Pressan - 11.05.1994, Blaðsíða 13

• Mðrðurínn sem kom inn
úr kuldanum ★★1/2 Thc Cat
that Came in Frotti the Cold á
RÚV á fimmtudag. Bresk heimfldamynd um illi,
sem er marðardýr. Þýðandi og þulur er Gylfi Páls-
son, sem hefur flottustu sjónvarpsrödd í heimi.
Sjónvarp
• Feðgar ★★1/2 Frasierá RÚV á föstudagskvöld. Fyrsti þáttur í sjón-
varpsþáttaröð sem fjallar um dr. Frasier Crane, einn fastagestanna á
Staupasteini. Ef þessir þættir cru eitthvað í líkingu við Staupastein að
gæðum ætti að vera óhætt að mæla með þessu.
• Barton Fink ★★★ Barton
Fink á Stöð 2 á föstudagskvöld. Al-
veg stórsnjöll mynd frá Cohen-
bræðnun. Turturro fer á kostum í
titilhlutverkinu og Jöhn Goodman
bregst ekki frekar en fyrri daginn.
Frumlegt bíó.
• Dauða-
listinn ★★★
Tlte Dead
Pool á RÚV á laugardagskvöld. Clint í fimmtu
myndinni um Dirty Harry. Liam Neeson er hörku-
flottur vondi kall og það þarf náttúrulega ekki að
fara mörguin orðuin uin ffammistöðu CUnts.
• Andrésar andar-leikamir ★★★★★ á RÚV á
sunnudag. Hinn ævintýralega skemmtilegi útvarps-
maður Gestur Einar Jónasson ræðir við þátttakend-
ur og fylgist með leikunum. Gestur Einar hefiu- sýnt
framúrskarandi hæfileika sem kvikmyndaleikari og
heldur úti einum vinsælasta útvarpsþætti landsins.
Það er löngu kominn tími á að íslenskir sjónvarps-
áhorfendur fái hann á skjáinn því auk þess að vera
algjör gúddígæ þá er Gestur einkar viðfélldinn útlits.
1|- *r • Björgunin ® 77ic Rescue á Stöð 2 á fimmtudags-
Vðnsi. kvöld. Alveg dragúldin mynd sem hötðar hugsanlega
til drengja á aldrinum 13 ára, en þeir þurfa þá að vera
fremur seinþroska. Alveg
furðulegt að bjóða upp á
svona rusl. Þetta hefði
Jónas R. aldrei látið við-
gangast.
• Duch ® Driving Mc
Crazy á Stöð 2 á föstu-
dagskvöld. Þessi mynd
gerir hvem mann vitlaus-
an. Hrokafullur drengur
lendir á ferðalagi með kærasta mömmu sinnar og þeir em báðir svo leið-
inlegir að þig langar til að kyrkja þá eftir fimm mínútur.
• Kona bróður míns ® My Brother’s Wife á RÚV á laugardagskvöld.
Ofleikarinn og leiðindapúkinn John Ritter í aðalhlutverki í mynd sem
hefur það ógeðfellda þema að fjalla um mann sem eyðir tveimur áratug-
um í að rcyna við mágkonu sína. Má þetta?
Þótt hangi lostakústur
FULL A MOTI
SÖGUBÍÓI
★★★
Gömlu jaxlamir Walter
Matthau og Jack Lernmon
era stórskemmtilegir í
myndinni „Grumpy Old Men“.
Þar leika þeir nágranna í litlu þorpi
í Michigan, sem hafa eldað saman
grátt silfúr síðan í bamæsku. Það er
á milli þeirra góðlátleg kergja sem
öðra hvora brýst út í léttkvikindis-
legum prakkarastrikum. Maður
finnur samt að það er ekki mjög
djúpt á óvildinni. Þó að kallamir
formæli hvor öðram í tíma og
ótíma standa þeir samt saman þeg-
ar á reynir. Þetta munstur virðist
hafa staðið óhaggað um áratuga-
skeið og ekki útlit fyrir að þar verði
nein breyting á. Nema hvað, dag
Bíó
MBMMMMi
J
• Hetjan hans pabba ★ í tvennu höfðu
framleiðendurnir eitthvað fyrir sén Þetta er
efhi í gamanmynd og helvíti væri gott að fá
Gérard í hana. Svo gleymdu þeir sér við
hitt.
Bíóhöllinni
• Óttalaus ★★ Það er eins og það sé
ekki pláss fyrir allt sem þarf að segja, sem
verður m.a. til þess að allt sem gerist með
fjölskyldu arkitektsins er frekar yfirborðs-
kennt.
Bíóborginni
• Systragerfi 2 © Það er eins og enginn
sem við þessa mynd starfaði hafi haft
nokkum áhuga á henni og menn fyrst og
fremst hugsað um að drífa þetta helvíti af.
Sambíóunum
• Lævís leikur ★★ Malice. Film noir er
af mörgum talin helsta stolt bandarískrar
kvikmyndasögu og síðari tíma kvikmynda-
gerðarmenn hafa oft gert myndir með
sömu formerkjum eða í það minnsta
nuddað sér utan í stílinn. Lævís leikur er
ein slík.
Regnboganum
• Listi Schindlers ★★★★ Myndin er
hrikalega áhrifamikil og laus við væmni,
þótt hún fjalli um atburði sem vel er hægt
að gera kröfu til að maður felli eitt eða tvö
tár yfir.
Háskólabíói
• Dreggjar dagsins ★★★★ Það má
segja að Dreggjar dagsins hvetji meðaljón-
inn og -gunnuna til að láta ekki rútínuna
skemma fyrir sér hin fomu sannindi: Mað-
ur er manns gaman.
Stjömubíói
• Pelíkanaskjalið ★★★ Það fer vel á
því að gera vandaða spennumynd sem
byggist á jafnáþreifanlegum gmnni. Frá-
sögnin heppnast vel og maður er alltaf að
bíða eftir því hvað gerist néest.
Sambíóunum
• í nafhi föðurins ★★★★ Þessi skrípa-
leikur er sönn saga. Hann er eitthvert
mesta hneyksli sem riðið hefur breskum
réttarfarshúsum frá því pyntingar og lim-
lestingar vom stundaðar í Tower of Lond-
on.
Háskólabíói
KVIKMYNDIR
HALLUR
HELGASOIXI
einn flytur hugguleg einhleyp kona
í húsið á móti. Báðir verða skotnir í
dömunni og þar með er fjandinn
laus. Þegar menn eru komnir í
slíka baráttu grípa þeir til ýmissa
ráða til að draga burst hvor úr ann-
ars nefi. M.a. með því að draga í
efa getu hins til að láta sér rísa hold
og þar fram eftir götunum.
Fúll á móti er vel heppnuð gam-
anmynd. Maður er síglottandi yfir
köllunum og skellir oft upp úr. Eft-
ir að hafa séð þessa mynd verður
manni hugsað til þess hvort Holly-
wood mætti ekki gera meira af því
að nýta sér garnlar hetjur hvíta
tjaldsins. Bærinn er íúllur af göml-
um kempum sem ekki er hringt í
nema til að leika afa og ömmur í
myndum þar sem aðrir era í sviðs-
ljósinu. Hér kemur að sjálfsögðu til
margumtöluð æskudýrkun hins
vestræna heims.
Sagan í þessari mynd er því
skemmtilega óvanaleg í Hofly-
woodflórunni og þá er sviðsetning-
in ekki síður skemmtileg, þ.e. valið
á sögusviði og útfærslan á því. Að
sjá gamlingjana skunda út á frosið
vatn til að sitja þar hver í sínurn
veiðiskúr og dorga niður um gat á
skúrgólfinu er kómískt og ágæt til-
breyting frá eilífu sumri og æsku.
Það era hins vegar aðalleikararn-
ir þeir Walter Matthau og Jack
,Stundum erMatthau eins og illa fyrir
kallaður „bulldog“ á svipinn og um-
myndar svo gúmmíið Jraman í sér í
mögnuð glott. “
Lemmon sem gefa myndinni líf.
Þeir era báðir þrælfyndnir og
kraftmiklir í hlutverkum sínum.
Geisla af leikgleði, eins og leikhús-
gagnrýnendur myndu kannski
orða það. Sérstaklega finnst mér
Walter góður, það er eitthvað við
alla hans viðvera á tjaldinu sem
veldur því að maður þurrkar glott-
ið aldrei alveg af smettinu. Walter
hefur líka alltaf verið einstaklega
svipmikill kall og ekki hefúr hann
versnað með áranum. Stundum er
hann eins og illa fyrir kallaður
„bulldog“ á svipinn og ummyndar
svo gúmmíið framan í sér í mögn-
uð glott og önnur svipbrigði þegar
þannig liggur á honum. Þá má ekki
gleyma Burgess Meredith (gamli
þjálfarinn í Rocky-myndunum),
hann á lítinn en feikisterkan þátt í
þessari mynd sem pabbi Jacks
Lemmon, spólgratt gamalmenni
sem vildi óska þess að hann væri
bara áttatíu og eins árs ennþá svo
hann gæti verið að eltast við kell-
ingar af meiri krafti.
Fúll á móti er vel hlaðin hlátur-
Þ!
Tvifarar vikunnar starfa á sama sviöi, þeir reka fyrirtæki. Spurningin er
hvort forstjóradjobbið geri menn eins eða hvort það þurfi sama upplag
til að lenda í því?: Hvort kemur á undan — hænan eða eggið? Gunnar Helgi
Hálfdánarson er forstjóri Landsbréfa hf. en Hr. Burns er eigandi og forstjóri
kjarnorkuversins þar sem Hómer starfar. Svo sem enginn eðlismunur þar á
og því líklegt að innrætið sé eins, því útfitið og hollningin er sú sama. Mr.
Burns er líklega ívið eldri, sé miðað við hárið, sem er þynnra en á Gunnari.
En það er líka eini munurinn.
að er gamla sagan; þegar búið
að láta of mikið með
myndir áður en maður sér
þær eiga þær til að rísa ekki undir
væntingunum. Þannig fór með
mig og Ace Ventura. Myndin sló
rækilega í gegn í Bandaríkjunum
nú fyrir mjög skömmu og af því
sem maður hafði heyrt og séð um
hana var hér eitthvað nýtt og ferskt
á ferð. Það er aðallega leikarinn Jim
Carrey sem menn hafa keppst við
að lofa. Enda er það svo að myndin
snýst um hann.
Söguþráðurinn er ferlega þunn-
ur á ósjarmerandi hátt. Stundum
getur maður fellt sig við hæpnar
forsendur fyrir framvindu mála í
gamanmyndum en ekki hér.
Hinsvegar fer ekkert framhjá
manni að Jim Carrey er lunkinn á
sínu sviði. Hann tók á þessu hlut-
verki eins og hann væri að leika í
teiknimynd og á sinn hátt gekk það
upp. Spurningin er bara hvað
áhorfendur eru tilbúnir að sitja
undir stórum skammti af þessu.
Upphafsatriði myndarinnar var
þrælskemmtilegt, en svo smáfjar-
aði undan. Stælarnir, gretturnar og
líkamsbeitingin era að vísu með
eindæmum, enda hefur honum
töluvert verið líkt við helstu geiflu-
meistara kvikmyndasögunnar, ekki
að ósekju.
Ace Ventura virtist virka best á
yngsta liðið í salnum og því ekki
ósanngjarnt að kalla hana gelgju-
smell.
vekjandi atriðum og sterkum smá-
djókum sem ásamt skemmtilegum
leik og sviðsetningu gera hana að
heilsteyptri og skemmtilegri gam-
anmynd.
Og geiflaði
sig í framan
ACE VENTURA —
PET DETECTIVE
SAM-BÍÓUNUM
★★
Til konunnar
hverrar vinur dó
úr „þessu“
Ágæta kona.
Ég vil byrja á að segja þér að ég
samhryggist þér með hann vin
þinn. Andlátsffegn hans barst að
eyrum mér á þann hátt að ég hafði
Þessi setning olli mér enn meiri
heilabrotum en sú fyrri. Eitt
augnablik sá ég fýrir mér innan-
hússhönnuð fá hillu í hausinn o^m .
deyja en datt svo í hug að kannski
0 PIÐ BREF
DAVÍÐ ÞÓR
JÓIXISSOIM
ekki rænu á að segja þér þetta þá.
Við hittumst á afskekktu sveita-
hóteli um síðustu helgi, þar sem
þú varst annaðhvort að skemmta
þér með kvennaklúbbnum þínum
eða að halda fund með honum.
Þar sem ég sat í borðsalnum ásamt
stúlku sem ég hafði hitt þarna fyrr
um kvöldið og var að búa mig
undir að fara í rúmið komst þú að-
vífandi og fórst að tala við hana,
ein af konunum úr klúbbnum.
Veðrið hafði verið einstaklega gott
um daginn og vel lá á mér, sveita-
loffið og stórbrotið landslagið
undir jökli gert mér gott. Þannig
að ég var í gamansömu skapi þegar
ég fór að reyna að koma mér aftur
inn í samræður ykkar eftir að hafa
dottið út í smástund. Á því augna-
bliki snerust þær um innanhúss-
hönnun og innanhússhönnuði.
Þar sem ég er tiltölulega fáfróður
um hvort tveggja og hvorugt er
innan míns áhugasviðs var mér
effir smástund farið að leiðast.
Hreinskilnislega. Ég rifjaði upp í
huganum alla þá innanhússhönn-
uði sem ég hafði séð og komst
fljótt að því að ég hef aldrei séð
innanhússhönnuð annars staðar
en í bíó. Það er því skiljanlegt með
tilliti til þess hvernig ég var
stemmdur og í ljósi alls sem ég
vissi um umræðuefúi ykkar að ég
skyldi gjamma fram í þegar vin-
kona þín nefndi með nafni ein-
hvern í umræddri starfsgrein. „Já,
er hann ekki hommi?“ spurði ég.
Þú leist á mig og sagðir hissa: „Nei,
hann er smiður hérna í sveitinni.“
Nú vissi ég ekki alveg hvort þú
meintir: „Innanhússhönnuðurinn
er smiður hérna í sveitinni og þar-
afleiðandi ekki hommi“ eða:
„Homminn er smiður hérna í
sveitinni og þarafleiðandi ekki inn-
anhússhönnuður.“ Þ.e.a.s. að ann-
aðhvort gæti innanhússhönnuður-
inn ekki verið hommi af því að
hann væri smiður eða hann væri
hérna í sveitinni (þessi sveit væri
þess eðlis að hommar sem í hana
kæmu skiptu strax um skoðun)
eða að einhver óskilgreindur
hommi með ákveðnum greini,
eins og aðeins um einn mann gæti
verið að ræða, gæti ekki verið inn-
anhússhönnuður annaðhvort af
því að hann væri smiður eða af því
að hann væri hérna í sveitinni
(þessi sveit væri þess eðlis að inn-
anhússhönnuðir sem í hana kæmu
skiptu strax um starfsgrein). Allt-
jent var ljóst að þú varst alveg sann-
færð um gagnkynhneigð mannsins
og þar sem ég hafði engar sannanir
fyrir hinu gagnstæða kaus ég að
trúa að af annarri hvorri þessara
ástæðna væri viðkomandi ekki
hommi þótt ég kæmi ekki auga á
tengslin. Hugsanlega gat innan-
hússhönnuður þessi ekki verið
hommi af því að hann var smiður
líka og enginn maður kemst yfir að
sinna þessu öllu þrennu.
Hvað urn það. Ég sagði sann-
leikanum samkvæmt: „Ég hef
aldrei séð innanhússhönnuð sem
ekki var hommi.“ Það var þá sem
þú leist á mig og sagðir: „Skamm-
astu þín, vinur minn dó úr þessu.“
hefði það ekki verið innanhúss-
hönnunin sem fór með hann held-
ur hitt, að hann var hommi. Ekki
vissi ég að kynhneigð gæti verið
banvæn út af fyrir sig. Ef það er
hægt að deyja úr því einu og sér að
vera hommi vil ég ekki vita hvern-
ig-
Ég held nefnilega að ekki geti
sprottið upp meðal jafnstórs hóps
og raun ber vitni svo sjálfstortím-
andi hvatir að þær séu einfaldlega
banvænar út af fyrir sig. Ég get ekld
ímyndað mér eitthvað banvænt
meðal eðlilegra kynferðisathafha
homma sem gagnkynhneigðum er
„Hugsanlega gat
innanhússhönn-
uður þessi ekki
verið hommi af
því að hann var
smiður líka og
enginn maður
kemstyfir að
sinna þessu öllu
þrennu. “
ómögulegt að stunda. Það er ekki
fyrr en einhverjar athafnir fólks
kalla á andsvar utanfrá, annað-
hvort í formi viðbragða annarra
við þeim eða einhverra pesta sem
þær gera menn berskjaldaðari fyrir
en ella, að þær verða hættulegar. Sá
sem er ókurteis á skemmtistað get-
ur fengið kjaftshögg, sá sem fer í
sund um hávetur getur kvefast ef
hann gætir ekki að sér, sá sem fer í
sólbað getur brunnið illa ef hann
gætir ekki að sér, sá sem stundar
kynlíf getur fengið alnæmi ef hann
gætir ekki að sér og þannig mætti
lengi telja.
Þér að segja hef ég ekki enn
fengið botn í þessa setningu, en
ekki segja mér hvað þú áttir við.
Mig langar að fá að halda áffarn að
glíma við röksemdafærsluna. Auk
þess sagðirðu að hann hefði verið
vinur þinn og það er afar mikil-
vægt að eiga sanna vináttu ein-
hvers sem tekur manni eins og
maður er.
Kær kveðja,
Davíð Þór Jónsson.
MIÐVIKUDAGURINN 11. MAÍ1994 PRESSAN 13B