þvi stóð að hún gerðist
Steina Steinarsdóttir einsog eitt
sumar.
„Rolf langaði að iíta á
mig"
„Það var i febrúar i fyrra, þá
var ég að lesa Morgunblaðiö og
rakst á grein um að það ætti að
fara að kvikmynda Paradisar-
heimt. Ég las greinina og i henni
stóð meðal annars aö fram-
leiðendurna vantaði ennþá fólk i
ýmis hlutverk. Þeim sem höfðu
áhuga var bent á aö fara uppi
sjónvarp og þangað fór ég.
1 sjónvarpinu voru teknar af
mér ljósmyndir og svo var
hringt til min um kvöldið, það
var Jón Laxdal. Hann bað mig
að koma uppá Hótel Sögu, sagði
aö Rolf langaði til að lita betur á
mig. Auðvitað gerði ég það og
þeir ræddu málin sin á milli og
við mig, Jón og Rolf, en það var
ekkert ákveðið. Þeir sögðust
koma aftur i vor og þegar þeir
komu voru teknar nokkrar
prufuupptökur. Eftir það var
þetta klappað og klárt.”
— Þegar þú fórst uppi sjón-
varp, varstu þá nokkuð frekar
að sækja um hlutverk Steinu en
eitthvað annað?
„Nei . Þetta var bara forvitni
i mér. Eiginlega vissi ég ekkert
hvað ég var að fara úti, ég hafði
ekki einu sinni lesið söguna!
Jújú, auðvitað er ég búin að þvi
núna.”
— Haföirðu leikið nokkuð
áður?
„Nei, nánast ekkert. Bara i
skólaleikritum.”
,/Lærði að strokka..."
— Hvað gerðist næst?
„Það var byrjað á þvi að
kvikmynda inniatriði i Hliðar-
bænum, það var gert inni Ar-
múla. Að visu skilst mér þá
þegar hafi verið búið að taka úti
Þýskalandi atriðin sem gerðust
i dönsku konungshöllinni en ég
kom ekki nálægt þvi.
Fríða Gylfadóttir.
Þetta var bæði erfitt og
skemmtilegt. A hverjum
einasta degi læröi ég eitthvaö
nýtt eða uppliföi eitthvað sem
ég haföi ekki kynnst áður. Einu
sinni varð ég til dæmis að læra
að strokka, þvi hafði ég náttúr-
lega aldrei komiö nálægt áður.
Hvað var erfiðast? Ja, til að
byrja með gekk mér mjög illa
að samræma textann sem ég
átti að segja við hreyfingarnar,
þetta tvennt vildi rekast á. Ég
vona það hafi lagast.
Já, svo fórum við á Hvolsvöll.
Þar vorum við i þrjár vikur og
tókum upp atriöin sem gerðust
inni hjá Birni og svo Þjóðreki
biskupi. Loks var fariö austur á
Hornaf jörð en þar stendur bær-
inn undir Steinahliðum.”
— Og til Ameriku...?
„Já, siðast var haldið til Utah
þar sem haföi veriö reist heilt
þorp upp úr eyöimörkinni. Sjálf
var ég reyndar ekki nema viku
fyrir vestan af þvi ég kem litiö
við sögu i þeim atriðum sem
gerast i Ameriku en ég var
alveg heilluð. Þessi staður var
allt öðruvisi en þeir sem ég
hafði átt aö venjast, andrúms-
loftiö var sömuleiðis einhvern
veginn ólikt. Þetta var mjög
gaman, indæll staöur. Að visu
skröltormar og allt tilheyr-
andi.” Hún hlær. „Nei, það beit
mig enginn þeirra.”
— Manstu eftir nokkru sér-
stöku atriði sem þér fannst sér-
staklega erfitt? — eða þá
skemmtilegt?
„Svonalagað man maður best
eftir á,” segir hún brosandi.
„En ég man að atriðið þar sem
ég er að draga Björn á Leirum
úr stigvélunum, taka i hann, var
dálitið erfitt. Það þurfti að taka
mörgum sinnum. í heild? Jú, ég
var stundum þreytt.”
— Nauðgunarsenan, eða hvað
á að kalla hana, hún hefur
ekkert vafist fyrir þér?
„Nei, hún snerti mig nánast
ekkert. Þetta var allt gert með
myndavélunum.”
//örlítiö sjálfstæðari en
áöur"
— Var skemmtilegt að vinna
með atvinnumönnunum?
„Já! — það var ægilega gott.
Mórallinn var óskaplega góður
og það var mjög gott að vinna
með fólkinu, ég hafði aldrei
komið nálægt neinu svona áður
en það tóku mér allir mjög vel.”
*— Þú ert búin að sjá mynd-
ina? Hvernig fannst þér þú
standa þig?
Hún brosir hæversklega. „Ég
á bágt með að dæma um það,
vilt'ekki spyrja einhverja aðra?
En jæja, mér fannst ég dálitið
misjöfn. Stundum sæmileg en
stundum hefði ég getað gert
betur, held ég. Myndin sjálf?
Jú, mér fannst hún góö.”
—■ Myndirðu vilja taka þátt i
svona ævintýri á nýjan leik?
„Já, svo sannarlega! Ef mér
býðst tækifæri til.” Nei, ég veit
ekki hvort ég hef áhuga á að
leggja fyrir mig leiklist, ég er
ekkert búin að ákveða hvaö ég
ætla mér að gera i lifinu. Það er
sifellt að breytast.”
— Fristundagaman?
„Ég hef gaman af iþróttum,
ekki keppnisiþróttum heldur
leikfimi og svo reyni ég að
trimma með reglulegu millibili.
Auk þess hef ég gaman af að
dansa, læra tungumál og ýmis-
legt fleira: ég föndra við alls
konar hluti”.
— Helduröu aö þessi reynsla,
þessi kvikmyndataka, hafi
breytt sjálfri þér á einhvern
hátt?
„Ég veit þaö ekki, að nokkru
leyti kannski. Liklega er ég ör-
litið sjálfstæðari en ég var áður,
ég varð að vera það.”
—IJ.
------------------------------I
„Utah var indæll staður — þar voru skröltormar og allt tilheyr-
andi”. Visismyndir: BG.