Alþýðublaðið - 18.04.1922, Qupperneq 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
E.s. Sterling
Burtför skfpsins er frestað til iaugardags 22. spi>íl.
Hf. Eimskipafélagf íslands.
Kjörskrá
yfir kjóseudur til landskjfi?ei-kosnÍnga i júlí í sumar
iiggur frammi á afgreiðslu Aiþýðubkðiius, fyrir Alþýðuflokksmenn.
Atbugið nú þegar hvort þér eruð á skrá, því tfmlnn er stuttur
til að kæra.
Smávegis.
— Ósamkomuiag er miiii bænda,
sem rækta sykurrófur og syknr
ve>ksnrtiðja*in» um verð á rófum
á næstkomandi sumri. Hóta bænd
ur ad rækta eagar sykurrófur.
— Búist er við sð engir enskir
knatt pyrnumenn komi tii D^n-
/merkur í ár, eða annara Norðar
landa.
— Bæjarstjó?n Parísar, sem var
á ferð um Norðurlönd í sumar,
Ijefir sent bæjarstjórnum Khafnar,
Stokkhólms og Kristjamu boð um
áð heimsækja Paris siðast i þess
um mánuði eða fyrst í maí.
— 3000 mtljónaeigenda konur
Og dætur í New York, sem ekk
vissu hvað þær áttu að gera sér
tií dægrastyttingar, héldu kvöid
skenotun til ágóða lyrlr fátæka
Það kom inn stórfé. Þó er álitið,
að nyju kjolarnir, sem þær og
aðrar yfirstéttarkonur létu sauma
sér til þess að nota við þetta
tæktfæri hafi kostað tifalt það
Sem inn koml
■— Álit er nú komið frá nefnd
inni. sem átti að rannsaka hvarnig
hægt væri að gera tekjuhalla
konugiega leikhússins í Khöfn
minni Leggur hún til að sparað
ar séu 1055 þúsund kr. og vetður
tekjuhalli leikhússins þá ekki nema
*/» miij krónur.
— Piesturinn Arne Möller f
Klastrup í Danmörku, sem er ís-
lendingum áður að góður kunnur,
hefir samið doktorsritgjö ð um
passiusálma Hallgrims Péturssonar,
sem Hafnarháskóli hefir tekið gilda
— Vörur eru heldur að falla i
Danmörku Vöruverðs meðaltal er
þar nú 1,78, þ. e það sem kost-
aði fyrir strið IOO, kostar nú
1 kr. 78 aura.
Armband fundlð.
Vitjist á Gtettisgötu 43 B.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
óláýur Fridriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Edgar Rict Burroughs: Tarzan.
Hann kallaði hástöfum á villimanninn, þvi hann hélt,
að hann mundi alveg villast 1 skóginum. Og honum til
hugsvölunar rendi Tarzan sér niður úr trjánum fyrir
pfan hann.
Eitt augnablik horfði Tarzan á unga manninn, eins
og hann væri í vafa um, hvað bezt mundi vera að
gera. Svo beygði hann sig niður og gerði Clayton það
skiljanlegt, að hann skyldi taka höndunum um hálsinn
á sér. Að svo búnu hóf Tarzan sig upp í trén, með
Clayton á bakinu.
Englendingurinn gleymdi aldrei næstu augnablikum.
Tarzan bar hann áfram hátt uppi í trjánum, með ótrú-
legum hraða, að honum fanst; þó Tarzan þætti seint
sækjast vegna byrgðarinnar.
Clayton var fyrst hálf hræddur, en bráðlega breyttist
óttinn 1 aðdáun á hinum traustu vöðvum, og dásamlega
viti eða þekkingu, sem leiddi þennan skógarguð gegn-
um niðdimman skóginn, hátt upp i trjánum ems auð-
veldlega og Clayton hefði í myrkri getað farið um götur
Jbundúnaborgar.
Við og við fóru þeir þangað, sem laufþakið yfir höfði
þeirra var ekki jafn þétt, og tunglskinið lýsti hina kyn-
fegu götu, sem þeir fóru yfir.
Þegar svo stóð á, stóð maðurinn greinilega á öndinni,
við það að sjá híð ægilega hengiflug fyrir neðan þá,
jþví að Tarzan fór greiðustu leið, sem oft lá meira en
ífcundrað fet fyrir ofan yfirborð jarðar.
Enda þótt Tarzan virtist fara greitt, þá fór hann í
tauninni tiltölulega hægt, þar eð hann stöðugt leitaði
*ð hæfilega sterkum greinum, til þess að halda uppi
írinni tvöföldu byrði sinni.
Alt í einu komu þeir í rjóður á ströndinni. Tarzan
Béyrói vel, og hafði hann þvi heyrt hið kynlegá þrusk,
er Sabor var að brjótast gegnum skógarþyknið og
Clayton virtist, sem þeir hröpuðu beint hundrað fet tU
iarðar, svo skyndiiega þaut Tarzan niður. Samt komu
þeir léttilega til jarðar, og er Clayton slepti apa-mann-
inum, þá sá hann, að hann þaut eins og íkorni til
hinnar hliðar kofans.
Englendingurinn flýtti sér á eftir honum og kom
nþgu snemma til þess að sjá aftan á einhverja stóra
^skepnu, sem var í þann veginn að hverfa inn um kofa-
gluggann.
Þegar Jane Porter opnaði augun, sá hún að hættan
vofði aftur yfir; síðasti vonarneistinn slokknaði í hjarta
hennar; hún beygði sig niður til þess að taka aftur upp
fallna vopnið, svo að hún gæti veitt sér skaplegan
dauða, áður en hinar ógurlegu vígtennur rifu hold
hennar frá beini.
Ljónið var komið inn áður en Jane fann vopnið.
Hún bar það 1 skyndi að enni sér til þess að útiloka
að fullu þetta viðbjóðslega gin, sem beið eftir bráð sinni.
Hún hikaði eitt andartak, til þess að hvísla nokkrum
bænarorðum til skapara slns, en þá tók hún eftir því
að veslings Esmeralda lá meðvitundarlaus, en lifandi,
hjá eldhúsborðinu.
Hvernig gat hún yfirgefið þennan trygga vesling í
miskunarlausum rándýrskjöftum ? Nei hún varð að nota
skotið á stúlkuna meðvitundarlausu áður en hún snéri
byssuhlaupiúu að sér.
En hvað hana ógaði við þessul En það hefði verið
grimdarverk, sem þúsund siunum verra var að réttlæta,
að yfirgefa svörtu konuna, sem með allri móðurblíðu
og umönnun hafði fóstrað hana frá barnæsku. — Yfir-
gefa hana og láta 'hana ranka við sér í klónum á þessu »
hræðilega villidýri.
Jane Porter spratt á fætur og þaut til svörtu konunnar.