Alþýðublaðið - 26.04.1922, Page 1

Bannlögin afnumin.
✓
Jón Baldvinsson, fulltrúi Alþýðuflokksins, eini bann
maðurinn á Alþingi.
Á mánudaginn var frunnvarp
viðskiftanefndar, um frestun bana-
laganna, til þriðju umræðu í neðri
deild Aiþingis (t vær umræður
itöfðu verið á laugardaginn) Á
laugardaginn var frumv. samþykt
fil 3. umræðu með 'óllum atkv.
gegn einu (Jóa Bildvinsso >), að
viðhöíðu nafnakaiii Á mánudag-
inn var frumv. avo samþykt til
efri deildar með 25 atkv. gegn
einu (J B) Og f efri deild var
frumvarpið samþykt f gær með
12 atkv., einn greiddi þó ekki
atkvæði (S. H. Kvaran) og Sig.
Eggerz var fjarverandi. Með öðr
um orðum: Þegar á reyndi, sýndi
það sig, að aðeins einn hreinn
bnnnmaðnr er á A'þingi. Og það
er eftirtektarvert, að það var sá
eini fulitrúi, sem Alþýðuflokkurinn
á á þiagi.
Vér birtum hér á eftir ræðu
Jóns við þriðju umræðu málsins.
B»ð a
Jóns Baldvinssonar, 24. april.
i bannmálinu.
Eg hefi orðið var við það, að
sumir hafa þózt hneykslast á því,
að eg likyldi halda svo fast í að-
flutningsbannslögin, svo mjög sem
■sg teldi þau vera brotin. En þetta
ætti þó engura hneykslum að
þurfa að valda. Allmörg af þeim
lögum, sem mikið eru brotin, eru
taiin jafn nauðtynieg fyrir því, og
dettur engum í hug að afnema
þau, og menn geta verið jafn
sannfærðir um nauðsyn þeirra, þó
þeir viðurkenni að þessi brot eigi
sér stað. Engum mua t. d. detta
í hug að afnema lögin, sem banna
ÍBnlendum og útlendum botnvörpu
ukipum að frska í landhelgi, þó að
þ u séu brotin og margir sökii-
dólgarnir skppi, án þess að þeim
sé refaað fyrir Hitt vilja menn
'heldur, sem eðlilegt er, að aukin
sé gæzlan og eftirlitið með því,
að lögin séu haldin. Það verð eg
þó að taka fram, að mér finst hér
nókkuð ólfku saman að jafna,
landhelgisgæzlunni og eftirlitinu
sem verið hefir með ólöglegnm
innflutningi og sölu áfengis. Það
er viðurkent, að mjög mikil rækt
sé lögð við gæziu landhelginnar,
og hún stunduð af mikilli skyldu
rækni, eftir því sem hægt er, af
eftirllksskipunum, sem til þess eru
nötuð. Alt öðruvísi er því farið
með banngæzluna. Það er viður
kent, að þeirri gæzlu og eftiriiti
sé svo ábótavant, að það sé tii
töluiega áhættulítið, að brjóta
bannnlögin. |kda sýnir reyozlan
merkin Er það ekki daglegt brauð
hér í Reykjavfk — og annarstað
ar sennilega Ifka — að druknir
menn reika um göturnar, jafnvel
hópum samanf í sutoum bæjar-
hlutum er jafnvel talið auðveldara
að ná i áfengi heldur en aðra eins
nauðsynjavöru og vatn.
Er það máske ekki alkunnugt,
að ekki svo fáir menn gera sér
það að atvinnu, að seija vfn ólög
lega? Eftiriitið með þvf, að bann-
iögin séu haldin, er hjá embættis
mönnum þjóðarinnar, en lands
stjórnin hefir aftur eftirlit með
starfiækslu embættismannanna —
Hvað hefir nú iandsstjórnin á und
anförnum árum gert til þess, að
hetða á eftirlitinu með bannlög
unum? Hefir þó ekki vantað, að
eftir þe3su væri iat við hana,
bæði hér á þingi og annarsstað-
ar. En þrátt fyrir það, þótt þetta
cftirilt aé vanrækt, og þrátt fyrir
þá mjög svo stóru galla á fram
kvæmd banniaganna, er eg samt
sem áður sasnfærður um að að
Gott, brúkað
Org'el
til sölu í
Hljóðfærahúsi Rvíkur
Laugaveg 18
flutningsbannslögiu gera mikið
gagn. Þau forða mjög mörgum
manninum, einkum almenningi,
frá þvf, að eyða fé sínu i áfengi
og spilla heilsu sinni og starfs-
þoii með misnotkun þess En eg
hsld líka, að hægt sé að hafa
eftirlit þeirra svo gott, að þau
komi að fuliu gagni. Og það hefði
eg talið mikið heppilegra verkefni
fyrir þetta þing og þjóðinni hag-
sælia, en að draga nú úr lögunum
með þessu frv, sem hér liggur
fyrir, og sem í framkvæmdinni
mun a'gerlega gera þau gagns-
laus, og eftirlit alt þýðingarlaust
eða þýðingarlltið. Aðflutningsbann-
Iögin eru flóðgsrður, sem þjóðin
hefir reist sér til varnar þvf að
áfengisflóðið veiti inn yfir þjóðina-
En vökvinn er áleitinn ÞJóðin
hefir sett embættismenn sfna til
þess að gæta þess, að ekki seitli
f gegn um garðinn. Og fyrir slæ-
legt eftirlit seitlar nú otðið vfða f
gegn um þennan garð. En frv.
sem hér er tii umræðu, það gerir
ráð fyrir þvf, að skarð sé rofið f
garðinn, og áfengið iátið fióa þar
inn. Eg býst við að svo muni
fara með þenna varnargarð f
áíengismálinu, að þegar stórt skarð
er í hann rofið, muni þar fossa inn
áfengi með svo miklu afli, að
garður sá Jafnist aigerlega við
jörðu, og að við stöndum eftir
eins að vígi — og þó öllu ver —
eins og við stóðum áður eu að-
flutningsbannlögin voru sett.
Háttv. þlngmenn, sem telja sig
bannmenn, segjast iáta undan f
þessu máli af fjárhagsástæðum, að
sjávarútvegurinn muui ekki þola
það, eí hámark&tollurinn kemur á