Pressan - 17.09.1992, Blaðsíða 33

FIMMTUDAGUR PRESSAN 17. SEPTEMBER 1992
33
LUKK
TRÖL
5ÖCUR
Tröllin fást í öllum
'stærðum og gerðum
og eru meira að segja
orðin „trendí".
Þau eru aftur að slá í gegn gömlu góðu lukkutröllin sem tröllriðu
öllu hér á landi fyrir um það bil tveimur áratugum. (Bretlandi og
Bandaríkjunum eru þau orðin svo vinsæl að stofnaðir hafa verið
sérstakir klúbbar fyrir aðdáendur tröllana með tugum þúsunda
meðlima.
Það var í sumar sem tröllin náðu fótfestu aftur fyrir alvöru. (slend-
ingar virðast einnig vera að taka við sér, þvi að i mörgum blóma- og
barnabúðum sjást tröllin í breiðum og að auki hefur verið opnuð
sérverslun þar sem hægt að festa kaup á þessum fallega Ijótu en
krúttlegu tröllum í öllum stærðum og gerðurn. Þau eru nefnilega
orðin „trendí". Tískubylgjan er gengin svo langt að meira að segja
er orðið hægt að fá tröll með tattó.
(hópi aðdáenda tröllanna eru ekki eingöngu börn því þau eru
orðin afar vinsæl tækifærisgjöf meðal fullorðna fólksins, enda falleg
hugsun sem fylgir því að gefa lukkutröll. Ein tröllasagan hermir að
maður nokkur sem staddur var á eynni Möltu hafi fest kaup á lukku-
trölli áður en hann tók þátt i lottói staðarins. Hann tók tröllið milli
handa sér og strauk hár þess um
leið og hann óskaði sér
þess að vinna
stóra vinn-
inginn. Og
viti menn:
Hann vann
stærsta
vinninginn í
Möltulottó-
inu!
Myndlistarsýning
einhverfra
Um þessar mundir stendur yfir held-
ur óvenjuleg myndlistarsýning í Gerðu-
bergi, en listamennirnir eru allir ein-
hverfir. Um er að ræða þau Áslaugu
Gunnarsdóttur, Önnu Borg Walters-________________________________
dóttur og Pétur Öm Leifsson, sem öll hafa unnið að því markvisst síðan í
haust að sýna verk sín opinberlega. Flestir þeir sem einhverfir em eiga
erfitt með tjáningu á mæítu máli en myndlistin er ein af þeim tjáningar-
leiðum sem mörgum eru færar, hugsun í myndum. Tveir listamannanna
em tuttugu og fjögurra ára og einn árinu eldri. Þau hafa lengi fengist við
að teikna og mála myndir en fengu nú tækifæri til að vinna með fínni
efni en áður.
Sjöfn Guðmundsdóttir listmeðferðarffæðingur hefur unnið með lista-
mönnunum og segir ákveðna þróun í notkun lita og forma hafa orðið
hjá þeim. Það er kannski ekki á allra færi að skynja hvaða upplifun það
var fyrir listamennina að haida svona sýningu, en þeir sem þekkja vel til
segja að unga fólkið hafi verið bæði ánægt og stolt við
opnunina. Viðburðurinn er einstakur í sögu mynd-
listar á fslandi, þar sem einhverfir hafa aldrei áður sett
upp sýningu sem þessa utan samsýningar sem haldin
var fyrir allnokkrum árum. Markmiðið er að halda
áfram á sömu braut og gefa fleirum tækifæri til að
sýna myndverk sín.
Nú stenduryf-
ir heldur
óvenjuleg
myndlistar-
sýning í
Gerðubergi en
þar sýna þrír
einhverfir
listamenn
Þ U KEMST EKK!
Hún hefur verið að halda
því fram að hún sé eitthvað
venjuleg, hún Sóley sem fer
með annað aðalhlutverkið í
spennugamanmyndinni með
mafíósaívafinu, Sódómu
Reykjavík. Þeir sem til henn-
ar þekkja vita betur. Stúlkan er
hvorki né hefur nokkurn tíma
verið neitt venjuleg. Hún var til
dæmis ekki nema tólf ára þegar
hún ákvað að verða fyrirsæta
(sem reyndar varð ekki, en verð
ur kannski, maður veit aldrei)
og enn yngri þegar hún ákvað
að verða leikkona, sem hún er
þegar orðin.
Oftsinnis gantaðist hún með
það, innan vinkvennahópsins,
að þegar hún yrði orðin ffæg og
rík leikkona ætlaði hún létta
undir með vinkonum sínum í
fjármálunum, gera hitt og þetta
fyrir þær, enda sparar Sóley aldrei
stóru orðin. Hún var vön að láta
vaða, stúlkan. Það skal þó viður-
kennt að Sóley er ekki lengur jafn-
yfirlýsingaglöð og á sínum yngri
árum, hefur enda þroskast nokk-
uð og er farin að láta verkin ffem-
ur en orðin tala.
Afhveiju varst þú valin i aim-
að aðalhlutverkanna í myndinni?
„Ja, við Óskar kynntumst í
London þegar við vorum bæði í
námi og urðum eftir það ágætis
félagar. Þar hefur hann sennilega
kynnst því að ég hef einhverja
leikhæfileika. Engu að síður var ég
prófuð í myndina. Ég held að
þetta hafi síður en svo verið vinar-
greiði.“
Þú segir þetta mafíósamynd.
Eru margar byssur og morð í
Sódómu?
„Nei, það eru hvorki notaðar
byssur né ofbeldisáhöld í mynd-
inni og engin morð framin.“
Þess má geta að dyravarðar-
mafíósana í myndinni leika þeir
Eggert Þorleifsson, Stefán Sturla
Sigurjónsson og Þröstur Guð-
bjartsson."
Erþetta fyndin mynd?
„Alveg hryllilega. Hún er hreint
og beint ógeðslega fyndin en allt
öðruvísi fyndin en Veggfóður,
enda um mjög ólíkar myndir að
ræða. Þetta er mynd sem ætti að
höfða tif allra aldurshópa.“
Ergottað vinna með Óskari?
„Óskar er mjög góður leikstjóri.
Ég myndi kalla hann leikara-leik-
stjóra. Við æfðum mjög mikið fyr-
ir þessa mynd, byrjuðum löngu
áður en tökur hófust,“ segir Sóley,
bjartsýn á framhaldið, enda að-
standendur myndarinnar nokkuð
vissir um að þeir sem sáu Vegg-
fóður skili sér einnig á Sódómu og
fleiri til.
MERKAR POPPMINIAR
Á þessum árum geisaði strið milli kynslóðanna sem flestir eru iöngu búnir að gleyma. Mörgu eldra fóiki
þótti popptónlistin ógeðsleg og hryllti við textunum sem voru sungnir við bítlalög. Það var semsagt
gaman að vera ungur og auðvelt að hneyksla foreldrana, ólíkt þvísem nú er. En þegar popparar eetluðu
að færa sig ögn inn á svið klassískrar tónlistar, þá var virðulegum menningarpáfum nóg boðið.
Þess vegna brugðu þeir hart við hinir eldri virðulegu menn sem stjórnuðu tónlistarflutningi íRikisút-
varpinu þegar Trúbrot gaf út fyrstu plötu sína 1969 og nefndi einfaldlega Trúbrot. Þar varð nefnilega
það hneyksli að popplandsliðið fékk að láni stefúr Pílagrimakórnum úr óperunni TannhNuser eftir
Wagner og smíðaði um það lag um ferðirJesú Krists. Að sönnu ósmekklegt, en mjög i anda þess sem var
að gerast annars staðar iheiminum. Og i lagi sem hét Konuþjófurinn komu fyrir einhverjar línur i texta
Þorsteins Eggertssonar sem þóttu tviræðar og þvi var ákveðið að
banna það líka, eins og Elskaðu náungann. En þeir
á Rikisútvarpinu ætluðu ekki að tefla i neina
tvisýnu. Það var ekki nóg að tilkynna
bannið og merkja plöturnarsem út-
varpinu bárust rækilega með
ströngum aðvörunarorðum
eins og „má ekkileika". ▼
Nei, þeir voru svo
ákafir i andúð sinni
, á poppi að þeir .
i fengu útrás, þessir *
' eldri virðulegu menn,
við að rispa allar plöt-
urnar vandlega svo
aldrei framar yrði hægt
að spila hin óæskilegu
Bannið mun ekki vera i m
gildi lengur. " m
GEGNUM VIKUNA
Kaupmannahafnarferð
fjórða des
því þá verður karlafataflokkur-
inn Chippendales frá Hollywood
með undraverða hreyfilistasýn-
inguþaríborg.
Því nýjasta í pomóinu
gervitám, eða afsteypu af tám
Söru Ferguson með góðu bragði
sem gott er að naga.
Að ríkisstjórnin fari að spila
út trompunum
ef hún á einhver til, eila verður
þjóðin brátt útdauð úr svartsýni.
Að fólk fái sér gæludýr frem-
ur en böm
því þjóðfélagið verður sífelit
vinsamlegra dýrum en óvinsam-
legra börnum.
Að vera klæddur eins og
„drusla“. í öllu of stóru, eða of
víðu, of gömlu, of þröngu, of not-
uðu eða of ódýru, eða því sem
streit fólkinu með „stíl“ finnst
„of‘ eitthvað. Að vera í „of‘ ein-
hverju er svar hinna meðvituðu
um að nú séu krepputímar. Og þá
skal andinn sterkari efninu. Það
er nefnilega úti á krepputímum að
vera ómeðvitaður streitari og
klæðast öllu í stíl ffá toppi til táar;
að vera í Chanel-dragt með Chan-
el-veski og í Chanel-skóm og
halda að maður sé ægilega fiottur
og smart. Það er næsta heimsku-
legt.
UTI
Kombakk er tvímælalaust úti
og hefur verið um tíma þótt enn
sé verið að hampa mönnum eins
og Pétri Kristjánssyni, Flosa Ólafs-
syni, Trúbroti, Pops og fleirum.
Þegar kombakk er komið út í öfg-
ar, eins og nú á íslandi, er það
orðið merki urn andleysi á hæsta
stigi. Þetta er eins og með allt ann-
að hérlendis; ef ein beljan byrjar
að míga þá þurfa allar hinar belj-
urnar líka að míga. Kombakk
Hjalta Rögnvaldssonar er hins
vegar inni, enda á ferðinni með-
vitaður leiksnillingur
með skoðanir.
.,, nmaíú. Pcdtiréír- aðms apb. -iín lH“ss að hussa (il al,ra frrða,as
* i du r rr anna scm hu fors
iinna sem þú fórst
ckki í snniar.
IJJJJ
... án kábojstígvéla.
... án þess að fá þér chilipipar. Þú
þolir betur hitann á eftir.
... cf fíÚ
crí cíiíti
titci) íatíó
cittljUcrc
otaönr ú
ítroþúit-
uiit.
„Erþað ekki dœmigertfyrir kallana í ríkisstjóminni að
skera niðurfœðingarorlofið, — maðurhefurnú rekist
á svona ábyrgðarleysi í kallpeningnum áður. Égheld
þessir kallar œttu að hugsafyrr um hvaða afleiðingar
það hefur að sofa hjá. Efþeir vilja spara fieðingarorlof-
ið eiga þeir baraað nota smokka!"