Pressan - 23.01.1992, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR PRESSAN 23. JANÚAR 1992
Á L I T
DAVÍÐ Á . GUNNARSSON
Er rétt að frysta laun
starfsmanna hjá stofnunum
sem virða ekki fjárlög?
| SVANHILDUR KAABER, FORMAÐUR KENN-
! ARASAMBANDS ÍSLANDS
„Það er með ólíkindum að hugmynd af þessu
tagi hafi verið rædd — fólk sem fær ekki greidd
launin sín skilvíslega á aðeins eitt svar: að
leggja niður vinnu og leita réttar síns. Eða á
reglan að gilda í báðar áttir? Er eðlilegt að vinna ekki vinnu
sem greitt hefur verið fyrir?“
rr
BRYNJÓLFUR BJARNASON, FORSTJÓRI
GRANDA
„Þetta er ágæt hugmynd að því leyti að það er
eðlilegt að forstöðumenn fyrirtækja og stofn-
ana beri ábyrgð á daglegum rekstri og geti
ekki skotið sér undan henni. Hugmyndin er
því allrar athygli verð."
4.4.
SVANFRÍÐUR JÓNASDÓTTIR, AÐSTOÐAR-
MAÐUR FJÁRMÁLARÁÐHERRA
„Hafi þessi hugmynd einhvern tíma verið góð
þá er búið að eyðileggja hana með framsetn-
ingunni. Á sínum tíma var verið að þróa býsna
viðamikið eftirlitskerfi í ráðuneytinu með það
i huga að hægt væri að grípa til ráðstafana áður en í slíkt óefni
væri komið. Ef þetta er hugmyndin nú, þá hefur kerfið brugð-
ist.“
er forstjóri
Ríkisspítal-
anna. Heil-
brigðisyfir-
völd hafa
falið honum
það verkefni
að spara 550
milljónir á
þessu ári. Til
þess duga
ekki almenn-
ar sparn-
aðarráðstaf-
anir og í vik-
unni var
tekin
ákvörðun
um að
„Þeir sem bera pólitíska ábyrgð verða að ákveða hvaða starfsemi verður hætt," segir Davíð
Á. Gunnarsson, forstjóri Ríkisspítalanna.
LÁRA V. JÚLÍUSDÓTTIR, FRAMKVÆMDA-
STJÓRI ASÍ
„Fjármálaráðherra verður vitanlega að fara
eftir lögum og kjarasamningum, það er ekki
bara hægt að segja að fólk fái ekki launin sín.
Ef yfirmaður stofnunar biður fólk að vinna
meira en dagvinnuna, þá er stofnunin skuldbundin sam-
kvæmt samningi til að greiða fyrir þá vinnu. Það liggur í hlut-
arins eðli að ríkisstofnanir sem aðrir verða að standa við
skuldbindingar sínar.“
rr
KRISTJÁN JÓHANNSSON, REKSTRARHAG-
FRÆÐINGUR HJÁ VSÍ
,,Það er löngu tímabært að gripið verði til að-
gerða gagnvart þeim ríkisstofnunum sem hafa
j komist upp með að fara fram úr áætlunum ár
! eftir ár. Ahrifaríkari leið til að taka á óráðsíu í
opinberum rekstri væri hins vegar að beina aðgerðum að
þeim sem bera ábyrgð á því að launakostnaður fer fram úr
áætlun, þ.e. forstöðumönnum þessara stofnana. ítrekuð
eyðsla um efni fram ætti að varða stöðumissi."
Fjármálaráduneytid hefur látid dreifa minnisbladi þar sem leitað er leida til ad minnka
launakostnad hjá rikinu, meðal annars meö þvi aó stödva launagreiðslur fari forstödu-
menn stofnana fram úr ákveðnum mörkum.
Stöðva allar afleysingar
Ekki verður komist hjá því að leggja niður einhvetja
starfsemi til frambúðar
,,Á fundi stjórnarnefndar
Ríkisspítalanna á þriðjudag
var tekin ákvörðun um að
stöðva allar afleysingaráðn-
ingar og endurnýja ekki þá
samninga sem nú eru í gildi.
Þetta gildir um lækna jafnt
sem aðra, en þetta er erfið
ákvörðun. Flest þetta fólk var
ráðið vegna sérþekkingar
sem það býr yfir með það í
huga að bæta þjónustuna.
Hún hlýtur því að minnka."
Hvenœr kemur þessi
úkvördun til framkvœmda?
„Hún kemur til fram-
kvæmda nú á fjárlagaárinu
eftir þvi sem afleysingasamn-
ingar renna út. Gildistími
þeirra er frá nokkrum mán-
uðum og upp í tvö ár, en það
er erfitt að segja til um fjölda
uppsagna eða áhrif þeirra á
næstu mánuðum."
Hvar á ad spara víðar?
„Við höfum staðið í innri
hagræðingu að minnsta kosti
allan síðasta áratug. Það er
lítið eftir af augljósum sparn-
aði eftir þær aðgeröir. Þó er
alltaf verið að reyna að skipu-
leggja reksturinn betur, sem
yfirleitt felst í því að afgreiða
sjúklinga hraðar. En það er
svo með spítala að því meiri
sem framleiðslan er, því meiri
peningum er maður að eyða.
Það er til dæmis í dag ekki
hagkvæmt að fjölga hjartaað-
gerðum, þótt þörf sé á þeim
og þær séu ódýrari hér en er-
lendis. Hver aðgerð kostar
um 300 þúsund í efniskostn-
að, fyrir utan vinnulaun. Eitt
af því sem við vorum gagn-
rýndir fyrir á síðasta ári var
einmitt að fjölga hjartaað-
gerðum um fjörutíu á árinu
umfram það sem fjárlög
heimiluðu. Þetta þýddi vitan-
lega aukinn kostnað. Það hef-
ur staðið svolítið í okkur að
draga úr þeim aftur, en Al-
þingi vildi við fjárlagaaf-
BÆTIFLÁKAR
Teygöur lopinn
..Víkverja ersat}t, ad með-
al þingmanna sé litid þann-
/g á, ad af alþýdubanda-
lagsmönnum flylji Stein-
L’rimur.l. Sigfússun lengstur
rædur um þessar mundir
og finnist ýmsurn með ólik-
indum, hve larigt lumn geti
leygl lopann."
Mbl. 22. janúar
Steingríniur J. Sigfús-
son alþingismaður:
„Það er alveg rétt, í
vissum tilvikum hef ég
flutt langar ræður. Hér
eru mikil mál á ferö þar
sem mörgum efnisþátt-
um er raðað saman í
frumvarpsbálka, eins og
í bandormsfrumvarp-
inu. Því er ég allsendis
ónæmur fyrir því þótt
einhverjir liggi mér á
hálsi fyrir að nýta mér
þann rétt sem við þing-
menn höfum til að segja
hug okkar allan, til að
veita ríkisstjórn aðhald.
Ég vona að menn fari
ekki falla í þá freistni að
láta eins og þeir vilji tak-
marka málfrelsi manna."
Vonlaust rugl
„Farsi þarfriast griöar-
legrar nákvœmni ef hann á
að ganga upp og skemmta
áhorfandanum. Þessi sýn-
ing var mjög ónákvœm og
mér var hreint ekki
skentmt."
Súsanna Svavarsdottir um sýn-
ingu LR a Ruglinu, en yfirskrift
leikdómsins var „Vonlaust rugl"
Sigurður Hróars-
son, leikhússtjóri hjá
LR:
„Þeir áhorfendur sem
við höfum fengið í húsið,
á annað þúsund fyrir
frumsýningu og á annað
þúsund eftir hana, eru
búnir að svara þessum
orðum með jákvæðum
viðtökum, hlátrasköll-
um og öðru sem á að
fylgja í farsa. Væntan-
lega eiga mörg þúsund
leikhúsgesta í viðbót eft-
ir að svara á sama hátt."
Hofmóður
sorpumanna
,,Þaö er meira eri litið
undarlegt þegar komið er
með venjulegt hásasorp á
gámastaöi Sorpu, að þá
einmitt skuli þurfa að
flokka það, en ekki þegar
þaö er sóll heim. Þá er hof-
móður afgreiðslumanna
heldur hvimleiður og ekki
til þess fallinn að hvetja
fólk til þess að heimsœkja
þessar gámastöðvar aftur."
Mbl. 18. januar
Ögmundur Einars-
son, framkvæmda-
stjóri Sorpu:
„Hafi þetta verið
venjulegt húsasorp, þá
eru mín fyrstu viðbrögð
að spyrja af hverju mað-
urinn kom með það til
okkar en setti það ekki í
sína tunnu. Þannig
finnst mér liggja á milli
línanna að ekki sé alveg
rétt sagt frá. Svo verð ég
að vona að það sé orð-
um aukið að starfsmenn
okkar hafi verið óþarf-
lega aðgangsharðir. Al-
mennt hef ég ekki heyrt
annað en að þeir taki vel
á móti fólki. Ef annað
kemur á daginn ber að
harma það og biðjast
velvirðingar."
greiðslu ekki heimila fjölgun
þeirra. Nú hefur ráðherra
heimilað okkur að gera jafn-
margar á þessu ári og í fyrra.
Við gætum hugsanlega fjölg-
að þeim ennþá meira ef pen-
ingar væru til.
Þessi vandi helgast af því
að sjúkrahúsin hér fá greidda
fasta upphæð á fjárlögum, en
ekki samkvæmt afköstum
eins og regian er meðal ná-
grannaþjóðanna."
Hvada fleiri úrrœöa á ad
gripa til?
„Onnur leið er að draga úr
þjónustunni og reyna að
dreifa því á eins mörg svið og
deildir og kostur er. En það
verður aldrei mögulegt án
þess að það bitni á veiku
fólki. Við getum aldrei sparað
svona mikla peninga án þess
að það komi niður á sjúkling-
unum, það þarf enginn að
blekkja sjálfan sig á því.
Að auki sé ég ekki hvernig
komist verður hjá því að loka
einhverjum deildum og
hreinlega hætta starfsemi
þeirra."
Hvad kemur til greina í því
sambandi?
„Það kemur ýmislegt til
greina, en við vitum ekki enn
hver niðurstaðan verður. Það
er siðferðisleg spurning sem
enginn getur svarað nema sá
sem á að bera pólitíska
ábyrgð á þessum málum.
Við vitum að kostnaðar-
aukningin á síðustu árum
hefur einkum falist í hjarta-
skurðaðgerðum, kransæða-
útvíkkunum og bættri með-
ferð fyrir krabbameinssjúk-
linga. Líklega vill enginn láta
snúa klukkunni við hvað
þetta varðar. Þá er spurning-
in hvað menn vilja skera nið-
ur eða hætta við. Það er alls
ekki einfalt mál í mínum
huga. Siðfræðin í þessu máli
er flókin og það hlýtur að
vera pólitísk ákvörðun sem
ræður niðurstöðunni."