Pressan - 19.03.1992, Blaðsíða 25

FIMMTUDAGUR PRESSAN 19. MARS 1992
25

Konur í dag þurfa að standa sig á mörgum vígstöðvum. Þær þurfa að skara
fram úr á vinnustað og leggja sitt af mörkum til að ná árangri og vera teknar
alvarlega. Oftar en ekki þurfa þær að dreifa orkunni á marga staði en eru
sterkari fyrir vikið og standa upp úr fjöldanum.
Nútíminn býður ekki upp á neitt annað en að standa sig og engin afsökun
nógu góð ef kona ætlar að ná markmiðum sínum. Atorkan er því sett í fyrsta
sæti og ráðist í hlutina eins og þeir koma fyrir. PRESSAN leitaði álits nokk-
urra kvenna á lífinu og tilverunni.
SUMTAUÐ-
VELT -ANNAÐ
EKKI
Hestaíþróttin er heillandi en
krefst heilmikils tíma og krafts.
Það þarf þrotlausa þjálfun til að
ná árangri, en það hefur Rúna
Einarsdóttir ekki sett fyrir sig
og er einn af fremstu reið- og
tamningamönnum landsins.
Hún er alin upp við reið-
mennsku frá blautu
bamsbeini og hefur
ekki unnið að
neinu öðru síð-
an hún vann
Morgunblaðsbikar-
inn fyrir tamningar á Bænda-
skólanum á Hvanneyri. Þekktust
er hún fyrir að hafa setið helstu
gæðinga landsins en býr nú í
Þýskalandi um tíma, þar sem
hún þjálfar íslenska hesta.
- Þarf sérstaka skapgerð í
svona starf?
„Þetta getur verið hörku-
vinna og ætli flestir segi ekki
að ég sé hörkufrekja."
- Ertu sammála því?
(hlær mikið) „Já, já og
kannski veitir mér heldur ekkert
af.“
Nú stendurðu upp úr í miklu
karlaveldi, hvernig tilfinning
erþað?
„Það er voðalega góð tilfinn-
ing, því alveg frá því ég var lítil
öfundaði ég strákana af því að
þeir gátu alltaf gert miklu
skemmtilegri hluti en ég. Þeir
fengu að gera ýmislegt sem mér
fannst ég ekki hafa eins mikið
leyft til að gera. Það hefur alltaf
verið mitt mottó að vinna þá
(hlær). En auðvitað er keppni
alltaf keppni og maður reynir
bara að standa sig eins og maður
getur. Aðalatriðið er að gera vel,
ekki endilega vinna."
hentur og
harðhentur,
ekkert
endilega
svo
hraustur
og sterk-
ur.
Kannski
við
ákveðin
verk en
ekki
við
reið-
mennsk-
una.
Næmi og til-
fmning fyrir
hestinum er það sem
til þarf.“
- Þarftu
að vera árœðin við tamning-
arnar, nota styrk eða ákveðna
orku?
„Maður verður auðvitað alltaf
að vita hvað maður er að gera og
við þjálfun hesta verðurðu að
vita hvaða möguleika þú hefur.
Þú þarft líka alltaf að vera hús-
bóndinn, sem þýðir að þú þarft
að fá hrossið til að vinna með
þér. Þú verður að finna einhveija
leið - helst með góðu þó að
stundum sé það ekki hægt - og
verður að launa gott með góðu
en annars að sýna hestinum fram
á að það gangi ekki svona. Þetta
er alltaf jafn spennandi og íjöl-
breytilegt.
Þetta er bara eins og í annarri
vinnu. Sumt er auðvelt og annað
erfitt, en þú þarft að vera svoiítið
alhliða. Þú þarft að vera stjóm-
andi og sjá hvemig hrossinu líð-
ur. Líkamlega þarf maður líka að
vera vel á sig kominn, þó að ég
uppfylli þessi skilyrði svo sem
ekki (hlær), útilokað mál. Þú
þarft að hafa heldur meira vit en
hrossið og eftir því sem þú hefur
fjölbreytilegri hæfileika og
meira næmi er það betra. Maður
verður að geta verið bæði mjúk-
KONUR MISMETN-
AÐARCJARNAR
Til að dansari geti náð langt
þarf hann að eyða mörgum
stundum í æftngar á dag. Þetta er
krefjandi og tekur hugann allan.
Ekkj nóg með það heldur þarf að
passa hvert línumar stefna, svo
vinnan er ekki á enda þótt heim
sé komið. Þær eru báðar dansar-
ar, en ólíkar.
Lára Stefánsdóttir lagði
fyrir sig ballettinn en Kara
Arngrímsdóttir samkvæmis-
dansana. Störf þeirra hafa þó
ákveðna snertifleti.
Er ekki erfitt fyrir konur í
dag að vera á framabraut,
KVENEÐLIf) ÞARF ÚT-
RÁS
Orkuboltunum má dást að
fyrir það eitt að drífa hinar
áfram, sem minna þrek hafa.
Hafdís Jónsdóttir er ein af þeirri
tegundinni.
„Það er mikið til í þessu. Ætli
það sé ekki vegna kveneðlisins
að við viljum hafa einhvem til
v e r a
vel tilhafð-
ar og standa sig
einnig í móðurhlut-
verkinu?
„Jú, ég held að það sé töluvert
erfitt og það er meiri togstreita.
Konur em náttúrlega mismetn-
aðargjamar og ég held að það sé
mjög einstaklingsbundið hvort
konur njóta þess að vera
heima og vera
bara
hús-
mæður.
En yfirleitt
held ég að
konur vilji
„kamer“,“
segirLára.
Hún sagðist
telja að konum
gengi yfirleitt
ágætlega að sam-
ræma starf sitt bama-
uppeldi og rekstri heim-
ilisins. Að sjálfsögðu þurfa karl-
mennimir líka að hjálpa til og
allt daglegt stúss íheimilisrekstr-
inum er þá einnig á þeirra
ábyrgð.
En skipuleggja þá konur
barneignir til dœmis með til-
liti til vinnu sinnar?
„Ég held að það fari
náttúrlega mjög mikið eftir
starfi konunnar. Nú er ég
dansari og maður hugsar
náttúrlega um það hvenær
sé hentugur tími til að
eignast barn. Ég held að
flestir hugsi dálítið um það
hvenær hentugasti tíminn sé.“
En gengur þessum konum
vel að samrœma vinnu sína ut-
an heimilis og innan þess?
„Ég er nú engin fyrirmyndar-
húsmóðir," segir Kara, „en ég
held að þetta sé einstaklings-
bundið og misjafnt eftir því
hvemig fólk nær að skipuleggja
tíma sinn og líka náttúrlega eftir
því hvað vinnutíminn er langur.
Ég er yfirleitt mætt á minn
vinnustað um hádegi og er þar
framyfir miðnætti.“
En hafa karlmenn einhverja
þá eiginleika sem þú vildir búa
yfir?
„Nei, ég skipti ekki fólki
eftir kynjum. Ég sé kannski
eitthvað í fari einhvers sem ég
vildi búa yfir, en það er alveg
óháð því hvort viðkomandi er
karlmaður eða kvenmaður.“