Morgunblaðið - 19.03.2004, Síða 52

MINNINGAR
52 FÖSTUDAGUR 19. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Sigríður Jakob-ína Sigurgeirs-
dóttir fæddist á Hóli
í Kelduhverfi 26.
september 1913.
Hún lést á hjúkrun-
arheimilinu Seljahlíð
aðfaranótt laugar-
dagsins 6. mars síð-
astliðins. Foreldrar
hennar voru Sigur-
geir Ísaksson, bóndi
á Hóli, f. 23. nóvem-
ber 1860, d. 16. októ-
ber 1949, og kona
hans Ólöf Jakobína
Sigurbjörnsdóttir, f.
20. nóvember 1874, d. 28. júní
1955. Sigríður var yngst barna
þeirra en systkini hennar eru Þur-
íður, f. 1900, d. 1976, Óli Þor-
steinn, f. 1905, d. 1962, Birna, f.
1907, d. 2002, Indriði, f. 1909, d.
ir, f. 1979, og María Erla, f. 1983.
2) Sigurgeir, f. 8. ágúst 1947, maki
Elísabet Jónsdóttir, f. 2. apríl
1959. Börn Sigurgeirs eru Andri
Þór, f. 1976, móðir hans er Auður
Edda Karlsdóttir, Hallveig, f.
1984, unnusti Jón Grétarsson, f.
1977, Brynjar, f. 1990, d. 1991,
Brynja, f. 1992, og Freyja, f. 1993.
3) Kári, f. 31. desember 1956, maki
Margrét Jóhannsdóttir, f. 26. des-
ember 1960, og eiga þau þrjú börn,
þau eru Kolbrún Íris, f. 1982, sam-
býlismaður Haraldur Freyr Har-
aldsson, f. 1976, Vignir Rúnar, f.
1985, og Kári Már, f. 1991.
Sigríður ólst upp á Hóli í Keldu-
hverfi og dvaldi þar til þrjátíu ára
aldurs er hún flutti til Reykjavíkur
og stofnaði heimili með eigin-
manni sínum, Ólafi Tryggvasyni
bókbindara. Fyrsta heimili sitt
stofnuðu þau á Rauðarárstíg 13 í
Reykjavík. Sigríður dvaldist síð-
ustu fimm æviár sín á dvalarheim-
ili aldraðra í Seljahlíð í Reykjavík.
Útför Sigríðar fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
1962, og Ísak, f. 1910.
Sigríður giftist 30.
júní 1944 Ólafi
Tryggvasyni, f. á
Haugsstöðum í
Vopnafirði, 28. ágúst
1902, d. 22. ágúst
1983. Foreldrar hans
voru Tryggvi Helga-
son, f. 29. febrúar
1872, d. 30. desember
1963, og Kristrún Sig-
valdadóttir, f. 25.
mars 1872, d. 1. októ-
ber 1931. Börn þeirra
eru: 1) Kristrún, f. 2.
júlí 1945, maki Sig-
urður Guðmundsson, f. 27. ágúst
1938, og eiga þau þrjú börn, þau
eru Sigríður Katrín, f. 1972, sam-
býlismaður Ingvar Magnússon, f.
1974, Guðmundur Ólafur, f. 1975,
sambýliskona Bryndís Guðnadótt-
Elsku amma, það er svo skrýtið
að hugsa til þess að þú skulir vera
farin frá okkur. Þegar við kvödd-
um þig síðast grunaði okkur ekki
að við værum að kveðja þig í
hinsta sinn. Að vísu voru árin hjá
þér orðin æði mörg en okkur
fannst þú bara vera það hress að
við bjuggumst ekki við að þú værir
á leið yfir móðuna miklu á fund afa
svona fljótt. Við vitum að afi mun
taka vel á móti þér og það verða
fagnaðarfundir hjá ykkur.
Það verður skrýtið að koma
heim til Íslands og geta ekki heim-
sótt þig í Seljahlíðina. Það var allt-
af gaman að koma til þín og sjá
hvernig þú ljómaðir öll þegar við
birtumst. Vegna búsetu okkar
urðu þessar heimsóknir ekki marg-
ar seinustu árin. Okkur er það
minnisstæðast þegar við gátum
bæði komið í september til að vera
með þér á þeim merku tímamótum
þegar þú varðst níræð. Það var svo
gaman að sjá hvernig þú ljómaðir
öll þegar við komum án þess að
gera boð á undan okkur. Þú faðm-
aðir okkur svo innilega og trúðir
því varla að við hefðum komið alla
þessa leið bara til að hitta þig. Það
gleður okkur mikið núna að við
skyldum fara heim til að hitta þig
og eiga með þér góðan dag. Þú
lékst líka á als oddi á afmælisdag-
inn sjálfan, endurtókst fyrir okkur
afmælissönginn sem vistmenn
Seljahlíðarinnar sungu fyrir þig,
nema þú söngst: „… hún er áttatíu
ára hún Sigríður, hún er áttatíu
ára í dag …“ Við leiðréttum þig og
sögðum að þú værir víst orðin ní-
ræð en þú sagðir að þér liði eins og
þú værir bara áttræð. Svona kom-
um við til með að muna eftir þér
amma, unglegri, kátri og hressri.
En elsku amma, hvíldu í friði,
okkur þykir vænt um þig og við
munum sakna þín en við vitum að
þú kemur alltaf til með að vera hjá
okkur hvar sem við erum. Takk
fyrir allar þær stundir sem við átt-
um saman.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Þín elskandi barnabörn,
Guðmundur Ólafur og
Sigríður Katrín.
Elsku besta amma mín.
Ég geri mér ekki alveg grein
fyrir því að þú ert dáin, þetta er
allt svo óraunverulegt. Ég ímynda
mér að þegar ég komi aftur heim
til Íslands þá komi ég í heimsókn
til þín í Seljahlíðina, þú bjóðir mér
uppá súkkulaði og biðjir mig um að
fylla litlu vatnskrúsina þína.
Það var svo gaman að koma til
þín og sjá hvað þú varst stolt yfir
þeim fjölda póstkorta sem þér hafa
borist í gegnum árin. Hvert sem
við systkinin fórum þá mundum
við alltaf eftir þér og smáræði eins
og póstkort gladdi þitt litla hjarta
alveg óskaplega, það sýndi að við
hugsuðum til þín.
Þegar ég fór til Englands síð-
asta haust þá lástu veik á spít-
alanum, ég grét og mér leið svo
illa því ég hélt að þetta yrði síðasta
skipti sem ég sæi þig, þú lást svo
veikburða í rúminu. Ég man þú
teygðir þig í skúffuna, náðir í hár-
bursta og baðst mig um að kemba
þér. Þú varst svo krúttleg. En þú
lést sko ekki deigan síga og náðir
þér uppúr þessu, og hélst upp á 90
ára afmælið þitt í faðmi fjölskyld-
unnar samkvæmt pöntun um
veislusal (Flúðaselið) árið áður.
Leiðinlegt að geta ekki eytt þess-
um degi með þér en ég er svo
þakklát fyrir að við gátum eytt að-
fangadegi saman. Það er skrýtið
að hugsa til þess að næsta að-
fangadagskvöld verður engin
amma við annan enda matarborðs-
ins...
Elsku amma mín, þú varst
hörkukona, góður spilafélagi og
yndisleg amma! Ég á eftir að
sakna þín og þú munt alltaf eiga
stóran sess í mínu hjarta. Ástar-
og saknaðarkveðja. Þín
María.
SIGRÍÐUR J.
SIGURGEIRSDÓTTIR
✝ Veturliði Gunn-arsson listmálari
fæddist á Suðureyri
við Súgandafjörð
15. október 1926.
Hann lézt á Hrafn-
istu í Reykjavík 9.
marz síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Sigrún Benedikts-
dóttir og Gunnar
Halldórsson.
Veturliði kvæntist
25. desember 1956
Unni Aðalheiði
Baldvinsdóttur, f. 5.
desember 1912. Hún
lézt af slysförum 1. júlí 1977.
Dóttir hennar er Regína Hanna
Gísladóttir. Börn Veturliða eru
Valgarður Stefánsson, Guð-
mundur Þorsteinn og Ingunn
Susie. Barnabörnin eru átta og
barnabarnabörnin eru fjögur.
Veturliði stundaði nám í
Handíðaskólanum og
í kvöldskóla KFUM.
Á haustdögum 1945
hélt hann til náms
hjá Det kongelige
kunstakademi í
Kaupmannahöfn og
síðar í Statens mus-
eum for kunst. Hann
var stundakennari í
myndlist í Vest-
mannaeyjum, á Norð-
firði, í Myndlistar-
skólanum við Freyju-
götu og Kvenna-
skólanum.
Veturliði hélt fjöl-
margar myndlistarsýningar hér-
lendis og erlendis og tók einnig
þátt í allmörgum samsýningum.
Útför Veturliða verður gerð
frá Háteigskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Elsku afi Vetur. Skrítið að vera að
skrifa þér bréf við þessar aðstæður.
Fyrir um mánuði baðstu mig um að
senda þér nýjar myndir af okkur …
fyrirgefðu að ég er ekki ennþá búin
að því. En núna getur þú fylgst með
okkur í beinni.
Þú varst alveg sérstakur afi. Það
var alltaf gaman að heimsækja þig.
Heimilin sem þú hefur átt í gegnum
tíðina hafa verið einstök. Þú safnaðir
allskonar furðuhlutum, þar á meðal
hvalbeinum, steinum, sem þú mund-
ir upp á hár hvar þú hafðir fundið,
og bara allskonar skrítnum hlutum.
Þú gast breytt hinu mesta drasli í
dýrgripi. Þú settir hluti saman sem
engum öðrum hefði dottið í hug að
setja saman og gerðir snilldarupp-
stillingu. Þú kenndir mér að elska
þessar gersemar og ég safna í dag
öllu mögulegu og elska að raða dóti.
Ég held að enginn af afkomend-
um þínum hafi sloppið við þessa
söfnunarbakteríu, sem er bara gott
mál, hehe, meira að segja hún Viðja
litla hendir engu, allt getur orðið að
gulli.
Þú hefur sagt mér svo margar
skemmtilegar sögur af þér, fólki, út-
löndum og listum.
Ég man þegar ég fékk mér lokk í
augabrúnina þá glottir þú og spurðir
hvort að þetta væri „móðens“ í dag
og hvort þetta væri til þess að heilla
strákana. Þú varst engum líkur afi.
Mér er minnisstæð sumarbústað-
arferðin sem við fórum með Stellu
og Stellu yngri í Munaðarnes. Við
löbbuðum upp á Grábrók sem er
bara snilldarnafn á fjalli, það vorum
við sammála um.
Ásta og Kári, litlu systkini mín,
færðu þér jólakortið frá okkur í Sví-
þjóð. Þau sögðu að þú hefðir ekki
getað hætt að dást að skriftinni
minni, og þú hefur alltaf gert það,
sem mér finnst alveg einstakt vegna
þess að þú ert sá eini sem hefur gert
það, aðrir hafa hingað til kvartað yf-
ir því hversu ólæsileg hún sé, hehe.
Takk afi fyrir að vera sá eini sem fíl-
ar skriftina mína.
Síðustu ár hefur þig dreymt um
að halda yfirlitssýningu og að
ferðast til Frakklands, þú varst
meira að segja búinn að segja mér
nokkrum sinnum ferðaplanið, lest-
irnar sem þú ætlaðir að taka og hvar
þú ætlaðir að gista.
Veistu, elsku afi, ég skal fara einn
daginn til Frakklands og láta
drauminn um sýninguna rætast. Ég
kom líka með stein frá Svíþjóð í
safnið þitt.
Ég elska þig afi og minning þín
lifir. Eins og stóð uppi á vegg hjá
þér: Ars longa vita brevis est = Líf-
ið er stutt en listin eilíf.
Guð varðveiti þig.
Þín
Irma Þöll.
Nú er maðurinn allur, listamað-
urinn, sem skók heiminn, markaði
spor í samtíð sína.
Hann opnaði nýjar víddir, olli
fjaðrafoki og deilum. „Listfræðing-
ur“ óð elginn við opnun sýningar –
og sá Veturliði sig knúinn til að vísa
honum á dyr. Þetta var við opnun í
Listamannaskálanum góða. Næm-
leiki er ekki alltaf mikill hjá þeim
sem gagnrýna. Oft grásýnir? Og
hafa ekki næmi sem þarf. Tjáning
verður oft ekki greind við fyrstu
sýn. Hugljómun er oft æðri en
margir finna og greina. Gleggsta
dæmi um rotinn huga er að fallast á
niðurbrot eins sérstakasta lista-
verks síðustu aldar. Sumir berjast
við neikvæðar hugsanir, gera um-
hverfið svart og neikvætt. Veturliði
lagði ekki illt til nokkurs manns. Ná-
vist hans fyllti gleði og birtu. Vanda-
mál hans voru ekki á torgum. Hlýja
og vinsemd var efst og geislaði frá
honum.
Veturliði var frjór í hugsun, skap-
andi og fór eigin leiðir. Það sagði
honum enginn fyrir verkum. Hann
tjáði sig af innblæstri og sterkri
túlkun.
Veturliði lifði með þjóð sinni og á
eftir að gera það um aldir. Verð-
mætin er ekki hægt að meta – það
skýrist með tímanum.
Tíminn vinnur með snillingum en
svæfir hina. Jörðin snýst og það
varpar ljóma af sumum verkum,
fylla rýmið gleði. Lífið verður bjart-
ara. Það er guðs gjöf að fæðast með
eiginleika sem hann fær, það er
mjög ríkt í hans ætt; ætt hans er
nánast einsdæmi, allir gagnteknir af
þörf fyrir listsköpun.
Veturliða verður minnst sem inn-
blásins hvatamanns. Náttúran í um-
hverfinu og í minningu ljóðræns inn-
blásturs. Veturliði var vinamargur,
sá það góða í lífinu, deildi ekki á
aðra, gaf af sér hlýju og vinskap.
Þeir sem hafa deilt á hann fyrir
veikleika fyrir víni eða draumgjörnu
lífi þekkja ekki gæfu næmleika fyrir
gleðinni. Guð blessi minningu Vet-
urliða og veiti honum skjól í faðmi
sínum.
Grímur M. Steindórsson.
En þessar grænu.
Utan úr buskanum
utan úr bláum buskanum
líða þær fram
bogmeyjar úr horfnum heimi –
speglandi augu
við langdreginn silfurseim
hinna djúpu vatna.
Baldur Óskarsson.
VETURLIÐI
GUNNARSSON
Innilegar þakkir sendum við ykkur öllum sem
sýnduð okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför föður okkar, tengdaföður, afa og lang-
afa,
JÓAKIMS GUÐLAUGSSONAR,
Túngötu 18,
Grenivík.
Guð blessi ykkur öll.
Júlíus Unnar Jóakimsson, Sigurlaug Svava Kristjánsdóttir,
Rósa Jóna Jóakimsdóttir, Þórsteinn Arnar Jóhannesson,
Guðlaugur Emil Jóakimsson, Elsý Sigurðardóttir,
Jenný Jóakimsdóttir, Árni Dan Ármannsson,
Rúnar Jóakim Jóakimsson, Þórunn Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför eiginkonu minnar,
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
HERBORGAR JÓNASDÓTTUR.
Guðjón Ármann Jónsson,
Jónas Eysteinn Guðjónsson, Leianne Clements,
Jón Ármann Guðjónsson, Edda Björk Sigurðardóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför föður okkar, tengda-
föður og afa,
PÁLS MARTEINSSONAR
verslunarstjóra,
Borgarholtsbraut 32,
Kópavogi.
Stuðningur ykkar hefur verið okkur öllum mikill
styrkur.
Sérstakar þakkir viljum við færa öllu starfsfólki á deild L3 Landspítal-
anum Landakoti fyrir einstaka umönnun og vináttu.
Bergþóra Karen Pálsdóttir,
Stefán Þór Pálsson,
Páll Ævar Pálsson, Guðrún Tómasdóttir
og barnabörn.