Morgunblaðið - 18.12.2003, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 18.12.2003, Blaðsíða 37
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. DESEMBER 2003 37 Togo, við em kom í það varð ins, Eya- g. Ég út- við vær- um að við p á bygg- arheimili. agði: „Nei kulum sjá lóð.“ Ég gðu fyrir ndi.“ i Njörður randi, og fyrir um um síðar ð hefðum á hálfan utað lóð- á því að svo sam- em hafði upa húsið svo að vígt 30. ex hús til unu fram- hefjast í da til að ingu þess hægt að Þegar allt verður tilbúið og húsin sex risin er stefnan að hafa um 140 börn á heimilinu. Þegar fyrstu börnin komu var ljóst að ástand þeirra var mjög slæmt, þau voru öll vannærð, höfðu orma í innyflunum og sár sem gréru illa. Það getur tekið langan tíma fyrir börnin að jafna sig, og mikilvægt að þau njóti góðrar læknisþjónustu til að þau braggist sem fyrst, segir Njörður. „Barnalæknirinn okkar, sem kemur á hverjum laugardegi, hef- ur frá upphafi skráð í sérstaka bók hvað er gert fyrir hvert barn, og þegar ég var þarna í haust hafði ekkert þurft að gera í tvo mánuði, ekki neitt. Svo þau eru öll orðin heilbrigð og líður vel.“ Njörður segir að mikið sé lagt upp úr því að börnunum líði eins og þetta sé heimili þeirra, ekki stofnun. Eitt af því sem gert er til að það náist er að börnin fara út af svæðinu á leikskóla og grunnskóla, en á öðrum heimilum kemur slík þjónusta oftast inn á heimilin. Börnin líta á sig sem systkini, þau eldri hjálpa þeim yngri þegar þau geta og bragurinn er heimilisleg- ur. Enginn skortur á börnum Börnin voru öll yngri en þriggja ára þegar þau komu á heimilið, og Njörður segir að fyrir því séu ákveðnar ástæður. „Í upphafi vild- um við hafa þau öll á svipuðum aldri, það er einfaldara í fram- kvæmd. En svo ætlum við að halda þessu áfram og taka einungis börn undir þriggja ára aldri vegna þess að það er auðveldara að fá þau til að aðlagast nýjum aðstæðum held- ur en þau sem eru eldri. Og það er því miður enginn skortur á börn- um sem þurfa á heimili að halda.“ Í dag er elsta barnið sjö ára, og reiknað er með því að börnin verði á heimilinu þar til þau verða 18 ára. Njörður segir að SPES hafi nú 11 ár til að búa sig undir það skref, og nægur tími til stefnu til að móta það ferli. Hann segir það mikilvægt að þau börn sem gangi menntaveginn verði áfram í Togo, enda skortur á menntuðu fólki þar eins og víðar. „Við vorum mikið spurð að því í upphafi, þegar við vorum að sækja um leyfi til að starfa í Togo, hvort ætti að ættleiða börnin og flytja þau frá Togo. Við sögðum að svo væri ekki, þau eiga að verða góðir þegnar síns lands. Það sem vantar í Afríku er menntun. Það er ekki hægt að leysa vandamál Afríku með því að láta ríkisstjórnirnar fá peninga í kassann,“ segir Njörður. 5–10% landsmanna með HIV Alnæmi er ekki eins hroðalegt vandamál í Vestur-Afríku og það er í suður- og austari hluta álf- unnar, segir Njörður. „Samt sem áður skilst mér að það sé áætlað að fimm til tíu prósent lands- manna séu HIV-smituð. En sú tala fer upp í 30 til 40 prósent þar sem ástandið er verst í Úganda, Zimb- abwe og Sambíu. Samt sér maður í Togo eins og annars staðar að það er mið-kynslóðin, pabbarnir og mömmurnar, sem látast af völdum alnæmis. Ég hitti þarna ömmu sem var með 22 börn. Þessi börn hafa enga möguleika, þau fá enga menntun og fá ekki neitt. Og hvað gerist svo með næstu kynslóð þar á eftir? Þetta dregur skelfilegan hala á eftir sér.“ SPES leita eftir stuðningi sem flestra svo starf samtakanna geti orðið að sem mestu gagni. Hægt er að gerast meðlimur, gerast styrktarforeldri eða gefa staka peningagjöf á reikning 1151-26- 002200, kt. 471100-2930. Nánari upplýsingar gefur Njörður, sem er með netfangið npn@vortex.is. aus börn í Togo á vesturströnd Afríku börnin hjálpuðu til við að leggja hornstein að nýju byggingunni. Njörður Njarðvík .) og ráðherrar úr ríkisstjórn Togo fylgjast með athöfninni. tur á börn- fa heimili brjann@mbl.is sem starfsfólkið saumaði fyrir tilefnið. Það var bara mjög gamanað kafa inn í reykinn,“sagði Óli Hjálmar Óla-son, 15 ára nemi og sjóari frá Grímsey, eftir að hafa fylgt reykkafara inn í reykfyllta gáma til að bjarga þaðan dúkku úr aðstæðum sem ætlað var að líkja eftir skipi fullu af reyk. Óli er einn af þátttakendum á grunn- námskeiði í öryggismálum sjó- manna sem Slysavarnaskóli sjó- manna stendur fyrir þessa vikuna og voru þátttakendur á námskeið- inu ungir piltar víðsvegar að af landinu, sem eiga það sameig- inlegt að stunda sjóinn á sumrin og skóla á veturna. Óli Hjálmar sagði að honum lit- ist vel á námskeiðið og það hefði gengið ágætlega. Hann er nú í vél- stjórnarnámi hjá Verkmennta- skólanum á Akureyri og segist þurfa að ljúka við námskeiðið til að fá réttindi til að stunda sjóinn. Á sumrin rær hann frá Grímsey á trillunni Hrönn EA, en veit ekki ennþá hvort hann ætlar að leggja fyrir sig sjómennsku eða vélstjórn í landi. Námskeiðið sem piltarnir, flest- ir á aldrinum 15–19 ára, sitja þessa dagana tekur fimm daga og fer að mestu fram í skólaskipinu Sæbjörgu í Reykjavíkurhöfn. Þeg- ar blaðamaður og ljósmyndari litu í heimsókn á námskeiðið á þriðju- dag voru þeir þó staddir í Leir- vogsdal til að kynnast reykköfun og nutu þar aðstoðar og kennslu reykkafara hjá Slökkviliði höf- uðborgarsvæðisins. Áður höfðu þeir farið bóklega yfir það hvern- ig eigi að bera sig að við slíkar að- stæður en nú var komið að meiri alvöru. Kornungir menn og harðduglegir Þegar komið var á staðinn var kveiktur eldur í heyi og brettum í stafla af gámum, sem umsvifalaust fylltust af reyk og hita. Þá þurftu piltarnir að klæðast reykköf- unarbúningi og halda inn í gám- ana og leita að dúkku sem þar var búið að koma fyrir. Stigi var á milli gáma og aðstæður ekki ósvipaðar og orðið geta um borð í reykfylltum skipum. Engin hætta var þó á ferðum, því piltarnir voru undir verndarvæng lærðra slökkviliðsmanna. „Þeim hefur gengið alveg þokkalega, þessum strákum. Þeir eru ótrúlega seigir, kornungir menn og harðduglegir,“ sagði Halldór Almarsson, yfirleiðbein- andi viði Slysavarnaskólann. Hann sagði að uppistaðan á námskeið- inu að þessu sinni væri ungir skólanemar sem væru á sjó á sumrin og væru að ná sér í rétt- indi til að mega halda áfram næsta sumar. Arnar Þór Sæþórsson er einn þátttakenda á námskeiðinu og kemur frá Akureyri, þaðan sem hann stundar sjóinn á sumrin. Í vetur situr hann hins vegar á skólabekk í Háskóla Reykjavíkur og leggur þar stund á lögfræði. Hann segist hafa komið á nám- skeiðið til að afla sér réttinda til að geta stundað sjóinn á sumrin, en líka vegna þess að nauðsynlegt sé að kunna að bregðast rétt við þegar slys verða á sjónum. „Það er nauðsynlegt að læra þetta ef það kviknar í skipinu. Síðan erum við að læra skyndihjálp og í raun undirstöðuna í öllu því sem við er- um að gera á sjónum og getum lent í þar.“ Að sögn Arnars Þórs er sjó- mennskan góð vinna á sumrin en hann segir það koma í ljós hvort hann leggi sjómennskuna fyrir sig eða lögfræðina þegar fram í sæk- ir. „Það kemur allt í ljós. Ég held áfram með námið og þetta verður í bakhöndinni. Það gengur vel í lögfræðinni, en sjómennskan er mjög góð vinna á sumrin og herðir menn,“ sagði Arnar Þór. Spennandi að vera slökkviliðsmaður Félagi hans Friðrik Smárason er einnig frá Akureyri og í svip- uðum sporum varðandi sjó- mennsku á sumrin. „Ég er í Verk- menntaskólanum á Akureyri á veturna. Það kemur mjög vel til greina að leggja fyrir sig sjó- mennskuna, alveg eins og annað. Ég er búinn að vera talsvert á sjó og finnst það besta vinnan,“ sagði Friðrik. Stefán Hjalti Guðnason býr á Akureyri en er ættaður úr Mý- vatnssveit. Þó sveitin sú sé langt frá sjónum eru þar gerðir út bátar á Mývatni. „Ég hef verið að vinna hjá Kísiliðjunni og þar þurfum við alltaf að fara út á bátum, drátt- arbát eða hraðbát, til að fara út í pramma og dæla kísilgúr í land.“ Hann segist þó ekki þurfa að taka námskeiðið til að geta róið á Mývatni, en hann hefur verið tals- vert á sjó á línu og einnig hjá Landhelgisgæslunni. „Ég er að læra náttúrufræði í VMA en tel góðar líkur á því að ég leggi sjó- mennskuna fyrir mig. Ég er ekki búinn að ákveða það, en vona bara að ég endi ekki í háskóla. Það er svo leiðinlegt í skóla.“ Þótt sjómennskan heilli nokkuð segir Stefán Hjalti ýmislegt annað koma til greina, ekki síst störf slökkviliðsmanna eftir reynslu dagsins. „Já, veistu það, ég var að pæla í því áðan að það er svolítið spennandi að vera slökkviliðs- maður. Mann dreymdi kannski um þetta sem krakki, en þegar maður kynnist þessu svona, þá sér maður að þetta er virkilega krefjandi starf.“ Nauðsynlegt að kunna þetta ef kviknar í skipinu Morgunblaðið/Árni Sæberg Leiðbeinendur og þátttakendur að lokinni vel heppnaðri reykköfun ungra sjómanna. Þeir félagar Óli Hjálmar Ólafsson, Árni Þór Sæþórsson, Friðrik Smára- son og Stefán Hjalti Guðnason voru ánægðir með reykköfunina. Markmið námskeiðsins var að bjarga dúkku út úr reykfylltum og sjóð- heitum gámum. Halldór Almarsson leiðbeinandi fylgist með.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.