Alþýðublaðið - 21.04.1922, Qupperneq 4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Hílstjórar.
9
Við líöfum fyrirliggjandi ýmsar
átærðir af Wiiiard rafgeymum i
bila. — Víð talöðum og gerutn
¥ið geyoia. ■— Höíum sýrur
Hf. Rafmf. Hiti & Ljó®
Laugav. 20 B. Sinai 830. Aðsl
umboðsm. fyrir Willard Storage
Battary Co Cíevdaad U. S A
•jSjj z/i 090 iJj 9 sup q
^Au anjás „aOA“ 'jZáteA
AM er nikkelerað
og koparhúðað í Fálkanum.
Á Bergst.str»ti 21 B
er ódýrast og bezt .gert við prím
usa og barnavagna. — Lakk
og koparhúðaðir járnmunir. —
Vinnan vönduð. Verðið sanngjarnt
Reiðlijól gjljábrend og
viðgerð i Falkaaum.
Alþbi. er blað allrar Alþýðu.
fpikfélag Reykjsvíkuí.
Kfnnarhvols-systur
ieiksar f Iðnó sunnud. 23 aprii kl, 8. Aðgösgumiðar seldir í Iðnó á
langardag kl. 5—7 og sunaudap kl. 10—12 og 2—7 og við inng.
Síðasta sinn.
Stangaveiðí
í Elliðafnum fæst leigð 1. júní til 31. ágúst þ. á.
Tilboð sendist borgarstjóra Reykj'avlkur fyrir kl. 5 sfðdegis z,
niaf, og verða tilboðin þá opnuð í viðurvist bjóðenda.
Afnotaréttur af [veiðimannahúsunum fæst leigður um sasna tíma
ttSBKSSSB/Sn^- -VRar ykföcl
og gildir sami útboðsírestur.
Borgarstjórinn í Reykjavik, 18. april 1922.
K. Zimsen.
Hús og byggingarlóðir
selur Jönas H. Jónsson. — Bárunni. — Sími 327.
== Áherzla lögð á hagfeld yiðskifti beggja aðila.
Ritatjóri og ábyrgðarmaður: Ólajar Friðriksson.
Prentsmiöjan Gutenberg.
Edgar Rice Burroughs. Tarzan.
maðurinn neytti nú allrar orku sinnar nokkra stund —
og skyndilega brustu hálsliðir Sabors með snörpum
smell.
Samstundis stóð Tarzan á fætur, og í annað sinn
þann sama dag heyrði Clayton hið nautslega siguróp
apans. Þá heyrði hann angistaróp til jane Porter.
„Claytonl Ó, hvað er þetta? Hvað er þetta?" Clay-
ton hraðaði sér að kofadyrunum og sagði henni, að
ekkert væri að óttast og bað hana að opna. Svo skjótt
sem hún gat nam hún buit slagbrandinn og togaði
Clayton inn fyrir.
„Hvað var þessi voðalegi hávaði?" hvíslaði hún og
hallaðist fast upp að honum.
„Það var siguróp manns þess, sem borgið hefir llfi
þlnu, Porter. Btddu, eg ætla að sækja hann, svo að þú
getir þakkað honum fyrir það“.
Stúlkan var svo hrædd, að hún vildi ekki verða ein
eftir og því fylgdi hún Clayton út að kofaveggnum,
þar sem ljónsskrokkurinn lá.
Tarzan apabróðir var farinn.
Clayton kallaði nokkrum sinnum, en fékk ekkert
svar, svo að þau drógu sig aftur inn f kofann, þar sem
þau voru öruggari.
„En hvað þetta var hræðilegt öskurl" sagði Jane
Porter. „Eg skelf þegar eg hugsa um það. Þú telur
mér þó ekki trú um að mannsbarki hafi rekið upp
jietta viðbjóðslega og grimmilega öskur".
„En þannig er því þó farið", svaraði Clayton, „eða
að minsta kosti, hafi það ekki verið maður, þá hefir
það verið skógarguð".
Og síðan sagði hann henni frá reynslu sinni að því
&c snerti þessa skringilegu skepnu, — um það hvernig
villimaðurinn tvisvar hafi borgið lífi sínu, — um hinn
undraverðal mátt og fimi og hugdirfð, — um brúnu
húðina og góðlátlega andlitið hans. ____
“”„Eg get alls ekki gert mér þetta fulí-ljóst", sagði
hann að endingu. „Fyrst hélt eg að hann kynni að
vera Tarzan apabróðir, en hann hvorki skilur né talar
ensku, svo að sú getgáta fær ekki staðist".
„Jæja", sagði stúlkan, „hver svo sem hann er þá eig-
um við„honum lífið að launa,“og guð minn góður blessi
hann og varðveiti".
^„Amen", sagði Clayton með ákefð.
~"„En guð minn góður, er Esmeralda ekki dauð?" Þau
fóru nú að svipast um eftir Esmeröldu. Hún sat rétt-
um beinum á gólfinu, leit alt í kringum sig, en gat
auðsjáanlega naumast áttað sig á því hvar hún var
stödd.
Öskur ljónsins, hafði bjargað henni, þegar Jane Porter
hafði verið að því komin að hleypa skotinu á hana.
Jane hafði kipst dálítið við, svo að byssuhlaupið færð-
ist til hliðar og kúlan lenti f gólfinu, án þess að gera
nokkurt mein.
Nú kom afturkastið, og Jane Porter varpaði sér á
bekkinn og hló æðislega.
XVI. KAFLI.
„Stórmerkilegt".
Nokkrum mílum fyrir sunnan kofann, stóðu tveir
menn, á sendinni strandleneju, og deildu.
Fram undan þeim lá hið víða Atlandshaf; bak við
þá meginlandið myrka; umhverfis þá ríkti rökkur
skógarins.
Villidýrin öskruðu og vældu; leyndardómsfull hljóð
og andstyggileg bárust þeim til eyrna. Þeir höfðu
reikað svo mllum skifti, til þess að leita að tjöldum..'