Morgunblaðið - 13.12.2003, Blaðsíða 1

VITIÐ þið hvað jólahlaðborð er? Það má eig-
inlega segja að orðið sé gagnsætt af því að
jólahlaðborð er eiginlega veisluborð sem er
hlaðið af alls konar jólamat og svo má maður
borða eins mikið af honum og manni sýnist.
Þið hafið kannski heyrt fullorðið fólk tala um
jólahlaðborð og sum ykkar hafa jafnvel farið
með mömmu ykkar og pabba eða afa ykk-
ar og ömmu á jólahlaðborð.
Nú er líka farið að bjóða upp á jóla-
hlaðborð sem er sérstaklega ætlað krökk-
um. Þetta sérstaka krakkajólahlaðborð er
að hætti Latabæjar og er haldið í Fjöl-
skyldu- og húsdýragarðinum.
Við kíktum þangað um síðustu helgi og
sáum fullt af krökkum sem voru að hafa það
huggulegt og borða góðan veislu- mat.
Svo kom Solla stirða líka í heim-
sókn og söng fyrir krakkana og
sagði þeim frá jólunum hjá
krökkunum í Latabæ.
Kaupir jólagjafirnar í Reykjavík
Karen Þórelfur Gunnarsdóttir, sem
er níu ára og býr á Höfn í Hornafirði, kom til
Reykjavíkur til að kaupa jólagjafir og fór á
jólahlaðborðið í Húsdýragarðiunum í leið-
inni.
Hvernig finnst þér?
Karen: Mjög fínt.
Hefurðu áður farið á jólahlaðborð?
Karen: Nei!
Heldurðu að þetta sé hollur matur?
Karen: Nei. Hann er bara góður.
Hvað er annars uppáhaldsmaturinn þinn?
Karen: Grjónagrautur.
Gaman að blása sápukúlur
Bræðurnir Arnaldur Karl, fimm ára, og
Eyjólfur Jóhann, þriggja ára, voru að blása
sápukúlurnar sem þeir fengu í jólagjöf frá
Sollu stirðu þegar við heilsuðum upp á þá.
Hvernig fannst ykkur maturinn á
jólahlaðborðinu?
Arnaldur: Bara góður.
Hvað var best?
Arnaldur: Mér fannst
hangikjötið best.
Hvað er uppáhaldsmatur-
inn þinn?
Arnaldur: Plokkfiskur.
Eyjólfur: Mér finnst pylsur
bestar og sósa.
Jólaveisla í Fjölskyldu- og húsdýragarðinum
Morgunblaðið/Sverrir
Laugardagur
13. desember 2003
Hver af eftirtöldum er ekki jólasveinn? Karíus, Kertasníkir eða Kjötkrókur?
Hildur Karen Jóhannsdóttir, sem er átta ára,
er að lesa bókina Hrói bjargar jólunum eftir
Roddy Doyle og finnst hún mjög skemmti-
leg. Við báðum hana um að segja okkur að-
eins frá bókinni.
Hvernig finnst þér bókin?
Hún er spennandi og skemmtileg. Hún er
líka fyndin af því það er alltaf verið að plata
mann.
Um hvað er hún?
Hún er um hund sem er fenginn til að
draga sleða jólasveinsins af því að hreindýrið
hans fer í verkfall. Það gerist margt fyndið
og svo er spennandi að sjá hvort honum tak-
ist að bjarga jólunum.
Hildur Karen segir þó svolítið óþægilegt
hvað það sé mikið af enskum orðum í bókinni.
Hrói bjargar jólunum er framhald sögunn-
ar Flissararnir en Hildur Karen hefur ekki
lesið hana. Hrói er þó svo vinsæl heima hjá
henni að bæði mamma hennar og systir
hennar, sem er fimmtán ára, eru búnar að
vera að kíkja í hana.
Hrói bjargar jólunum
Alltaf verið að
plata mann
Svar: Karíus
EITT AF því sem er skemmtilegt að gera á sunnudögum í des-
ember er að fara á Árbæjarsafn og sjá hvernig jólin voru hald-
in í gamla daga.
Jólasýningin á safninu er opin tvo sunnudaga í desember og
það getur svo sannarlega verið gaman að fara þangað og sjá
hvernig afar okkar og ömmur héldu jólin og líka afar þeirra og
ömmur.
Á safninu er nefnilega bæði hægt að sjá hvernig jólin voru
haldin fyrir um það bil fimmtíu árum og hvernig þau voru
haldin ennþá fyrr.
Þannig getið þið til dæmis byrjað á því að fara í Árbæinn til
að kynnast jólastemningunni eins og hún var í íslenskum sveit-
um í margar aldir og síðan í Kornhúsið til að kynnast henni
eins og hún var fyrir um það bil fimmtíu árum.
Í gamla bænum er til dæmis verið að skera út laufabrauð og
í hlaðna hluta hússins hangir hangikjötið yfir eldstónni þannig
að fólk getur séð hvernig jólamaturinn var geymdur og fundið
hvernig lyktina af honum lagði um allt húsið. Í húsi sem heitir
Hábær er svo verið að sjóða hangikjötið og þar getur fólk
fengið að smakka.
Í Efstabæ er hins vegar allt önnur lykt. Þar er nefnilega
skatan komin í pottinn og skötulyktin smýgur um allt rétt eins
og hangikjötslyktin í Árbænum en báðar minna þær á nálægð
jólanna. Bara hvor á sinn hátt.
Í Kornhúsinu er svo búið að klæða sýninguna Sjötti áratug-
urinn í jólabúning þannig að þar getur fólk séð hvernig jólin
voru á dæmigerðu íslensku heimili um miðja síðustu öld. Uppi
á loftinu geta krakkar líka lært að búa til einfalt föndur eins og
músastiga og laufabrauð úr kaffipokum en heimatilbúið jóla-
skraut var einmitt vinsælt á þessum tíma þegar minna var til
af keyptu jólaskrauti.
Í húsi sem er kallað Kethúsið er svo hægt að sjá hvernig
kerti voru búin til úr tólg og ef maður fer síðan hús úr húsi
ætti maður að rekast á prentara sem er að vinna á hand-
prentvél, mann sem er að tálga jólasveina úr tré, gullsmið sem
er að búa til víravirki eins og notað var á hátíðarbúninga í
gamla daga og hannyrðakonu sem situr og saumar út.
Það er líka messað í kirkjunni klukkan tvö og dansað í kring-
um jólatréð klukkan þrjú og þá koma gömlu íslensku jólasvein-
arnir í heimsókn.
Svo er Dillonshús opið þannig að maður getur fengið sér
heitt súkkulaði og smákökur á meðan maður hlýjar sér og tal-
ar um það sem maður hefur séð. Já, og stillir sig aftur á nú-
tímann.
Morgunblaðið/Sverrir
Einar Guðjón Marínósson og Hinrik Steindórsson fylgjast með því
þegar lyngi er vafið á gervijólatré uppi á loftinu í Árbænum.
Mikael Máni Freysson skoðar sýningu á jólatrjám og jólaskrauti
frá ýmsum tímum í Lækjargötu.
Ásta Ólafsdóttir, sem er tíu ára, tekur þátt í því að undirbúa jólin
eins og gert var í gamla daga. Hér er hún að skera laufabrauð.
Jólastemning í Árbæjarsafni
Prentsmiðja
Árvakurs hf.