Pressan - 20.02.1992, Blaðsíða 18

18
FIMMTUDAGUR PRESSAN 20. FEBRÚAR 1992
Edda Sigrún
enn á flakkl
Mál Eddu Sigrúnar Ólafs-
dóttur lögmanns er enn á
flakki í kerfinu. Nú er komið
vel á annað ár frá því það
kom fyrst til kasta rannsókn-
arlögreglu og saksóknara.
Rannsóknarlögreglan hef-
ur fengið málið þrisvar til
meðferðar, saksóknari jafn-
oft og nú er dómsmálaráðu-
neytið með málið í annað
sinn.
Er þetta ekki langur tími
sem þetta mál hefur veriö til
medferdar?
„Það veit ég ekki. Það hef-
ur verið unnið mikið við mál-
ið, hæði hér og eins hjá rann-
sóknarlögreglunni," sagði
Hallvaröur Einvarösson rík-
issaksóknari í samtali við
PRESSUNA.
Verða að
yfirgefa Hólel
Stefanlu
Ingunn Árnadóttir, eigin-
kona Stefáns Sigurdssonar,
eiganda Hótels Stefaníu, tap-
aði málinu gegn Ferðamála-
sjóði og Framkvæmdasjóði
og verður að yfirgefa hótelið
um næstu mánaðamót. Eftir
að Hótel Stefanía varð gjald-
þrota lögðu þau hjónin fram
leigusamning þar sem Ing-
unn tók hótelið á leigu.
Hróbjartur Jónatansson,
lögmaður sjóðanna, krafðist
þess að Ingunn yrði borin út
af hótelinu. Nú er dómur fall-
inn á þann veg að Ingunn
þarf út.
Gaukur Jörundsson,
umboðsmaður Alþingis.
Einar vanhæfur
Gaukur Jörundsson, um-
boðsmaður Alþingis, hefur
skilað áliti sínu á setu Einars
Magnússonar, deildarstjóra í
heilbrigðismálaráðuneytinu,
í lyfjaverðlagsnefnd. Gaukur
álítur að Einar sé vanhæfur
til setu í nefndinni vegna
starfa sinna í ráðuneytinu, en
þar gegnir hann meðal ann-
ars starfi lyfjamálastjóra.
Gaukur kemst að þeirri nið-
urstöðu að óeðlilegt sé að í
nefndinni sitji sá maður sem
annast lyfjamál innan ráðu-
neytisins fyrir hönd ráðherra.
Þarna sé um hagsmuníi-
árekstra að ræða.
50 bankastarfs-
menn án vinnu
Hagræðingin í bankakerf-
inu er farin að skila sér í
auknu atvinnuleysi meðal
bankastarfsmanna — en fram
að þessu hefur þessi stétt bú-
ið við hvað mest atvinnuör-
yg£i á vinnumarkaðinum.
I nóvember sl. var í fyrsta
skipti gripið til hópuppsagna
er Islandsbanki sagði upp 17
manns. í janúar höfðu 22
bankamenn látið skrá sig at-
vinnulausa og spáir SIB því
að í vor verði þeir orðnir á
milli 40 og 50. Býst samband-
ið við viðvarandi atvinnu-
leysi í stéttinni upp á 1 til 1,5
prósent.
FELAGSDOMS
SÍB sakar bankann um vísvitandi tilraun til að skerða áunnin lífeyrisréttindi
starfsmanna sinna. Eftir 20 ára starfsaldur er munurinn á eftirlaunum ríkisbanka-
manns og manns í Lífeyrissjóði verslunarmanna um 19 þúsund á mánuði.
Ásmundur Stefánsson, for-
seti ASÍ og bankaráðs-
maður í íslandsbanka. Er
bankinn vísvitandi að
skerða lífeyrisréttindi eða
forða sér undan lífeyris-
réttindum sem eru langt
umfram það sem flestir
launþegar búa við?
Islandsbanki hefur stefnt
Sambandi bankamanna (SÍB)
fyrir félagsdóm til að fá því
hnekkt að starfsmenn bank-
ans njóti sömu lífeyrisrétt-
inda og starfsmenn ríkis-
bankanna. Islandsbanki held-
ur því fram að ákvæði í kjara-
samningi eigi aðeins við að
einkabankar tryggi sambæri-
lega verðtryggingu á lífeyri
og hjá ríkisbankamönnum,
en ekki að það tryggi sömu
réttindi og í eftirlaunasjóðum
starfsmanna ríkisbankanna.
SÍB telur að íslandsbanki
vilji með þessu svifta starfs-
menn einkabankanna um-
talsverðum lífeyrisréttindum.
Þá þykir málið enn mikilvæg-
ara þar sem til stendur að
einkavæða ríkisbankana. í
því samhengi er ljóst að tekist
er á um tug ef ekki hundruð
milljóna króna útgjöld banka-
kerfisins á næstu áratugum.
Deilt er um túlkun á
ákvæði sem kom inn í samn-
inga 1980 — eftir fjögurra
daga verkfall — þar sem seg-
ir: „Aðrir bankar með 8
starfsmenn eða fleiri tryggi
áfram sambærileg réttindi og
bætur til handa sínum starfs-
mönnum og starfsmenn ríkis-
bankanna njóta."
„VÍSVITANDI TILRAUN
TIL AÐ SKERÐA
ÁUNNIN RÉTTINDI"
íslandsbanki lagði fram til-
boð um að greitt yrði 10 pró-
senta iðgjald til Lífeyrissjóðs
verslunarmanna af öllum
launum og auk þess yrði ótil-
tekin prósenta greidd í sjóð
Verðbréfamarkaðar íslands-
banka, sem myndaði séreign
á nafni hvers starfsmanns.
SÍB hafnaði því alfarið að
greiða í LV „vegna þess fortíð-
arvanda sem sá sjóður býr
við og hugsanlegrar réttinda-
skerðingar í framtíðinni",
enda lífeyriskjör í LV „til
muna lakari en lífeyriskjör í
ríkisbönkunum".
Islandsbanki svaraði þessu
með því að telja lífeyrisrétt-
indi fyrrum starfsmanna Al-
þýðubanka og Verslunar-
banka ákveðin í kjarasamn-
ingi frá 1974 og réttindi fyrr-
um starfsmanna Iðnaðar-
banka miðuðust við reglur
frá 1985 — og bauð réttindi
samkvæmt Iðnaðarbankafor-
skriftinni.
SÍB lýsti yfir furðu sinni og
undrun á afstöðu íslands-
banka og í bréfi Sveins
Sveinssonar, lögfræðings SÍB,
sagði að bankaráð íslands-
banka væri „vísvitandi að
gera tilraun til að skerða
áunninn lífeyrisrétt viðkom-
andi starfsmanna. Breytir þar
í engu þessari skoðun sam-
bandsins þó á sömu stundu
séu einhliða boðin meiri rétt-
indi“, segir Sveinn og á þar
við tilboðið um séreignasjóð-
inn.
MUNAR ALLT AÐ 53
ÞÚSUNDUM Á MÁNUÐI
FYRIR MEÐALMANNINN
SÍB bendir á að eftir samn-
ingana 1980 hafi allir einka-
bankarnir gert ráðstafanir tii
að mæta auknum skyldum
og komi það skýrt fram í árs-
reikningum þeirra. Þegar
fyrstu starfsmenn þeirra hafi
farið á lífeyrisgreiðslur hafi
þeir fengið greiðslur í sam-
ræmi við breyttan kjara-
samning.
Munurinn á réttindum sam-
kvæmt eftirlaunasjóðum rík-
isbankanna annars vegar og
LV hins vegar er talsverður.
Nefna má að ríkisbanka-
menn fá fullan lífeyri strax
við 65 ára aldur og viðbótar-
réttindi ef starfað er áfram til
70 ára aldurs, allt að 85 pró-
senta hámarki. LV-fólk fær
ekki full réttindi fyrr en við
70 ára aldur. SÍB hefur reikn-
að það út að meðallauna-
maður með 109 þúsund á
mánuði muni, miðað við 1
prósent launaskrið á ári, fá
eftir 40 ára starfsaldur eftir-
laun upp á 93 þúsund á mán-
uði samkvæmt reglum Eftir-
launasjóðs Landsbanka og
Seðlabanka, en aðeins rúm-
lega 39 þúsund eftir reglum
LV. Miðað við 20 ára starfsald-
ur fáer bankamaðurinn um 44
þúsund en LV-maðurinn 25
þúsund.
Að Islandsbanki skuli vera
sakaður um að vilja skerða
lífeyrisréttindi þessa launa-
fólks vekur athygli í ljósi eign-
araðildar lífeyrissjóða verka-
lýðshreyfingarinnar að ís-
landsbanka. Á hinn bóginn
njóta starfsmenn ríkisbank-
anna verulegra réttinda um-
fram almennt launafólk.
Friðrik Þór Guðmundsson
D E B E T
„Hann er gífurlega áhugasamur og fljótur að
vinna," segir Einar Karl Haraldsson, fyrrum
ritstjóri Þjóðviljans. „Hann hrífur fólk með
sér með hressileika og dugnaði og er fljótur að
taka ákvarðanir. Hann vakti mikla athygli og var
afskaplega þarfur maður á litlu blaði eins og
Þjóðviljanum. Gerði allt fljótt, hratt og vel. Hann
er geysilega jákvæður, víðsýnn, mjög hug-
myndaríkur og skemmtilegur," segir Kristján
Friðriksson sjónvarpsauglýsingaleikstjóri.
„í fyrsta lagi er maðurinn afar frjór, skemmtileg-
ur, ákveðinn og þorir að hafa skoðun á hlutun-
um, jafnvel þótt hann viti að það falli viðskipta-
vininum ekki alveg í geð. Svo er hann mikill
húmoristi," segir Orn Gústafsson, markaðs-
stjóri VÍS. „Hann er réttiátur, bráðskemmtileg-
ur vinnuveitandi og stendur með sínu fólki
gegnum þykkt og þunnt. Hann er óhræddur,
horfir jafnan fram á við og hundleiðist „status
quo“ og leggur því líka ávallt eitthvað af mörk-
um. Hann er óhræddur við að segja hluti hreint
út þegar hann vill og hann kann manna best að
bjarga sér út úr klípu þannig að allir sjá í gegn-
um málið en eru samt sáttir við það,“ segir Ólöf
Þorvaldsdóttir hjá auglýsingastofunni Hér
og nú. „Hann er fyrst og fremst hæfileikaríkur
auglýsingamaður og nýtur sín best í stjórnun og
útfærslu á auglýsingaherferðum. Hann er
traustur og skemmtilegur félagi, og vinur vina
sinna," segir Eysteinn Helgason, fram-
kvæmdastjóri Plastprents og félagi Gunn-
ars.
Gunnar Steinn Pálsson

K R E D I T
„Þegar menn vinna svona hratt horfa þeir
ekki alltaf á smáatriðin. Ef áhuginn ber get-
una ofurliði er það sú áhætta sem menn
taka,“ segir Einar. „Snilld hans getur snúist
gegn honum svo öryggi hans getur orkað
neikvætt á vissum stundum. En það fer nú
bara eftir því hver er með honum,“ segir
Kristján. „Hann vill vera með í öllu og hefur
oft ekki nægan tíma, það eru því svolítið
víðar á honum ermarnar sem veldur því að
hann lofar svolítið upp í þær." segir Örn.
„Hann er stundum of áfjáður í sviðsljósið
og vill helst vera þar einn. Ég gruna hann
um að vilja frekar vinna með körlum en
konum þegar um vinnu á jafnréttisgrund-
velli er að ræða. Svo getur hann klúðrað
málum meistaralega!“ segir Ólöf. „Hann er
svolítið orðhvatur og oft of fljótur að draga
ályktanir. Vinnubrögðin gætu því stundum
verið nákvæmari,“ segir Eysteinn.
Mikil umræöa hefur staöiö um Gunnar Stein F’álsson vegna viöskipta fyrirtækis hans viö fjármálaráöuneytiö og Alþýöubandalagiö.