Pressan - 13.02.1992, Blaðsíða 40

40
FIMMTUDAGUR PRESSAN 13. FEBRÚAR 1992
— Fyrir skömmu var Dauíö
Scheuing Thorsteinsson iðn-
rekandi staddur á fundi hjá
Félagi matvörukaupmanna
og hélt þar tölu, þar sem
hann kom inn á hina hörðu
samkeppni í búðabransan-
um. Davíð var ekkert að
skafa af þvf og líkti kaup-
mönnum við æsina í Val-
höll, sem börðust um á
blóðugum vígvöllum allan
daginn, féllu en risu upp
aftur að kveldi, átu, drukku
og skemmtu sér til morg-
uns, en héldu þá út á víg-
völlinn að nýju . . .
— Árið 1976 kostaði sígar-
ettupakki 220 krónur og nú
kostar hann 229 krónur.
Árið 1976 kostaði mjólkur-
lítrinn 61 krónu en nú kost-
ar hann 68 krónur. Fyrir
þessar tvær vörutegundir
voru því greiddar álíka há-
ar upphæðir þótt 16 ár séu
þarna á milli. Hitt er annað
mál að krónan í dag er allt
önnur en krónan þá og
nægir aö nefna niöurskurö-
inn á núllunum foröum. Kf
þessi núllaniðurskurður
hefði ekki komiö til má til
gamans nefna að sigarettu-
pakkinn mundi kosta tæp-
lega 22 þúsund krónur,
hálft kíló af samlokubrauöi
tæplega 14 þúsund, kílóið
af smjöri yfir 55 þúsund og
lítil kókflaska tæplega 7
þúsund. Og meðalstór íbúð
seldist á um hálfan milljarð
króna . . .
Ríkisskip hafa nú verið seld og hafa þannig alveg óvart orðið fyrsti liðurinn í einkavæðingu ríkisstjórnarinnar
Fyrirtækið var vafalaust hið mesta þarfaþing, en samt er eins og enginn sakni þess nema starfsmennirnir.
Þeir vissu auðvitað best hve nauðsynlegt það var og vildu ólmir kaupa eigin ríkisskip. En það var hægara um
að ræða en í að komast. Þeir þurftu nefnilega að hugsa sig um. Alveg voðalega lengi. Jón Olafsson í Skífunni
hefði líklega keypt fyrirtækið 20 sinnum á þessum tíma, en á meðan voru starfsmennirnir enn að velta fyrir
sér tilgangi og „hvaða hlutverki félagið hefur gegnt í strandsiglingum hér við land...“ (Og fyrst þeir höfðu
ekki svör á reiðum höndum geta menn ímyndað sér hvemig öðrum hefði gengiðf) — Svona á ekki að kaupa
fyrirtæki og úr þessu Ríkisskipaspilið. Sá tapar, sem eignast fyrirtækið!
IPASPIUÐ
s
DS
Þú ræSir viS Eykon um
móliö og bíður tvo leiki.
S*£eoen,b'
kur filbopvOr
21
OldóSer
^lesennber
'er
'h°nustnafnor>'9nir
'rQr-

°sfu.
Is° m
\°
»\aW
'nin9i
é
-

JólohótíS dynur óvænt
yfir! BíSio í tvo leiki.
Desember
1 9et'° ' o9
sWsO'
•V
Íunnóvemb
ráðfferma9arhíftið
, verða viiÍa
k°upas,ZínQmenn,
í '°PPuna oa U
\vera í frið
»er
! Þ,ð c>fhatamniíier
kióstnnirnir
Undirb
\öno'
irrvrv'OQ
'Unin9snefnd
\
Þú hittir Halldór Blöndal
á götu og missir úr leik.
5e^^°ðber
/
30. deS®5netÍd
Und'rb0"'a^ar og .fl
ykkar svor .\bo&ið\
\úf°\fdesember
HO
deSe4t>
i
1 KS,n °9 se'l° eitt skip 11
\Z. \°
oí»ar
t>,b
Jai

14. janúar
Ráðherra svarar og
segir ykkur a&
gleyma þessari
vitleysu
5. janúar
, Þið skrifiS bréf og
spyriib hvermg
strandsiglingar veröi
niburgreiadar

HAMRINUM SLEGIÐ
í HAFFJARÐARÁ?
Sýslumaður Snæfellsness-
og Hnappadalssýslu hefur
auglýst til nauðungarupp-
hoðs hina umtöluðu Haffjarð-
ará í Kolbeinsstaðahreppi og
fjölda jarða við ána. Þetta eru
eignir erfingja Richards
Thors, síldarkóngsins í Kveld-
úlfi. Skráðir eigendur eru
Helga Kr., Jóna I., Þóröur og
Richard R. Thors. Uppboðin
eiga að fara fram vegna papp-
TVÍFARARNIR
TVÍFARAKEPPNl PRESSUNNAR - 31. HLUTI
Enn sannar tvífarakeppni PRESSUNNAR að þegar
menn eru líkir í útliti eru þeir líka tvíburar í andanum.
Hér eru tveir tónlistarmenn; Vemharður Linnet og El-
ton John, eins og steyptir í sama mót. Báðir búlduleit-
ir með prakkarasvip og báðir með gleraugu. Gleraug-
un hans Eltons em að sjálfsögðu flottari, enda þarf
hann ekki að draga fram lífið á launum dagskrárgerð-
armanna Ríkisútvarpsins. Og báðir em þeir í tónlist-
inni á fullu; Elton uppi á sviði en Venni á bak við tjöld-
in. Og ef Elton væri ekki svona háður peningunum léti
hann sveifluna sjálfsagt eftir sér. EinsogVenni.
íra upp á 62 milljóna króna
skuldir, fyrir utan vexti og
kostnað.
Thorsarar hafa á umliðnum
árum átt í miklu stríði við
bændur á svæðinu og dóm-
stólar haft nóg að gera af
þessum sökum. Leiguliðar
ættarinnar hafa yfirgefið býl-
in hvert á fætur öðru og hús
flest í niðurníðslu. En lax-
veiðiáin er gjöful og fyrir
nokkrum árum voru tvö til-
boð í veiðiréttindin í gangi,
upp á 100 til 115 milljónir
króna að núvirði, og þá tald-
ist hreinn arður af ánni vera
nálægt 12 milljónum króna á
sumri. Annars vegar voru út-
lendingum boðin réttindin,
hins vegar buðu í þau Sigurd-
ur Helgason eldri í Flugleið-
um, bróðir hans Gunnar og
fleiri aðilar.
Einnig ríktu erjur milli
heimamanna í A-Húnavatns-
sýslu og Ingimundar Sigfús-
sonar í Heklu vegna hins
forna höfuðbóls Þingeyra í
Sveinsstaðahreppi. Jörðin er
í eigu Heklufjölskyldunnar
og sömuleiðis Sigríðarstaðir
við Vestur-Hóp og þessum
eignum fylgja dýrmæt lax- og
silungsveiðiréttindi í Vatns-
dalsá, Víðidalsá og í Sigríðar-
staðaósi og gefa þau umtals-
verðar tekjur. I tilfelli Þing-
eyra er lax- og silungsveiði
metin í fasteignamati á 43
milljónir.
RONUM
ÚTHÝST
ÚR RÍKINU
í síðustu viku lukust upp, í
fyrsta sinn, gáttir hins nýja
ríkis, Austurríkis svokallaðs, í
Austurstræti. Um sama leyti
var í hinsta sinn lokað ríkinu
sem um árabil hefur verið við
Lindargötuna, og varla mikil
eftirsjá að því.
Líklega hefði einhvern
tíma þótt saga til næsta bæjar
að sett væri upp brennivíns-
verslun við sjálfa höfuðgötu
Reykjavíkur og það án þess
að bindindispostular mót-
mæltu nema lítillega. Ekki
þar fyrir að stundum hafi
ekki verið nógu sukksamt við
vesturenda Austurstrætis.
Þar stóð til dæmis kippkorn
frá á síðari hluta nítjándu ald-
ar búlla sem í daglegu tali
gekk undir nafninu Svínastí-
an og var athvarf mestu
drykkjurúta bæjarins.
Ein höfuðástæðan fyrir því
að ríkið er sett upp er sú að
nú á að gera úrslitatilraun til
að blása lífi í verslun í Kvos-
inni, sem virðist í andarslitr-
unum. Þá er bara spurningin
hvort ríkið laði að sér „rétta”
fólkið. Drykkjumenn, úti-
gangsfólk og rónar verða
varla mikil féþúfa fyrir kaup-
menn í nágrenninu. Þetta er
hins vegar fólk sem þarf að fá
sína þjónustu í ríkinu, rétt
eins og aðrir landsmenn og
kannski miklu heldur. Því er
hálfpínlegt að sjá Bóbó á
Holtinu'og öðrum þekktum
útigangsmönnum úthýst úr
ríkinu á föstudegi, líklega
vegna þess hversu fínt er þar
HVAÐAN KOMU
BÚNINGARNIR?
Við Islendingar ætlum okk-
ur ekki stóra hluti á Ólympíu-
leikunum í Albertville, en við
ætlum að vera með. Það
skiptir höfuðmáli. Þátttaka
okkar á leikunum virðist líka
ætla að vera með snurðulaus-
ari hætti en í Calgary fyrir
fjórum árum. Og þó. Fátt er
meira umtalað þessa dagana
en búningarnir sem íslenska
skíðaliðið klæddist við setn-
ingarathöfnina. Menn spyrja í
forundran: Hvaðan komu
þessar flíkur, og þá ekki síst
fötin sem Ásta Halldórsdóttir
fánaberi var látin klæðast,
þessi frísklega og hraustlega
stúlka? Þarf að fara fram op-
HOLL, HVAMMUR OG
VOÐMÚLASTAÐAMIÐHJÁLEIGA
Fimm algengustu nöfn á
sveitabæjum land$ins eru í
réttri röð Hóll, Hvammur,
Grund, Hof og Gröf. Að
minnsta kosti 110 bæir bera
eitthvert af þessum nöfnum.
Skammt á eftir koma bæjar-
nöfnin Bakki, Hlíð, Brekka,
Holt, Höfði, Múli, Bær, Fell,
Hraun og Garður. Eitthvað
um 250 virk býli bera éitt-
hvert af ofangreindum nöfn-
um. Það er því ekki hægt að
segja að bændur og landeig-
endur landsins hafi almennt
látið frumlegheitin ríkja þeg-
ar vatni var ausið á bæina.
Þeir hafa margir einfaldlega
litið á næsta kennileiti, séð
hólinn, hlíðina eða brekk-
una, og látið gott heita.
En ekki eru eða voru allir
svona ófrumlegir. Við drúp-
um höfði í virðingarskyni við
þann sem nefndi bæinn sinn
Voðmúlastaðamiðhjáleigu ( í
A-Landeyjahreppi í Rangár-
vallasýslu). Meðal djarfra
bæjarnafna eru einnig Brak-
andi, Dunkur, Egg, Einbúi,
Gaul, Glóra. Hægindi, Kast-
ali, Komma, Kökkur, Pula,
Punktur, Sarpur, Skip, Skjálg,
Sperðill og Vaðall. Við getum
hins vegar ekki séð að nokk-
ur bær heiti Hrútspungur.
inber rannsókn til að komast
að því?
Vinsæl kenning er sú að
Flugleiðir hafi hlaupið undir
bagga með skíðamönnum.
Flugleiðamenn hafi kafað
djúpt ofan í kjallara og fundið
þar tuttugu ára gamla flug-
freyjubúninga sem þeir hafi
af rausnarskap gefið Skíða-
sambandinu . . .
HANDBOLTA-
HETJUR KANNA
HEILBRIGÐIS-
MÁLIN
Morgunblaðið hefur birt
niðurstöður skoðanakönnun-
ar um afstöðu manna til heil-
brigðismála, hvort eigi að
einkavæða á þvi sviði, hvort
menn vilji borga aukalega
fyrir aukaþjónustu og svo
framvegis.
Framkvæmdaraðili könn-
unarinnar er markaðsþjón-
ustufyrirtæki sem heitir ís-
lenskar markaðsrannsóknir
hf. Eigendur hlutafélagsins
eru m.a. hressar handbolta-
hetjur úr Garðabænum.
Gunnsteinn Skúlason versl-
unarmaður og sonur hans úr
Stjörnunni Skúli Gunnsteins-
son viðskiptafræðingur. Þess
má í gamni geta að kaup-
staða á milli verja fáir eða
engir eins litlu fé til heilbrigð-
ismála og Garðabær.