Pressan - 15.04.1992, Blaðsíða 30
30
MIÐVIKUDAGUR PRCSSAN 19. MARS 1992
Ef kirkjan færi að auglýsa
eins og allir hinir
Kirkjunni er oftfundið það til
forúttu að hún nái ekki til
fólksins, hún sé stöðnuð stofn-
un og jafnvel leiðinleg, í hesta
falli alltaf nokkrum áratugum
á eftir tímanum. Afþeim sök-
um flykkistfólk til liðs við sér-
trúarhópa, þar sem sé meiri
spenna í loftinu, meiri hiti,
meiri œsingur. Það þurfi sem-
sé að fœra kirkjuna nœr hröð-
um heimi nútímafjölmiðlunar,
nútíminn sé hávaðasamur og
það þurfi kirkjan líka að vera.
reisnartímanum hétu þeir til
dœmis Michelangelo og Rafa-
el. Auglýsingarnar hér á síð-
unni eru verk meðlima í Fé-
lagi íslenskra teiknara. Þœr
eru sérstaklega gerðarfyrir
sýningufélagsins sem þessa
dagana stenduryfir í Galleríi
G15 á Skólavörðustíg 15.
Þema sýningarinnar er trúin
og kirkjan, það er semsagt
kannað hver útkoman yrði ef
þjóðkirkjanfengi auglýsinga-
teiknara í lið með sér.
Eða á kirkjan kannski ekkert
að eltast við tískuhólur?
Sanna ekki aldur hennar og
langlífi einmitt að hún eigi að
standa óhögguð, utan við
boðaföll tímans, hera sig með
virðingu og reisn — jafnvel
þótt sumum kunni að þykja
hún leiðinlegfyrir vikið?
Við œtlum svosem ekki að
svara þessum spurningum hér,
en birtum til glöggvunar
nokkrar auglýsingar sem gefa
hugmynd um hventig kirkjan
gœti notað sér auglýsinga-
tœknina til að laða til sínfólk
og koma hoðskapnum áfram-
fceri. Lesendur verða svo að
eiga það við sjálfa sig hvort
þeim líkar þessi framsetning
vel eða illa, en við getum auð-
vitað rninnt á að kirkjan hefur
oft notið starfskrafta snjallra
auglýsingamanna — á endur-
Haukur Halldórsson
, Auglýsingin mótast ein-
göngu af minni faglegu afstöðu,
en á engan hátt af persónulegri
afstöðu minni til trúmála. Stund-
um er verið að argast í auglýs-
ingateiknurum, þeir séu að vinna
að hlutum sem þeir geti alls ekki
verið sammála sjálfir. Það er
náttúrlega fráleitt og skiptir engu
máli. Þess vegna hellti ég mér út
í þetta með það að leiðarljósi að
þjóðkirkjan væri bara eins og
hver annar kúnni. Og því vottar
ekki fyrir hæðni eða ádeilu, þetta
er líklega ein alvarlegasta aug-
lýsingin sem þama er. Textinn
er náttúrlega alþekktur, og
reyndar hefur alla tíð vafist dálít-
ið fyrir kirkjunni að skýra þessi
orð Krists á krossinum. Líklega
stendur boðskapurinn öllu nær
Líba Asgeirsdóttir
Björn Valdiniarsson ~,
„Við notum verkfærið
sem kirkjan heíúr notað öld
eftir öld til að höfða til fólks,
það er listina. Hugmyndin er
að auglýsingin væri ein af
mörgum í seríu, þar sem
ýmsir listamenn vinna með
hugtök og sögur úr kristinni
trú. Þetta á að vekja fólk til
umhugsunar um trúna.“
Þorvaldur Óttar Guð-
laugsson
6
„Þetta olli mér talsverðu
hugarangri. Eg sat lengi við
anna er ekki páskaegg, heldur
dauði og upprisa Krists, að Jesús
var ekki hæna sem verpti páska-
eggjum. Þetta er alvarleg aug-
lýsing, ætluð til þess að áminna
fólk. Mér fmnst alveg sjálfsagt
að kirkjan noti svona aðferðir til
að vekja á sér eftirtekt, ef hún
telur það hjálpa sér.“
Björn Brynjúlfur Björnssoiy
„Það rifjuðust upp fyrir mér
þessar fallegu og hugljúfu
myndir sem maður fékk í sunnu-
dagaskóla í gamla daga, þær
voru ákveðin „visúal“ upplifun
sem brenndi sig inn í bamshug-
ann. Það em náttúrlega ýmis
böm sem ekki þekkja þetta, fyrir
2
CwrirWHtfM ttnnat ppovwnap
þeim kjama sem kirkjan er
byggð á en þeirri stofhun
sem hún er nú.'
Björn Valdimarsson
Líba Ásgeirsdóttir
„Margir hugsa ekki út í
hvað trúin og kirkjan hafa
mikil álirif á það sem við er-
um, hugsum og gemm. Trú-
in mótar mann án þess að
maður geri sér grein fýrir
því. Þaðan koma hugmyndir
okkar um réttlæti og siðgæði,
sem við teljum jafnvel kjama
hugmynda okkar og
menningar."
Tt
tlwOlUrkilltt
Elísabet Anna Cochran
6
„Þetta er einföld auglýsing,
gerð þannig að hún skilst á
augabragði, fólk þarf varla ann-
að en líta á hana til að vita hvað
niálið snýst um. Það ersemsagt
borðliggjandi hvað þama liggur
að baki: páskamirem orðnir
mikil hátíð kaupmanna, fólk
sækir ekki kirkju en hámar í sig
páskaegg. Ég er svolítið að gefa
fólki utan undir með þetta,
minna það á að boðskapur pásk-
I
f
þau er þesst maður a bibhu-
myndunum ókunnugur mað-
ur, eins og auglýsingin bend-
ir á. Það er svo kannski á
mörkunum hvort þetta er al-
vömauglýsing, hún yrði
varla svona ef ég yrði í fúl-
ustu alvöru beðinn að gera
auglýsingu fyrir sunnudaga-
skóla. Ég er semsagt svolítið
að leika mér í staðinn fyrir
að vera alvarlegur, eins og
menn em hémmbil alltaf í
þessari vinnu.“