Pressan - 16.06.1994, Blaðsíða 15

Hafþór Ólafsson
Ágætilandi.
Um hvað á kona eins ogégað tala?
Hvaðeina annað en kjama málsins?
Norp’uppá stalli og barasta spjalla?
Um stóriðjudrauma ogvemdun álsins?
Ég vonast til þess að í sumar þegarþú, ágæti landi, sækir þig
heim á fimmtugsafmæli lýðveldisins, á galla krumps væntan-
lega, kappkostirðu að hann, þ.e.a.s. gallinn, sé í fánalitunum.
Einnig er möguleiki að fjölskyldur rotti sig saman í þessu efni
og plotti. Það væri fögur sjón að sjá t.d. afá og ömmur, pabba
og mömmur og bömin varíera með fánalitina á ferðum sín-
um að heimsækja sig eða jafhvel vini sína. Farvel og munið
galli kmmps er með öllu straufrír.
Heiðar Jónsson
Hæstvirtur forseti, írkisstjórn og aðrir gestir.
Þar sem við erum samankomin í tilefni afmælis lýðveldis-
ins, þá er mér heiður að óska þjóðinni til hamingju með þá
gæfú sem henni hefúr auðnast ffá örófi alda. Mín persónu-
lega von er að þjóðinni gefist gæfa áfram til að vinna bug á
þeirri einu ógæfú sem hefúr verið viðloðandi okkar fas, en
það er öfúnd og illt umtal í garð annarra, sem dregur oft
óbætanlegan og óbærilegan dilk á eftir sér, bæði fýrir þann
sem illa er um talað og aðstandendur hans.
Þar sem ég er nokkuð fom og vil hafa hlutina óbreytta
langar mig að flytja ykkur fyrsta erindi þjóðsöngsins okkar,
hans Matthíasar, sem í hjarta mínu verður alltaf okkar.
Ó, Guð vors lands, ó, lands vors Guð,
vér lofum þitt heilaga, heilaga nafn.
Úr sólkerfum himnanna hnýta þérkrans
þínir herskarar, tímanna safn.
Fyrirþér er einn dagur sem þúsund ár,
ogþúsund ár dagur, ei meir,
eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár
sem tilbiður Guð sinn ogdeyr.
:,:íslands þúsund á r.y
eitt eilífðar smáblóm tneð titrandi tár,
sem tilbiður Guð sinn og deyr.
Takk fyrir.
Bjarni Þórarinsson
Sér á parti ágætu Þingvallapartíhaldarar og annað
mennskt:
Sér og nú á fimmtíu ára afinæli rnínu sem lýðveldis ung-
meyja gefst yður einstakt tækifæri til að virða fyrir yður væn-
an kvenkost. En ég vil hvorki sjá né heyra lýðskrumara, tylli-
dagafalsara né glansmyndafrömuði. Ég vil sjá alvöru fólk í
ausandi rigningu og glampandi sól, í réttu hlutfalli við ffam-
lag veðurguðanna. I guðana bænum verið ekki svona reist í
göngulagi og sjálfúm ykkur ólík. Það fer nefiiilega svoddan
óskup í taugarnar á alvöru útlendingum. Efþjóðremba ykkar
keyrir úr hófi ffam fæ ég oftast meltingartruflanir og slæmt í
móðurlífið og enda þá flestum í fjölskyldunni til hrellingar á
kamrinum. En ef þjóðremba ykkar ætlar alveg alla að æra—
goð, guði og gyðjur líka—get ég svo sem sagt ykkur í trúnaði
að ég á flugmiða til Costa Bravo.
Góða skemmtan, góðir landar, og dettið nú einu sinni al-
mennilega í það, það vill segja, þrjú staup af íslensku brenni-
víni á mann + eitt pund hákarl +...
Þingað er með valdið á völlunum
með veitutónum lýðsins
en hingað fergjaldið með göllunum
á geituskónum stríðsins.
Sveinn M. Eiðsson
Gerastnúgóðiríslendingaríglaðra manna ba^
koma þcirogsyngja saman ogsíðan kalla „hœ“,
á þjóðhátíðerþrautagaman þegarsólin skín,
ogþó að rigniogblási um brautirþá berstþað inn tilþín,
ogefþú brosir, ogefþú berð bara góða skapið,
hendist bara á hœgriferð oghugsarekki um skvapið,
máskefœrðu þá mest í skil, svo minnki árans tapið,
ogkannskifœrðu betri bíl, um brautir lands renna,
ogallt verður t okkar hag, eins og happaþrenna,
ogsvo scgir Davíð: „Það vorarvel í dag“,
ogvið munum öll þess njóta,
þá ei þwfutn viðfljótandi aðfeigðarósi aðfljóta,
og munum vel hvað íslenskter, þá allirfá að dansa hér,
umgullkálfinn sem enginn þarfaðskjóta.
FIMMTUDAGURINN 16. JÚNÍ 1994 PRESSAN 15