Vísir - 11.05.1981, Síða 8

8
vísm
Mánudagur 11. mai 1981
VÍSIR
Útgefandi: Reykjaprent h.f.
Ritstjóri: Ellert B. Schram.
Fréttastjóri: Sæmundur Guðvinsson. Fréttastjóri erlendra frétta: Guö-
mundur Pétursson. Blaöamenn: Axel Ammendrup, Arni Sigfússon,
Fríða Astvaldsdóttir, Herbert Guömundsson, Jóhanna Sigþórsdóttir,
Kristín Þorsteinsdóttir, Magdalena Schram, Páll Magnússon, Sigurjón
Valdimarsson, Sveinn Guöjónsson, Þórunn Gestsdóttir. Blaöarnaöur á
Akureyri: Gísli Sigurgeirsson. Iþróttir: Kjartan L. Pálsson, Sigmundur
O. Steinarsson. Ljósmyndir: Emil Þór Sigurðsson, Gunnar V. Andrés-
son. Útlitsteiknun: Gylfi Kristjánsson, Magnús Olafsson. Safnvörður:
Eiríkur Jónsson.
Auglýsingastjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Sigurður R Pétursson.
Ritstjórn: Síðumúla 14, sími 86611, 7 línur
Auglýsingarog skrifstofur: Síðumúla 8, símar 86611 og 82260.
Afgreiösla: Stakkholti 2-4, sími 86611.
Askriftargjald kr. 70 á mánuði innanlands og verð í lausasölu 4 krónur
eintakið.
Vísir er prentaður í Blaðaprenti, Síðumúla 14.
I
Nú um helgina lauk bestu ver-
tíð i heilan áratug. Hið mikla
aflamagn.sem veiddist er því at-
hyglisverðara, þar sem veður-
skilyrði voru afar óhagstæð
fyrstu mánuði vertíðarinnar.
Gæftir bötnuðu eftir því sem á
leið, og í apríl barst á land meiri
afli en dæmi eru um. Þá veiddist
fjórðungur alls ársaflans.
Aflahrotan um og eftir páska
gaf ýmsum tilef ni til að halda því
fram, að flotann þyrfti að
stækka, því að fiskurinn værj,
nægur í sjónum. Þetta sjónarmið
er varhugavert. Mikill afli ber
þess aðeins vott, að við eigum nú
þegar mjög öflug veiðitæki og
stóran flota, og við skulum því
flýta okkur hægt í því að bæta
enn við skipum. Ef við stefnum
að fiskvernd og stækkun hrygn-
ingarstofnsins, þá stríðir það
gegn þeirri stefnu að moka upp
fiskinum af græðgi og fyrir-
hyggjuleysi. Aflinn í ár bendir til
þess, að við séum á réttri leið
hvað varðar uppbyggingu stofns-
ins, og þeirri uppbyggingu á ekki
að fórna vegna stundarhags-
miuna
Fiskgöngur og breytt hegðan
þorsksins á þessari vertíð vekur
einnig upp spurningar og krefst
rannsókna. Það vakti til dæmis
athygli, að smærri fiskur veidd-
ist við Austurland, en sú stað-
reynd er óvanaleg og ný af nál-
inni. Menn velta því fyrir sér,
hvort loðnuveiðar og loðnugöng-
ur hafi þar áhrif, en ef svo er,
verður að taka tillit til þess við
loðnuveiðar í framtíðinni, Hér
verður að fara að öllu með gát og
gæta hófs, þótt vel hafi veiðst í
vetur. Sveif lur í af labrögðum eru
ekki tilviljunum háðar, þær eru
bein afleiðing af þvi tilliti, sem
við sýnum lífkeðjunni í sjónum.
Síðustu dagana hefur verið
fylgst með því í æsifregnastíl,
hver afli einstakra báta er. Sjó-
menn hafa sagt af keppni um
aflakóngstitil fari ekki fram hjá
þeim sjálfum heldur á síðum
dagblaðanna. Auðvitað er kapp
veiðimannsins af hinu góða, og
það er til nokkurs að vinna að
verða aflakóngur vertíðarinnar.
En við megum ekki gleyma
því, aðafli báta er misskiptur, og
ekki verða allir aflakóngar.
Þannig er áberandi, aðafli stærri
bátanna, sem lengra sækja, er
mun betri en þeirra minni, og
meðan vel hef ur veiðst við suður-
ströndina hef ur verr gengið f yrir
vestan. Afkoma útgerðar og sjó-
manna er af þessum sökum mis-
jöfn, þótt niðurstaðan verði sú
þegar á heildina er litið, að báta-
útgerðin standi vel að vígi.
Hinsvegar er afli togaranna
um tuttugu þúsund tonnum
minni en í fyrra, hvað þorsk-
veiðar snertir. Vegna þorskveiði-
banna hafa þeir þurft að sækja
meira í verðminni fisk, ufsa og
karfa, og veldur því að afkoma
togaraútgerðar er slök. Til við-
bótar kemur olíuverðshækkun og
fleiri búsifjar fyrir togarana.
Góður af li báta á þessari vertíð
má því ekki villa mönnum sýn.
Hann má ekki verða til þess, að
allar flóðgáttir opnist í auknum
bátakaupum. Hann má ekki
leiða til undanhalds í fiskvernd-
araðgerðum og góður afli má
ekki gefa mönnum ástæðu til að
halda að fiskverð geti staðið ó-
breytt.
Um næstu mánaðamót kemur
nýtt fiskverð til ákvörðunar og
þá hlýtur það að vera meginfor-
senda, að útgerð á Islandi geti
borið sig og kjör sjómanna hald-
ist í hendur við kjör f ólks á landi.
Vertfðin í vetur og vor vekur
bjartari vonir um að hrygningar-
stofninn sé f vexti. Það er árang-
ur af skynsamlegri stefnu í fisk-
veiðimálum, árangur af yfirráð-
um okkar sjálfra yfir 200 mílna
fiskveiðilögsögu.
En við eigum ennþá langt í
land, áður en markmiðum um
stærð stofnsins er náð. Við skul-
um ekki missa sjónar á þeim
markmiðum, enda er allt kapp
best með forsjá.
LOKAÖRÐ "f'RÁ HRÁFNÍ
Mikið dæmalaust er hann
Pétur Einarsson góður. Hann
segir okkur það svo eindregið i
greininni sinni „Af Hrafnsmál-
um”ÍVisiá miðvikudaginn var.
Það er bara slæmt, þegar slik-
um gæðum fylgir gleymska I
þeim mæli.semgreinin ber með
sér.
Fyrirþá sem ekki þekkja
til
Fyrir þá lesendur, sem til
þekkja er þarflaust að svara
greininni nokkru, þvi þeir vita
aó hiln er samin í þeim sama
stíl, sem einkennt hefur skrif
þessa góða manns. Það er leitt
til þess að vita að hann skuli
ekki sjá sér fært að vekja
athygli á ágæti sinu, nema meö
þvi' móti aö kasta rýrö á aöra,
sbr. nfðbréf hans til mín dags.
18. nóv. s.l., rógskrifin um flug-
ráð,— róginum, sem hann varð
að éta ofan í sig — og svo þessi
siðasta grein.
Fyrirhina, sem minna þekkja
til mála, og góða drengsins
Péturs, bendi égá nokkur atriði,
þar sem mér þykir hann heföi
átt að hugsa betur, áður en hann
sendi þau frá sér, þó ekki væri
til annars en aö komast hjá að
verða broslegur.
Auðvitað er málið per-
sdnulegt.
,,Af því, sem skrifað hefur
verið um mál þetta I Vfsi, má
ráða.aö það snúist einkum um
eftirfarandi þætti:” skrifar
Pétur.
,,A. Persónu Hrafns Jóhanns-
sonar tæknifræðings.
B. Persónu mína.
C. Embætti flugmálastjóra —
flugmálastjórn.
D. Óvild Hrafns Jóhannssonar
I garö flugmálastjóra.”
Pétur segir raunar ekki að
máliö snUist um annaö, og hvað
annað gæti það svosem snUist
um en fyrstu þrjá liðina?
Það er einmitt persónuleg á-
rátta Péturs að kasta skit I
kringum sig, — sem veldur þvi
að hann skrifar nið og róg um
mina persónu 18. nóv. s.l., og
embættisglöp flugmálastjóra,
þegar hann lætur reka mig,
fastráðinn mann Ur starfi, —
sem málið snýst um.
Hverniggat Péturgleymt
þessu?
Næsti kafli, „Þáttur Hrafns”,
er svosem ekki merkur. Hann
lýsirhöfundinum betur en þeim,
sem hann fjallar um. Þó verð
ég að minnast örlitið á lýsingu
Péturs á sambandsleysi hans
viö starfsmann sinn, hann náði
ekki sambandi viö mig frá 1. á-
gUst — 10. október!!
í dagbók minni eru á timabil-
inu l.ágUst —10. október nefnd
sérstaklega samskipti sem ég
hef haft við opinbera aðila,
samstarfsmenn, hönnuði, verk-
taka og aðra, samtals 39 sinn-
um, og er Péturs sérstaklega
getið fjórum sinnum, vegna
samskipta við hann. Ég fór
einnig á fund til Finnlands á
vegum flugmálastjórnar 23. —
26. sept og Pétur Einarsson sat
þann fund i flugráöi, sem
samþykkti feröabeiðni mina. Aö
vi'su tók ég á þessu timabili Ut
hálfan mánuð af sumarfrii
minu. En jafnvel á meöan á frii
minu stóð, vissi Pétur hvar mig
varað finna ef þörf krefði. Hann
hringdi til min austur á Egils-
staöi 11. september varðandi
Hrafn Jóhannsson/
fyrrverandi dei Idarstjóri
hjá f lugmá lastjórn/
skrifar hér lokaorö til
Péturs Einarssonar/
varaf lugmálastjóra/ í til-
efni af grein Péturs í Vísi
á dögunum.
framkvæmdir á tsafjarðarflug-
velli. Eins og ég skrifaði hér á
undan, það er vont þegar minnið
svikur menn svona illa. Ef til
viller rétt fyrir Pétur að fá sér
dagbók — og reyna að muna
eftir að nota hana.
Góði drengurinn Pétur!
Svo kemur perlan, sem heitir
„Minn þáttur”. 1 upphafi þess
þáttar fáum við að vita álit
Péturs á sjálfum sér. Honum
þykir vont að vera vændur um
rög og lygar. Hvers vegna
skyldihann þá gefa svona mörg
tilefni til þess? Hann segist lika
vera hreinskiptinn og — að þvi
er virðist með nokkru stolti, —
að hann sé orðhákur. Það var
gott að fá að vita um þessa
eiginleika hans i tíma, annars
hefði ég kannski freistast til að
kalla hann ofstopafullan og
fyrirhyggjulausan jarðvöðul.
Ég get ekki neitaö þvi aö mér
finnst framferöi hans stundum
hniga i þá átt.
Heilaspuni hvers?
Siðan rekur Pétur, trdlega i
samræmiviðsittstopula minni,
hvernig mál gengu fyrir sig,
þegar hann var skipaður i tvö
embætti við flugmálastjórn.
Hann endar svo af mikilli ein-
lægni með þessum orðum:
„Svona var þetta mál og eru
! skrif Hrafns um framganginn
að mestu heilaspuni.”
Nil heldég.að góði drengurinn
Pétur hafi aö þarflausu látið
gleymskuna hlaupa með sig i
gönur. Hefði hann bara haft við-
talið viö mig fyrir framan sig,
þegar hann skrifaði sina grein,
mátti hann sjá að öll min orö
voru studd með iltdrætti úr
bréfum, sem fóru milli opin-
berra stofnana um málið. Ég
get auðvitað óskað eftir þvi við
Visi. að hann birti þessi bréf i
heild, en ég held að það sé þarf-
laust. Ég held að flestir menn
sjái nægilega staðfestingu i út-
drættinum.sem búið erað birta.
Þeir, sem þurfa meira geta lika
fengið að sjá öll bréfin i Sam-
gönguráðuneytinu eða hjá flug-
ráði.
Tfmabær spurning
Fátt er fleira að segja, um
grein Péturs. Lokaþáttur hans
heitir „Óvildarþáttur.” Þar
dregur Pétur rétta ályktun, ég
hef margt við flugmálastjóra og
gerðir hans að athuga.
Spurningin.sem hann varpar
þar fram, er vissulega timabær
og ég hef spurt sjálfan mig þess
sama. Að visu hafði ég stundum
orð á,að mér féllu ekki starfs-
hættir stofnunarinnar, og ef til
vill má þangað rekja að ein-
hverju leyti. hvernig fór um
samstarf mitt og flugmála-
stjóra. En hefur Pétur ekki
spurt sjálfan sig sambærilegrar
spurningar? Hefur hann
kannski ekki komið auga á
hvernig starfshættir eru i stofn-
uninni, eða er hann ef til vill
samþykkur þeim?
Að lokum þetta. Með þessu
svari lýkur blaðaskrifum min-
um um þetta mál, svo framar-
lega sem ekki kemur mark-
verðara innlegg i það en það.
sem siðast kom frá Pétri. Ég er
úrkula vonar um að úr þeirri
átt komi annaö en þaö, sem
Pétur vill sist vera vændur um,
rögur og lygar. Þvi mun ég ekki
hirða um að svara honum frek-
ar.
Hrafn Jóhannsson.
J