Morgunblaðið - 17.12.2003, Side 52
52 MIÐVIKUDAGUR 17. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Clifton - Kóbrukossinn
Risaeðlugrín
AAAAAAAAAA!
© DARGAUD
AAAAA ... HAMINGJAN HJÁLPI MÉR!...
ÉG ER ... ILLA ... FARINN ...
DÍNÓ! EKKI FARA ÞANGAÐ ... ÞAÐ ER ELD-
FJALL AÐ FARA AÐ GJÓSA ...
framhald ...
ERTU VISS?
JÁ, JÁ ... ÞAÐ FER
ÖRUGGLEGA AÐ GJÓSA Á
HVERRI STUNDU VARAÐU
ÞIG ...
ÉG ÆTLA AÐ KÍKJA
NEI, EKKI
GERA ÞAÐ!
ERTU
BRJÁLAÐUR?
KOMDU!!
ÓÓÓÓ! ... ER ÞETTA ELDFJALLIÐ ÞITT? ÞAÐ ER
KÓLNAÐ FYRIR AÐ MINNSTA KOSTI MÖRGUM
MILJÓNUM ÁRA BJÁNINN ÞINN!!
HVAÐ!
SJÁÐU, ÞETTA ER
STEINGERÐUR REYKUR!
KANNSKI EKKI
VITLAUS EN
EKKI SÉRLEGA
EFTIRTEKTAR-
SAMUR
ÞAÐ GETUR EKKI VERIÐ ÉG SÁ REYK UPP ÚR
ÞVÍ, ÉG ER EKKI SVO VITLAUS ...
Í SKJÓL!
© DARGAUD BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík Sími 569 1100
Símbréf 569 1329 Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
EFTIRLAUNAFRUMVARPIÐ
sem varð að lögum 15. desember
bar stíl og svipmót höfundarins. Það
var sjálfhverft og siðlaust. Siðlaus
verknaður er siðlaus hvort sem
hann er framinn fyrir eða eftir há-
degi. Hvort frekar hefði átt að
leggja frumvarpið fram eftir samn-
inga á vinnumarkaði var þess vegna
marklaus spurning, ætluð til að
drepa málinu á dreif; og ef ekki er
hægt að verja málstað nema með
óljósum vangaveltum um að svona
sé þetta í sumum löndum í kringum
okkur, þá er það vondur málstaður.
Fullyrðingar um að ákvarðanir
varðandi kjör þingmanna og ráð-
herra veki alltaf deilur geta heldur
ekki komið í stað rökstuðnings. Síð-
ast en ekki síst, skiptir engu hvort
formaður Sjálfstæðisflokksins
krafsaði til sín 140 eða 200 milljónir
með frumvarpinu. Hér er meira í
húfi.
Ekki þarf að fjölyrða um starfs-
kjör þingmanna sem jafnframt eru
ráðherrar, en þingmannsstarfið eitt
og sér er vel launað og því fylgja
ýmis hlunnindi og kostir. Þess
vegna er starfið mjög eftirsótt, en
vonandi ekki fyrst og fremst þess
vegna. Sennilega fær enginn þing-
maður laun undir hálfri milljón á
mánuði og margir hafa mikið meira.
Eftirlaunaréttur er líka ríkulegri en
almennt gerist. Ókostir fylgja þó
starfi þingmanns, óvissa og annir,
en hvort tveggja þekkir almenning-
ur á Íslandi vel. Ef ágæt kjör þing-
manna fæla einhvern frá þing-
mennsku, þá hefur sá hinn sami
tæplega áhuga fyrir starfinu yfir-
leitt og á því ekki erindi á þjóðþing-
ið.
Almenningur kýs fulltrúa úr sín-
um röðum á Alþingi. Fulltrúaþing,
það er grunnhugmyndin. Ef þessir
sömu fulltrúar, í skjóli umboðs síns
og aðstöðu, taka til við að búa sér
kjör og réttindi sem eru langt ofan
og handan við kjör umbjóðenda
sinna, þá hafa þeir brugðist. Þá vilja
þeir vera elíta, forréttindastétt. Þá
eru þeir ekki fulltrúar almennings
lengur og eiga að segja sig frá þing-
mennsku. Forðum Alþingi frá
græðgisvæðingu.
HJÖRTUR HJARTARSON,
Hringbraut 87,
Reykjavík.
Fulltrúar almenn-
ings eða elíta
Frá Hirti Hjartarsyni:
Á ÞESSU ári, sem árunum áður,
hefur oft gerst hjá Símanum, Ár-
múlanum, að símareikningar eru of
háir. Hér kemur skýring með lýs-
ingu á atviki:
Hinn 30.11.03 um sexleytið, gerð-
ist það að síminn hans pabba
hringdi í næsta herbergi við mig.
Hann svaraði en enginn var í sím-
anum. Símanúmerið mitt var á
símnúmerabirtinum hans, þó var ég
ekki að hringja í hann. Nokkrum
sekúndum seinna hringir síminn
minn. Síminn hætti að hringja áður
en ég svaraði, en hans símanúmer
var á símanúmerabirtinum mínum.
En hann var samt ekki að hringja í
mig.
Þarna virðist sem einhver geti
hringt og notað númerin okkar,
eins og að við værum að tala saman,
en sá hinn sami var að hringja fyrir
sig í einhvern. Þannig er símtölum
stolið. Það virðist vera til forrit sem
auðveldar slíkan þjófnað. Eins og
logið sé um frá hvaða síma er
hringt.
Þetta gerðist aftur seinna um
kvöldið, þá um níuleytið. Síminn í
Ármúlanum virðist þekkja til og
vera sekur í þessu máli. Ég hef
undrað mig á því hvers vegna þau
hjá Símanum vilja halda í þá reglu
að leyna tveimur síðustu stöfunum í
símanúmerum á símayfirlitinu, og
leyna eiganda símans um hvert eig-
andinn sjálfur var að hringja. Eins
og að hylma yfir þjófnaðinn á sím-
tölunum. Það er löngu búið að af-
nema þessa reglu. Fyrst árið 1996
svo aftur í mars 2002. Ég hringdi í
Símaþjónustuna til að athuga hvort
þau væru hætt með þessa tveggja
stafa númeraleynd, en mér var sagt
að þau hefðu ennþá þessa reglu. Ég
sagði þá konunni að þá væri ekki
öruggt að fá sér heimasímanúmer á
meðan þau leyndu þessum tveim
tölum í númerinu, það væri ekki
hægt að treysta slíku símafyrir-
tæki. Ég hætti því við að fá mér
heimasímanúmer.
Ég tel Símann vera með óheiðar-
lega símaþjónustu. Þau halda að
þau megi hylma yfir þjófnað og fela
sig á bak við gamla ógilda reglu.
Þetta verður að breytast strax. Það
ætti að banna Símanum að nota
slíka reglu. Þetta telst til fjárdrátt-
ar og misnotkunar í starfi. Einnig
er þetta lítilsvirðing við viðskipta-
vini, er varðar við lög um mannrétt-
indasáttmála Evrópu, 14. gr. nr. 62/
1994 um bann við mismunun. Þess-
um lögum á að fylgja í
einkafyrirtækjum og í öllum ríkis-
fyrirtækjum.
Lögum á að fylgja í mennsku
samfélagi, til öryggis og svo að sið-
leysið sé ekki algjört. Lögin voru
gerð með það í huga að virða
mennskt samfélag og að lífsgangur
yrði sem réttlátastur bæði í sam-
skiptum og í viðskiptum. Þau sem
virða ekki þessi lög eru óþolandi og
óhæf til að lifa í mennsku samfélagi.
Enginn á að komast upp með lög-
brot, þegar tilefni til verknaðarins
er ekkert.
KATRÍN HALLDÓRSDÓTTIR,
Möðrufelli 3,
111 Reykjavík.
Skýringar á of háum
símareikningum
Frá Katrínu Halldórsdóttur: