Pressan - 13.02.1992, Blaðsíða 43

FIMMTUDAGUR PRBSSAN 13. FEBRÚAR 1992
43
LÍFIÐ EFTIR VINNU
Kristín
Jóhannesdóttir
starfstúlka á Blúsbarnum og
þjónn á Pétursklaustri
Hvað ætlar þú að gera
um helgina, Kristín?
,,Á föstudagskuöldid verd
ég að vinna á Péturs-
klaustri en á laugardags-
kvöldið fer ég í fertugsaf-
mœli. Ogégvœntiþessað
það verði mjög gaman.
Sunnudeginum œtla ég
síðan að eyða heima við
með barninu mínu.“
Margrét; kannsk! skki stóra breikið
og stórlaxa frá útlöndum. Pað er dá-
lítið kátlegt að sjá svona lið una sér
hið besta í þeim frjálslega og intíma
andblee mussuáranna sem ríkir í
þessu gamla timburhúsi, innan um
svolítið hrörlegar antíkmublur, út-
saumsmyndir og bróderaða dúka.
Staðinn vantar nefnilega öll form-
legheit sem yfirleitt eru ríkjandi á
svo dýrum veitingahúsum, það er
baeði kostur hans og löstur. Viðmót
þjónustufólksins er alllíkt þvi sem
tiðkaðist í grasaeldhúsum hippa-
timans, alúðlegt og óþvingað. Kokk-
arnir koma fram og kikja yfir öxlina
á gestunum. Þetta getur náttúrlega
verið skemmtilegt, en samt er eins
og staðurinn verði hálf losaralegur
fyrir vikið. Rúnar Marvinsson er
óvefengdur meistari i eldhúsinu,
frumkvöðull i fiskáti á Islandi; samt
hefur maður á tilfinningunni að
þetta sé orðið einum of auðvelt fyrir
hann, að það sé ekki sama kapps-
mál fyrir hann og áður að maturinn
sé nýstárlegur og æsandi — að
hann sé svolitið staðnaður.
LEIKHÚS
• Ljón i síðbuxum & Rugliö. Leik-
félag Reykjavíkur stendur dálítið
höllum fæti í samkeppninni við
Þjóðleikhúsið þessa dagana. Þessi
tvö verk, Ljón i siðbuxum eftir Björn
Th. Björnsson, og Ruglið eftir Jo-
hann Nestroy, hafa notið mátulegrar
hylli leikhúsgesta og eru bæði á út-
leið af fjölunum. Af þvi tilefni verða
miðar á þau seldir á hálfvirði, litlar
800 krónur. Ljón i siðbuxum fim. &
lau, Ruglið fös. & sun. kl. 20.
• Óþelló. Þótt Garðar Cortes hafi
máski aldrei verið fullkominn dram-
atískur tenór á ítalska visu þykir
hann vinna nokkurn sigur í þessu
meistarastykki Verdis. Keith Reed í
HALFHRÆDD
Vlf> EVRÓVI51
„Ég veit ekki hvort ég á að
kalla þetta stóra breikið en
þetta gefur manni náttúrlega
gott tækifæri," segir Margrét
Eir Hjartardóttir, sem syngur
lagið „Þú mátt mig engu
leyná1 í Evróvisjónkeppn-
inni. Margrét Eir er frekar lítt
kunn söngkona en hún nem-
ur söng í Tónlistarskóla
Reykjavíkur og á síðasta ári
vann hún söngkeppni fram-
haldsskólanna.
En er ekki lítt reynd söng-
kona dauðhrædd við að láta
þjóðina vega sig og meta í
svona keppni? „Jú, maður er
auðvitað hálfhræddur við
þetta, en ég er alls ekki feim-
in við að koma fram. Ég er
upp með mér af því að hafa
verið valin til að syngja í
keppninni hérna heima og
finnst það heiður," svarar
hún.
Margrét .Eir segir að sér
finnist persónulega að ungir
listamenn eigi að fá að reyna
sig í keppni eins og Evróvi-
sjón. Það sé engin ástæða til
að láta sömu listamennina
keppa ár eftir ár. Það iýsi líka
kjarki höfundanna að þeir
þori að fá til liðs við sig unga
og efnilega listamenn en séu
ekki alltaf með gömlu refina.
En er þetta gott lag sem
hún syngur? „Já, þetta er
hresst, skemmtilegt og gríp-
andi lag. Það þarf kannski að
hlusta á það nokkrum sinn-
um,“ er svarið.
AF LIFI OC SAL
Helmingur krakkanna í þungarokkinu, hinir í hipp-hopp og
house.
ACNAR SELUR HÚFUR
BARIR
• Þótt næturlíf Reykjavíkur sé að
sumu leyti Ijósárum á eftir þeim
borgum, sem við miðum helst við á
þeim vettvangi (New York og Bang-
kok), hefur það þó ótvírætt tekið
stakkaskiptum til hins betra síðast-
liðin ár. Fyrir tíu árum hefði það til að
mynda verið óhugsandi að fara á
bar í miðri viku án þess að vera
stimplaður drykkjusjúklingur, sjó-
maður eða námsmaður. Eftir að
fyrstu pöbbarnir voru opnaðir og
seldu illa spækaðan pilsner fylltist
allt í miðri viku, en það var ekki alveg
að marka. Þeir gestir hefðu eins sótt
kirkjubingó, ef einhver hefði borið út
að þau væru „inni" og lagt eins og
einum BMW fyrir utan. Nú er öldin
önnur. Það er hægt að fara á bari á
borð við 22 og fá sér einn koníak,
setjast niður og róa taugarnar eftir
daginn. Og fólkið er fjölbreyttara:
Gyðja nýkomin á lögaldur, Ijóðskáld
Hallgrímur
Thorsteinsson
útvarpsmaður
„Þetta er á Krókum hjá
Helgu Bjartmars og Halla
ThorsL
Skiljið eftir nafn og númer,
en ekkert endilega
heimilisfang eða kennitölu,
eftirpípið. Thisisat
Krókar home of Helga
Bjartmars and Halli
Thorst. Pleaseleavea
message."
lítillega viö skál, starfsmaður Mork-
inskinnu (er þaö pkki sólbaösstofa?),
Jói Motorhead, margræöar lista-
konur, aö ógleymdum yðar einlæg-
um, sem ætlar aftur á tvo tvo um
helgina.
POPPIÐ
• Undir fálkanum er nýleg sveit
sem telur hvorki meira né minna en
átta manns. Hún spilar á Staðið á
öndinni í kvöld, fimmtudagskvöld.
Við vitum ekki hvaða fálki þetta er
eða hvað allt þetta fólk er að gera
undir hans verndarvæng en hitt vit-
um að í bandinu er maður sem spil-
ar á saxófón.
• Sálin hans Jóns míns birtist
Hafnfirðingum á föstudagskvöldið
og verður í Firðinum. Sálina er að
sjálfsögðu óþarft að kynna í löngu
máli. En við ætlum að segja frá þvi
að Atli Örvarsson hljómborðsleikari
er á leið til Bandaríkjanna. Hann ætl-
ar að nema við hin virta Berkeley
skóla í Boston. Þetta vissuð þið ör-
ugglega ekki.
• Smellir með Ragga Bjarna I far-
arbroddi ásamt Evu Ásrúnu Al-
bertsdóttur verða í Danshúsinu
Glæsibæföstudags- og laugardags-
kvöld. Spili þessi hljómsveit smelli
þá hljóta Eva og Raggi að taka Hit
„Já, ég held að það sé alveg
ástæða fyrir fólk að koma og
hlusta á okkur," segir Sig-
mundur Sigurgeirsson, með-
limur í soulog brassbandinu
„Af lífi og sál". Hann er að
svara þeirri spurningu hvort
Af lífi og sál sé góð hljóm-
sveit.
Af lífi og sál kemur fram í
fyrsta skipti opinberlega á
fimmtudagskvöldið á Tveim-
ur vinum. Þetta er splunku-
nýtt fyrirbæri og það ekki af
minni gerðinni, því sveitar-
meðlimir eru átta talsins.
Tónlistin er úr ýmsum áttum,
en meðal annars flytja þau
iög úr kvikmyndinni Comm-
itments eftir Alan Parker.
í sveitinni eru, auk Sig-
munds, Tómas Malmberg,
Osvaldur Freyr Guðjónsson,
Kristjana Ólafsdóttir, Bent
Marinósson, Árni Björnsson
og þeir Birgir Jónsson og
Skúli Thoroddsen.
Sigmundur segir Af lífi og
sál ekki neitt stundarfyrir-
brigði heldur ætli þau sér að
vera mikið á ferðinni og láta
Sykurmolanna. Og eins og segir í
ódauðlegum dægurlagatexta: „Mér
þætti gaman að sjá það."
• Guömundur Valur er trúbador
einn hinn mesti. Hann spilar á Feita
dvergnum við Gullinbrú alveg stöð-
ugt um helgina. Nú ef það klikkar
eitthvað þá er það huggun harmi
gegn að stór bjór kostar bara 450
krónur hjá þeim feita. Og annað
skiptir i raun sáralitlu máli.
• Loðin rotta tryllir lýðinn á Tveim
vinum föstudags- og laugardags-
til sín taka í tónlistinni.
Hljómsveitin flytur kraft-
mikla soul- og rokktónlist í
anda Joe Cocker og James
Brown. Brown á mörg lög
sem verða að teljast klassísk
og forvitnilegt að heyra
hvernig Af lífi og sál tekst til
við spiliríið. Fyrirfram lofar
þetta nokkuð góðu og við
veðjum á að þetta verði gott
kvöld.
Svolftið líkt The Commitments.
kvöld. Siggi Gröndal átti afmæli um
daginn og af tómum kvikindisskap
ætlum við að Ijóstra þvi upp að
drengurinn varð 33 ára. Ekki það að
það sé neitt slæmur aldur og strák-
urinn veldur ennþá gítarnum flest-
um betur. En eðli fjölmiðla er að
upplýsa og fræða og allt það. Og við
bættum um betur, Siggi heitir nefni-
lega ekki bara Sigurður heldur Sig-
urður Ólafur. Jæja, þá er búið að
striða honum nóg.
• Blautir dropar standa á Öndinni
alla helgina. Kjærnested söngvari
segir þá komna með nýtt og betra
prógramm. Svo eru þeir líka byrjaðir
að semja sjálfir drengirnir og kveða
þá væntanlega blautlegar vísur við
tónsmiðarnar. Annars er Kjærne-
sted úr Búðardal og vinnur í mjólk-
ursamlaginu. Þetta kemur auðvitað
engum við í sjálfu sér en það er aftur
þetta með eðli fjölmiðlanna.
• The Amishes er nýtt fyrirbaeri í
tónlistarlifinu. Frumraun þeirra
verður á Blúsbarnum á laugardags-
kvöldið. Ef förum í dulitla sögustund
þá er Amish-fólkið einskonar trúar-
hópur sem lifir algjörlega utan við
eril nútimans og vill bara sem
minnst af honum vita (sáuð þið ekki
Vitnið?). Nu nú, í sveitinni er Mr.
Diddi, séra Jón Atli, Stefán Streng-
ur, Kristján, Addi Jójó og séra
Kristján bænaþulur. Allt saman
hógværir og strangtrúaðir drengir
sem spila gospeltónlist og fleira
skemmtilegt.
VEITINGAHÚS
• Andi hippatímans svífur yfir
vötnunum á veitingahúsinu Við
tjörnina, í dálítið undarlegri mót-
sögn við þá prúðbúnu og háborg-
aralegu gesti sem staðinn sækja;
bankastjóra, sægreifa, embættis-
menn og virðulega kaupsýslumenn
Fyrri myndin er frá þeim tíma þegar menn undruðust
að Thorsættin væri farin að yrkja. Sú síðari frá þeim
tíma þegar menn fóru að verðlauna Thorsættina fyrir
yrkingamar. Ekkert hefur breyst nema tíminn hefur lið-
ið. Hárin eru orðin grá. En stíllinn er sá sami (kennara-
skeggið og úfið hárið) og augun jafnhvöss. Þessi saman-
burður segir því kannski meira um mennina en Thor.
OC HART HOU5E
„Svona helmingur krakk-
anna í bænum er í þunga-
rokkinu, hinir eru í hipp-
hopp eða house," sagði ungur
viðskiptavinur í versluninni
Undirgöngunum í Þingholts-
stræti í samtali við PRESS-
UNA.
Það er varla spurning
hvorum megin hryggjar kúnn-
arnir í Undirgöngunum eru;
þeir eru á aldrinum 13 til 20
og sanntrúaðir hipp-hoppar-
ar eða housarar, eins og sjá
má á áprentuðu bolunum og
hornaboltahúfunum sem eru
einkennistákn þeirra.
„Upphaflega voru þetta
mikið til vörur fyrir hjóla-
brettakrakka, en nú eru þær
orðnar hátískuvörur í Lond-
on,“ segir eigandi búðarinnar
sem ætti svosem að þekkja
sinn markhóp, því Agnar
Gunnar Agnarsson er ekki
nema 19 ára.
„Þetta eru svona draumór-
ar sem urðu að raunveru-
leika," segir hann um búðina
sem hann hefur rekið í um
hálft ár. Hann selur líka plöt-
ur með bæði harðri og mjúkri
house-músík og kvartar ekki
að marki yfir viðskiptunúm:
„Þegar nýjar plötur koma eru
oft um þrjátíu krakkar hér
inni að slást um sendinguna."
Vt>
MÆLUM
MEÐ
Að Jóhannes í Bónus fái
fálkaorðuna
það er honum að þakka að ís-
lenski meðaljóninn þarf að
borga næstum heimingi minna
fyrir papriku og tómata en í
fyrra
Að Einar Þór Jónsson fái
líka fálkaorðuna
fyrir að ganga hnarreistur fram
og segja opinskátt frá því að
hann sé smitaður af alnæmi,
öðrum til hjálpar og varnaðar
Að Bifreiðaskoðun íslands
verði lðgð niður á morgun
og helst þyrfti að flengja pólit-
íkusana sem stóðu fyrir þeirri
vitleysu opinberlega
Að Visa og Euro hætti að
umgangast korthafana sína
eins og skitapakk
gylliboðin um greiðsluskiptingu
frá þvi fyrir jól voru ekkert
annað en plat og dulbúið
vaxtaokur
INNI
Eftar. Einu sinni voru hippar,
svo voru uppar, nú eru eftar, ný
kynslóð með nýtt nafn. Auðvit-
að er heitið komið frá Amer-
íku, þetta er fólkið sem er að
vaxa úr grasi á sama tíma og
öllu því sem hefur þótt mark-
verðast á öldinni er að ljúka.
Þetta er semsagt eftir-kalda-
stríðskynslóðin, eftir-barna-
sprengjukynslóðin, eftir-Sovét-
ríkjakynslóðin og eftir-eftir-
stríðsárakynslóðin. Hins vegar
er þetta varla svona einfalt.
Hljóta þeir ekki að fara villur
vegar sem halda að mannkyns-
sagan staðnæmist þótt kalda
stríðið hafi runnið sitt skeið og
eftirstríðsárin kannski líka.
Tuttugustu öldinni er ekki lok-
ið. Því er kannski nær lagi að
efjarnir séu „ef“-tar, ungt fólk
sem segir „ef“ og jafnvel „en
ef“; sumsé fólk sem efast um
allt milli himins og jarðar, allan
stórasannleik og allar lausnir
hvort sem þær eru stórar eða
patent. Sjálft hefur það hins
vegar engar lausnir í staðinn.
Það efast um þær lika.
ÚTI
Ungliðasamtök stjórnmála-
flokka. Og reyndar stjórnmála-
flokkar og stjórnmálamenn yf-
irleitt ef marka má skoðana-
könnun í PRESSUNNI í dag (að
ógleymdum blaðamönnum). Ef
við höldum okkur við skilgrein-
inguna um eftana, hina nýju
kynslóð, er fráleitt að hugsa sér
að svoleiðis fólk gangi í ung-
liðahreyfingu stjórnmálaflokks.
Það gengur um eins og stórt
spurningarmerki, fullt af efa-
semdum um allt og alla. Og
þegar allir eru farnir að efast
um allt er stutt í að komi upp
hreyfingar sem ganga út á það
að senda þjóðfélaginu tóninn,
gefa öllum stofnunum þess
langt nef. Því hlýtur að vera
óhætt að spá því að ekki líði á
löngu áður en pönkbylgjan
verður rifjuð upp, gefum þvf
svona eitt til tvö ár. Á svona
tímum ganga engir í ung-
mennafélög sjórnmálaflokka
nema börn stjórnmálamanna,
frændur þeirra og frænkur, og
svo framapotarar af hallæris-
legustu sort.