Vísir - 23.10.1981, Blaðsíða 14

SKREFATALNINGIN:
„Landsiminn mun ekki græfta á þessari breytingu", segir Jón Skúlason, simamálastjóri.
,Við höfum lagttil að næturtaxtinn verði ekki timamældur”, segir Þorvaröur Jónsson yfirverkfræöingur.
Jón
Skúlason
símamála
stjóri
RETTLATASTA LENBIN TIL Afl
JAFNA SÍMAKOSTNAfllNN”
Fyrirhugaöar breytingar
Post og sirnamálastofnunarinn-
ar á skrefatalningu innanbæjar-
simtala hafa mjög veriö i sviðs-
ljósinu undaníarin misseri og
sýnist sitt hverjum.
Uppruna þessa máls má rekja
til þingsályktunar sem samþykkt
var á Alþingi 28. mars 1974 og
fjallaði um jöfnun simgjalda. Þar
segir, aö endurskoöa skuli gjald-
skrár Landssimans þannig, aö
sem fyrst veröi náð sem mestum
jöfnuöi meö landsmönnum i
kostnaði viö notkun simans og aö
dreifbýli og höfuðborgarsvæði
beri hlutfallslega sömu byrði
hinna sameiginlegu heildarsim-
útgjalda.
Þaö hefur lengi verið mönnum
ljóst aö mikiö misræmi er milli
dreifbýlisins og höfuðborgar-
svæðisins hvað útgjöld vegna
simanotkunar snertir. Það kemur
bersýnilega fram ef skoöuð eru
heildarútgjöld til Landssimans
yfir einn ársljórðung. Þá er
höfuðborgarsvæðið með 32.9
milljónir skrefa á ársfjórðung en
dreifbýlið með 38.5 milljónir
skrefa yfir sama timabil.
Þessimikli munur kemur fram
i þvi að á þessum tima er fjöldi
notenda á höfuðborgarsvæðinu
65% af öllu landinu en dreifbýlið
aðeins meö 35%, eða nær
helmingi færri. Umframskrefa-
gjaldið á þessu timabili var 44% á
höfuðborgarsvæðinu en 56% i
dreifbýlinu. Á þessu sést að dreif-
býlið hefur hlutfallslega tvisvar
sinnum fleiri skref en höfuð-
borgarsvæðið og eru þó fyrirtæki,
sem eru aðal simnotendurnir,
hlutfallslega miklu færri á dreif-
býlissvæðinu. Hlutfallið er þvi i
raun ennþá óhagstæðara fyrir
dreifbýlið ef heimilissiminn er
einungis tekinn inn i dæmið.
„Landssiminn græðir
ekki”
En hvernig verður þetta mis-
ræmi leiðrétt?
Landssiminn hyggst breyta
skrefatalningu innanbæjarsim-
tala i þá átt að jafnvægi náist i
heildarsimútgjöldum milli höfuð-
borgarsvæðisins og dreifbýlisins.
Breytingin veröur i aöalatriðum
sú að notandinn kemur til með að
borga fyrir þann tima sem hann
talar hverju sinni i skrefum sem
verða 6 minútur hvert. Þetta lik-
ist þvi kerfi sem notað er viö sölu
á rafmagni og neytandinn borgar
eftir þvi hve mikiö hann
notar hverju sinni. Eftir hvert
skref og hverjar 6 minútur
hækkar þó verð simtalsins sem
eftir þvi' hve mikið hann
veröi eins skrefs nemur.
Til að kanna þetta mál betur
var haft samband við þá Jón
Skúlason Póst- og simamála-
stjóra og yfirverkfræðing stofn-
unarinnar, Þorvarð Jónsson. Þeir
voru fyrst spurðir hvað þessi
breyting heföi i för með sér?
„Breytingin felur i sér, að inn-
anbæjarsimtöl, eöa öllu heldur
skreftalning þeirra, verður meiri,
auk þess sem taxtinn á langlinu-
skrefum mun lækka”, sagði Jón.
„Tekjurnar sem stofnunin fær af
þessum auknu innanbæjarsimtöl-
um munu renna óskiptar til lækk-
unará verði hvers langlinuskrefs.
Landsiminn mun ekki græða á
þessari breytingu, enda hefur þaö
aldrei verið markmiö hans.”
Ráðherra
ákveður gjaldið
— Enerþessi breyting þá alfar-
ið i þágu dreifbýlisins?
„Það er verið að jafna kostnað-
inn á milli dreifbýiis og höfuð-
borgarsvæðisins, vegna þess að
dreifbýlið hefur mun fleiri
skrefatalningar en höfuðborgar-
svæðið. Dreifbýlismaðurinn hefur
hlutfallslega langflest samtöl
sem lenda innan timamælinga
miðaö við alla simnotendur. Þvi
verðurað telja það stóran áfanga
ef viö getum fengiö alla lands-
menn inn i samskonar kerfi og
þessi kerfi verði öll likari hvert
ööru”, sagði Jón.
— Hvað mun hvert innanbæjar-
skref og utanbæjarskref kosta
eftir breytinguna?
„Hvað þau koma til með að
kosta er ekki fullvist ennþá. Það
hefur verið bent á margar hug-
myndir i þeim efnum en það er
ráðherrans að velja úr þeim þeg-
ar þar að kemur. Það hefur verið
talað um i þessu sambandi að
næturtaxtinn skuli lengdur. Hug-
myndin er að hann muni standa
frá kl. 19 á föstudegi til kl. 20 á
sunnudag. En þetta er ekki
ákveðið ennþá og mun ráðherra
taka ákvörðunina.”
Kostnaðurinn þrjú
hundruð þúsund
sænskar
— Verður einhver munur á milli
heimasima annars vegar og sjálf-
sala hins vegar?
„Þaö verður enginn munur þar
á milli. Það verður skrefatalning
i þeim báðum og raunar öllum
simum”, sagði Þorvarður Jóns-
son.
— Verður einhver munur á þvi
hvenær sólarhrings menn
hringja?
„Þar kemur næturtaxtinn til
sögunnar. Við höfum lagt til að á
næturtaxtatimabilinu verði ekki
timamæling. Ráðherra hefur ver-
ið mjög hlynntur þvi og geri ég
ráð fyrir að svo verði. Þetta á að-
eins við um innanbæjarsimtöl en
á langlinuleiðum verður taxtinn
til hálfs við það sem nú er.”
— Hvernig breytist skrefamæl-
ingin milli staða?
„Það verða lengri skref, þannig
að þau verða þeim mun ódýrari
sem aukatekjum innanbæjarsim-
talanna nemur. Þær tekjur verða
notaöar til að lengja skrefin og
gera simtölin jafn ódýr i deild.”
— 1 sambandi við lengd skref-
anna. Segjum sem svo að simnot-
andi ljúki simtalinu þegar eitt
skref er hálfnað. Nýtist þá hinn
hluti þess við næsta samtal?
„Hvert simtal er og verður al-
gjörlega óháð þvi simtali sem fer
á undan. Þau eru alveg aðskilin.”
Er þá ekki hugsanlegt að sim-
notandinn tapi hlutfallslega á
stuttum simtölum?
„Ef við tökum meðaltal nokk-
urra simtala, þá á simnotandi
ekki að geta tapað á þessu. Ef við
göngum út frá þvi að hvert skref
sé 6 minútur þá myndi viðkom-
andi fá jafnmörg skipti aö meðal-
tali. Annaðhvert skiptið fær hann
eitt skref, en i hitt skiptið fær
hann tvö skref.”Hver verður
kostnaðurinn af þessari breyt-
ingu?
„Það er búið að kaupa tæki fyr-
irum 300.000 sænskar krónur, um
414.000 islenskar krónur. Upphaf-
lega var ætlað aö tækjabúnaður
myndi kosta um 400.000 sænskar
krónur, en sú upphæð lækkaði, þvi
við gerum allar klukkur sjálfir.
Það þarf eina klukku á hverja
simstöð, sem eru nú um 90 talsins
og höfum við fullgert um 120
klukkur”, sagði Þorvaröur.
Ekki algjör
jöfnuður
—- 1 þingsályktun um þessa
breytingu segir að stefna beri aö
þvi að dreifbýli og höfuðborgar-
svæðið eigi að bera hlutfallslega
sömu byröi hinna sameiginlegu
heildar simútgjalda. Verður svo?
„Þetta byggist allt á þessu
langa skrefi, 6 minútna skrefi. Ég
býst varla við að það náist algjör
jöfnuður, en þetta er geysilega
langt skref i áttina að honum.
Þessi þingsályktun sem lögð hef-
ur verið fram, er þess eðlis að hún
beinlinis rekur á eftir okkur til að
stiga skrefið til fulls. Þingmenn
hafa ákveðið að höfuðborgarbúar
eigi að borga meira til simút-
gjalda en verið hefur. Þeir ganga
út frá þvi að lækka simakostnað
hjá dreifbýlisfólki og þvi verða
höfuðborgarbúar að borga mis-
muninn”, sagði Jón.
— Nú hefur verið talað um að
taka upp svokölluð frinúmer hjá
helstu stjórnsýslustofnunum.
Verður það gert?
„Það verður sjálfsagt gert. Við
erum búnir að a thuga hvaða kerfi
eru möguleg og nú vantar okkur
bara upplýsingar um hvaða
stofnanir er um að ræða”, sagði
Þorvaröur. „Það er ekki enn búið
aö ákveða hvað þær verða marg-
ar. Hér er um það að ræða að
langlinukostnaðurinn færist frá
notendunum úti á landi yfir á
stofnanirnar. Þessvegna þurfa
þessar stofnanir, sem vilja taka
þetta upp að vera reiðubúnar til
að borga kostnaðinn af þessu. Þó
talað sé um frinúmer, má ekki
ruglast á þvi að þetta er gert fyrir
notendur úti á landi, þannig að
þeir geti borgað sem svarar bæj-
arsimtali til þessara stofnana,
rétt eins og höfuðborgarbúar gera
nú, en ekki langlinusamtal.”
Yrði annars að hækka
skrefagjaldið um 35%
— Hvaö viljiö þið segja um þá
andstöðu sem áform um skrefa-
gjaldiö hefur hlotið?
„Samkvæmt okkar útreikning-
um og áætlunum þá höfum við
bent á að ef sú leið verður farin að
hækka gjaldskrártaxta umfram-
skrefa, þó ekki á kostnað lang-
linunotenda, þá verði að hækka
skrefagjaldið um 35%. Þá fyrst
gætum viö skilað einhverjum
tekjuafgangi af innanbæjarsim-
tölum til að lækka verð langlinu-
simtala. Okkar tölur eru byggðar
á nákvæmum rannsóknum sem
við höfum unnið og við teljum þær
mun rökréttari en tölur andstæð-
inga skrefagjaldsins. Ef sú leið
yrði valin að hækka skrefagjald-
ið, þá myndu simnotendur þurfa
að borga miklu hærra skrefagjald
á kvöldin en nú er og yrði við þá
breytingu sem við boðum. Ég er
ansi hræddur um að simnotendur
yröu litt hrifnir af þvi. Með þeirri
breytingusem við viljum koma á,
munu simtöl um kvöld og helgar
ekkert hækka, en ef hin aðferðin
er notuð myndu þau hækka um
35%. Það sér þvi hver i hendi sér
aö mun eðlilegra er aö hefja
skrefatalningu á innanbæjarsim-
tölum”, sagði Jón.
— En hvað um hagi aldraðra,
öryrkja og annarra sem eru öðr-
um bundnari við heimili sin og
þurfa jafnan simans meira við en
aðrir einstaklingar?
„Við höfum lagt til að þeir verði
settir i sérstakan gjaldskrárflokk
til þess að þeirra réttur verði ekki
hlunnfarinn. Hugmyndin er sú að
þeir hefðu t.d. um 600 skref inni-
falinn sem kæmi til móts við hina
miklu simaþörf þessa fólks. Ann-
ars vil ég undirstrika það að sam-
kvæmt lögum hefur samgöngu-
ráðherra fullkomna heimild til að
taka ákvörðun einn i þessum mál-
um og þvi er það hans að ákveða
endanlega hver niðurstaða þessa
máls verður”, sagði Jón.
Texli: Sigmundur E. Rúnarsson
—SER
Myndir: Þráinn Lárusson
VÍSIR
Föstudagur 23. október 1981
Föstudagur 23. október 1981
„Þessigjöf vekur upp margar hlýjar tiifinningar og ekki sist móöurástina”, sagði Vigdis Finnbogadótt-
ir,er hún tók viö styttu Odd Hilt á Grandhótelinu I gær. — Myndir: GVA.
KRÚNPRINSESSAN DflNS-
AÐI FYRIR FORSETANN
Frá Jóni Einari Guð-
jónssyni, fréttaritara
Visis i Osló:
„Mérþóttigaman að dansa fyr-
ir Vigdisi forseta,” sagði krón-
prinsessan Marta Luisa, eftir að
hafa dansað norska þjóðdansa i
veislu sem borgarstjórn Oslo hélt
til heiðurs forseta Islands.
Marta Luisa er dóttir Haraldar
krónprins og Sonju prinsessu.
Flestir höföu búist viö þvi aö fá
einnig að sjá soninn Hákon Magn-
ús stiga dansspor, en af þvi varö
ekki. Vísir fékk þær upplýsingar
að prinsinn heföi nú alveg lagt
danslistinaá hilluna.en snúið sér
heils hugar að knattspymunni.
Dagskrá heimsóknar Vigdisar
Finnbogadóttur gekk samkvæmt
áætlun i gær. Hún hófst á Bygdö,
rétt utan við Osló, þar sem Vigdis
skoðaði vikingaskip sem grafin
hafa verið útúr gömlum haugum
iNoregi. Aðþvi loknu varhaldiöá
nútimalistasafn þaö sem skauta-
drottningin Sonja Heine hefur
gefið löndum sinum.
Vigdis Finnbogadóttir snæddi
sem áður sagði hádegisverð i ráð-
húsi Osló-borgar i boði borgar-
stjórnarinnar. Þar voru einnig
mættkonungsfjölskyldan, fulltrú-
ar rikisstjórnarinnar, þingmenn
og aðrir gestir. Dansflokkur frá
Þjóðminjasafni Noregs sýndi viö-
stöddum norska þjóðdansa. Aö
þeim loknum stóð Vigdis upp og
klappaði innilega fyrir dönsurun-
um, en það þótti Norðmönnum
bera vott um einstaka kurteisi.
Siðdegis hélt forsetinn svo boö
fyrir íslendinga búsetta i Noregi.
Var sú veisla haldin á Grand-hót-
elinu i Osló og þar samankomið
mikið fjölmenni. Rúmlega
fimmtán hundruð íslendingar
búa nú i Noregi, þar af um eitt
þúsund á Osló-svæöinu. Og það
var greinilegt að margir höföu
beðið með óþreyju eftir að fá aö
heilsa Vigdisi. „Komdu blessuö
Vigdis” „Vigdis, þetta eru dóttir
min og dótturdóttir”. „Ég man
svo vel Vigdis þegar þú komst að
tina berheimai sveitinni minni”.
Já, þaö voru margir sem vildu
ræða við forsetann sinn og einnig
færa henni gjafir, bæöi einstakl-
ingar og félög. Norsk-Islandsk
Samband, sem vann mjög ötul-
lega að söfnun fjár eftir Heima-
eyjagosið 1973, gaf henni tvær
bækur um Snorra Stuluson. Onn-
ur var á nýnorsku, en hin á bók-
máli. Þá fékk forsetinn einnig
Myndir:
Gunnar V.
Andrésson
myndastyttu sem nefnist „Móðir
og barn" og er gerð af Odd Hilt.
tslendingafélagið i Noregi færði
henni nútimasögu Noregs i þrem-
ur bindum. „Ég hef sannarlega
fengið nóg til að lesa þegar heim
kemur”, sagði Vigdis i þakkará-
varpi sinu. Ennfremur lýsti hún
ánægju sinni og þakklæti fyrir
þann hlýhug sem sér hefði verið
sýndur.
I gærvar Vigdis Finnbogadóttir
sæmd stórkrosskeðju Sankt-Ol-
avs orðunnar, en hún er aöéins
veitt þjóðhöföingum. Aður hafði
hún sæmt ýmsa framámenn i
Noregi islensku fálkaoröunni.
— JB
Vigdis Finnbogadóttir, ásamt ólafi Noregskonungi og Albert Noregen,
þorgarstjóra Osló I veislunni sem borgarstjórnin hélt til heiöurs for-
setanum i ráðhúsinu i gær.
Marta Luisa krónprinsessa dansaði fyrir Vigdlsi Finnbogadóttur I
veislunni.