Morgunblaðið - 19.12.2003, Blaðsíða 55
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. DESEMBER 2003 55
✝ Ásgeir PállÁgústsson fædd-
ist í Stykkishólmi 2.
janúar 1921. Hann
lést á líknardeild
Landakots fimmtu-
daginn 11. desem-
ber síðastliðinn. Ás-
geir var sonur
hjónanna Magða-
lenu Pálsdóttur, f.
16.6. 1897, d. 21.5.
1975 og Hannesar
Ágústar Pálssonar
skipstjóra, f. 26.8.
1896, d. 14.7. 1959.
Systkini Ásgeirs:
Guðmundur Kristján, f. 4.12.
1918, d. 3.12. 1978, Jón Dalbú, f.
16.9. 1922, d.7.2. 2002, Sigurður,
f. 23.9. 1925, Dagbjört Elsa, f.
27.8. 1926, Þórólfur, f. 25.4. 1928,
Þóra, f. 30.4. 1935, d.17.8. 1996,
og Hrafnhildur, f.18.9. 1938.
Ásgeir kvæntist 9.3. 1946 Guð-
rúnu Lilju Kristmannsdóttur,
f.15.6. 1916, d. 24.4. 1988. Guð-
rún var dóttir hjónanna Maríu
Ólafsdóttur, f. 19.3. 1892, d. 4.8.
1955, og Kristmanns Jóhannsson-
ar framkvæmdastjóra f. 22.2.
1890, d. 8.4. 1973. Dætur Guð-
rúnar og Ásgeirs eru: 1) María, f.
29.10. 1946, gift Ágústi Breið-
fjörð, f. 6.12. 1945. Börn þeirra
sonar í Stykkishólmi en prófi í
þeirri iðngrein lauk hann frá Iðn-
skólanum í Reykjavík árið 1945.
Hann starfaði við vélsmíðar hjá
Vélsmiðju Kristjáns allt til ársins
1962, en þá skipti hann um
starfsvettvang. Ásgeir og Guðrún
starfræktu frá árinu 1962 bók-
haldsþjónustu í Stykkishólmi og
þjónuðu hinum ýmsu fyrirtækj-
um á staðnum eða þar til þau
fluttust til Reykjavíkur 1972. Þá
hóf hann störf hjá Brunabóta-
félagi Íslands og vann þar til árs-
ins 1988 er Brunabótafélagið
sameinaðist Samvinnutrygging-
um og VÍS var stofnað.
Síðustu starfsár sín starfaði
Ásgeir hjá Ríkisskattstjóra.
Ásgeir gegndi ýmsum trúnað-
arstörfum fyrir byggðarlag sitt.
Var m.a. oddviti Stykkishólms-
hrepps, í hreppsnefnd, skóla-
nefnd, formaður Iðnanaðar-
mannafélags Stykkishólms,
formaður Atvinnumálanefndar
Vesturlands, í stjórn og fram-
kvæmdastjóri Flóabátsins Bald-
urs.
Ásgeir var alla tíð mikill jafn-
aðarmaður og gegndi ýmsum
trúnaðarstörfum fyrir Alþýðu-
flokkinn, síðar Samfylkinguna-
,bæði í Stykkishólmi og Reykja-
vík. Ásgeir var virkur
þátttakandi í Rotaryhreyfingunni
og í Frímúrarareglunni og til-
heyrði þar stúkunni Eddu.
Útför Ásgeirs fer fram frá
Dómkirkjunni í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
eru a) Ásgeir Páll, f.
26.9. 1971, kvæntur
Kristjönu Thoraren-
sen, b) Kristmann Jó-
hann f. 12.07 1975,
kvæntur Ragnheiði
Hafstein, og c)
Hrefna Kristín f. 7.2.
1985. 2) Guðbjörg El-
ín, f. 11.10. 1952, gift
Davíð Þjóðleifssyni, f.
21.3. 1942. Börn
þeirra eru Anna Sól-
veig f. 20.1 1986 og
Jón Davíð, f. 10.1.
1988.
Seinni kona Ás-
geirs er Erla Jónsdóttir, f. 1.4.
1927. Foreldrar Erlu eru: Sig-
urbjörg Lúðvíksdóttir, f. 30.5.
1904, nú búsett á Elliheimilinu á
Grund og Jón Sigurðsson, f. 4.10.
1894, d. 6.3. 1945.
Ásgeir ólst upp í Stykkishólmi,
Sellátri og Akureyjum á Breiða-
firði þar til fjölskyldan fluttist í
Vík við Stykkishólm vorið 1926. Í
Stykkishólmi bjó Ásgeir síðan
allt þar til fjölskylda hans flutti
til Reykjavíkur árið 1972, en þar
bjó hann til dauðadags. Heimili
hans og Erlu var nú síðast að
Aflagranda 40.
Ásgeir lærði vélvirkjun hjá
Vélsmiðju Kristjáns Rögnvalds-
Móðurbróðir minn Ásgeir Páll,
aldrei kallaður annað en Geiri frændi
af okkur frændsystkinunum, hefur
nú kvatt okkur. Hávaxinn, grannur
og myndarlegur. Þannig birtist
manni ljóslifandi minningin um Geira
frænda. Alla tíð var gott á milli okkar
og nálægð við hann virkaði róandi.
Hægt var að spjalla um allt og ekki
neitt. Alltaf gaf Geiri sér tíma til að
ræða málin. Þá voru ófáar ferðirnar,
sem maður þurfti að fara niður í
Brunabót og leita ráða, þegar við
hjónin vorum að hefja okkar búskap
og þurftum á tryggingafræðilegum
ráðleggingum að halda. Samt má
segja að eiginlegur vinskapur okkar
á milli hafi byrjað fyrir réttum tutt-
ugu árum, þegar Geiri þurfti að færa
mér þungbærar fréttir. Það var hon-
um örugglega erfitt, en hann gerði
það að slíkri yfirvegun og vandvirkni,
að ég var honum ætíð þakklátur. Upp
frá því myndaðist strengur okkar á
milli sem aldrei slitnaði.
Látleysi og glæsileiki einkenndu
þennan hávaxna og granna mann.
Sumum kann að þykja slík lýsing
þversögn, en það rólega yfirbragð
sem einkenndi hann alla tíð virkaði
þannig að manni leið vel í návist hans.
Það var mér því mikilvægt hve dug-
legur hann var að koma í heimsókn
síðustu árin. Þá gáfum við okkur góð-
an tíma til að spjalla um menn og
málefni. Alltaf fór maður ríkari frá
slíku spjalli. Hann spurði mikils og
fylgdist af áhuga með því sem maður
var að gera. Alltaf hafði hann eitt-
hvað til málanna að leggja.
Í heimsóknum hans síðastliðna
mánuði var honum ljóst hvert stefndi
og var hann farinn að undirbúa sig
fyrir að kveðja. Það lýsir best hve
skipulagður hann var. Allt gert í
tíma.
Nú er heimsóknunum lokið í bili.
Hafðu þökk fyrir samfylgdina, Geiri
frændi.
Ágúst Jóhannesson.
Stjórnmálaflokkar byggjast upp á
mönnum sem hafa heitar hugsjónir
og bregðast þeim ekki. Mönnum, sem
standa traustir með sínum flokkum
hvað sem á dynur. Slíkur maður var
Ásgeir P. Ágústsson. Hægur en óbif-
anlegur. Ómetanlegur í liði. Hann var
lykilmaður í kosningum um skeið,
fyrst á Vesturlandi þar sem hann var
einn fremsti foringinn í liði Benedikts
Gröndal og síðar hér í Reykjavík. Ás-
geir sagði mér stundum kíminn að
hann hlyti að hafa drukkið jafnaðar-
stefnuna í sig með móðurmjólkinni á
Snæfellsnesinu. Hann myndi nefni-
lega ekki eftir sér öðru vísi en sem
hörðum jafnaðarmanni.
Heimabær Ásgeirs var Stykkis-
hólmur þar sem hann fæddist í árs-
byrjun 1921. Hann hafði því næstum
þrjá um áttrætt þegar kallið kom.
Hann skildi það frá fyrstu tíð að und-
irstaða öflugs mannlífs var sterkt at-
vinnulíf. Einsog svo margir jafnað-
armenn af hans kynslóð lagði hann
því fyrir sig iðnnám, og varð vélvirki.
Því starfi sinnti hann þangað til
hann fór að vinna fyrir Brunabót,
sem hann vann líka hjá eftir að hann
fluttist suður kringum fimmtugt.
Hugsjónirnar, sem strákurinn í
Stykkishólmi þróaði með sér strax í
kjölfar kreppunnar miklu kringum
1930 biluðu aldrei. Baráttan fyrir
bættum kjörum sveitunga sinna og
landsmanna lá að hans dómi í gegn-
um aukin áhrif jafnaðarstefnunnar.
Í því efni dró Ásgeir ekki af sér.
Ungum voru honum falin trúnaðar-
störf á vegum Alþýðuflokksins.
Hann varð forystumaður jafnaðar-
manna í heimabæ sínum, Stykkis-
hólmi, þar sem hann sat lengi í
hreppsnefnd og naut slíks trúnaðar
sveitunga og flokksmanna að honum
var falið að gegna starfi oddvita.
Ásgeir var einn af þeim mönnum í
pólitík sem minntu á klett. Hann
haggaðist aldrei og veðraðist vel.
Hann var glæsimenni, hávaxinn og
beinn í baki, opinn og kíminn, og átti
ákaflega auðvelt með að ná sambandi
við fólk. Í ofanálag var hann sívinn-
andi, og var ákaflega sannfærandi í
spjalli. Slíkir menn eru hvalreki öll-
um stjórnmálaflokkum og þyngdar
sinnar virði í gulli þegar kemur að
kosningum. Þegar Benedikt Gröndal
síðar ráðherra og formaður Alþýðu-
flokksins lagðist í víking á Vestur-
landi var nánast sjálfgefið að hann
fengi Ásgeir með sér í slaginn. Hann
varð helsti stuðningsmaður Bene-
dikts á Vesturlandi, skipulagði fyrir
hann fundi og kosningabaráttur, sat
með honum á listum og átti ekki
minnstan þátt í að Benedikt varð far-
sæll þingmaður, sem leiddi hann um
síðir til formennsku Alþýðuflokksins
og ráðherradóms.
Ég minnist ævinlega með hlýju
óvæntra funda þeirra tveggja á kosn-
ingaskrifstofu í Alþýðuhúsinu sem ég
stýrði. Benedikt hafði þá dregið sig í
hlé og átti í annars konar og miklu
erfiðari baráttu en þeirri sem við
heyjum í stjórnmálum. Hann leit inn
eitt síðdegi til að láta menn vita að
hann væri svo sannarlega með okkur
í andanum þó að þrekið væri minna
en áður. Það urðu miklir fagnaðar-
fundir þegar þeir Ásgeir hittust.
Benedikt sat lengi dags, lék á als
oddi, hló og sagði sögur af þeim fé-
lögum. Ásgeir sagði lítið, reri fram í
gráðið, en brosti einsog barn allan
tímann. Þeim þótti augljóslega vænt
hvorum um annan. Þegar Benedikt
fór sagðist hann ekki þurfa að hafa
áhyggjur af mér í pólitík fyrst Ásgeir
væri búinn að taka mig upp á sína
arma.
Eftir að Ásgeir fluttist suður lét
hann strax til sín taka í flokksstarfi
Alþýðuflokksins í Reykjavík. Hann
var í flokkskjarnanum sem mætti á
alla fundi, og var árum saman kosinn
í flokksstjórn Alþýðuflokksins. Oft
var til hans leitað með erfið verk.
Framboðsmál voru stundum erfið,
þegar ólmir gæðingar frýsuðu á stalli
og vildu allir fara fyrir liðinu. Við slík-
ar aðstæður var Ásgeir sjálfkjörinn í
uppstillingarnefndir, og gat þá með
næsta auðveldum hætti leyst hnúta
sem aðrir treystu sér ekki til. Við þær
aðstæður var hæglátri kímni hans
viðbrugðið. Græskulaus húmor er
nefnilega besta meðalið til að losa um
spennu við slíkar aðstæður. Ásgeir
átti nóg af honum.
Ásgeir P. Ágústsson var einn af
þeim harða kjarna sem tók mér opn-
um örmum þegar ég gekk í Alþýðu-
flokkinn á sínum tíma og sleppti aldr-
ei af mér hendinni síðan. Hann studdi
okkur dyggilega þegar Samfylkingin
var stofnuð, og var óspar á bæði hrós
og uppörvun þegar stundum blés á
móti. Við hittumst síðast á sólfögru
sumarkveldi í júní í mannfagnaði og
náðum aðeins að spjalla saman. Ás-
geir var glaður og sagði að nú þyrfti
hann ekki að hafa nokkrar áhyggjur
af Samfylkingunni. Í dag er þessi
fórnfúsi og góði félagi kært kvaddur.
Svo sannarlega munaði um hann.
Hans er sárt saknað af gömlum og
nýjum baráttufélögum úr hópi jafn-
aðarmanna. Ég færi honum mínar
bestu þakkir fyrir framlag hans í bar-
áttunni fyrir bættu og réttlátara
samfélagi. Guð blessi vini hans og
fjölskyldu.
Össur Skarphéðinsson, for-
maður Samfylkingarinnar.
ÁSGEIR P.
ÁGÚSTSSON
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar
og hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til
að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður,
en ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minning-
argreina
Elskulegur eignmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRÐUR GUÐMUNDUR ÞÓRÐARSON,
Pálmholti 12,
Þórshöfn,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri föstu-
daginn 12. desember.
Útförin fer fram frá Þórshafnarkirkju laugar-
daginn 20. desember kl. 14.00.
Ólöf Jóhannsdóttir,
Úlfar Þórðarson, Kristín Kristjánsdóttir,
Jóhann Þórðarson, Hrafnhildur I. Þórarinsdóttir,
Þóra Ragnheiður Þórðardóttir, Bergur Steingrímsson,
Þórður Þórðarson, Líney Sigurðardóttir,
Oddgeir Þórðarson, Sigrún Inga Sigurðardóttir,
Helena Þórðardóttir, Höskuldur Sveinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
ÁSGEIR P. ÁGÚSTSSON
frá Stykkishólmi,
Aflagranda 40,
sem lést fimmtudaginn 11. desember, verður
jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík í
dag, föstudaginn 19. desember, kl. 10.30.
Erla Jónsdóttir,
María Ásgeirsdóttir, Ágúst Breiðfjörð,
Guðbjörg Elín Ásgeirsdóttir, Davíð Þjóðleifsson,
Ásgeir Páll Ágústsson,
Kristmann Jóhann Ágústsson,
Hrefna Kristín Ágústsdóttir,
Anna Sólveig Davíðsdóttir,
Jón Davíð Davíðsson.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÞÓRODDS I. SÆMUNDSSONAR,
Lerkilundi 30,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á B-gangi dvalar-
heimilisins Hlíðar fyrir frábæra umönnun.
Birna S. Guðjónsdóttir,
Katrín Þóroddsdóttir,
Sæmundur Þóroddsson,
Baldvin Þóroddsson, Petra Verschüer,
Snjólaug Þóroddsdóttir, Þorsteinn Þorsteinsson,
Kristín S. Þóroddsdóttir,
Guðjón S. Þóroddsson, Kristín Magnadóttir,
barnabörn og langafabörn.
Innilegar þakkir til allra, nær og fjær, fyrir
samúð og hlýhug vegna andláts ástkærs eigin-
manns, föður okkar, tengdaföður og afa,
SIGURJÓNS SVEINBJÖRNSSONAR,
Bolungarvík.
Guð blessi ykkur öll.
Kristín Magnúsdóttir,
synir, tengdadætur og barnabörn.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát
og útför
GEIRRÚNAR ÞORSTEINSDÓTTUR,
áður til heimilis
á Öldugötu 12.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss
Seyðisfjarðar.
Guð gefi ykkur öllum gleðileg jól.
Magnús Magnússon, Helga Guðmundsdóttir,
Soffía María Magnúsdóttir, Þorleifur Dagbjartsson,
Anna Sigríður Magnúsdóttir, Stefán Óskarsson,
Ásbjörn Magnússon, Hansína Halldórsdóttir,
Bryndís Magnúsdóttir, Hallgrímur Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.