Morgunblaðið - 12.12.2003, Qupperneq 82

82 FÖSTUDAGUR 12. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
MATT Bellamy er snillingur. Það
er löngu ljóst, en hér með skjalfest.
Maðurinn hefur þvílík tök á hljóðfær-
unum sínum að það er undravert að
horfa á hann á sviði. Þetta er þeim
ljóst, sem eitthvað hafa reynt sig við
gítarleik. Drengurinn spilar flóknar
gítarlínur að því er virðist fyrirhafn-
arlaust, á meðan hann snýr sér í
hringi eins og ofurölvi ballerína á síð-
ustu ballettsýningu sinni.
Og ekki er hann síðri píanóleikari.
Ótrúlegt en satt. Rokkhljómsveitir
eru bara ekki með svona góða píanó-
leikara. Það ljær Muse einstakan blæ,
yfirbragð klassískrar tónlistar, því
Bellamy er ekkert minna en píanó-
séní. Kaflar í lögunum eru engu líkari
en einleikskaflar í klassískum verk-
um, þar sem nóturnar streyma úr
hausnum á honum, fram í fingurna, á
lyklana á hljómborðinu og út um há-
talarana.
Maðurinn er líka frábær söngvari.
Barki hans er ófær um að senda frá
sér falska nótu, sem er magnað þar
sem önnur hver sungin nóta er í fals-
ettu, á söngsviði sópransöngkonu.
Lagasmíðarnar eru kapítuli útaf
fyrir sig. Hvert lag er eins og lítið
klassískt tónverk. Pilturinn hefur því-
líkt vald yfir tónmálinu, að slíkt hefur
fáar hliðstæður í heimi popp- og rokk-
tónlistarinnar. Uppbygging laganna
er skýr og Bellamy er greinilega auð-
velt að toga þær tilfinningar fram sem
honum hugnast hverju sinni. Enda
eru lögin þrungin tilfinningu, fjalla
flest um yfirvofandi heimsendi og
hnignun mannkyns. Annað væri ekki
við hæfi.
En um leið og þessir ótrúlegu hæfi-
leikar mannsins eru helsti kostur
hljómsveitarinnar Muse eru þeir
mesti löstur hennar. Eftir þrjár plöt-
ur eru lagasmíðarnar að verða fyr-
irsjáanlegar. Manni finnst eins og það
vanti einhvern smávegis neista í
heilabúið á drengnum; eitt og eitt lag
mætti alveg vera aðeins „ófullkomið“,
ef svo mætti að orði komast. Hann
ætti að reyna að koma sjálfum sér
svolítið á óvart, bregða út af formúl-
unni og sleppa sér aðeins. Vonandi
gerir hann það á næstu plötu.
En fullkomleikinn er veigalítið um-
kvörtunarefni. Tónleikarnir voru
hreint afbragð. Að sjálfsögðu verður
að minnast á félaga Bellamys, bassa-
leikarann Chris Wolstenholme og
trommarann Dominic Howard. Þeir
eru framúrskarandi hljóðfæraleikar-
ar, sérstaklega Wolstenholme, sem
segja má að beri tónlistina uppi með
bassaleik sínum. Stórkostlegur
bassaleikari.
Félagarnir voru þreytulegir að sjá,
enda hálfveikir í lok tveggja mánaða
tónleikaferðalags. Það kom síður en
svo niður á tónlistinni. Krafturinn var
nægur, a.m.k. þar sem ég stóð í saln-
um, og segja má það tónleikahöldur-
um til hróss að hljóðstyrkur var síður
en svo of mikill, enda engum til góðs
að áhorfendur missi heyrn við
skemmtun sem þessa.
Mestu rokkarar Íslandssögunnar,
Mínus, voru fyrstir á sviðið og stóðu
undir þeim titli sínum. Á mælikvarða
rokks skákuðu þeir gestunum tví-
mælalaust. Guði sé lof fyrir að einhver
skuli taka þetta að sér, hlutverk hins
óforskammaða rokkara sem svífst
einskis í líferninu sem því fylgir.
Drengirnir eru hetjur og stóðu sig vel.
Á efnisskrá Muse voru aðallega lög
af nýju plötunni, Absolution. Ef minn-
ið svíkur mig ekki spiluðu hinir knáu
piltar ein níu lög af þeirri góðu plötu:
„Apocalypse Please“, „Time Is Runn-
ing Out“, „Stockholm Syndrome“,
nýju smáskífuna „Hysteria“, „Black-
out“, „Butterflies and Hurricanes“,
„Tsp“ (held ég), „Endlessly“ og
„Thoughts of a Dying Atheist“. Af
þessum lögum stóðu „Endlessly“ og
„Butterflies and Hurricanes“ uppúr,
snilldarlög bæði tvö. Salurinn trylltist
yfir þekktustu lögunum, „Time Is
Running Out“ og „Stockholm
Syndrome“.
Af plötunni þar á undan, Origin of
Symmetry, spiluðu þeir lögin ótrú-
legu „Bliss“ og „Plug In Baby“. „Plug
In Baby“ var síðasta lagið fyrir upp-
klapp og þá ætlaði allt að verða vit-
laust.
Höllin var svo fyllt innilegri tilfinn-
ingu, sæluvímu sem enginn mun
gleyma sem var viðstaddur. Það er í
raun ómetanlegt að hafa fengið þessa
sendingu inn í kalt desem-
berskammdegið og ég er viss um að
hver einasti af þeim sexþúsund gest-
um sem fylltu Höllina eru sammála
mér.
Tónlist
Heilluð
skólaus
Höll
Tónleikar
Laugardalshöll
MUSE
Tónleikar ensku hljómsveitarinnar Muse í
Laugardalshöll, miðvikudaginn 10. des-
ember 2003. Mínus hitaði upp. Muse
skipa: Matthew James Bellamy, söngur,
gítar og hljómborð, Christopher Tony
Wolstenholme, bassagítar og Dominic
James Howard, trommur.
Ívar Páll Jónsson
Matthew Bellamy, söngvari Muse, er jafnvígur á gítar og hljómborð.
Morgunblaðið/Árni Torfason
Tónlist
Forgotten Lores
Týndi hlekkurinn
Týndi hlekkurinn, breiðskífa rappsveit-
arinnar Forgotten Lores. Hljómsveitina
skipa Benedikt Freyr Jónsson, Kristinn
Helgi Sævarsson, Baldvin Þór Magn-
ússon, Birkir B. Halldórsson og Ársæll
Þór Ingvason, en á skífunni og sviði heita
þeir Byrkir, ClassBje, DiddiFel, Intro og
B-Ruff. DiddiFel og B-Ruff sjá um takta,
Intro og B-Ruff skráma. Grænir Fingur
gefa út, Sonet dreifir.
ÉG ÁTTAÐI mig á því um daginn
að ég var að spila nýja MF Doom
diskinn í bílnum í hundraðasta sinn að
minnsta kosti og alltaf að finna eitt-
hvað nýtt. Dæmi-
gert fyrir gott hip-
hop og þannig er
því líka er því og
farið með þessa
plötu Forgotten
Lores, ég hef ekki
tölu á því hve oft ég hef hlustað á
hana, þegar ég sit við tölvuna heima á
kvöldin og nóttunni, í vinnunni yfir
daginn, í bílnum eða ræktinni - og
alltaf að finna eitthvað nýtt, nýjan
orðaleik, grípandi rím, vel orðaða
hugsun. Týndi hlekkurinn er plata
sem sífellt er hægt að velta fyrir sér,
spá í hrynjandi orðanna, rímorðabeit-
ingu, inntak texta, persónurnar sem
bregður fyrir á skífunni, töktunum og
undirspilinu svo fátt eitt sé talið.
Margir muna eftir laginu „Þegar
ég sé mic“ af safnskífunni skemmti-
legu Rímnamíni, en þar voru þeir á
ferð Forgotten Lores-liðarmeð sínar
flóknu og lykluður rímur við einkar
vel heppnað djassað undirspil, tróða
atkvæðum inn í línurnar sem reyndu
á þanþol rímsins, fóru býsna nærri
þess gerlega í flæðinu og komust vel
frá því.
Tónlist
Hrynjandi
orðanna
HUGSAÐU STÓRTMiðasala opnar kl. 15.30
Sýnd kl. 4.Sýnd kl. 6, 8 og 11. B.i. 10.
Sýnd kl. 5, 8 og 10.50. B.i. 14.
Will Ferrell

Kvikmyndir.com
Sýnd kl. 10.10. B.i. 16
kl. 5, 8 og 10.50. B.i. 14 ára
Stranglega bönnuð innan 16 ára!
Ein magnaðasta stórmynd ársins
loksins í bíó! Russell Crowe hefur aldrei
verið betri. Missið ekki af þessari!
Matrix No! Master Yes!
Rolling Stone
Roger Ebert
Chicago Sun-Times
Boston Herald
Washington Post
Los Angeles Daily News
Master-ful!
New York Post

HJ MBL

"Flott og vönduð
stórmynd"
ÞÞ FBL

Skonrokk FM909
Upplifðu
stemminguna!
takmarkað magn af miðum
kl. 20:30
Miðaverð. 800kr.
Sýnd kl. 5.40, 8, og 10.20.
Frábær, fyndin og fjörug unglingamynd
um ástina. Er sá eini rétti til eða ekki?
Fyrsta regla um ástina. Það eru engar reglur.
Sýnd kl. 4 og 6. Með íslensku tali.
Frumsýning
Sýnd kl. 6. Með íslensku tali.
Kl. 8 og 10.30. B.i. 14.

Kvikmyndir.com
Frábær
skemmtun
fyrir alla
fjölskylduna
Sýnd kl. 6. Með íslensku tali.
Will
Ferrell
Tilboð 500 kr.
Matrix No! Master Yes!
Rolling Stone
Roger Ebert
Chicago Sun-Times
Boston Herald
Washington Post
Los Angeles Daily News
Master-ful!
New York Post

HJ MBL

"Flott og vönduð
stórmynd"
ÞÞ FBL
Ein magnaðasta stórmynd ársins
loksins í bíó! Russell Crowe hefur aldrei
verið betri. Missið ekki af þessari!
Geggjuð gamanmynd með Ben Stiller og
Drew Barrymore í leikstjórn Danny DeVito.
Hvernig getur ein lítil gömul kona
breytt drauma heimilinu í martröð?
Kl. 8 og 10.
Pálmi Gunnarsson
með nýja hljómsveit í kvöld
Leikhúsgestir munið 15% afslátt - Spennandi matseðill!