Morgunblaðið - 28.12.2003, Blaðsíða 8
SPÆNSKI arkítektinn Sánchez
Merina, sem býr með íslenskri eig-
inkonu sinni og börnum þeirra í
borginni Murcia á Spáni, hlaut á
dögunum verðlaun Murcia-héraðs
fyrir deildarbyggingu Háskólans í
Murcia. Verkið vann Merina í sam-
starfi við félaga sína og er bygg-
ingin fyrir nemendur í fé-
lagsráðgjöf og hýsir 4.000 manns.
Eiginkona hans er Halldóra Arn-
ardóttir og hafa þau saman fengið
viðurkenningu héraðsins fyrir
greinaflokkinn Sögur húsanna í
Morgunblaðinu.
Murcia er strandhérað á Suð-
vestur-Spáni og nær í sjó fram að
Miðjarðarhafinu. Í Murcia-borg
búa 250 þúsund manns. Efnt var til
alþjóðlegrar hugmyndasamkeppni
um deildarbyggingu Háskólans í
Murcia og bárust 500 tillögur.
Bygging Merina og félaga, sem
teiknuð er eftir verðlaunatillögunni,
stendur á háskólalóð utan við borg-
ina. Byggist hún á þeirri meg-
inhugmynd að endurskapa og læra
af gamla miðbænum í því skyni að
nemendur geti haft samneyti hver
við annan.
„Helstu kostir byggingarinnar
felast í því félagslífi sem hún leiðir
af sér,“ segir Merina. „Við hönn-
uðum byggingu sem er eins og
stórt stræti með torgi. Byggingin
iðar af lífi eins og við verslunargötu
og skólastofurnar eru mismunandi,
rétt eins og verslanirnar Við enda
strætisins er bar þar sem stúdent-
arnir geta fengið sér drykk og sól-
að sig um leið og þeir ræða um
námið.“
Á veiðum við Grímsey
Í tengslum við verðlaunaafhend-
inguna var undirbúin skemmtileg
uppákoma þar sem veggspjöld voru
útbúin af andlitum arkítektanna
með upplýsingum um einkalíf
þeirra. Spjöldin voru sett upp víðs
vegar í Murcia-borg til að sýna
mannlega hlið arkítekts-
ins og þar kom fram að
Merina var t.d. sólginn í
íslenskan saltfisk og vildi
byggja sér sumarbústað í
Eyjafirði.
„Yfirvöld hafa viljað
færa arkítektúrinn nær
samfélaginu í gegnum
andlit arkítektsins,“ segir
Merina. „Á spjöldunum
var prentað viðtal á
mannlegum nótum, þar
sem spurt var hvað eig-
inkona manns héti og
hvað börnin væru mörg.
Þetta var mjög áhuga-
vert. Ég var m.a. spurður
um aðaláhugamálið mitt
og svaraði að það væri að
veiða fisk við Grímsey.
Þegar kom að spurning-
unni um eftirlætismatinn
nefndi ég íslenskan salt-
fisk. Við tökum iðulega
með okkur saltfisk frá Ís-
landi og móðir mín verð-
ur æði gröm ef það bregst.“
Halldóra, kona Merina, er frá
Akureyri og var Norðurland því
fyrsti landshlutinn sem hann
kynntist. Hreifst hann mjög af
Eyjafjarðarsvæðinu. „Síðastliðið
sumar uppgötvuðum við lítinn kofa
eða skýli á mjög fallegum stað í
Eyjafirði með mjög fallegu útsýni
yfir bæinn. Það er alveg áreið-
anlegt að við munum byggja hús
þar,“ segir hann.
Sánchez Merina arkítekt og eiginmaður Halldóru Arn-
ardóttur vann alþjóðlega arkítektasamkeppni á Spáni
„Byggingin iðar af lífi“
Bygging Merina hýsir 4 þúsund manns og er fyrir utan Murcia-borg.
Merina á hinu persónulega veggspjaldi sem
sett var upp í Murcia-borg.
FRÉTTIR
8 SUNNUDAGUR 28. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Brunavarnir á eldfimum tíma ársins
Slökkviliðið
er við öllu búið
Nú er stutt í áramótinog venju sam-kvæmt tendrast
næturhimininn upp yfir
borgum og bæjum landsins
er landsmenn kveðja gamla
árið og fagna því nýja með
því að setja enn eitt Ís-
landsmetið í flugeldaskot-
hríð. Því miður koma sumir
þessara skotelda í ljósum
logum niður aftur og sumir
komast aldrei á flug, heldur
þeysast inn um opna
glugga. Fleira hefðbundn-
ara veldur og eldum á þess-
um erilsama tíma ársins.
Hrólfur Jónsson slökkvi-
liðsstjóri Slökkviliðs höfuð-
borgarsvæðisins rabbaði
við Morgunblaðið um
brunamál á áramótum og
hér á eftir fara svör hans.
Segðu okkur fyrst aðeins frá lífi
slökkviliðsmannsins Hrólfur.
„Þetta er fyrst og fremst fjöl-
breytilegt og krefjandi starf. Þetta
snýst ekki bara um að slökkva
elda, við komum að sjúkraflutning-
um, björgunum hvers konar, köfun
og fleira, enda er mikil og ævinlega
vaxandi áhersla lögð á menntun og
þjálfun. Í því skyni búum við til
möguleika fyrir fólk úr okkar röð-
um til að auka við þekkingu sína,
t.d. höfum við sent sjúkraflutn-
ingafólk til Bandaríkjanna og Sví-
þjóðar til að kynna sér hvernig
starfið gengur fyrir sig í þeim lönd-
um.“
Er þetta vinsælt starf?
„Ég held að það verði að teljast
það. Í fyrra fengum við t.d. yfir
hundrað umsóknir í tíu störf sem
við auglýstum laus til umsóknar.
Við höfum útbúið ráðningarferil til
að einangra hæfasta fólkið. Það er
þrekpróf, verkleg sía og síðan al-
mennt þekkingarpróf. Þeir sem
komast vel frá öllum þremur kom-
ast í viðtal. Algengast er að þrek-
prófið felli umsækjendur.“
Hvernig leggst í ykkur að ára-
mótin eru að bresta á?
„Andrúmsloftið hjá okkur er
mjög gott sem endranær. Ég skal
þó ekki þvertaka fyrir að mönnum
líður oft verr ef þeir þurfa að horfa
upp á mikið líkams- og eignatjón á
þessum tímapunkti en öðrum. Jól
og áramót eru jú tími tilfinninga
öðrum tímum fremur hjá mjög
mörgum. En hjá okkur ríkir ann-
ars góður starfsandi og á gamlárs-
kvöld reynum við að gera vel við
okkar fólk í mat og drykk. Það er
þó ekkert sterkara á boðstólum en
malt og appelsín.“
Hvernig er dæmigert gamlárs-
kvöld?
„Þetta hefur nú aðeins verið að
breytast. Því miður færist það í
vöxt að menn séu að skjóta upp
flugeldum í tíma og ótíma. Við er-
um ekkert hressir með það. En að
öllu jöfnu fer gamlárskvöld yfir-
leitt rólega af stað, en þó er alltaf
talsverður erill í sjúkraflutningum,
fólki liggur á að komast heim í
kvöldmat og skaupið. Eftir skaupið
er alltaf erill aftur að aka fólki aftur
á sjúkrahúsin. Eftir
miðnætti styrkjum við
svo vaktina, enda færist
þá yfirleitt fjör í leik-
inn.“
Hverng voru gaml-
árskvöldið og nýárs-
nóttin í fyrra?
„Þetta var rólegt í fyrra, sem
betur fer. Þetta voru þó 28 útköll,
en ekkert þeirra reyndist vera al-
varlegt. Við erum þó við öllu búnir
og reiknum alltaf með því að það
verði nóg að gera.“
Hvað eruð þið mörg á vakt?
„Fjöldinn nemur fjórum full-
mönnuðum stöðvum og auk þess
bætum við einni við. Þetta gerir
um það bil 30 manns á vakt. Við
höfum alltaf möguleikann að kalla
fleiri út og það hefur komið fyrir að
þess hefur þurft, en það gerist ekki
oft.“
Hvernig kviknar helst í á gaml-
árskvöld?
„Það er nú hefðbundið út frá
skreytingum, ef fólk gleymir þeim
áður en það fer að sofa eða í önnur
hús, og eldamennskan tekur sinn
toll eins og fyrri daginn, en hvað
varðar flugeldana þá verður aldrei
brýnt nógu vel fyrir fólki að gæta
þess að flugeldarnir fari upp í loft-
ið, en ekki lárétt. Það er með ólík-
indum hvað flugeldar eru naskir að
rata inn um opna glugga. Annars
fer þetta alltaf mikið eftir árferði
og aðstæðum. Ef veður er þurrt þá
er t.d. alltaf meiri hætta, ekki síst
ef flugeldar lenda með glóð eða eldi
í sinu. Reykjavík er orðin þannig
að sinueldur má ekki bara fá að
loga í friði. Það er alls staðar stutt í
trjágróður eða húsakynni. Það má
eiginlega segja, að við yrðum ekk-
ert voðalega svekktir ef það yrði
blindhríð á gamlárskvöld. Það er
kannski ljótt að segja það, en sann-
leikurinn er sá, að þá yrði allt tjón
miklu minna og útköllin færri.“
Hvaða skilaboð er slökkvistjór-
inn með til þjóðarinnar nú þegar
áramót fara í hönd?
„Ég segi bara, gangið
hægt inn um gleðinnar
dyr og í guðanna bæn-
um komiði flugeldunum
á loft, og ég meina þá
upp í loftið en ekki inn
um næsta glugga, áður en áfengi,
sé það haft um hönd, fer að segja til
sín. Það er ævinlega best að skjóta
upp flugeldum edrú. Þá eru nokk-
ur heilræði til þeirra sem fara úr
húsi, loka gluggum að sjálfsögðu,
slökkva á skreytingum og eldavél-
arhellum. Þetta á einnig að sjálf-
sögðu við þegar fólk leggst til
svefns. “
Hrólfur Jónsson.
Hrólfur Jónsson er 48 ára
gamall slökkviliðsstjóri hjá
Slökkviliði höfuðborgarsvæð-
isins. Maki er Ingibjörg St.
Sverrisdóttir og eiga þau þrjú
börn, Sigrúnu Ingu myndlist-
armann og Steinunni Björgu og
Ragnar Jón, 17 og 15 ára. Lauk
sveinsprófi í húsasmíði við Iðn-
skólann og byggingartæknifræði
1979. Nam brunavarnarverk-
fræði í Lundarháskóla. Hóf störf
hjá Slökkviliði Reykjavíkur 1980
og slökkviliðsstjóri frá 1991. Ár-
ið 2000 var Slökkvilið höf-
uðborgarsvæðisins stofnað og
slökkviliðsstjóri þar síðan. Tók
og þátt í uppbyggingu Neyð-
arlínunnar og er framkvæmda-
stjóri almannavarnanefndar.
Flugeldarnir
fari upp í loft-
ið, en ekki lá-
rétt
UM ÁRAMÓT tekur þorri Íslend-
inga til við að skjóta upp flugeld-
um. Þetta er hættuleg iðja og
bönnuð í flestum nágrannalönd-
um okkar. Þess vegna vilja sölu-
menn flugelda brýna fyrir lands-
mönnum að sýna fyllstu varúð við
meðferð flugelda.
Að sögn Valgeirs Elíassonar,
upplýsingafulltrúa Slysavarna-
félagsins Landsbjargar, eru þrjú
meginatriði sem notendur flug-
elda verða að taka til greina. Í
fyrsta lagi er mikilvægt að nota
flugeldagleraugu. Vaxandi notkun
flugeldagleraugna hefur komið í
veg fyrir alvarleg augnslys und-
anfarin tvenn áramót.
„Hættan er hinsvegar alltaf sú
að þegar vel gengur sofni fólk á
verðinum og þess vegna verður að
leggja mikla áherslu á notkun
flugeldagleraugna fyrir hver ára-
mót,“ segir Valgeir. Í öðru lagi er
afar mikilvægt að koma í veg fyrir
fikt á flugeldum, en þá er átt við
þegar flugeldar eru teknir í sund-
ur og ekki notaðir á þann hátt sem
þeir eru upprunalega framleiddir
fyrir. Í þriðja lagi vilja Lands-
bjargarmenn brýna fyrir dýraeig-
endum að gera ráðstafanir til að
róa dýrin sín. Allar sprengingar
eru hvimleiðar fyrir dýr og geta
valdið þeim miklu hugarangri og
ótta.
Mikilvægt að
sýna aðgát við
notkun flugelda
NOKKUR hiti var í mönnum á dans-
leik í Valaskjálf á Egilsstöðum að-
faranótt laugardags og þurfti lög-
regla að hafa afskipti af nokkrum
fjölda vegna stimpinga. Enginn var
handtekinn, en nokkrir sögðust ætla
að kæra líkamsárás eftir nóttina.
Nokkrir voru fluttir til læknis með
áverka eftir slagsmál, og aðrir ætl-
uðu að leita til læknis þegar dagaði.
Stimpingar
í Valaskjálf
LÖGREGLAN á Akureyri handtók
sex manns í fjórum aðskildum fíkni-
efnamálum aðfaranótt laugardags.
Lagt var hald á lítilræði af fíkni-
efnum, ætlað amfetamín og vökva
sem líklega var svokallað rush, sem
er ólöglegur örvandi vökvi. Tveimur
mannanna var sleppt úr haldi um
kvöldið en 4 gistu fangageymslur.
Sex handteknir
með fíkniefni
♦ ♦ ♦