Pressan - 30.04.1992, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR PRESSAN 30.APRÍL1992
Á L I T
Eins ans alnwnnt nam við Haskolaim
Páll Skúlason prófessor, sem jafnframt situr í kennslumálanefnd HÍ,
hefur kynnt tillögur sínar um eins árs aðfaramám þar sem nemendum
yrði m.a. kennd gagnrýnin hugsun, lestur fræðibóka og enska.
ÁSTA KRISTÍN RAGNARS-
DÓTTIR, forstöðumaður
Námsráðgjafar Háskólans:
„Málið snýst um það að hér er verið að koma.
með millikafla í námi upp á það að gera fólki betur
grein fyrir því hvað háskólanám gengur út á. Það
lenda mjög margir f ógöngum í sambandi við
námsval og námsframvindu. Eg tel að þetta námstilboð geti dregið úr
skakkaföllum fólks því þama gefst því ráðrúm til að átta sig betur á
hvað það vill. Hér er verið að opna hugann fyrir því hvað akademískt
nám er. Við í námsráðgjöfinni finnum lyrir því að margir sækja nám í
Háskólanum sem aðgöngumiða að einhverju starfi en ekki vegna sér-
stakrar námsánægju og þekkingarleitar. Ef fólk nær árangri eftir eins
árs nám þá er ábyrgð Háskólans önnur.“
ÖRNÓLFUR THORLACIUS,
rektor í Hamrahlíð:
„Mér sýnist að ef á að fara að auka
inngangsífæðslu við Háskóla Islands þá hlýtur það
að tengjast því að framhaldsskólinn verði styttur.
Það er kvartað undan því nú þegar að við séum með
fólk sem kemur ári seinna inn í háskóla en gerist í
nágrannalöndum okkar. Ef við eigum svo að fara að bæta við það einu
ári í viðbót í aðfaramámi við Háskólann emm við komin með ansi
hreint mikla almenna menntun. Hins vegar er það framkvæmdaratriði
hvort þetta er unnið við framhaldsskóla eða í þeim skólum sem taka
við. Þó get ég ekki litið á þetta sem áfellisdóm yfir framhaldsskóla-
kerfinu."
OLAFUR ARNARSON, aðstoð-
| £ armaður menntamálaráðherra:
Tj' r*,Tfj|| „Ég stend nú alveg við það að í
' v■" ; ;í fljótu bragði lítur þetta út fyrir að vera einhvers
“ konar ífamlenging á framhaldsskólanum. Eg hélt
að Háskólinn hefði forgangsröð sína öðmvísi. Ég
sé ekki alveg rökfestuna í því að nám með þeim
hætti sem Páll Skúlason lýsir eigi að vera hagnýtur undirbúningur fyr-
ir fólk í tæknivæddu upplýsingaþjóðfélagi. Fljótt á litið virðist sem
megináherslan sé á heimspeki og fommenntir. Ef þessi hugmynd nær
fram að ganga er Háskólinn að færa sig niður á framhaldsskólastig. Ef
marka má ummæli rektors er það þveröfugt við það sem Háskólinn
vill stefna."
PÉTUR Þ. ÓSKARSSON, for-l
maður Stúdentaráðs:
„Það er ákveðið vandamál fyrir
hendi í Háskólanum sem þessari hugmynd er ætlað
að leysa. Skýringanna er fyrst og fremst að leita í
framhaldsskólunum, sem undirbúa nemendur ekki
nógu vel fyrir háskólanám. Það er mjög gott að
menn skuli vera famir að ræða það af einhverri alvöm hvemig við
ætlum að leysa þetta vandamál. Mér sýnist hér vera á ferðinni ein-
hvers konar almenn aðferðafræði og ég get ekki séð annað en slík
fræði nýtist öllum þorra fólks í daglegu lífi.“
SVEINBJORN BJORNSSON,
rektor Háskóla íslands:
„Kosturinn við tillögu Páls er sá að það em
margir hér í námi sem ekki em nægilega vel undir-
búnir. Að stunda háskólanám kallar á ný vinnu-
brögð og hugsunarhátt og ég gæti vel trúað að þessi
nýja tillaga gæti hjálpað nemendum að finna sig í
náminu. Sá ókostur sem menn hafa bent á, ef allir hefja nám með
þessum hætti, er að hætta yrði á því að námið lengdist í námsgreinum
sem krefjast mikillar starfsþjálfunar. í ýmsum greinum heimspekj-
deildar og félagsvísindadeildar er vel hugsanlegt að viðurkenna þetta
sem hluta af þriggja ára námi, en þá er hætta á að á það verði litið sem
tossanám. Það er út af fyrir sig eðlileg gagnrýni þegar menn benda á
að framhaldsskólamir eigi að skila nemendum tilbúnum til náms, en
undirbúningsnám í háskólum er vel þekkt fyrirbæri víða erlendis."
LUKKUHUSID
GRAFARVOG
er eitt frægasta hús á íslandi á seinni tímum. Það
komst í fréttirnar 1989 er það varð aðalvinningur
í skafmiðahappdrætti Hjálparsveita skáta;
Lukkutríói. Fljótlega spunnust miklar sögur um
húsið. Hjálparsveitirnar voru sakaðar um að
leyna fólk því að húsið hefði gengið út á fyrstu
vikunum. Þegar svo enginn gaf sig fram með
vinningsmiðann voru þær sakaðar um að hafa
aldrei gefið út miðann góða.

.
-
' . " i ' ;• • '
___l___ ■ _;.. ■ ■ m I .':■■ ■ m BBh i.m i
Lukkuhúsið til sölu
„í dag bendir allt til þess að
við seljum húsið,“ sagði Björn
Hermannsson hjá Landsbjörg í
samtali við PRESSUNA. „Við
emm reyndar að skoða tilboð í
það þessa dagana.“
Það varð uppi fótur og fit
meðal íslendinga er Landssam-
band hjálparsveita skáta hratt af
stað skafmiðahappdrætti sínu,
Lukkutnói, 20. október 1989. í
fyrsta vinning var fullbúið glæsi-
legt einbýlishús í Fannafold 209,
sem þá var metið á fimmtán
milljónir króna, eða vel á ní-
tjándu milljón í dag.
Bjöm segir að allt hafi verið
reynt til að finna réttan eiganda.
„Við auglýstum eftir vinning-
smiðum á löglegan hátt og gerð-
um allt sem við gátum til að
finna réttan eiganda." Hann segir
að þeir hjá sveitunum hafi reynt
til þrautar og eina líklega skýr-
ingin sé sú að einhver hafi
gleymt sér í ákafanum við að
skafa og hreinlega hent miðan-
um dýrmæta.
Miklar kjaftasögur fóru af
stað er salan hófst; húsið átti að
hafa farið strax fyrstu vikumar
en sveitimar leynt því til að salan
stoppaði ekki. Ekki batnaði
ástandið þegar ekkert bólaði á
vinningsmiðanum og vom Bjöm
og félagar bomir þeim sökum að
enginn vinningsmiði væri til.
Svo langt gekk að rannsóknar-
lögreglan gekk í máhð til að at-
BÆTIFLÁKAR
BANNAÐ AÐ VERA EDRÚ
„... að lögreglan í Reykjavík
heföi tekið þijá útigangsmenn í
vörslu sína, þegar þeir
heföu ætlað að sækja
veislu við formlega
opnun Ráðhúss
Reykjavíkur. Úti-
gangsmennimir
hefðu verið stöðvaðir
í Vonarstræti á leið til
veislunnar. Þeir hefðu verið
uppábúnir og ódmkknir, sam-
kvæmt upplýsingum lögregl-
unnar, en úrþví síðamefnda
vom þeir sagðir hafa ætlað að
bæta þegar í ráðhúsið kæmi.
Víkverja finnst miður að lög-
reglan skuli hafa verið með
svona fyrirbyggjandi ráðstafan-
ir og telur viðbrögð hennar við
því að hitta þrjá prúðbúna róna í
Vonarstræti alltof sterk.“
Víkverji Morgunblaösins.
Omar Smári Ármannsson
yfirlögregluþjónn:
„Það er öllum sem tjá sig
opinberlega frjálst að hafa
skoðanir og þetta er skoðun
Víkverja. Hún er góð og gild
svo langt sem hún nær en ekki
er þar með sagt að við séum
sammála henni.“
ÓHEILLAPOLLUR
„Við norðurenda nýja
ráðhússins er kominn til-
búinn pollur sem virðist
flísalagður í bominn og allur
hinn sakleysislegasti ásýndar.
Þegar maður kemur nær pollin-
um sér maður hins vegar og
gerir sér grein fyrir því að þetta
getur átt eftir að verða hinn
mesti óheillapollur ef ekki er
vel að gætt. Það væri til dæmis
ekkert skrítið þótt ung böm sem
slíta sig laus frá foreldri eða em
þama á vappi gætu ráfað út í
pollinn og hrasað með slæmum
afleiðingum."
Helga Þorsteinsdóttir í lesendabréfi
IDV.
Ólafur Jónsson, upplýs-
ingafulltrúi Reykjavíkur-
borgar:
„Ég hef nú meiri áhyggjur
af Tjöminni sjálfri. Pollurinn
er fimmtíu sentímetra djúpur
og aflíðandi og ég held að það
sé voðalega erfitt að fara sér
að voða þar, en þó er náttúr-
lega allt hægt.“
SLÆMT FJÁRMÁLASIÐ-
FERÐI í FLOKKUNUM
„Mér er til efs að stjómmálasið-
gæðið sé jafn bágborið og hér í
nokkm siðmenntuðu landi en
við gemm kröfu til að vera
flokkuð til þeirra. Það verður
ekki fyrr en flokkamir sjálfir
beita sér fyrir breytingum á eig-
in starfsreglum að von er til að
íslensk stjómmál geti risið úr
öskustónni og vænst þess að
öðlast virðingu
Valdimar H. Jóhannesson í grein
um fjármál stjórnmálaflokka í DV
Kjartan Gunnarsson,
framkvæmdastjóri Sjálf-
stæðisflokksins:
„Ég hef ekki kynnst starf-
semi annarra flokka jafn náið
og Sjálfstæðisflokksins en ég
hef enga ástæðu til að ætla að
fjármál íslenskra stjómmála-
flokka séu ekki með afskap-
lega eðlilegum hætti. Ég tel
ekki nauðsynlegt að það gildi
neinar sérstakar bókhaldsregl-
ur um stjórnmálaflokka um-
fram önnur frjáls félagasam-
tök. Og ég vara mjög við því
að menn setji einhverjar
strangar reglugerðir um það,
því það opnar möguleikann á
að slík kerfi séu misnotuð af
þeim sem fara með stjómvald
á hverjum tíma. Ég tel nauð-
synlegt að stjórnmálaflokk-
amir séu sem sjálfstæðastir og
óháðastir slíkum hlutum. Ég
sé ekki að siðferði í stjómmál-
um hafi beðið hnekki, af því
að hér eru ekki sérstakar regl-
ur um starfsemi flokka og
fjármál þeirra.“
PIPARSVEINA OG -MEYJ-
ARBURTAFÞINGI
„Ég vil reyndar taka enn dýpra í
árinni og segja að engum ógift-
um aðilum
ætti að
leyfast það
aðstarfa
inni á hæst-
virtri lög-
gjafarsamkomu Islendinga. Ég
tel að það styrki ímynd hjóna-
bandsins sem homsteins hverrar
fjölskyldu og auki farsæld þjóð-
félagsins í heild.“
Konráö Friöfinnsson, lesendabréf í
DV.
Kristín Ástgeirsdóttir,
ógift alþingiskona:
„Ég vil benda á að töluverð-
ur hluti þjóðarinnar er ekki í
lijónabandi, fólk á öllum aldri.
Eg er fylgjandi því að fólk
hafi frelsi til að lifa lífinu eins
og það vill og tel að öll sjónar-
mið og mismunandi reynsla
eigi heima á Alþingi. Ég tel að
það sé af hinu góða að þar sé
fólk úr öllum stéttum, sem býr
við mismunandi fjölskyldu-
hagi og svo framvegis. Þannig
að ég vísa þessu bara á bug.“
huga hvort allt væri með felldu
með sölu miðanna eða hvort
Hjálparsveitimar væm vísvit-
andi að blekkja fólk. Ekkert kom
fram sem benti til óeðlilegra við-
skiptahátta.
„Við fengum allskonar sögur
á okkur og ég fékk rannsóknar-
lögregluna í heimsókn. Þá var
orðrómurinn um að húsið væri
farið orðinn svo magnaður.
Rannsóknarlögreglan var þá
þegar búin að fara heim til kon-
unnar sem átti að hafa fengið
húsið. Sú kona var búin að fá
heillaóskaskeyti og blóm frá alls
konar fólki, því það gekk um allt
að hún heföi fengið húsið,“ segir
Bjöm.
Sölu miðanna var hætt fyrir
jfö nokkm og tími sá sem vinn-
ingshafar höfðu til að nálgast
vinninga sína er liðinn, rann út í
nóvember síðastliðnum. Húsið
er því í eigu Hjálparsveitanna og
verður selt á næstunni. Bjöm
segir að vissulega hafi þetta mál
allt saman rýrt orðstír sveitanna
og þeir hafi óskað þess að vinn-
ingshafi kæmi fram.
, J>að bendir allt til þess að ein-
hverjum hafi yfirsést, en þó
gerðist það almennt ekki í þess-
um skafmiðabransa. Meðan
hann stóð sem hæst skiluðu sér
svo til allir vinningar en í þessu
tilfelli virðist það ekki hafa gerst.
Þetta var að vísu erfiður leikur
og menn þurftu að einbeita sér
svolítið. Það er alltaf auðvelt að
vera vitur eftir á en kannski heföi
leikurinn átt að vera einfaldari.
Þetta er búið að vera mikil trag-
edía alveg frá fyrsta degi að við
seldum fyrsta miðann,“ segir
Bjöm Hermannsson, fram-
kvæmdastjóri Lukkutríósins.