Alþýðublaðið - 21.04.1922, Blaðsíða 1

sg22
Föstudagiao 21. apríl.
89 tölublað
Hann Jón.
Hann Jón Magnússoa, hægláta
góðíneaaið, sem setið htfir í íor-
sætisráðher raembætti undanfat ið,
og þar framið mörg góðverk, t d,
nú síðast komið tveim nánustu
vinum sínum og fiokksbræðrum í
góðar stöður, öðrum með 15 þús.
kr. árslaunum,' en hinum með 40
þús. kr launum, er í Morgunbl.
I gær að skýra frá góðverkinu
«r hana framdi gagnvart rússneska
drengnum.
Það er kailaður kattarþvottur,
þegar menn eru að reyna að þvo
aér, en tekst það ekki meir en
svo. Kattarþvott er þó ekki hægt
að kaila grein Jóns, þvf sannleik-
urinn er sá, að þó kisu virðist iítið
ágengt, þá er hún þó altaf hrein.
Jón er aftur á móti sá sami eftir
þvottlnn og áður, og ait annað
en hreinn.
Jón ber ekki á móti því, að
’aann hafi gefið loforð um að iáta
drenginn afskiftalausan eftir að
hann kæmi til Danmerkur og
þykist ekki hafa gert það. En þó
tiifærir hann í grein ainni skeyti,
er hafi verið sent héðan 26 nóv.,
cða daginn eftir að drengurinn
fór, en f þvf skeyti er einmitt
verið að hafa áhrif á veru drengs
ins i Danmörku. Skeytið hljoðar
þannig:
.Ráðuneytið óskar að þvf verði
komið tii leiðar, að rússneska
drengnum verði — þegar hann
kemur til Danmerkur — leylt að
vera þar um tfma.*
Hér höfum við þá orð Jóns
sjálfs um að drengnum verði leyft
að vera um tíma i Dantnörku,
Skeyti þetta hefir vafaiaust verið
sent að undirlagi Jóns, enda verð-
ur ekki annað skilið á honum.
En hver er meiningin með að
biðja utö að honum verði leyft að
vera um tima í Danmörku, ef ekki
eismitt sú, að hafa áhrif f þá átt,
að það verði aðeins um tíma?
Hver gat tilgangur skeytisins verið
aanar ? Jón var búinn að iofa að
skifta sér ekki af drengnBm eftir
að h&nn kærai ti! Danmerkur, og
eg og konan min ósfeuðum einkis
frekar, en að hann skifti sér hreint
ekkert af hoaum. En sfzt af öllu
óskuðum við að hann færi að
biðja um að lofa honum að vera
um iíma, og það er auðskilið
hvers vegna.
Það er a jög merkileg játning
sem felst f þeim orðum Jóns sem
hér fara á eftir, og tekin eru úr
grein hans:
.Nokkru áður en eg beiddist
lausnar, kom fyrirspurn um það
frá Danmörku, hvort nokkuð væri
þvf til fyrirstöðu, að drengnum
yrði veitt viðtaka hér á landi, er
hann væri læknaður. Máiið var
borið undir hinn setta landlækni
og augnlækninn Andrés Fjeldsted.
Af þeim ástæðum, sem áður eru
kunnar, töltíu læknar þessir ekki
rétt að leyfa drengnum landvist,
og var fyrirspurninni svarað sam
kvæmt því.*
Eg sé ekki betur, en að f þess-
um orðum Jóns felist algerð játn-
ing á þvf, að drengnum sé batnað,
enda er auðvitað þýðingarlaust að
vera að bera á móti þvf.
Jón ségir bæði frá privatbréfi
frá scndiherranum fslenzka í Khöfn
og frá prfvatskeyti, en hann til
færir ekkert hvað hann sjálfur hafi
farið fram á f pifvatskeytum til
sendiherrans
Jón þykist ekkert hafa vitað
um kröfuna fyrir spftaiavist drengs-
ins í Danmörku fyr en hann sá
það f Alþýðublaðinu, en segir þó
að hún muni hafa verið komin f
stjórnarráðið áður en hann fór
þaðanll
Annars er einkennilegt, að Jdn
er annað veifið &ð bera á móti
þvf, að krafa sé komin, þó hann
játi það í hinu,
Hann gerir Svein Björnsson,
sendiherra f Khöfn, að ómerkileg-
um manni með þvf að tiifæra frá
honucn prívat skeyti, þar sem naeð
ai ann&rs steadur þetta f, að aý
Dana hálfu sé engin krafa fram
komin um borgun Þessi orð Sveins
eru sstaa setn gjaldþrotayfirlýsing
hans f rnáiinu, og Jón hefði aidrei
átt að birta þau. Þvi Jóni gagna
þau ekkett, þó þau vatpi alt annað
en fegrandi ijós á þennan svein
hans.
Eg þarf að skrifa dálftið meira
um Jón, þvf það er ekki rétt, að
hann sé svo ómerkilegur, að það
besi að fyrirlfta hann alveg. En
eg hugsa að honum þyki nóg í
Alþýðublaðinu f dag.
ólafur Friðriksson.
Guðmundur.
Guðm. Hannesson er ekki betur
að sér f dönskunni en hatra er í
læknisfræðinni.
í greininni „Heimilisiðnaður og
framtfð hans* í Eimreiðinni 1921
bis. 214 talar hann um hina ágætu
bók Krapotkins: „Störf hugar og
handar*, og lætur fylgja með f
svigum: (Háadens og Hjærnens
Arbejder) Þ*ð er nú í fylsta máta
hlægilegt að láta titilinn á bók
sem frumrituð er á ensku — þvf
svo er um þá bók Krapotkins,
sem hér um ræðir — birtast á
dönsku, nema Guðmundur hafi
haidið að Krapotkin hafi ritað
bókina á þvf máli.
Krapotkin skýrði bókina: Fields
Factories and Workshops. Hvað
Danir kaila hana veit eg ekki,
nema hvað Gnðmundur nefnir
hana á döusku: Hándens og Hjœr■
nens Arbejder. Þetta verður á fs-
lenzkn: Verkamaður handar og
heila. En Guðmundur leggur þetta
út: .Störf hugar og handar*.
Orðið .Arbejder*, sem þýðir
verkamaður, leggur hann út: störf.
Hefir senniiega haldið að .Ar-
bejder* væri fieirt&ia af. Arbejde*.
Orðið .Hjærne*, sem þýðir hcili,
leggur hann út ,hugur“, sem er