Alþýðublaðið - 27.04.1922, Blaðsíða 1

Alþýðublaðid
1923
Fiœtudaginu 27. apríl
94 töiubiað
BamxLögin afnumin.
Jón Baldvinsson, fulltrúi Alþýðuflokksins, eini bann-
maðurinn á Alþingi.
(Nl)
Á síðasta þingi voru gcrðar
breytingar á toilógunuoa frá II
júlt 1911. Þar var meðal annars
kaffitoliurinn hækieaður um lOO°/o,
úr 30 auium upp i 60 aura á
hveiju kílógr. Sá toliur iætur lik-
lega nærri þvi, að vera iitið eitt
lægri en hámarkstollurinn á kgr.
af fiski, sem fluttur er til Spánar,
þegar gengi beggja landa er reikn
að eins Og það var fyrir stiiðið.
Eoginn var vist i vafa um pað,
að það vorum við, sem greiddum
þenna toll, að öllu leyti úr eigin
vasa, en það kæmi ekki niður á
iramleiðendum vöiunnar í Brszillu
og Java, eða hvar þeir nú eru.
Mér kann nú að verða svarað um
þetta, að það gacgi einn og sami
toilur yfir alt það kaífi, sem inn
sé flutt, og þvi sé það ekki sam-
bærihgt En við skulum nú að-
eins hugsa okkur, að tollurion
hefði verið hækkaður um 100%
á þeim bezcu kaffiteg. sem hingað
flytjast, eða upp i 60 aura, en
hefði verið lækkaður niður i 20
aura á lökustu teg. Halda menn
nú, að það hefði verið nokkur
verulegur munur á þvi, sem minna
hefði verið keypt af betri teg.
þó þær hefðu orðið toilmismunin-
um og eð ilegum verðmismun
dýrari? Eg hygg ekki eftir því,
sem eg þekki til, að nokkuð telj-
andi hefði dregið úr kaupum á
vhinum betri tegundum, Þegar alt
er eðlilegt er dýrari vara nota-
drýgri, ljúffmgari, eða að ein*
hveiju leyci kostameiri en sú vara
sömu tegundar sem ódýrari er.
Og þannig þo'ir okkar fiskur að
vera dýrari fyrir þá kosti, sem
hann hefir fram yfir samskonar
vö.u anuara þjóða, og mucdi
verða keypíur samt
En þó að nú svo vetði, að við
yrðum fyrir nokkru peningalegu
tjóni af því að haida fast við
bmnlögin, þá gæti eg sætt mig
við það, eg met það mikíls, að
við getum haldið vfninu frá þjóð
inni, en eg ætla ekki að fara að
meta þ»ð til fjár, hvorki það sem
við eydduoa í bein kaup á vín-
inu, og þvi sfður það böl, sem af
misnotkun vínsins mnndi leiða,
þegar alt fióir hér í áfengi. Eg
skal fúslega jata, að það er leitt,
að menn eru svo skamt á veg
komnir, að siiic lög skuli þurfa
að setja, fytir jafn meinlausum
hlut, eins og vínið gejur verið og
er, þeim sem með kunna að fara,
ef enginn misuotaði það Eo öli
lög eru nú að meira eða minna
leyti skerðing á athafnafrelsi. Og
ep hefi ilian beyg af þvi, að okk
ur sé jafnvel meiri hætta búin nú,
af misnotkun vínsins, ef þvi verð-
ur veitt yfir landið, og svo auð
fengið eins og þetta frv gefur
ástæðu til að ætla, heldur en áð
ur, þegar engin bannlög voru hér
i landi. A mjóum þvengjum læra
hundarnir að stela, og eg óttast
að innflutningur og notkun þessara
svokölluðu veiku vina, muni verða
til þess, að ofdrykkja fari stór
vsxandi og verði okkur þjóðar-
böl, samfara því, að hinir sterkari
drykkir munu á eítir fara, þvf við
höfum með þvi að samþykkja
þetta frv., mht þá .mórölsku"
fótfeitu sem við nú höfum f bann
máiicu, og hljótum að hrapa alla
leið niður þangað, sem við vor
um, áður en bindindis og bann-
starfsemi okkar byrjsði. —
Eg hefi ekki minst á það, hvað
um okkur verður sagt af mönaum
út í frá. Þessu máli er veitt rnikil
athyglf víða um heim. Og það
vetður sjálfsagt ekki alt á eina
lund. Hitt veit eg, að mjög marg-
ir mena, vafalaust mörgum sinn-
um fleiri en okkar fátnenna þjóð,
hafa mjög mikla satnúd með b an
starfsemi okkar, og vildu sjalfsagt
styðja okfeur í baratuuni. Eg geri
slls ekki lítlð úr þessn, en afstaða
mfn í þessu máli mótast alls ekki
af þvf, hvað um okkur yrðí taUð
eða skrifað, heldur af því, sem eg
tel þjóðinni happadrýgst að öiiu
athuguðu.
Að iokum vil eg spyrja háttv
framsögum. og aðra fylgism. þessa
máls, er með frv. þessu átt ein-
göngu við náttúrleg vfn, það er
að segja vfnberjavfn, sem inn má
flytja, eða eiga hér undir að koma
öll þau vín lfka, með og undir
þessum styrkleika, 21%, sem bú-
in eru til úr splritusblöndu. Þessa
hefir ekki verið get.ð f framsögu,
hvað átt sé við f þessu efni, en
það er þó ef til vill ekki með öllu
þýðingarlaust.
áhagjelí rálstðjnn.
t 61. gr. iaga nr. 28, frá 1915,
er svo ákveðið, að kjördagur skuli
að jafnaði vera 1 júlf, eða næsta
virkan dag á eftir, ef 1. júlf ber
upp á helgan dag. Nú mun það
vera skilningur flestra á þessum
ákvæðum kosningalaganna, að
orðin Hað jafnaði" i sambandi við
það, sem þar fer á eftir, eigi við
það, að kosning skuli fara fram
1. júli, nema þegar þann dag ber
upp á helgan dag, þá flytjist
kjördagurinn yfir á 2. júlf, eða
næsta virkan dag eftir 1. júlf.
Nú er koroið út opið bréf, sem
ákveður kjördaginn 8. júlí.
í sumar ber 1. júlf upp á virkan
dag (iaugardag), svo sú eina und
antekning, sem gert er ráð fyrir í
kosningalögunum að geti valdið
þvl, að kosningin fari ekki fam
þann dag» er ekki fyrir hendi.
Þetta opna biéf sýnist því vera