Pressan - 07.05.1992, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR PRESSAN 7. MAÍ1992
Skipulögð glæpastarfsemi
ðllllM
BRÍGBUM
BEITTHLM
BATAFÉAF
SKKUIiaiM
PRESSAN hefur að undanförnu fjallað um svik og fjárglæfra sem geta ekki
kallast annað en skipulögð glæpastarfsemi. í þessum tilvikum hefur fé verið
haft af fólki með allskyns svikum í bíla- og fasteignaviðskiptum. Greitt hefur
verið fyrir eignirnar með verðlausum pappírum. Fyrir viðskiptunum hefur
verið skráður kaupandi sem aldrei er ætlunin að standi í skilum.
Að undanfömu hefur PRESS-
AN fjallað um það sem mætti
kalla „skipulega glæpastarf-
semi“; fjársvik hvers konar þar
sem búnar eru til svikamyllur
sem hafa það eina hlutverk að
pretta fólk. Fjöldi manna virðist
hafa þetta að atvinnu og einskis
svífast til að ná markmiðum sín-
um. Oft em þessir menn að eiga
hver við annan og kalla þá við-
skiptasvæðið „gráa markaðinn“
en þess á milli lendir saklaust
fólk í svikunum.
Kveikjan að þessum skrifum
blaðsins em fjölmargar og alvar-
legar ábendingar fólks sem hefur
lent í hremmingum vegna við-
skipta við menn sem gefa sig í
þetta.
Eins og komið hefur fram er
fólk ákaflega vamarlaust gagn-
vart svikunum, því braskaramir
hafa oftar en ekki fundið leiðir
framhjá hefðbundnum öryggis-
þáttum eins og vanskilaskrám
banka. Þá bætir ekki úr skák að
fjársvikadeild rannsóknarlög-
reglunnar á í mestu erfiðleikum
með að sinna öllum þessum mál-
um vegna fjölda þeirra og fá-
mennis.
STOFNA HVERT FYRIR-
TÆKID OFANIANNAD
TIL AÐ ÞURRKA OT
SPORIN
Eins og kom fram í PRESS-
UNNI í síðustu viku em görnul
fyrirtæki með enga starfsemi tal-
in hinir mestu „gullmolar".
„Flögubergsmálið" er einmitt
slíkt tilfelli þar sem tekið var fyr-
irtæki sem hafði enga starfsemi
haft um langt skeið — ný stjóm
skipuð og skuldabréf og víxlar
gefm út. Fyrirtækið sjálft er þá
vanalega útgefandi en síðan er
leitað að „heppilegum" skuldur-
um á bréftn. Oftar en ekki er leit-
að eftir ungu óreglufólki sem
ekki á bót fyrir rassinn á sér en
hefur kannski ekki enn komist á
vanskilaskrá — hefur „hreint
nafn“. Stundum em bréfin enn
lakari, en þá em jafnvel tíndir
upp göturónar eða eiturlyfjasjúk-
lingar til að skrifa á bréftn.
Þegar slík útgáfa hefur staðið í
ákveðinn tíma er að koma fyrir-
tækinu frá sér. Furðulegasta
dæmið um slíkar myllur má sjá í
tilfellinu með Rúmið/bílaleiguna
Rúmið/bílaleiguna Höfða/-
Drang. Þar var hópur fólks feng-
inn til að selja bíla út á bréf sem
aldrei var ætlunin að borga.
Fæstir gáfu sér tíma til að taka
veð í bílunum fyrir eftirstöðvun-
um og misstu því eign sína —
nánast um leið og þeir réttu fram
bíllyklana.
Bílar voru fljótlega seldir
áfram bæði til einstaklinga og
fyrirtækja sem tengdust bröskur-
ununt. Þannig vom þeir „þvegn-
ir“ í burtu frá þeim sem stóðu
fyrir svikunum. Þegar síðan