Morgunblaðið - 04.03.2004, Page 4

Óskar Örn Guðbrandsson og Áslaug Ósk
Hinriksdóttir voru brúðhjónin sem hlutu
verðlaunin sem dregin voru út í brúð-
kaupsþættinum Já á Skjá einum í fyrra.
Þau hlutu ferð til Parísar og drifu sig í
brúðkaupsferðina í september síðastliðn-
um. Skjár einn fylgdist með undirbúningi
brúðkaupsins, athöfninni og veislunni og
þegar þau Óskar og Áslaug eru spurð hvort það hafi
ekki verið truflandi, neita þau því.
„Svo var alveg meiriháttar að fá
brúðkaupsferð til Parísar í verð-
laun. Þetta var helgarferð sem
stóð frá föstudegi fram á mánu-
dag. Við vorum á frábæru hóteli
og það var tekið þvílíkt vel á
móti okkur. Svo sáum við auð-
vitað allt það merkilegasta, Eif-
fel-turninn, Sigurbogann og Monu
Lisu.
Það eina sem við hefðum viljað hafa
öðruvísi, var gönguferðin sem við fórum
með Laufeyju Helgadóttur listfræðingi
um borgina á sunnudeginum. Laufey var
alveg einstök en við hefðum viljað hafa
þessa gönguferð strax á föstudeginum.
Hún sagði okkur frá svo mörgu sem við
hefðum viljað sjá og gera, til dæmis sigl-
ingu um Signu, sem hún sagði að væri
skemmtilegast að fara í á laugardags-
kvöldi.”
Farið þið ekki bara aftur til Parísar?
„Jú, alveg örugglega. Og þá förum við
bara tvö. Ekkert tökulið, engin börn. Það
verður rómantískt. Borgin er heillandi og
maður þarf að vera þar í að minnsta
kosti eina til tvær vikur til að sjá það
allra helsta.”
Mælið þið með því að fólk taki
þátt í brúðkaupsþættinum Já?
„Hiklaust. Við myndum gera þetta
aftur. Plúsarnir voru svo miklu fleiri
en mínusarnir. Fyrir utan allt efnið
sem við eigum og ferðina góðu, þá
var mjög gaman að kynnast Ellu,
sem sér um þáttinn. Hún var heill
hafsjór af góðum hugmyndum
og við gátum hringt í hana
hvenær sem var til þess að
leita ráða og fá upplýsingar.
Hún er bæði jákvæð og
skemmtileg og opnaði okk-
ur margar dyr.”
Óskar og Áslaug tóku þátt í
brúðkaupsleiknum Já á Skjá
einum síðastliðið sumar og unnu
í kjölfarið brúðkaupsferð til Parísar
„Við fundum mjög lítið fyrir því að vera
með tökulið. Við höfðum efasemdir áður
en við ákváðum að slá til en það var
óþarfi vegna þess að það fór mjög lítið
fyrir þeim. Við fórum í eitt viðtal áður en
undirbúningurinn hófst og síðan fylgdu
þau okkur eftir þegar við fórum að velja
mat og drykk fyrir veisluna.”
Og fötin?
„Nei, það var nú ekki svo mikið mál,”
segir Áslaug, „vegna þess að frænka
mín, sem er klæðskeri, hannaði kjólinn
og Óskar leigði sér föt.”
„Það voru mun fleiri kostir sem fylgdu
því að taka þátt í brúðkaupsleiknum,”
segir Óskar. „Við fengum nokkra styrktar-
aðila út á þáttinn sem hjálpaði okkur að
gera brúðkaupið mun veglegra en ella.”
Eigum mikið efni
Þið sjáið sem sagt ekki eftir því?
„Nei, alls ekki,” segir Áslaug. „Þetta
var ótrúlega skemmtilegt. Við eigum líka
svo mikið efni um brúðkaupið okkar.
Ekki bara þáttinn sem var sendur út,
heldur sendu þau okkur tíu spólur með
efni sem var tekið upp á meðan við vor-
um að undirbúa það, efni frá athöfninni
og úr veislunni. Það er orðið mjög al-
gengt að fólk fái einhvern til þess
að taka vídeóupptöku af brúð-
kaupinu sínu, en við höfðum
fólk sem vinnur við þetta – og
allt efnið sem við eigum er
mjög fagmannlega unnið.
Þessi dagur var líka merki-
legur að fleiru en einu leyti.
Um leið og við giftum okkur,
létum við skíra dóttur okkar
Þuríði.”
„Og svo er þetta afmælis-
dagur Áslaugar,” skýtur Óskar
inn í, „allt til þess að gera mér
auðveldara að muna merkis-
daga í fjölskyldunni.”
En hvernig kom það til að þið
fóruð í þáttinn?
„Það var auglýst á Skjá ein-
um eftir pörum sem ætluðu
að gifta sig um sumarið.
Við sendum þeim netpóst
með upplýsingum um okk-
ur – og vorum meðal þeirra
sem valin voru úr.”
Fannst ykkur ekkert óþægilegt að vita
af því að stór hluti þjóðarinnar væri inni
á gafli hjá ykkur að horfa á allt sem við-
kom brúðkaupinu?
„Nei, hreint ekki. Við fundum auðvitað
fyrir því að fólk hefði fylgst með þættin-
um. Það var ótrúlegasta fólk sem kom til
okkar og sagðist hafa verið að fikta í fjar-
stýringunni, þvælast á milli stöðva, þeg-
ar það hefði lent á þættinum um okkur –
en það var allt mjög jákvætt. Annars
held ég að fólk þurfi að hafa vissan
skammt af athyglissýki til þess að taka
þátt í svona leik,”
segir Óskar glettn-
islega.
Ljólmyndastofa Erling
Við myndum
Brúðkaupssiðir
víða um heim
gera þetta aftur
Frakkland
Í Frakklandi er til sá siður að
brúðhjónin drekki sína skál úr
bikar með tveimur handföngum,
sem kallaður er „coup de marri-
age“. Slíkur bikar var geymdur
mann fram af manni og eru slíkir
upprunalegir bikarar sjaldgæfir
gripir í dag. Að drekka úr sama
bikar merkir að sjálfsögðu sam-
einingu manns og konu.
Belgía
Sá siður er til í Belgíu að
sauma og bródera klút með
nafni brúðarinnar og bar
brúðurin þennan klút í brúð-
kaupi sínu. Eftir giftinguna var
klúturinn rammaður inn og
hengdur á vegg þar til kom að
næsta brúðkaupi í fjölskyld-
unni. Þá var klúturinn tekinn
niður og nafn nýju brúðarinn-
ar einnig bróderað í hann.
Þannig gekk brúðarklúturinn
mann fram af manni í fjöl-
skyldunni.
Bermúda
Gamall siður eyjaskeggja á
Bermúda er að planta tré í tilefni
brúðkaupsdagsins og sumir
skreyta toppinn á brúðartertunni
með lítilli trjákvísl. Trénu er
plantað meðan á veislunni stend-
ur en hún er oft haldin á heimili
foreldra brúðarinnar eða brúð-
gumans. Þessi siður er víða að
sækja í sig veðrið enda fallegt
tákn um vöxt og þroska hjóna-
bandsins.
Pólland
Sá siður að næla peninga-
seðla á kjól brúðarinnar er
aldagamall og tíðkast reyndar
víðar en í Póllandi. Fyrrum var
hann ætlaður til þess að
hjálpa ungu hjónunum að
koma sér upp heimili og hefja
nýtt líf saman. Í dag gengur
siðurinn undir nafninu „pen-
ingadansinn“ og seðlarnir ým-
ist nældir í klæði brúðarinnar
eða brúðgumans sem greiðsla
fyrir að fá að dansa við þau.
Mexíko
Sá fallegi, gamli siður tíðkast
víða við mexíkönsk brúðkaup
að gestirnir í brúðkaupsveisl-
unni slá hjartalaga hring um
brúðhjónin sem dansa síðan
sinn fyrsta dans innan þessa
ástarhrings.